Oulx

Oulx
Herb Oulx
Heraldyka
Oulx
Nazwy
Francuska nazwa Oulx
Imię oksytańskie Ors lub Ols
Imię piemonckie Ols
Administracja
Kraj Włochy
Region Podgórski 
Metropolia Città metropolitana di Torino - Stemma.svg Turyn 
Kod pocztowy 10056
Kod ISTAT 001175
Kod katastralny G196
Prefiks tel. 0122
Demografia
Miły ulcensi
Populacja 3284  mieszk. (30-04-2020)
Gęstość 33  mieszk./km 2
Geografia
Informacje kontaktowe 45 ° 02 ′ 00 ″ na północ, 6 ° 50 ′ 00 ″ na wschód
Wysokość Min. 1100  m
Maks. 2926  m
Powierzchnia 9900  ha  = 99  km 2
Różnorodny
Święty patron Święty Roch
Święto patronalne 16 sierpnia
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Piemont
Zobacz na mapie administracyjnej Piemontu Lokalizator miasta 14.svg Oulx
Geolokalizacja na mapie: Włochy
Zobacz na mapie administracyjnej Włoch Lokalizator miasta 14.svg Oulx
Geolokalizacja na mapie: Włochy
Zobacz na mapie topograficznej Włoch Lokalizator miasta 14.svg Oulx
Znajomości
Stronie internetowej http://www.comune.oulx.to.it/

Oulx (wymawiane [U] lub [ULKS]; w alpejskim oksytańskiej Ors lub w lokalnych pisowni Ours  ; Ols w Piemontu; zwane Ulzio w języku włoskim w okresie faszystowskiego) jest gmina we Włoszech od 3,119 mieszkańców.

Położony w dolinie w dolinie Susa , należące do obszaru metropolitalnego związanego z Turynu w Piemoncie regionie , we Włoszech . W języku lokalnym górna część wsi nosi nazwę Vièrë (miasto). Zawsze było to bardzo ważne skrzyżowanie dróg, łączące dwie osie łączące Francję i Włochy: jedną południowo-wschodnią prowadzącą do doliny Haute Durance ( Briançonnais ), a drugą prowadzącą na północny zachód do doliny Haute Durance ( Maurienne ); przecinające je osie komunikacyjne to przede wszystkim drogi rzymskie , a od niedawna nowoczesne drogi i TGV (przecinający tunel Fréjus ).

Geografia

Oulx znajduje się w sercu Górnej Doliny Susa , na rozległym zbiegu rzek Dora Riparius i Dora de Bardonecchia , około 75 km na zachód od Turynu i 25 km od Susa . Położona na zboczach góry Cotolivier (2105 m), jest zdominowana przez północ od imponującej góry Seguret (2926 m) i znajduje się tuż w dół rzeki od słynnego ośrodka narciarskiego Sauze d'Oulx .

Miasto Oulx jest podzielone na trzy wioski: górne miasto („  Borgo superiore  ”, zwane także starą wioską: „  Borgo vecchio  ” lub „  Viére  ”), dolne miasto („  Borgo Inferiore  ”, zwane także „  Planem  ”) ) i „  Abadia  ”.

Historia

Starożytność

Okres przedceltycki w Soubras pokazuje, że pierwsze osady są bardzo stare. Osadnictwo wsi miało miejsce w czasach rzymskich, o czym świadczy wzniesiona przez Augusta świątynia . Niska wysokość przełęczy Montgenèvre i niepewność panująca w strefie przybrzeżnej uczyniły ją głównym przejściem dla Rzymian. Wykopanie studni stacji kolejowej obok zabudowań prepozyta w 1870 r. Pozwoliło na odnalezienie na głębokości pięciu metrów pod ziemią ówczesnych pozostałości rzymskiego dworca, które specjaliści identyfikują od czasu prac z Jean-Baptiste Bourguignon d'Anville , około 1760 roku, jako miejsce o nazwie „Ad Martis” w Planie Antonina , z tabelą Peutinger i z kieliszków o Vicarello .

Prawdziwa droga, został zbudowany z inicjatywy zwycięzców przez Cottius , Commensal Cezara, którego małe królestwo rozpięta na szczyt Alp, stąd nazwy: Alpy Kotyjskie , „Via Cottia za Alpem”; szlak z Turynu, który dotarł do skrzyżowania Gap (Vapicum) w kierunku Valence lub na południe w kierunku Sisteron . Był tu posterunek celny i za towar zapłacono czterdziestą część ich wartości. Trasa ta przebiegała przez Susa (Segusium), Oulx, Cesana (Gaesao), potężne wąwozy, które później zostały objęte patronatem Saint Gervais, Matrona, najwyższy punkt przejścia, gdzie znajdował się ważny dworzec autobusowy z mansio , a także 'według kroniki Novalaise , świątyni poświęconej niejakiemu Kakusowi , niegdyś pokonanej przez Herkulesa z pomocą Jowisza , pomnika o niezwykłej architekturze.

Dokumenty zaginęły między innymi z powodu wielokrotnych najazdów Saracenów na dolinę Susa. W szczególności po pożarze opactwa Novalaise w 906 roku przez bandy Saracenów , gdzie mnisi schronili się w Turynie z 6000 rękopisów. Po tym pożarze ogromne posiadłości zostały podzielone, a większość z nich otrzymało opactwo Saint Laurent d'Oulx (patrz Abbon ).

Średniowiecze

W epoce Karolingów społeczności położone na zachód od Col de Montgenèvre należały do ​​Królestwa Burgundii, na wschodzie do Królestwa Włoch. W 1038, Conrad II le Salique , cesarz znosi diecezję Maurienne . Biskup Thibaut brał udział w lidze przeciwko niemu. Jest to wówczas podział dóbr między arcybiskupstwo Embrun i biskupstwo Turynu, dekret nigdy w pełni nie wykonany. Ustalenia doprowadziły do ​​powstania w latach 1042-1050 proboszcza Saint Laurent d'Oulx , fundacji religijnej założonej przez kanoników, którzy podążali za rządami św.Augustyna , której biskup Turynu Cunibert przekazał30 kwietnia 1065, dobra i korzyści biskupstwa w Dolinie Górnej Susy.

Na początku drugiego tysiąclecia Gérard Chevrier , późniejszy biskup Sisteron , założył tu wspólnotę zakonną, która została uznana przez miejscowego biskupa, który następnie dawał dziesięcinę i kościoły. Nazywane wówczas Ulcium, terytorium należało do Dauphiné i zyskało na znaczeniu dzięki dwóm papieżom Urbanowi II i Calixte II, wzbogacając je różnymi darami. W XII -tego  wieku Oulx stał się ważnym ośrodkiem administracyjnym i handlowym; interesy wchodzą w konflikt z opatem Suzy i Delfinem .

Wielka niezależność administracyjna narodziła się w 1343 r., Republika Escartons : Oulx, Briançonnais, Val Chisone , dolina Varaita i Queyras są stowarzyszone i zarządzane niezależnie, na mocy umowy częściowego odkupu z Humbertem II de Viennois , ale w 1349 r. Na mocy traktatu z Rzymianie podpisali z Filipem VI de Valois , terytorium to zostało przekazane koronie Francji. Przepisy Escartonów obowiązywały do ​​1713 r. W przypadku kantonów szwajcarskich jest to alpejski partykularyzm administracyjny. Wraz ze spadkiem tranzytów przez alpejskie doliny w okresie renesansu , Oulx traci na znaczeniu. W tym okresie przełęcz Montgenèvre nabiera większego znaczenia ze względu na tranzyt wojsk włoskich.

Rozpoczyna się XVI E  wieku problemami i trudne termin Oulx jak górnych dolin. Wojny religijne między katolikami a Vaudois powodują niepokoje i grabieże (Vicarage la Vaudoise, lipiec 1562 ); wojna między Francją a Hiszpanią nie dała wytchnienia pokojowi Cateau-Cambrésis ( 1559 ). Ludność jest dziesiątkowana przez dżumę. Bardzo wiele jest sanktuariów poświęconych świętemu Rochowi , obrońcy przed zarazą, ale także z drugiego powodu jest on patronem przejeżdżających tam pielgrzymów. Lokalna społeczność religijna się zmienia. Bardzo bogata ( Prévôté de Saint Laurent d'Oulx ), była ważnym graczem w religijnej potędze Alp Zachodnich aż do roku, kiedy społeczność została zniesiona w 1749 roku.

Plik 19 lipca 1747Wojska francuskie podczas wojny o sukcesję austriacką zostały zatrzymane w pamiętnej bitwie pod Assietta . Następnie traktat z Aix-la-Chapelle (1748) wyznacza początek okresu pokoju, który potrwa pół wieku. Skutki rewolucji francuskiej są również odczuwalne w Oulx, gdzie posadzili drzewa Wolności, z których jedno nadal żyje na drodze do Sauze.

Podczas Risorgimento mieszka i pracuje w Oulx Luigi Des Ambrois (1807 - 1874), pod rządami Victora-Emmanuela II Sabaudzkiego jest Ministrem Spraw Wewnętrznych, a następnie Robót Publicznych Charlesa-Alberta, ówczesnego Prezydenta Senatu Królestwa.

XIX th i XX th  stulecia

Ważnym wydarzeniem dla Oulx jest otwarcie tunelu kolejowego Fréjus ; w 1871 roku przejechał pierwszy pociąg międzynarodowy. W 1872 roku w Oulx powstał corps de Troupe-Alpine. Na początku II wojny światowej atak rozpoczął się od grzbietów między Chaberton i Valle Stretta w kierunku pustyń. Ślady starć są nadal widoczne na Pointe Clotesse i Grand'Hoche, a także na górach Oulx (bunkry, niewybuchy). W okresie faszyzmu kraj rozwijał się i integrował wsie. Staje się siedzibą Sądu Okręgowego.

Toponimia

Oulx pojawia się w starych dokumentach pod następującymi nazwami: „Ulces” (880), „Ultes” (rozdział IX), „de Ulcis” (1050), „loco ubi dicitur Ulcium” (1083), „in loco et fundo Ulce” ”(1167).

Plik 16 stycznia 1937komisarz prefektury Oulx przedstawia naradę, której celem jest „przywrócenie do ich włoskiej formy nazwy [...] miasta i wioski Sauze, poprzez zmianę ich na„ Ulzio ”i„ Salice d'Ulzio ””. Dekret królewski formalizuje tę zmianę12 kwietnia 1937.

Rada gminy Oulx obraduje, 1 st grudzień +1.958, powrót do nazw historycznych. Ta prośba została zatwierdzona dnia3 marca 1958przez biuro Prowincji Turyn , a następnie przez Radę Prowincji w dniu8 kwietnia 1959. Porzucenie nazw „Ulzio” i „Salice d'Ulzio” staje się oficjalne26 września 1960, kiedy opublikowano dekret prezydencki nr 1960/1248.

Nazwa miasta wydaje się pochodzić od starożytnego imienia wodza plemienia Ulkos , które stało się w języku Oc, Olcs, potem Ols, a dziś Ors . Inna etymologia, od łacińskiej nazwy miejscowości, Ad Martis , przybliża nas do nazwy Ultore , jednej z nazw rzymskiego boga Marsa.

Gospodarka

Transport

Oulx znajduje się na linii Fréjus, która łączy Turyn z francuską granicą. Obsługuje go między innymi TGV, który jedzie z Paryża do Mediolanu.

Kultura

Administracja

Kolejni burmistrzowie
Kropka Tożsamość Etykieta Jakość
14 czerwca 2004 W trakcie Mauro Cassi    
Brakujące dane należy uzupełnić.

Hamlets

Amazas, Inns, Beaulard, Beaume, Chateau-Beaulard, Clots, Constans, Gad, Malefosse, Monfol, Pierremenaud, Puy, Royeres, San Francesco, San Marco, Savoulx, Signols, Soubras, Vazon, Villard.

Savoulx i Beaulard były przed okresem faszystowskim autonomicznymi gminami.

Gminne gminy

Bardonneche , Cesane , Exilles , Pragela , Salbertrand , Sauze d'Oulx , Sestriere

Ewolucja demograficzna

Wymienieni mieszkańcy


Twinning

 Saint-Donat-sur-l'Herbasse  ( Francja )

Osobowości związane z gminą

Bibliografia

Monografie i prace ogólne

Artykuły

Odniesienia i uwagi

Bibliografia

  1. (it) Popolazione residente e bilancio demografico na stronie internetowej ISTAT .
  2. Jean-Baptiste Bourguignon d'Anville 1760 , str.  strona 436   [ czytaj online ]
  3. PA Luty (pod kierunkiem), Prowansja od początków do roku 1000 , strona 491.
  4. F. Moyrand-Gattefossé
  5. G Collinno 1908 , T XLV s. 2. Ustawa z 29 stycznia 1042 r.  [ Czytaj online ]
  6. Marco Battistoni 2006 , § „toponimo Storico”
  7. Marco Battistoni 2006 , § „Frazioni”

Uwagi

  1. "..decima ejusdem vallis secusie sicuti detinent which montis nuncupatnur genevus and cenisio .. i sicuti detinent alpes inter regnum burgundie and italicum regnum" ("Dolina Susa graniczy od wschodu ze szczytami, które od Montgenêvre do Montcenis wyznaczają królestwa Burgundii i Włoch ”)
  2. "di ridurre alla forma italiana the [...] denominazioni del Comune e della frazione Sauze, modificandole in what di". "Ulzio" e "Salice d'Ulzio" ".

Linki zewnętrzne