Pontiacq- Viellepinte

Ten artykuł jest szkicem dotyczącym gminy w Pyrénées-Atlantiques .

Możesz dzielić się swoją wiedzą, doskonaląc ją ( jak? ). Baner {{projekt}} można usunąć, a artykuł ocenić jako znajdujący się w fazie „Dobry start”, gdy ma wystarczającą ilość encyklopedycznych informacji o gminie.
Jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości, warsztaty czytelnicze w ramach projektu Communes de France są do Twojej dyspozycji, aby Ci pomóc. Zajrzyj również na stronę pomocy, aby napisać artykuł z gminy Francja .

Pontiacq- Viellepinte
Administracja
Kraj Francja
Region Nowa Akwitania
Departament Pireneje Atlantyckie
Miasto Pau
Międzywspólnotowość Wspólnota gmin Adour Madiran
Mandat burmistrza
 David Pigneaux
2020 -2026
Kod pocztowy 64460
Wspólny kod 64454
Demografia
Miły Pontiacquais
Ludność
miejska 		185  mieszk. (2018 wzrost o 12,8% w porównaniu do 2013 r.)
Gęstość 27  mieszkańców/km 2
Geografia
Informacje kontaktowe 43°21′42″ północ, 0°03 002″ zachód′
Wysokość Min. Maks. 249  m
356  m²
Powierzchnia 6,98  km 2
Rodzaj gmina wiejska
Obszar atrakcji Pau
(gmina korony)
Wybory
Oddziałowy Kanton Pays de Morlaàs i Montanéres
Ustawodawczy Drugi okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Nouvelle-Aquitaine
Zobacz na mapie administracyjnej Nouvelle-Aquitaine Lokalizator miasta 14.svg Pontiacq- Viellepinte
Geolokalizacja na mapie: Pyrénées-Atlantiques
Zobacz na mapie topograficznej Pyrénées-Atlantiques Lokalizator miasta 14.svg Pontiacq- Viellepinte
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 14.svg Pontiacq- Viellepinte
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 14.svg Pontiacq- Viellepinte

Pontiacq-Viellepinte (w Béarnais Pontiac-Vièlapinta lub Pountiac-Bièlepinte ) to francuski gmina , znajduje się w dziale z Pireneje Atlantyckie w tym regionie Nouvelle-Aquitaine .

Dobrym facetem jest Pontiacquais .

Geografia

Sytuacja

Pontiacq-Viellepinte znajduje się na dalekim wschodzie departamentu i dwadzieścia pięć kilometrów od Pau .

Dostęp

Miasto obsługiwane jest przez drogi departamentalne 7, 202, 225 i 407.

Hydrografia

Pontiacq-Viellepinte przecina dopływ Adour , Louet , a przez jego dopływy strumienie Layza i Carbouère , które łączą się z miastem przez strumień jeziora.

Miejscowości i przysiółki

Gminy przygraniczne

Gminy graniczące z Pontiacq-Viellepinte
Bentayou- Serée Lamayou
mauretański Pontiacq- Viellepinte Casteide-Doat
(przez czworokąt )
Escaunets
( Hautes-Pyrénées ) 		Montaner

Na południowym zachodzie Escaunets znajduje się w enklawie Hautes-Pyrénées w Pyrénées-Atlantiques, a Villenave-près-Béarn , miasto w tej samej enklawie, która przylega do niego od północy, jest oddalone od terytorium Pontiacq-Viellepinte.

Pogoda

Klimat, który charakteryzuje miasto, został w 2010 roku zakwalifikowany jako „zmieniony klimat oceaniczny”, zgodnie z typologią klimatów Francji, która następnie ma osiem głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej . W 2020 roku miasto wyłania się z tego samego typu klimatu w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France , która obecnie ma tylko pięć głównych typów klimatu we Francji kontynentalnej. Jest to strefa przejściowa między klimatem oceanicznym a klimatem górskim i półkontynentalnym. Różnice temperatur między zimą a latem zwiększają się wraz z odległością od morza, opady deszczu są mniejsze niż nad morzem, z wyjątkiem obrzeży płaskorzeźb.

Wśród parametrów klimatycznych, które pozwoliły na ustalenie typologii 2010 r., znalazło się sześć zmiennych dla temperatury i osiem dla opadów , których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy z lat 1971-2000. W poniższej ramce przedstawiono siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę.

Gminne parametry klimatyczne w latach 1971-2000
  • Średnia roczna temperatura: 12,4  ° C
  • Liczba dni z temperaturą poniżej -5  ° C  : 2,4 dni
  • Liczba dni z temperaturą powyżej 30  °C  : 5,8 dni
  • Roczna amplituda termiczna: 14,4  ° C
  • Roczna akumulacja opadów: 1126  mm
  • Liczba dni opadów w styczniu: 11 dni
  • Liczba dni opadów w lipcu: 8,3 d

Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu, uzupełnione badaniami regionalnymi, w rzeczywistości przewiduje, że średnia temperatura powinna wzrosnąć, a średni spadek opadów, przy jakkolwiek silnych zróżnicowaniach regionalnych. Zmiany te mogą być rejestrowane w stacji meteorologicznych z meteorologicznych France najbliższego „Lembeye” w miejscowości Lembeye zlecenie w 1972et o 11  kilometr w linii prostej , w którym średnia roczna temperatura wynosi od 13,4  ° C i ilość opadów 1059,8  mm w latach 1981-2010. Na najbliższej historycznej stacji meteorologicznej „Pau-Uzein”, w miejscowości Uzein , uruchomionej w 1921 r. i na 31  km , średnia roczna temperatura zmienia się o 13,2  °C w latach 1971-2000, przy 13,4  °C w latach 1981- 2010, następnie w 13,8  °C w latach 1991-2020.

Planowanie miasta

Typologia

Pontiacq-Viellepinte jest gminą wiejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu siatki gęstości gmin INSEE .

Ponadto gmina jest częścią obszaru atrakcji Pau , którego jest gminą w koronie. Obszar ten, obejmujący 228 gmin, jest podzielony na obszary od 200 000 do mniej niż 700 000 mieszkańców.

Zagospodarowanie terenu

Zagospodarowanie przestrzenne gminy, odzwierciedlone w bazie danych europejskiej okupacji biofizycznej gleby Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem obszarów rolniczych (74,7% w 2018 r.), co odpowiada mniej więcej tym z 1990 r. (73,6%). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: grunty orne (52,4%), lasy (25,3%), niejednorodne użytki rolne (22,3%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównania ewolucji z czasem użytkowania gruntów w miejscowości (lub terytoriów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Toponimia

Toponim Pontiacq pojawia się w formach Ponteac w 1385 ( censier de Béarn ) i Pontiac (1801, Bulletin des lois ).

Toponim Viellepinte , były gmina Pontiacq, pojawia się w postaci Villa-Picta (1270 kartulariusz zamku Pau ) Bielej-Pinte (1429 Censier z Bigorre ) Vielapinta (1549 reform z Béarn) Bielepinte (1.737 , wyliczenie Maure ) i Vielle-Pinte (1801, Bulletin des lois).

Jego nazwa Béarn to Pontiac-Vièlapinta lub Pountiac-Bièlepinte .

Historia

Paul Raymond zauważa, że ​​w 1385 roku Pontiacq miał dziesięć świateł, a Viellepinte czternaście. Pontiacq zależał od bailiwicka Montaner, a Viellepinte od bailiwicka Morlaàsa .

Viellepinte zjednoczył się z Pontiacq on25 czerwca 1844 r.

Polityka i administracja

Lista kolejnych burmistrzów
Kropka Tożsamość Etykieta Jakość
Brakujące dane należy uzupełnić.
1995 W trakcie Jean Caubios    

Międzywspólnotowość

Pontiacq-Viellepinte jest częścią pięciu struktur międzygminnych:

W mieście znajduje się siedziba międzygminnej unii edukacyjnej Palay.

Demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich są szacowane przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis ludności objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2007 roku.

W 2018 r. miasto miało 185 mieszkańców, co stanowi wzrost o 12,8% w porównaniu do 2013 r. ( Pyrénées-Atlantiques  : + 2,37%, Francja z wyłączeniem Majotty  : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
188 159 339 208 226 221 387 367 355
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)
1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
349 350 330 307 309 304 297 286 279
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
266 247 242 222 207 214 206 175 174
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2012
152 140 127 116 131 110 117 118 162
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)
2017 2018 - - - - - - -
184 185 - - - - - - -
Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego

Gospodarka

Kultura i dziedzictwo

Dziedzictwo obywatelskie

Na Viellepinte, dom zwany Gachie dom został zbudowany w 1809 roku Clos farmie sama jest budynek z XVI th  wieku, przebudowany w XVIII -tego  wieku .

Zamek Minvielle w Pontiacq pochodzi z XIX -tego  wieku .

Dziedzictwo religijne

Kaplica ma Peyraube monumentalne malowidła z XV TH i XVI -tego  wieku.

Kościół St. Paul Viellepinte terminach częściowo z XVI -tego  wieku . W Pontiacq, Kościół Świętego Piotra jest budynek z XVII -tego  wieku, odrestaurowany w 1744 roku oraz w kolejnych wiekach. W tych dwóch kościołach znajdują się meble, posągi i przedmioty z ogólnego inwentarza dziedzictwa kulturowego.

Dziedzictwo środowiskowe

Sprzęt

Edukacja

Pontiacq-Viellepinte ma szkołę podstawową.

Sprzęt sportowy i sportowy

Stowarzyszenie ASCPL organizuje co roku turniej peloty baskijskiej (160 drużyn), a także różne zajęcia.

Osobowości związane z gminą

Uwagi i referencje

Notatki i karty

  1. Roczna amplituda termiczna mierzy różnicę między średnią temperaturą lipca i stycznia. Ta zmienna jest powszechnie uznawana za kryterium rozróżniania między klimatem oceanicznym a kontynentalnym.
  2. Odległość jest obliczana w linii prostej między samą stacją meteorologiczną a siedzibą miasta.
  3. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi zwalidowanej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
  4. Pojęcie zlewni miast zastąpiono w październiku 2020 r. starym pojęciem obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównanie z innymi krajami Unii Europejskiej .
  5. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.
  1. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 19 kwietnia 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.

Bibliografia

  1. Gentilé na habitants.fr
  2. Ogłoszenie o sandaczach w sprawie Pontiacq-Viellepinte, skonsultowano 3 marca 2009 r.
  3. Mapa IGN pod Géoportail
  4. Daniel Joly, Thierry Brossard, Hervé Cardot Jean Cavailhes, Mohamed Hilal i Pierre Wavresky "  typów klimatów we Francji, konstrukcji przestrzennych  ", Cybergéo, European Journal of geografii - European Journal of Geography , n o  501 ,18 czerwca 2010( DOI  https://doi.org/10.4000/cybergeo.23155 , przeczytaj online , dostęp 10 lipca 2021 )
  5. „  Klimat we Francji metropolitalnej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ ,4 lutego 2020 r.(dostęp 10 lipca 2021 )
  6. „  Definicja normy klimatycznej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ (konsultacja 10 lipca 2021 r. )
  7. „  Klimat Francji w XXI wieku – Tom 4 – Scenariusze regionalne: wydanie 2014 dla metropolii i regionów zamorskich  ” , https://www.ecologie.gouv.fr/ (dostęp 12 czerwca 2021 ) .
  8. [PDF] „  Regionalne obserwatorium rolnictwa i zmian klimatu (wyrocznia) Nouvelle-Aquitaine  ” , na stronie nouvelle-aquitaine.chambres-agriculture.fr ,2018(dostęp 10 lipca 2021 )
  9. „  Station Météo-France Lembeye - metadata  ” , na Donneespubliques.meteofrance.fr (dostęp 10 lipca 2021 r. )
  10. „  Orthodromy between Pontiacq-Viellepinte and Lembeye  ” , fr.distance.to (dostęp 10 lipca 2021 ) .
  11. „  Stacja Météo-France Lembeye – karta klimatologiczna – 1981-2010 statystyki i zapisy  ” , na ogólnodostępnych datach.meteofrance.fr (konsultowane w Lembeye ) .
  12. „  Ortodromia między Pontiacq-Viellepinte i Uzein  ” , na fr.distance.to (dostęp 10 lipca 2021 r . ) .
  13. "  Stacja meteorologiczna Pau-Uzein - Normy za okres 1971-2000  " , https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 10 lipca 2021 )
  14. "  Stacja meteorologiczna Pau-Uzein - Normy za okres 1981-2010  " , https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 10 lipca 2021 )
  15. "  Stacja meteorologiczna Pau-Uzein - Normy za okres 1991-2020  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 10 lipca 2021 )
  16. „  Typologia miejska/wiejska  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja: 2 kwietnia 2021 r . ) .
  17. "  gmina wiejska - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultowane z 2 kwietnia 2021 ) .
  18. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 2 kwietnia 2021 r . ) .
  19. „  Lista gmin tworzących obszar atrakcji Pau  ” , na stronie insee.fr (konsultacja 2 kwietnia 2021 r . ) .
  20. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w obszarze miejskim  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 2 kwietnia 2021 r . ) .
  21. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 19 kwietnia 2021 )
  22. Paul Raymond , Słownik topografii Kraju Basków Béarn
  23. Censier de Béarn , Departmental Archives of Pyrénées-Atlantiques, rękopis z 1385...
  24. Od wiosek Cassini po dzisiejsze gminy , „  Notice communale: Pontiacq  ” , na ehess.fr , École des Hautes Etudes en Sciences Sociales (dostęp 25 czerwca 2021 ) .
  25. rekopisów dwóch częściach XVII p  wieku - Departmental Archives Pirenejskich Atlantyckie
  26. Rękopis z 1429 r. – Archiwum departamentalne Pyrénées-Atlantiques
  27. Reformacja Béarna , Archiwum Departamentalne Pyrénées-Atlantiques, coll.  „Rękopisy z XVI TH do XVIII -tego  wieku”...
  28. rękopisy XVII th i XVIII th  century - departamentów Archiwa Pireneje Atlantyckie
  29. Od wiosek Cassini do dzisiejszych gmin , „  Notice communale: Viellepinte  ” , na ehess.fr , École des Hautes Etudes en Sciences Sociales (dostęp 25 czerwca 2021 ) .
  30. Ostau Bearnes, „  Toponimy miast Béarn w pisowni konwencjonalnej  ” [PDF] (dostęp 26 stycznia 2019 r . ) .
  31. Institut Béarnais et Gascon, „  Toponimia gmin Béarn według współczesnej pisowni  ” [PDF] (dostęp 26 stycznia 2019 r . ) .
  32. Jednostka komputerowa prefektury 64, „  Base communale des Pyrénées-Atlantiques – Intercommunalité  ” (dostęp 18 czerwca 2014 r . ) .
  33. Organizacja spisu na insee.fr .
  34. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
  35. Od wiosek Cassini po dzisiejsze miasta na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
  36. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
  37. Ministerstwo Kultury, baza Mérimée – Zawiadomienie o domu Gachie
  38. Ministerstwo Kultury, baza danych Mérimée – Zawiadomienie w sprawie gospodarstwa Clos
  39. Ministerstwo Kultury, baza Mérimée – Zawiadomienie o zamku Minvielle
  40. Ministerstwo Kultury, baza Palissy - Zawiadomienie o malowidłach w kaplicy Peyraube
  41. Ministerstwo Kultury, baza Mérimée – Zawiadomienie o kościele św. Pawła
  42. Ministerstwo Kultury, baza Mérimée – Zawiadomienie o kościele Saint-Pierre
  43. [1] [2] [3] [4] [5] [6] [7] [8] [9] [10] Ministerstwo Kultury, baza Palissy - Wzmianki o meblach kościoła św. Pawła
  44. [11] [12] [13] [14] [15] [16] Ministerstwo Kultury, baza Palissy - Napisy na meblach kościoła Saint-Pierre
  45. Ministerstwo Kultury, baza Palissy - Zawiadomienie o posągach kościoła św. Pawła
  46. Ministerstwo Kultury, baza Palissy - Zawiadomienie o posągach kościoła Saint-Pierre
  47. [17] [18] [19] Ministerstwo Kultury, Baza Palissy - wzmianki o przywołanych obiektach kościoła św. Pawła
  48. [20] Ministerstwo Kultury, baza Palissy – wzmianki o przywołanych obiektach kościoła Saint-Pierre

Zobacz również

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne