Samoloty

Samoloty
Samoloty
Kościół Planès
Administracja
Kraj Francja
Region Oksytania
Departament Pireneje Wschodnie
Miasto Prades
Międzywspólnotowość Wspólnota gmin Katalońskie Pireneje
Mandat burmistrza
 Pierre Riu
2020 -2026
Kod pocztowy 66210
Wspólny kod 66142
Demografia
Miły Samoloty
Ludność
miejska 		53  mieszk. (2018 spadek o 1,85% w porównaniu do 2013 r.)
Gęstość 3,7  mieszk./km 2
Geografia
Informacje kontaktowe 42°29′35″ północ, 2°08′25″ wschód′
Wysokość Min. 1218  m
Maks. 2804  m²
Powierzchnia 14,24  km 2
Rodzaj gmina wiejska
Obszar atrakcji Gmina z wyłączeniem atrakcji miasta
Wybory
Oddziałowy Kanton Pirenejów Katalońskich
Ustawodawczy Trzeci okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: region Occitanie
Zobacz na mapie administracyjnej regionu Oksytanie Lokalizator miasta 14.svg Samoloty
Geolokalizacja na mapie: Pireneje Wschodnie
Zobacz na mapie topograficznej Pirenejów Wschodnich Lokalizator miasta 14.svg Samoloty
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 14.svg Samoloty
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 14.svg Samoloty
Znajomości
Stronie internetowej www.planès.fr

Samoloty to francuska gmina , znajduje się w dziale z Pyrénées-Wschodnie w tym Occitanie regionu . Jej mieszkańcy nazywani są Planésanami.

Geografia

Lokalizacja

Gmina Planès znajduje się pomiędzy Saint-Pierre-dels-Forcats i Fontpédrouse , w naturalnym regionie Conflent .

Gminy przygraniczne

Gminy graniczące z Planès
Skok
Saint-Pierre-dels-Forcats Plane [1] Fontpedrouse
Eyne

Przysiółki i miejscowości

Le Castell, przycupnięty na cyplu, gdzie znajdował się stary zamek.

Geologia i ulga

Miasto jest sklasyfikowane w 4 strefie sejsmiczności odpowiadającej średniej sejsmiczności.

Hydrografia

Trasy komunikacyjne i transport

Pogoda

Gminne parametry klimatyczne w latach 1971-2000
  • Średnia roczna temperatura: 7,9  °C
  • Liczba dni z temperaturą poniżej -5  ° C  : 8,7 dni
  • Liczba dni z temperaturą powyżej 30  °C  : 0 d
  • Roczna amplituda termiczna: 14,5  °C
  • Roczna akumulacja opadów: 765  mm
  • Liczba dni opadów w styczniu: 6,6 d
  • Liczba dni opadów w lipcu: 6,6 d

Klimat, który charakteryzuje miasto, został zakwalifikowany w 2010 r. jako „klimat obrzeży Montargnard”, zgodnie z typologią klimatów we Francji, która wówczas miała osiem głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej . W 2020 roku miasto wychodzi z typu „klimatu górskiego” w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France , która obecnie ma tylko pięć głównych typów klimatów we Francji kontynentalnej. W tym typie klimatu temperatura gwałtownie spada w zależności od wysokości. Minimalne zachmurzenie zimą i maksymalne latem. Wiatry i opady różnią się znacznie w zależności od miejsca.

Wśród parametrów klimatycznych, które pozwoliły na ustalenie typologii 2010 r., znalazło się sześć zmiennych dla temperatury i osiem dla opadów , których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy z lat 1971-2000. Siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę przedstawiono w ramce obok.

Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu, uzupełnione badaniami regionalnymi, w rzeczywistości przewiduje, że średnia temperatura powinna wzrosnąć, a średni spadek opadów, przy jakkolwiek silnych zróżnicowaniach regionalnych. Zmiany te mogą być rejestrowane w stacji meteorologicznych z meteorologicznych France najbliższego „Ste Léocadie” w miejscowości św Leokadia z Toledo , uruchomiona w 1981et o 13  kilometr w linii prostej , w przypadku gdy temperatura Średnia roczne jest 9,7  ° C i wysokość opadów wynosi 567,3  mm w latach 1981-2010. Na najbliższej stacji meteorologicznej historycznej „Perpignan” w gminie Perpignan , zleciła w 1924 roku i do 66  km , średnia roczna temperatura zmienia się do 15,4  ° C na okres 1971-2000, do 15, 7  ° C na 1981-2010 , następnie w 16,1  °C w latach 1991-2020.

Planowanie miasta

Typologia

Planès jest gminą wiejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu siatki gęstości gmin INSEE . Gmina jest również poza atrakcją miast.

Zagospodarowanie terenu

Teren miasta, jak wynika z bazy danych europejska okupacja biofizyczna gleba Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem półnaturalnych lasów i środowiska (87,2 % w 2018 r.), w proporcji identycznej jak w 1990 r. (87,3 %). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: lasy (51,9%), tereny otwarte, bez lub z małą roślinnością (35%), łąki (12,8%), środowiska z roślinnością krzewiastą i/lub zielną (0,3%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównania ewolucji z czasem użytkowania gruntów w miejscowości (lub terytoriów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Toponimia

Nazwa miasta to w języku katalońskim i francuskim Planès .

Historia

Gmina przyłącza się do wspólnoty gmin Capcir Haut-Conflent na mocy dekretu prefektury z dnia28 grudnia 2001.

Polityka i administracja

Kanton

W 1790 gmina Planès została włączona do kantonu Olette . Szybko została od niego oderwana, by w 1793 roku dołączyć do nowego kantonu Mont-Louis , do którego należy do dziś.

Administracja miejska

Lista burmistrzów

Lista kolejnych burmistrzów
Kropka Tożsamość Etykieta Jakość
         
Marzec 2001 marzec 2014 Guy Basso    
marzec 2014 W trakcie Pierre Riu    

Ludność i społeczeństwo

Demografia starożytna

Ludność wyrażana jest liczbą pożarów (f) lub mieszkańców (H).

Ewolucja populacji
1378 1553 1767 1774 1788 1789
5 lat 9 lat 149 godz 46 lat 157 godz 36 lat
(Źródła: Jean-Pierre Pélissier , Parafie i gminy Francji: słownik historii administracyjnych i demograficznych , t.  66: Pyrénées-Orientales , Paryż, CNRS,1986, 378  s. ( ISBN  2-222-03821-9 ))

Współczesna demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2008 roku.

W 2018 r. miasto miało 53 mieszkańców, o 1,85% mniej w porównaniu do 2013 r. ( Pyreneje Wschodnie  : + 2,95%  , Francja z wyłączeniem Majotty : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
190 163 170 164 173 169 182 189 201
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)
1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
201 195 201 197 199 211 208 167 162
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
171 168 153 108 100 92 82 70 65
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
54 31 29 42 33 27 44 47 49
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)
2013 2018 - - - - - - -
54 53 - - - - - - -
Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego Ewolucja rangi gminy
według ludności gminy lat: 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2009 2013
Pozycja gminy w wydziale 225 187 197 221 217 211 207 204
Liczba gmin w departamencie 232 217 220 225 226 226 226 226

Edukacja

Wydarzenia kulturalne i festyny

  • święto i pielgrzymka Patrona: Czwartek Bożego Ciała ; prezentacja Matki Bożej Dziękczynienia
  • Święto gminne: 24 września.

  • Dziewica Dziękczynienia (przed renowacją)

  • Dziewica Dziękczynna w dniu pielgrzymki

Zdrowie

Sporty

Gospodarka

Lokalna kultura i dziedzictwo

Miejsca i zabytki

  • Widok na wioskę przed Cambre d'Aze

  • Kościół Notre-Dame-de-la-Merci

  • Oratorium w powstaniu kościoła


Dziedzictwo środowiskowe

Flora
  • Szlak drzew Haut-Conflent
  • Droga do doliny Planès
  • GR10 i GR36
  • szlak „wycieczka po wsiach”

  • Listera ovata (storczyk w cieniu)

  • Pirol na skraju ścieżki

  • Niebieski oset

  • Pajęczyna domowa w Mas de la Cassagne

Osobowości związane z gminą

Zobacz również

Bibliografia

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne

Uwagi i referencje

Notatki i karty

  • Uwagi
  1. Roczna amplituda termiczna mierzy różnicę między średnią temperaturą lipca i stycznia. Ta zmienna jest powszechnie uznawana za kryterium rozróżniania między klimatem oceanicznym a kontynentalnym.
  2. Odległość obliczana jest w linii prostej między samą stacją meteorologiczną a stolicą gminy.
  3. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi, zatwierdzonej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
  4. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.
  • Karty
  1. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (konsultacja 15 kwietnia 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.

Bibliografia

  1. Mapa IGN pod Géoportail
  2. „  Plan trzęsienia ziemi  ” (dostęp 4 maja 2017 r . ) .
  3. Daniel Joly, Thierry Brossard, Hervé Cardot Jean Cavailhes, Mohamed Hilal i Pierre Wavresky "  typów klimatów we Francji, konstrukcji przestrzennych  ", Cybergéo, European Journal of geografii - European Journal of Geography , n o  501 ,18 czerwca 2010( DOI  https://doi.org/10.4000/cybergeo.23155 , przeczytaj online , dostęp 21 czerwca 2021 )
  4. „  Klimat we Francji metropolitalnej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ ,4 lutego 2020 r.(dostęp 21 czerwca 2021 )
  5. „  Definicja normy klimatycznej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ (dostęp 16 października 2020 )
  6. „  Klimat Francji w XXI wieku – Tom 4 – Scenariusze regionalne: wydanie 2014 dla metropolii i regionów zamorskich  ” , https://www.ecologie.gouv.fr/ (dostęp 12 czerwca 2021 ) .
  7. „  Regionalne Obserwatorium Rolnictwa i Zmian Klimatu (wyrocznia) Occitanie  ” , na occitanie.chambre-agriculture.fr ,2020(dostęp 21 czerwca 2021 )
  8. „  Station Météo-France Ste Léocadie - metadata  ” , na Donneespubliques.meteofrance.fr (dostęp 21 czerwca 2021 r. )
  9. „  Orthodromy between Planès and Sainte-Léocadie  ” , na fr.distance.to (dostęp 21 czerwca 2021 ) .
  10. „  Stacja Météo-France Ste Léocadie – zestawienie klimatyczne – statystyki i zapisy z lat 1981-2010  ” , na stronie Dataespubliques.meteofrance.fr (konsultacja w Ste Léocadie ) .
  11. „  Orthodromy between Planès and Perpignan  ” , fr.distance.to (dostęp 21 czerwca 2021 ) .
  12. "  Stacja meteorologiczna Perpignan - Normy za okres 1971-2000  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 21 czerwca 2021 )
  13. "  Stacja meteorologiczna Perpignan - Normy za okres 1981-2010  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 21 czerwca 2021 )
  14. "  Stacja meteorologiczna Perpignan - Normy za okres 1991-2020  " , na stronie https://www.infoclimat.fr/ (konsultacja 21 czerwca 2021 )
  15. „  Typologia miejska/wiejska  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja 3 kwietnia 2021 r . ) .
  16. "  gmina wiejska - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultacje na 3 kwietnia 2021 ) .
  17. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 3 kwietnia 2021 r . ) .
  18. "  Baza obszarów atrakcyjności miast 2020 r.  " , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 3 kwietnia 2021 r . ) .
  19. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w obszarze miejskim  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 3 kwietnia 2021 r . ) .
  20. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 15 kwietnia 2021 )
  21. (ca) (fr) Institut d'Estudis Catalans, University of Perpignan, Nomenclàtor toponímic de la Catalunya del Nord , Barcelona,2007( przeczytaj online ).
  22. Oficjalna strona, sekcja Statut Statut
  23. Jean-Pierre Pélissier , Parafie i gminy Francji: słownik historii administracyjnej i demograficznej , t.  66: Pireneje Wschodnie , Paryż, CNRS,1986, 378  s. ( ISBN  2-222-03821-9 ).
  24. ze wsi Cassini do gmin dzisiaj na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
  25. G. Basso sponsorował kandydaturę Nicolasa Sarkozy'ego w wyborach prezydenckich 2007, zob. Lista obywateli, którzy przedstawili kandydatów w wyborach Prezydenta RP w 2007 roku .
  26. Prefektura Pirenejów Wschodnich, Lista burmistrzów wybranych w 2008 r. , konsultowana 22 lipca 2010 r.
  27. [PDF] „  Lista burmistrzów departamentu Pyrénées-Orientales po wyborach samorządowych i gminnych z 23 i 30 marca 2014 roku  ” , na http://la-clau.net .
  28. Organizacja spisu na insee.fr .
  29. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
  30. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
  31. INSEE , „  Populacja według płci i wieku pięciu lat od 1968 do 2012 r. (od 1990 do 2012 r. dla departamentów zamorskich)  ” , na stronie insee.fr ,15 października 2015 r.(dostęp 10 stycznia 2016 r . ) .
  32. INSEE , „  Populacje prawne 2006 zamorskich departamentów i społeczności  ” , na stronie insee.fr ,1 st styczeń 2009(dostęp 8 stycznia 2016 r . ) .
  33. INSEE , „  Populacje prawne 2009 departamentów i społeczności zamorskich  ” , na stronie insee.fr ,1 st styczeń 2012(dostęp 8 stycznia 2016 r . ) .
  34. INSEE , „  Populacje prawne 2013 departamentów i społeczności zamorskich  ” , na stronie insee.fr ,1 st styczeń 2016(dostęp 8 stycznia 2016 r . ) .
  35. Michel de La Torre , Pyrénées-Orientales: kompletny przewodnik po 224 gminach , Paryż, Deslogis-Lacoste, coll.  "Miasta i wsie Francji",1990( ISBN  2-7399-5066-7 ).
  36. Wskazówka n o  PA00104092 , baza Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury .
  37. "  Flore du Haut-Conflent  " , na flora.bigorre ,2018(dostęp 4 stycznia 2019 r . ) .