Pontécoulant

Ten artykuł jest szkicem dla gminy w Calvados .

Możesz dzielić się swoją wiedzą, doskonaląc ją ( jak? ). Baner {{draft}} można usunąć, a artykuł ocenić jako znajdujący się na etapie „Dobrego Startu”, gdy ma wystarczającą ilość encyklopedycznych informacji o gminie.
Jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości, warsztaty czytelnicze w ramach projektu Communes de France są do Twojej dyspozycji, aby Ci pomóc. Zajrzyj również na stronę pomocy, aby napisać artykuł o gminie Francja .

Pontécoulant
Pontécoulant
Zamek.
Administracja
Kraj Francja
Region Normandia
dział Calvados
Dzielnica Zwolniony
Międzywspólnotowość Wspólnota gmin interkomowych Vire au Noireau
Mandat burmistrza
 Jean-Pierre Mourice
2020 -2026
Kod pocztowy 14110
Wspólny kod 14512
Demografia
Ludność
miejska 		76  mieszk. (2018 spadek o 13,64% w porównaniu do 2013 r.)
Gęstość 32  mieszk./km 2
Geografia
Szczegóły kontaktu 48°52′42″ północ, 0°35′17″ zachód
Wysokość Min. 98  m
Maks. 245  m²
Obszar 2,38  km 2
Jednostka miejska gmina wiejska
Obszar atrakcji Condé-en-Normandie
(gmina głównego bieguna)
Wybory
Oddziałowy Kanton Condé-sur-Noireau
Ustawodawczy Szósty okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Normandia
Zobacz na mapie administracyjnej Normandii Lokalizator miasta 14.svg Pontécoulant
Geolokalizacja na mapie: Calvados
Zobacz na mapie topograficznej Calvados Lokalizator miasta 14.svg Pontécoulant
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 14.svg Pontécoulant
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 14.svg Pontécoulant

Pontécoulant jest francuski gmina znajduje się w dziale z Calvados w regionie Normandii , zamieszkana przez 76 mieszkańców.

Geografia

Miasto leży na wschód od Bocage Virois , w pobliżu szwajcarskiej Normandii . W atlas krajobrazowe Dolnej Normandii umieszcza go w przeważającej części, w południowo-wschodniej części Bocain Synclinal urządzenia, charakteryzującego się „naprzemiennie zalesionych strzępy na grzbietach i półotwartych krajobrazów”. Dolina Druance, na południu, znajduje się na granicy jednostki Vire Basin . Jego mała wioska znajduje się 6  km na północny zachód od Condé-sur-Noireau i 7,5  km na północny wschód od Vassy . Zajmujące 238 hektarów terytorium Pontécoulant jest najmniejszym w kantonie Condé-sur-Noireau .

Miasto jest z dala od głównych dróg. Skromny droga wojewódzka n o  184 łączy miasto z Saint-Germain-du-Crioult zachodni i zapewnia dostęp do Caen przez Hamars północnym. D 105 zabierze Cię z powrotem do Condé-sur-Noireau na południowym wschodzie i D 298 dołącza do Saint-Jean-le-Blanc przez Druance doliny i Château de Pontécoulant na północny-zachód.

Pontécoulant leży w dorzeczu rzeki Orne , poprzez jej dopływ Druance, który wyznacza północno-zachodnie terytorium na południowy zachód. Do ich wody gromadzonej na terenie gminy przyłączają się dwa krótkie dopływy. Trzeci dopływ, Jeannette, wyznacza granicę z Proussy na południu.

Najwyższy punkt (245  m ) znajduje się na granicy gminy na północ, w pobliżu miejscowości La Huardière , na zboczu, którego szczyt sięga 252  mw gminie Saint-Pierre-la-Vieille . Najniższy punkt (98  m ) odpowiada wyjściu Druance z terytorium na południe. Miasto jest bocage .

Miejscowości to, z północy na południe: Zamek, Huardière, Domaine, Val, Launay, Moulin Asselin i Bourg .

Gminy graniczące z Pontécoulant
Condé-en-Normandie
( kom. Del. Z Saint-Pierre-la-Vieille ) 		Condé-en-Normandie
( kom. Del. Z Saint-Pierre-la-Vieille ) 		La Villette (pod kątem) ,
Condé-en-Normandie ( kom. Del. De Proussy )
Condé-en-Normandie
( del. De La Chapelle-Engerbold ) 		Pontécoulant [4] Condé-en-Normandie
( kom. Del. De Proussy )
Condé-en-Normandie
( del. De La Chapelle-Engerbold ) 		Condé-en-Normandie
( Del. Comm. Z Saint-Germain-du-Crioult i Proussy ) 		Condé-en-Normandie
( kom. Del. De Proussy )

Pogoda

Klimat, który charakteryzuje miasto, został w 2010 roku zakwalifikowany jako „zmieniony klimat oceaniczny”, zgodnie z typologią klimatów Francji, która następnie ma osiem głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej . W 2020 roku miasto wyłania się z tego samego typu klimatu w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France , która obecnie ma tylko pięć głównych typów klimatu we Francji kontynentalnej. Jest to strefa przejściowa między klimatem oceanicznym, klimatem górskim i klimatem półkontynentalnym. Różnice temperatur między zimą a latem zwiększają się wraz z odległością od morza, opady deszczu są mniejsze niż nad morzem, z wyjątkiem obrzeży płaskorzeźb.

Wśród parametrów klimatycznych, które pozwoliły na ustalenie typologii 2010 r., znalazło się sześć zmiennych dla temperatury i osiem dla opadów , których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy z lat 1971-2000. W poniższej ramce przedstawiono siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę.

Gminne parametry klimatyczne w latach 1971-2000
  • Średnia roczna temperatura: 10,4  °C
  • Liczba dni z temperaturą poniżej -5  ° C  : 2,7 d
  • Liczba dni z temperaturą powyżej 30  °C  : 1,6 dnia
  • Roczna amplituda termiczna: 12,6  °C
  • Roczna akumulacja opadów: 819  mm
  • Liczba dni opadów w styczniu: 13,8 dni
  • Liczba dni opadów w lipcu: 7,7 d

Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu, uzupełnione badaniami regionalnymi, faktycznie przewiduje, że średnia temperatura powinna wzrosnąć, a średnie opady powinny spaść, jednak przy silnych zróżnicowaniach regionalnych. Zmiany te mogą być zapisywane na stacji meteorologicznej z Meteo France najbliższego „Athis-de-łask” z miejscowości Athis-Oak Valley , oddana do użytku w 1968 roku i który wynosi 10  km na południowy jako linii prostej , gdzie średnia roczna temperatura wynosi 10,3  ° C, a suma opadów 944,6  mm w okresie 1981-2010. Na najbliższej stacji meteorologicznej historycznej „Caen-Carpiquet”, w miejscowości Carpiquet , oddana do użytku w 1945 i 36  km , średnie roczne zmiany temperatury od 10,9  ° C na okres 1971-2000 do 11, 2  ° C do 1981 -2010, następnie w 11,5  °C w latach 1991-2020.

Planowanie miasta

Typologia

Pontécoulant to miasteczko wiejskie. W rzeczywistości jest to część gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu miejskiej siatki gęstości INSEE .

Ponadto gmina jest częścią obszaru atrakcji Condé-en-Normandie , którego jest gminą głównego bieguna. Obszar ten, obejmujący 7 gmin, jest podzielony na obszary poniżej 50 000 mieszkańców.

Zagospodarowanie terenu

Zagospodarowanie przestrzenne gminy, odzwierciedlone w bazie danych europejskiej okupacji biofizycznej gleby Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem gruntów rolnych (85,6% w 2018 r.), w proporcji identycznej jak w 1990 r. (85,5%). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: użytki zielone (57,6%), niejednorodne użytki rolne (27,9%), lasy (14,4%), grunty orne (0,1%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Toponimia

Nazwa miejsca jest dowodem w formach Pons Escoullandi XI th  century i Pons Escollent w 1202 .

Toponim pochodzi od łacińskiego Pons , „most” i od germańskiego antroponimu Scolant .

Fabuła

Miejsce to byłoby więc zaludnione wokół Pont de Scolant .

Polityka i administracja

Trendy i wyniki polityki

Kandydaci lub listy, którzy uzyskali więcej niż 5% głosów oddanych w ostatnich ważnych politycznie wyborach:

Administracja miejska

Lista burmistrzów
Okres Tożsamość Etykieta Jakość
1933 1946 Albert Brunet    
1946 1949 Emile Brisset    
1949 1950 Daniel Sébire    
1950 1951 Leon Lautour    
1951 1989 Wiktor Jumel    
1989 1994 Eugene Lenglinégli    
1994 Marzec 2008 Marie-Paule Labey    
Marzec 2008 W trakcie Jean-Pierre Mourice SE pracownik banku
Brakujące dane należy uzupełnić.

Rada gminy składa się z siedmiu członków, w tym burmistrza i dwóch zastępców.

Demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis jest obecnie oparty na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów gminy przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2005 roku.

W 2018 r. miasto miało 76 mieszkańców, co oznacza spadek o 13,64% w porównaniu do 2013 r. ( Calvados  : + 0,6%, Francja z wyłączeniem Majotty  : + 2,36%). Pontécoulant miał do 186 mieszkańców w 1872 r .

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
177 174 171 160 154 175 183 160 139
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)
1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
134 137 142 186 179 170 164 167 167
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
163 160 158 134 136 121 130 99 84
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
1962 1968 1975 1982 1990 1999 2005 2010 2015
108 125 109 106 105 108 95 92 83
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)
2018 - - - - - - - -
76 - - - - - - - -
Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego

Gospodarka

Miejsca i zabytki

Aktywność i wydarzenia

Osobowości związane z gminą

Zobacz również

Uwagi i referencje

Uwagi

  1. Ludność miejska 2018.
  2. Roczna amplituda termiczna mierzy różnicę między średnią temperaturą lipca i stycznia. Ta zmienna jest powszechnie uznawana za kryterium rozróżniania między klimatem oceanicznym a kontynentalnym.
  3. Opady atmosferyczne, w meteorologii, to zorganizowany zestaw ciekłych lub stałych cząstek wody opadających swobodnie w atmosferze. Ilość opadów docierających do danej części powierzchni ziemi w określonym przedziale czasu jest oceniana na podstawie ilości opadów, którą mierzą deszczomierze.
  4. Odległość obliczana jest w linii prostej między samą stacją meteorologiczną a stolicą gminy.
  5. Przez historyczną stację meteorologiczną należy rozumieć stację meteorologiczną, która została oddana do użytku przed 1970 r. i która znajduje się najbliżej gminy. Dane obejmują zatem co najmniej trzy okresy trzydziestoletnie (1971-2000, 1981-2010 i 1991-2020).
  6. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego opublikowanym w listopadzie 2020 r., zgodnie z nową definicją wsi zatwierdzoną w dniu14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
  7. Pojęcie zlewni miast zastąpiono w październiku 2020 r. starym pojęciem obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównanie z innymi krajami Unii Europejskiej .
  8. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.

Bibliografia

  1. „  Jednostki krajobrazowe: Jednostka 7.4.1: Synklinal Bocain, góra ze stygmatami porzucenia  ” [PDF] , na www.basse-normandie.developpement-durable.gouv.fr , Dreal Basse-Normandie (konsultacja 20 października, 2014 )
  2. Najkrótsze odległości drogowe według Viamichelin.fr
  3. „  Pontécoulant  ” w Géoportail .
  4. "  Geoportal (IGN)," Granice administracyjne "warstwa aktywowana  "
  5. Daniel Joly, Thierry Brossard, Hervé Cardot Jean Cavailhes, Mohamed Hilal i Pierre Wavresky "  typów klimatów we Francji, konstrukcji przestrzennych  ", Cybergéo, European Journal of geografii - European Journal of Geography , n o  501 ,18 czerwca 2010( DOI  https://doi.org/10.4000/cybergeo.23155 , przeczytaj online , dostęp 23 lipca 2021 )
  6. „  Klimat we Francji metropolitalnej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ ,4 lutego 2020 r.(dostęp 23 lipca 2021 )
  7. „  Definicja normy klimatycznej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ (konsultacja 23.07.2021 )
  8. Słowniczek - Opady , Météo-France
  9. „  Klimat Francji w XXI wieku – Tom 4 – Scenariusze regionalne: wydanie 2014 dla metropolii i regionów zamorskich  ” , https://www.ecologie.gouv.fr/ (dostęp 12 czerwca 2021 ) .
  10. [PDF] "  Regionalne Obserwatorium Rolnictwa i Zmian Klimatu (Oracle) - Normandia  " , na normandie.chambres-agriculture.fr ,2020(dostęp 23 lipca 2021 )
  11. "  Meteo-France Station Athis-de-L'orne - metadata  " , na Donneespubliques.meteofrance.fr (dostęp 23 lipca 2021 )
  12. „  Orthodromy between Pontécoulant and Athis-Val de Rouvre  ” , fr.distance.to (dostęp 23 lipca 2021 ) .
  13. "  Stacja Météo-France Athis-de-L'orne - karta klimatologiczna - 1981-2010 statystyki i rekordy  " , na ogólnodostępnych datach.meteofrance.fr ( zaglądane 23 lipca 2021 r . ) .
  14. „  Orthodromy between Pontécoulant and Carpiquet  ” , fr.distance.to (dostęp 23 lipca 2021 ) .
  15. "  Stacja meteorologiczna Caen-Carpiquet - Normy za okres 1971-2000  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 23 lipca 2021 )
  16. "  Stacja meteorologiczna Caen-Carpiquet - Normy za okres 1981-2010  " , https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 23 lipca 2021 )
  17. "  Stacja meteorologiczna Caen-Carpiquet - Normy za okres 1991-2020  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 23 lipca 2021 )
  18. „  Zonage rural  ” , na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja 24 marca 2021 r . ) .
  19. "  miejska gmina-definition  " , na tej stronie INSEE (konsultowany 24 marca 2021 ) .
  20. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 24 marca 2021 r . ) .
  21. "  Baza obszarów atrakcyjności miast 2020 r.  " , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 24 marca 2021 r . ) .
  22. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w zlewni miasta  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 24 marca 2021 r . ) .
  23. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 13 maja 2021 r. )
  24. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 13 maja 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.
  25. Albert Dauzat i Charles Rostaing , Słownik etymologiczny nazw miejscowości we Francji , Paryżu, Larousse,1963
  26. René Leelley , Słownik etymologiczny nazw miast w Normandii , Condé-sur-Noireau, Wyd. Karol Corlet ,1996( ISBN  2-905461-80-2 , informacja BNF n O  FRBNF36174448 ) , str.  200
  27. „  Wyniki wyborów regionalnych w 2015 roku  ” , na www.interieur.gouv.fr , Ministerstwo Spraw Wewnętrznych (dostęp na 1 st listopada 2016 )
  28. „  Wyniki wyborów europejskich w 2014 roku  ” , na www.interieur.gouv.fr , Ministerstwo Spraw Wewnętrznych (dostęp na 1 st listopada 2016 )
  29. „  Wyniki wyborów parlamentarnych w 2012 roku  ” , na www.interieur.gouv.fr , Ministerstwo Spraw Wewnętrznych (dostęp na 1 st listopada 2016 )
  30. „  Wyniki wyborów prezydenckich w 2012 roku  ” w sprawie www.interieur.gouv.fr , Ministerstwo Spraw Wewnętrznych (dostęp na 1 st listopada 2016 )
  31. Częściowe źródło: François Lefaivre , Condé-sur-Noireau i jego społeczność gmin , Condé-sur-Noireau, Éditions Charles Corlet ,wrzesień 2010, 195  s. ( ISBN  978-2-84706-323-3 ) , s.  VIII
  32. „  Jean-Pierre Mourice przedstawia się w marcu  ” , na ouest-france.fr , Ouest-France (dostęp 20 października 2014 )
  33. reelekcji 2014: "  Pontécoulant (14110) - Miejski 2014  " na elections.ouest-france.fr , Ouest-France (obejrzano 1 st maja 2014 )
  34. Organizacja spisu na insee.fr .
  35. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
  36. Od wiosek Cassini po dzisiejsze miasta na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
  37. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
  38. "  Château  " , zawiadomienie n o  IA14000754, baza Mérimée , francuski Ministerstwo Kultury
  39. "  Aresztowany  " , na ign.fr ,1919(dostęp 25 stycznia 2020 r. )
  40. „  Pontécoulant - Parc du Château  ” , na stronie development-durable.gouv.fr (dostęp 25 stycznia 2020 r. )
  41. "  vire.com  " ( dostęp 17 stycznia 2011 ) ( archiwum Le Bocage libre )
  42. Pierre Bouet , Henry Dacaëns , Juliane Hervieu , Vincent Juhel , Gaële de La Brosse i Thérèse Le Jeune , Les Chemins du Mont-Saint-Michel: Idąc w kierunku Archanioła , Paryż, Desclée de Brouwer ,2010, 160  pkt. ( ISBN  978-2-220-06198-6 ) , s.  136-138
  43. Dekret z dnia 14 maja 1994 r. o awansie i nominacji

Bibliografia

Linki zewnętrzne