Pokrzywa

Pokrzywka

Pokrzywka Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej Urtica sp. Klasyfikacja według Cronquista (1981)
Królować Plantae
Klasa Magnoliopsida
Zamówienie Pisemne
Rodzina Pokrzywkowate

Uprzejmy

Urtica
L. , 1753

Klasyfikacja APG III (2009)

Klasyfikacja APG III (2009)
Zamówienie Rosale
Rodzina Pokrzywkowate

Pokrzywa ( Urtica ) to rodzaj z rodziny Urticaceae który obejmuje około trzydziestu gatunków z roślin zielnych z owłosionych liści. W Europie jest ich 11, w tym 5 we Francji.

W Europie Zachodniej najczęstszymi gatunkami są pokrzywa większa ( Urtica dioica , 50  cm do 1 metra, bylina) i pokrzywa zwyczajna ( Urtica urens , poniżej 50  cm , roczna). Pilulifera Urtica ( pokrzywa pokrzywowa , pokrzywa rzymska ) występuje w południowej i zachodniej Francji, Urtica membranacea ( pokrzywa błoniasta ) występuje na południu Morza Śródziemnego, a Urtica Atrovirens tylko na Korsyce .

W pokrzywa i pokrzywa (liście i korzenie) są wykorzystywane jako rośliny lecznicze . Liście są powszechnie stosowane jako toniki , środki oczyszczające, moczopędne , przeciwzapalne (bóle reumatyczne).

Pokrzywa zwyczajna jest również szeroko stosowana w przemyśle spożywczym (ze względu na błonnik) i rolniczym (jako nawóz zielony i środek owadobójczy ).

Etymologia i historia

Nazwa pokrzywa pochodzi od łacińskiego urtica , wywodzącego się od uro , „spalić”, w odniesieniu do kłutych włosów.

1746: w botanice, orthie ( St Brendan , red. EGR Waters, 1746)

1176-1184: w przenośni w przeciwieństwie do różu dla oznaczenia „najgorszego” ( GAUTIER D'ARRAS , Eracle , redaktor G. Raynaud de Lage, 1268);

1496 : gecter le froc es ortyes ( Mystère de St Martin , red. A. Duplat, 7993, cyt. w Z. rom. Philol. T.97, s. 445);

1564: rzuć sukienkę w pokrzywy (THIERRY, sv froc ) Źródło.

Główne cechy

Są to zioła do liści naprzeciwległych, szypułkowych, mocno ząbkowanych lub naciętych do wolnych przylistków, których ostrze ma kształt eliptyczny. Rośliny najeżone są sztywnymi włoskami (naukowo zwanymi kłującymi włoskami ), które wydzielają bardzo drażniący płyn. Gatunki nitrofilne i ruderalne .

Te kwiaty męskie i żeńskie są rozdzielone, albo na tej samej stopie (rośliny jednopienne ) lub na różnych stopach (rośliny dwupienne ).
Kwiaty żeńskie są zielonkawe i obwisłe, połączone w mniej lub bardziej zwarte kwiatostany , zależnie od gatunku. Perianth ma 4 bardzo nierówne podziały zewnętrzna 2 mały lub zerowy. Styl jest prawie zerowy, piętno jest w pędzlu.
Męskie kwiaty są żółtawe i mają bardziej poziomy, rozłożysty lub kolczasty pokrój. Ich okwiat to 4-5 dywizji. Pręciki 4-5, z długimi, pofałdowanymi nitkami, są złożone w koronę , nagle rozluźniają się podczas zapłodnienia i rozprowadzają chmurę pyłku na kwiatach żeńskich.Owoc
jest jajowato-zgniecionym niełupkiem, zamkniętym w okwiatu.

Szkodliwość

W Ameryce Północnej rodzaj Urtica znajduje się na liście alergenów przenoszonych drogą powietrzną, powodujących alergiczny nieżyt nosa, astmę oskrzelową i/lub nadwrażliwość płuc.

Piekąca moc

Piekące włosy zawierają histaminę , acetylocholinę i serotoninę, które podrażniają skórę . Z kwasem mrówkowym (broń obronie mrówek i pszczół) jest również obecny, ale odgrywa rolę w drobne podrażnienia. Te włosy mają na końcu punkt krzemionkowy, który pozwala im wnikać w skórę zwierząt, które podchodzą zbyt blisko. Piekące włoski pokrzywy są delikatne jak szkło. Rozrywają się jak koniec ampułki z lekiem i wstrzykują w skórę histaminę (działanie histaminolibracyjne pokrzywy) , co, jak się uważa, spowodowane jest świądem (uczucie swędzenia) i zaburzeniami motorycznymi w naczyniach odpowiedzialnych za rumień , a także inne składniki powodujące pieczenie dają następnie pokrzywkę kontaktową (czerwone plamy i spuchnięte wodą).

W 1874 roku w Collioure botanik Charles Naudin zauważył w Collioure, że gwałtowny i długotrwały epizod wietrzny spowodował na tydzień wyeliminowanie właściwości kłujących pokrzyw.

Zastosowania

Użyj jako nawóz

Pokrzywa umożliwia wytwarzanie obornika pokrzywowego , poprzez macerację posiekanych pokrzyw w wodzie lub gnojowicy przez kilka dni bez dostępu światła. Służy jako fungicyd (przeciw mączniakowi), insektycyd (przeciw mszycom i roztoczom) oraz aktywator lub regulator wzrostu roślin.

Produkcja, stosowanie i sprzedaż tej gnojowicy są regulowane we Francji dekretem 18 kwietnia 2011.

Niektóre źródła twierdzą, że pokrzywa, bez odżywiania rośliny i zwalczania owadów, może stymulować jej wzrost, co w rzeczywistości może oznaczać, że promuje biologiczną aktywność gleby ( patrz na ten temat praca Claude i Lydii Bourguignon ).

Wykorzystanie żywności

Pokrzywy są jadalne. Zawierają osiem niezbędnych aminokwasów i białek w ilości od 8 do 20% ich świeżej masy, 16 do 40% suchej masy (porcja 300 g gotowanej pokrzywy zapewnia zatem dzienne spożycie białka), żelazo w ilości 7,8 mg na 100 g i wapń 630 mg na 100 g.

Są one używane w zup , sałatek , sufletów lub jako zamiennik szpinaku .

Wykorzystanie tekstyliów

Długie włókna pokrzywy były przędzone w kilku częściach Europy, aby wytwarzać wysokiej jakości liny i płótna.

Użyj jako roślina lecznicza i sanitarna

Uznaje się lub zastrzega różne właściwości lecznicze i zdrowotne.

Forma SIPF pokrzywy Urtica urens miałaby skuteczność terapeutyczną na zmęczenie, co najmniej równą Sargenorowi .

Pokrzywa byłaby lekiem moczopędnym (substancją powodującą wzrost wydzielania moczu) i działałaby na nadciśnienie tętnicze , niewydolność serca , niektóre obrzęki , nadciśnienie wrotne czy hiperkaliemię .

Traktowane przez liofilizacji , liście mogą być wykorzystane do walki katar sienny .

Po połknięciu wysuszony korzeń łagodzi oddawanie moczu w łagodnym zapaleniu prostaty .

Stosowany jako balsam będzie zwalczał trądzik .

W płynie do płukania ust byłby skuteczny przeciwko infekcjom: owrzodzeniu jamy ustnej , zapaleniu dziąseł , zapaleniu migdałków .

U kobiet w ciąży pomogłoby to stymulować produkcję mleka matki.

Naturalnie bogata w witaminy A , B i C , pokrzywa jest również bogata w żelazo , wapń , magnez , potas i fosfor . Miałby działanie remineralizujące i działałby korzystnie na zniszczone chrząstki u osób cierpiących na chorobę zwyrodnieniową stawów lub reumatyzm. Jako okład kojarzony z zieloną glinką działałby przeciw bólowi związanemu z tymi dolegliwościami.

Sposób zapłodnienia pokrzywy żeńskiej przez pokrzywę męską powoduje, że uczula ją na pyłek (por. Charakterystyka ogólna), ale po spożyciu miałaby właściwości antyalergiczne .

Podsumowując, pokrzywa byłaby „  moczopędna , oczyszczająca, przeciwreumatyczna , przeciwzapalna , przeciwbólowa , przeciwdrobnoustrojowa , przeciwwrzodowa , przeciw niedokrwistości , hepatoprotekcyjna , przeciwutleniająca , hipoglikemiczna , przeciwalergiczna , immunostymulująca , hipotensyjna , tonizująca, galaktogenna  ”.

Użyj jako rośliny pastewnej

Posiekaną na surowo młodą pokrzywę można karmić drobiem; tradycyjnie był to przysmak zarezerwowany dla kaczych kaczek . Młody i podatny na wysychanie, może być podawany bydłu.

Główne gatunki z rodzaju Urtica

Inne rośliny zwane pokrzywą

Inne gatunki roślin również otrzymały wernakularną nazwę „pokrzywa” ze względu na ich niejasne podobieństwo do pokrzywy. Znamy więc białe, żółte, czerwone pokrzywy, które należą do rodzaju Lamium ( martwe pokrzywy ) z rodziny Lamiaceae . Nazywane również „fałszywą pokrzywą” lub „martwą pokrzywą”, te jadalne rośliny odróżniają się od prawdziwych pokrzyw przez ich nielistkowane liście, kwadratową łodygę, kolorowe zygomorficzne aromatyczne kwiaty i brak kłujących włosków.

Roślina żywicielska

Następujący ( heterocera ) ćmy (sklasyfikowany przez rodzinę) paszy na pokrzywy:

Pokrzywa w kulturze

W mitologii

W panteonie germańskim pokrzywa była dedykowana Thorowi / Donarowi , bogu piorunów.

W języku

W literaturze i piosence

Uwagi i referencje

  1. (w) Monografia pokrzywy na stronie Plants for a Future
  2. François Couplan , Rośliny i ich nazwy. Historie niezwykłe , Éditions Quae,2012( czytaj online ) , s.  93.
  3. "  Pokrzywa  " , na cnrtl.fr
  4. Pelt Jean-Marie. Tajne języki przyrody – komunikacja u zwierząt i roślin . Wyd. Fayard, Pocket Book nr 144435, 1996. Rozdział 12 Rośliny mobilne , s. 155.
  5. Walter H. Lewis , Botanika medyczna: rośliny wpływające na zdrowie człowieka , Wiley,1977( ISBN  0-471-53320-3 , 978-0-471-53320-7 i 0-471-86134-0 , OCLC  2463636 , czytaj online )
  6. (w) Gulsel Kavalali Pan, Urtica. Lecznicze i żywieniowe aspekty pokrzywy , CRC Press ,2004( czytaj online ) , s.  25.
  7. Michel Botineau, Przewodnik po roślinach toksycznych i alergennych , Éditions Belin ,2011( czytaj online ) , s.  82.
  8. Fabricio Cardenas, Stare papiery z Pyrénées-Orientales, Pokrzywy nieszkodliwe w Collioure w 1874 r., 7 maja 2015 r.
  9. Jean-François Lyphout, Puryna z pokrzywy i ekstrakty roślinne , Ulmer,2015, s.  9
  10. Dekret z 18 kwietnia 2011 r.
  12. Emeline Lavier, Marie-Chantal Canivenc-Lavier, Dobre odżywianie podczas raka , Hachette Pratique,2017, s.  59.
  13. François Couplan , Smakuj dzikie rośliny , Edycje Ellebore,2007, s.  230.
  14. Jean-Pol Mostade, Pokrzywa i jej Tysiąc Sekretów ,coreEdition,2015, s.  23.
  15. Claude Jabès, „  Tutaj pokrzywy  ”, L'Hebdo ,14 maja 1998 r., s.  128
  16. Alessandra Moro Buronzo, Niesamowite walory pokrzywy , Archamps (Francja), edycje Jouvence,2011, 160  pkt. ( ISBN  978-2-88353-926-6 , czytaj online ) , "Włókno pokrzywy"
  17. Dr M. Manini i dr D. Poulain, „  Badanie kliniczne związku pokrzywy i czarnej porzeczki SIPF w leczeniu astenii samoistnej lub reaktywnej.  », Laboratoria ARDEVAL ,26 stycznia 1990, s. 25 ( przeczytaj online )
  18. Futura , "  Jakie są zalety pokrzywy?"  ” (Dostęp 11 września 2016 r . ) .
  19. "  Pokrzywa  " na Doctissimo .
  20. Christian Cannuyer, Królewskie i suwerenne rody Europy , Brepolowie ,1989, s.  163.
  21. (w) Marcel Cleene i Marie Claire Lejeune, Kompendium roślin symbolicznych i rytualnych w Europie: zioła , człowiek i kultura2002, s.  413.
  22. Zauważone przez Natacha Rimasson-Fertin, Opowieści dla dzieci i domu , tom II, José Corti, 2009 ( ISBN  978-2-7143-1000-2 ) .
  23. W języku duńskim  : Pantserskjorter .
  24. Zobacz (pl) Dzikie łabędzie w Wikisłowniku.
  25. "  SENEQUE  " , na Enciclopedia di a Corsica ,18 lipca 2012(dostęp 30 czerwca 2019 )

Zobacz również

Bibliografia

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne