Stylistyczne początki | Hardcore punk , post-punk , noise rock , punk rock |
---|---|
Pochodzenie kulturowe | 1980 ; Stany Zjednoczone |
Typowe instrumenty | Gitara elektryczna , bas , perkusja , wokal |
Popularność | Ograniczony (wysoki w niektórych częściach Stanów Zjednoczonych) |
Sceny regionalne | Kalifornia , Kolorado , Floryda , Maryland , Środkowy Zachód , Teksas , Nowy Jork , New Jersey , Kanada |
Zobacz też | Alternatywny metal , punk art , melodic hardcore , metalcore , post-metal |
Podgatunki
Gatunki pochodne
Gatunki pokrewne
Melodic hardcore , metalcore , electronicore , easycore
Post hardcore to gatunek , który pojawił się w 1980 roku w Stanach Zjednoczonych , stanowiąca jedną z wielu ewolucji grający hardcore punk . Gatunek ten rośnie wraz z pojawieniem się zespoły z różnych miast, które przyczyniły się do rozwoju hardcore punk, szczególnie Waszyngtonie , jak Fugazi i innych odmian takich zespołów jak Big Black i Jawbox bliżej do wpisu noise rock korzeni. -Hardcore.
Hardcore punk charakteryzuje się szybkim tempem , dużą głośnością, mocnym basem i opiera się na etyce „zrób to sam” . Jeśli chodzi o gatunek muzyczny, baza danych AllMusic wyjaśnia, że post-hardcore'owe zespoły znalazły kreatywny sposób na uwolnienie napięcia. Jeff Terich z Treblezine wyjaśnia, że „zamiast ograniczać się do sztywnych ograniczeń hardcore'u, te zespoły wykraczają poza mocne akordy i wokale, wykorzystując bardziej kreatywną energię punk rocka. " Post-punk brytyjski pod koniec 1970 i na początku 1980 pomoc muzyczny rozwój grup post hardcore. Wraz z rozwojem gatunku, niektóre z tych grup czerpią inspirację z szerokiej gamy muzyki, w tym soul , dub , funk , jazz i dance-punk .
Post-hardcore to mieszanka krzyczącego i czystego wokalu. Użycie czystego wokalu odróżnia go od hardcore punka . Styl screamo był często używany od początku XXI wieku, a zespoły takie jak Alesana mieszają krzyki ze śmiertelnymi growlami . Podczas refrenu śpiewacy przyjmują piosenkę zbliżoną do kobiecego wokalu. Brak krzyków nie jest rzadkością w grupach takich jak Hands Like Houses i Slaves . Brzmienie basu zmieszane z perkusją jest również charakterystyczne dla post-hardcore'u.
Grupy takie jak Saccharine Trust, Naked Raygun i The Effigies , działające na początku lat 80. , są uważane za pionierów gatunku post-hardcore. Naked Raygun, zespół założony w 1991 roku w Chicago , łączy post-punkowe elementy takich zespołów jak Wire i Gang of Four z hardcore'em, chociaż recenzent Steven Blush może zauważyć użycie „skośnych tekstów i post-melodii .punk”. „ Podobnie The Effigies, również na scenie chicagowskiej, produkuje inspirowaną muzyką hardcore Minor Threat oraz brytyjskie post-punkowe grupy, takie jak The Stranglers , Killing Joke i The Ruts .
W połowie lat 80. chęć eksperymentowania z hardcore'ową bazą rozpowszechniła się wśród pewnych grup i artystów związanych z tym gatunkiem. Większość z tych grup inspirowana jest także sceną noise rocka z lat 80. prowadzoną przez Sonic Youth . Niektóre grupy podpisały kontrakt z niezależną wytwórnią Homestead Records jako Squirrel Bait (jako Bastro i Bitch Magnet ) oraz Big Black ze Steve Albini (tak samo jak w przypadku innych grup Rapeman i Shellac ). Są również związane z post-hardcore'em. Big Black, obok gitarzysty Naked Raygun, Santiago Durango, zyskuje sławę dzięki swojej surowej etyce zrób to sam . Muzyka zespołu, przerywana użyciem automatu perkusyjnego , ma wpływ na rock industrialny . Po wydaniu singla Il Duce , Big Black opuścił Homestead dla Touch and Go Records , który wznowił całą ich dyskografię, ale był również odpowiedzialny za wydanie piosenek Scratch Acid , zespołu z Austin w Teksasie, określanego jako post-hardcore.
Poza Stanami Zjednoczonymi gatunek rozwinięty został z piosenek kanadyjskiej grupy Nomeansno , powiązanej z Jello Biafrą i jego niezależną wytwórnią Alternative Tentacles i działającej od 1979 roku. Album grupy Wrong , wydany w 1989 roku, jest uważany za „jeden z najbardziej agresywnych i potężne post-hardcore'owe opusy, jakie kiedykolwiek powstały. "
W latach 1984 i 1985 w „hardcore” sceny , nowy ruch „zmiecione” . Ruch ten był prowadzony przez grupy związane z niezależną wytwórnią Dischord Records, która na początku lat 80. obejmowała takie grupy jak Minor Threat, State of Alert, Void i Government Issue . Według strony internetowej Dischord: „Przemoc i nihilizm, które były utożsamiane z punk rockiem, w dużej mierze po części przez prasę, zaczęły dominować w Waszyngtonie, a większość starych grup punkowych została gwałtownie odepchnięta i zniechęcona sceną do ich rodzinne miasto. „ Wraz z wydaniem EP-ki zatytułowanej Subject to Change Group The Faith w 1983 roku, muzyka DC hardcore i punk zmieniła się muzycznie. W tych latach zaczęła się formować nowa fala grup, w tym Rites of Spring (z byłym gitarzystą The Faith Eddiem Janneyem), Lunchmeat (później przemianowanym na Soulside), Grey Matter, Mission Impossible, Dag Nasty i Embrace . Ruch ten był od tego czasu znany jako „ letnia rewolucja ” . „Święta wiosny” określane są jako grupa „która ucieleśnia coś więcej niż zmianę” . Dla krytyka Steve'a Hueya „nowy kierunek hardcore został zbudowany na innowacjach”, które przyniosła gra Zen Arcade autorstwa Hüsker Dü . Inne grupy inspirowane są funkiem (w przypadku Beefeater) i popem lat 60. (np. Gray Matter).
Według Erica Grubbsa, niektórzy określają ten nowy ruch terminem „post-harDCore” , chociaż inny termin, „ emo-core ” , już się rozprzestrzenił. Ten ostatni, wspomniany w czasopiśmie skateboardingowym Thrasher , będzie przedmiotem debaty na scenie DC, chociaż uważa się, że niektóre grupy przyczyniły się do narodzin emo, takie jak Rites of Spring, który jest często określany jako jedna z pierwszych grup emo., Muzycy podobnie jak piosenkarz Guy Picciotto i sam MacKaye sprzeciwiają się używaniu tego terminu. W międzyczasie w sąsiedniej Maryland pojawiają się podobne grupy sklasyfikowane jako post-hardcore, takie jak Moss Icon i The Hated. Ta ostatnia jest uważana za jedną z pierwszych grup emo.
W drugiej połowie lat 80. w Waszyngtonie narodziły się nowe grupy, takie jak Shudder to Think, Jawbox, The Nation of Ulysses, Fugazi i Lungfish. MacKaye opisuje ten okres jako najbardziej intensywny w historii wytwórni Dischord Records. Większość z tych grup, poza wczesnymi grupami post-hardcore'owymi, ma swój wkład w wydaną w 1989 roku kompilację State of the Union , która jest świadectwem zmiany brzmieniowej sceny punkowej DC. śledzeni przez niezwykle lojalnych fanów. Grupa, w skład której wchodzą MacKaye, Picciotto i były perkusista Rites of Spring Brendan Canty, a także basista Joe Lally , wydała 13 piosenek w 1989 roku , kompilację ich pierwszych dwóch EP Fugazi i Margin Walker . Podobnie debiutancki album grupy, Repeater , jest „generalnie” uznawany za klasykę.
Pod koniec lat 80. i na początku lat 90. powstało wiele nowych grup, oprócz zwłaszcza Fugazi i Shellac, takich jak Girls Against Boys (pierwotnie poboczny projekt Brendana Canty'ego i Eli Janney), The Jesus Lizard (utworzony przez byłych członków Scratch Acid), Quicksand (prowadzony przez byłego członka Youth of Today i Gorilla Biscuits Waltera Schreifelsa), Rollins Band (prowadzony przez byłego piosenkarza Black Flag Henry'ego Rollinsa), Tar (pozostałości po byłym hardcore'owym zespole Blatant Dissent) i Slint (stworzone członków Squirrel Bait). Uważa się, że grupy takie jak Shellac i Slint przyczyniły się do rozwoju skały matematycznej .
AllMusic zauważa, że nowsze zespoły „rozkwitły w post-hardcore po graniu punka w liceum. „ W Waszyngtonie do wytwórni Dischord dodano nowe grupy, takie jak Hoover, Circus Lupus, Bluetip i Smart Went Crazy. Hoover jest cytowany przez krytyka Charlesa Spano jako mającego „ogromny wpływ na muzykę post-hardcore'ową. „ W Nowym Jorku , oprócz Quicksand, rozwijają się post-hardcore'owe grupy, takie jak Helmet , Unsane , Chavez i Texas Is the Reason . Ruchome piaski i hełm są również kojarzone z alternatywnym metalem . Chicago, a także Środkowy Zachód , który w międzyczasie wpłynął na powstanie rocka matematycznego, były również świadkami narodzin post-hardcore'owych grup, takich jak Shellac, Tar, Trenchmouth i Cap'n Jazz (a także ich stowarzyszona grupa Joan of Arc ). . Steve Huey wyjaśnia, że wydanie kompilacji Cap'n Jazz Analphabetapolothology pomogło zespołowi spopularyzować się poza zwykłą publicznością, a tym samym pomogło w rozwoju emo na scenie muzyki indie. Champaign , Illinois znany jest również ze swoich zespołów indie scena gry jak Hum , plecionek i Plakatu Dzieci. Amerykański północny zachód jest świadkiem formowania się grup takich jak Karp, Lync i Unwound . Texas uczęszcza do tworzenia grup jak The Jesus Lizard (więcej przeniósł się do Chicago) i ... i będzie wiedział nas przez szlak Dead pochodzący z Austin i At the Drive-In pierwotnie z El Paso .
Gatunek ten jest również reprezentowany poza Stanami Zjednoczonymi przez grupy takie jak Refused from Umeå w Szwecji . Grupa, znana ze swojego „masywnie hardcore brzmienia” , wydała w 1998 roku The Shape of Punk to Come , album, na którym inspirowali się The Nation of Ulysses, używając „ ambientowych tekstur , jazzowych breakdownów , metalu i elektroniki ” zmieszanych z ich dźwięk hardcore. Możemy dodać Polaków z Pułku Pocztowego .
Post-hardcore naprawdę różnił się od hardcore punka późnych lat 90-tych, łącząc brutalność hardcore punka z melodią post-punka . Grupy Refused i Boysetsfire są pionierami tego stylu. Album Refused The Shape of Punk to Come wywarł ogromny wpływ na post-hardcore'owe zespoły z pierwszej dekady XXI wieku
Producent Ross Robinson , któremu przypisuje się popularyzację nu metalu z zespołami takimi jak Korn , Soulfly i Limp Bizkit w latach 90. , pomógł spopularyzować post-hardcore w latach 2000 . Obecnie Robinson jest odpowiedzialny za nagranie Relationship of Command grupy At the Drive-In (2000), Everything You Ever Wanted to Know About Silence (2000) oraz Worship and Tribute (2002) zespołu Glassjaw , ... Burn, Piano Island Burn (2003) The Blood Brothers ; cztery post-hardcore'owe albumy uważane za najlepiej wyprodukowane w 2000. Zespoły takie jak The Red Jumpsuit Apparatus , Silverstein , Story of the Year i Hawthorne Heights popularyzują post-hardcore. W tym czasie gatunek ten jest często mylony z emo i metalcore, ponieważ wiele zespołów, takich jak Eyes Set to Kill , Alesana czy Motionless in White, miesza post-hardcore z podgatunkami metalu, takimi jak metal alternatywny czy death. Melodic metal .
Pod koniec XXI wieku pojawia się podgatunek nazywany czasem „The Wave”, zbliżony do melodyjnego hardcore, charakteryzującego się minimalizmem, akustycznymi pasażami i piosenką zbliżającą się do łez, reprezentowanym przez La Dispute, Touché Amoré, Being As An Ocean, Piano Becomes The Zęby, równowaga i opanowanie, Casey.
Post-hardcore stał się popularny na początku dekady dzięki zespołom takim jak Sleeping with Sirens , których trzeci album Feel (2013) zadebiutował na trzecim miejscu listy Billboard 200, co czyni go najwyżej notowanym albumem post-hardcore'owym w całej historii. gatunku. Drugi album Pierce the Veil , Selfish Machines (2010) i trzeci album Collide with the Sky (2012) również spopularyzowały. Na początku dekady pojawiły się także niezależne post-hardcore'owe grupy, takie jak The Men , Cloud Nothings i METZ .
Od początku 2010 roku pojawiły się dwa nowe style post-hardcore'u: jeden to eksperymentalny post-hardcore, fuzja z eksperymentalnym rockiem i indie rockiem, gdzie krzyczące wokale są prawie nieobecne, reprezentowane przez zespół Hands Like Houses, Too Close to Touch i Emarosa, druga to progresywna post-hardcore, fuzja z progresywnym rockiem, której godnymi uwagi grupami są Dance Gavin Dance , Stolas, I, the Mighty, Eidola, A lot like birds, Tides of Man, Artifex Pereo i Hail the Sun.
W 2017 roku ukazał się pierwszy pełnometrażowy film na scenie post-hardcore'owej Count Your Wounds , którego głównym bohaterem jest wokalista grupy tego stylu i fan Olivera Sykesa , frontmana Bring Me the Horizon .