Możesz dzielić się swoją wiedzą, doskonaląc ją ( jak? ). Baner {{projekt}} można usunąć, a artykuł ocenić jako będący na etapie „Dobrego Startu”, gdy ma wystarczającą ilość encyklopedycznych informacji o gminie.
Jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości, warsztaty czytelnicze w ramach projektu Communes de France są do Twojej dyspozycji, aby Ci pomóc. Zajrzyj również na stronę pomocy, aby napisać artykuł z gminy Francja .
Peyzac-le-Moustier | |||||
Kościół św. Roberta du Moustier. | |||||
Administracja | |||||
---|---|---|---|---|---|
Kraj | Francja | ||||
Region | Nowa Akwitania | ||||
Departament | Dordogne | ||||
Miasto | Sarlat-la-Canéda | ||||
Międzywspólnotowość | Wspólnota gmin Vallée de l'Homme | ||||
Mandat burmistrza |
Joëlle Jouanel-Monribot 2020 -2026 |
||||
Kod pocztowy | 24620 | ||||
Wspólny kod | 24326 | ||||
Demografia | |||||
Ludność miejska |
181 mieszk. (2018 ) | ||||
Gęstość | 18 mieszkańców/km 2 | ||||
Geografia | |||||
Informacje kontaktowe | 44 ° 59 ′ 30 ″ północ, 1 ° 04 ′ 47 ″ wschód | ||||
Wysokość | Min. Maks. 60 m 263 m² |
||||
Powierzchnia | 10,10 km 2 | ||||
Jednostka miejska | gmina wiejska | ||||
Obszar atrakcji | Gmina z wyłączeniem atrakcji miasta | ||||
Wybory | |||||
Oddziałowy | Kanton Doliny Man | ||||
Ustawodawczy | Czwarty okręg wyborczy | ||||
Lokalizacja | |||||
Geolokalizacja na mapie: Nouvelle-Aquitaine
| |||||
Znajomości | |||||
Stronie internetowej | www.peyzac-le-moustier-perigord.fr | ||||
Peyzac-le-Moustier jest francuski gmina znajduje się w dziale z Dordogne , w regionie Nowego Akwitanii .
Gmina Peyzac-le-Moustier, przez które przechodzi 45 th równoległego północy , dlatego znajduje się w jednakowej odległości od bieguna północnego i równika ziemskiego (około 5000 km ).
Jest nawadniana przez Vézère, która łączy się z jednym z jej małych dopływów, Vimont .
Peyzac-le-Moustier graniczy z siedmioma innymi gminami, w tym Fleurac na północnym zachodzie na mniej niż 300 metrów i Tamniès na wschodzie na około 550 metrów.
Fleurac | Saint-Léon-sur-Vézère | Sergeac |
Tursac | Tamnies | |
Les Eyzies | Marquay |
Klimat, który charakteryzuje miasto, został w 2010 roku zakwalifikowany jako „zmieniony klimat oceaniczny”, zgodnie z typologią klimatów Francji, która następnie ma osiem głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej . W 2020 roku miasto wyłania się z tego samego typu klimatu w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France , która obecnie ma tylko pięć głównych typów klimatu we Francji kontynentalnej. Jest to strefa przejściowa pomiędzy klimatem oceanicznym, klimatem górskim i klimatem półkontynentalnym. Różnice temperatur między zimą a latem zwiększają się wraz z odległością od morza, opady deszczu są mniejsze niż nad morzem, z wyjątkiem obrzeży reliefów.
Wśród parametrów klimatycznych, które pozwoliły na ustalenie typologii 2010 r., znalazło się sześć zmiennych dla temperatury i osiem dla opadów , których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy z lat 1971-2000. W poniższej ramce przedstawiono siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę.
Gminne parametry klimatyczne w latach 1971-2000
|
Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu, uzupełnione badaniami regionalnymi, w rzeczywistości przewiduje, że średnia temperatura powinna wzrosnąć, a średni spadek opadów, przy jakkolwiek silnych zróżnicowaniach regionalnych. Zmiany te mogą być zapisywane na stacji meteorologicznej z Meteo France najbliższego „Sarlat”, w miejscowości Sarlat-la-Canéda , oddana do użytku w 1995 roku i znajduje się 15 km w linii prostej , gdzie średnia roczna temperatura wynosi 13,2 ° C oraz wysokość opadów 854,5 mm w latach 1981-2010. Na najbliższej historycznej stacji meteorologicznej „Gourdon”, w miejscowości Gourdon , w departamencie Lot , oddanej do użytku w 1961 i na 37 km , średnia roczna temperatura zmienia się o 12,4 °C w okresie 1971-2000, przy 12,7 °C w latach 1981-2010, a następnie w 13,1 ° C w latach 1991-2020.
Peyzac-le-Moustier jest gminą wiejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu siatki gęstości gmin INSEE . Gmina jest również poza atrakcją miast.
Teren miasta, jak wynika z bazy danych europejska okupacja biofizyczna gleba Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem półnaturalnych lasów i środowiska (70,2 % w 2018 r.), w proporcji identycznej jak w 1990 r. (70,2 %). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: lasy (69,1%), łąki (15,7%), niejednorodne tereny rolne (13,8%), środowiska z roślinnością krzewiastą i/lub zielną (1,1%), grunty orne (0,4%).
IGN także udostępnia narzędzie online do porównania ewolucji z czasem użytkowania gruntów w miejscowości (lub terytoriów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).
Plan zapobiegania ryzyka powodziowego (PPRI) został zatwierdzony w 2000 roku na Vézère - która przecina miasto z północy na zachód - w Peyzac-le-Moustier, wpływając z brzegów o szerokości do 500 metrów na poziomie wydziału drogowego most 706 , a także dolna część jego dopływu Vimont na ostatnim kilometrze.
W Occitan miasto nosi nazwę Paisac e lo Mostièr .
W 1793 trzy gminy Le Moustier , Peyzac i La Roque-Saint-Christophe połączyły się pod nazwą Peyzac-de-Montignac, która w 1925 stała się Peyzac-le-Moustier .
29 czerwca 1944111 th Panzer podział drodze do Normandii światło ośmiu odporna po mieście.
Ludność gminy licząca w spisie z 2017 r. od 100 do 499 mieszkańców, w 2020 r. wybrano jedenastu radnych gminy .
Kropka | Tożsamość | Etykieta | Jakość | |
---|---|---|---|---|
Brakujące dane należy uzupełnić. | ||||
Marzec 2001 | kwiecień 2014 | Francois Labatut | PCF | Kontrola agenta |
kwiecień 2014 (ponownie wybrany w maju 2020) |
W trakcie | Joelle Jouanel-Monribot | SE | Agent terytorialny |
W dziedzinie prawa Peyzac-le-Moustier zauważa:
Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2005 roku.
W 2018 r. miasto liczyło 181 mieszkańców, co oznacza spadek o 3,21% w porównaniu do 2013 r. ( Dordogne : -0,84%, Francja z wyłączeniem Majotty : + 2,36%).
1793 | 1800 | 1806 | 1821 | 1831 | 1836 | 1841 | 1846 | 1851 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
406 | 217 | 324 | 410 | 420 | 417 | 440 | 442 | 439 |
1856 | 1861 | 1866 | 1872 | 1876 | 1881 | 1886 | 1891 | 1896 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
454 | 484 | 503 | 456 | 486 | 510 | 508 | 368 | 351 |
1901 | 1906 | 1911 | 1921 | 1926 | 1931 | 1936 | 1946 | 1954 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
309 | 304 | 276 | 240 | 237 | 210 | 220 | 195 | 181 |
1962 | 1968 | 1975 | 1982 | 1990 | 1999 | 2005 | 2010 | 2015 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
151 | 157 | 119 | 112 | 117 | 147 | 137 | 171 | 179 |
2018 | - | - | - | - | - | - | - | - |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
181 | - | - | - | - | - | - | - | - |
W 2013 roku Peyzac-le-Moustier została zorganizowana w międzygminną grupę edukacyjną (RPI) z gminami Plazac i Saint-Léon-sur-Vézère na poziomie przedszkoli i klas podstawowych . W mieście nie ma już szkoły. Saint-Léon-sur-Vézère opiekuje się przedszkolami i klasami przygotowawczymi , a Plazac klasami podstawowymi i średnimi.
W 2015 r. wśród ludności gminnej w wieku od 15 do 64 lat ludność zawodowa stanowiła 81 osób, czyli 45,3% ludności gminnej. Liczba bezrobotnych (trzynastu) wzrosła w porównaniu z 2010 r. (jedenastu), a stopa bezrobocia tej aktywnej populacji wynosi 16,0%.
W 31 grudnia 2015, gmina ma dwadzieścia dziewięć zakładów, z których siedemnaście to handel, transport lub usługi, pięć w budownictwie, pięć związanych z sektorem administracyjnym, edukacją, zdrowiem lub działaniami społecznymi, a dwa w przemyśle.