Olaf II z Norwegii

Olaf II z Norwegii Obraz w Infoboksie. Funkcjonować
Król Norwegii
1015-1028
Svein Håkonsson Knut Wielki
Biografia
Narodziny W kierunku 993
Ringerike
Śmierć 29 lipca 1030
Stiklestad ( w )
Pogrzeb Katedra Nidaros
Czynność Monarcha
Tata Harald Grenske
Matka Åsta Gudbrandsdatter
Rodzeństwo Harald III
Halfdan Sigurdsson ( d )
Małżonkowie Alfhild ( d )
Astrid Olofsdotter (od1019)
Dzieci Magnus I z Norwegii
Wulfhilde z Norwegii
Inne informacje
Religia chrześcijaństwo
Etap kanonizacji Święty , katolicki święty
Przyjęcie 29 lipca

Święty Olaf lub Olav Haraldson lub Olaf II z Norwegii znany jako Gruby lub Święty , król Norwegii od 1015 do 1028 , urodził się około 995 roku i zmarł29 lipca 1030.

Biografia

Przyszły król Olaf jest potomkiem Harald I st Norwegii , syna króla Haralda Grenske o Vestfold i Asta Gudbrandsdatter . Po zamordowaniu ojca przez Sigrid Storrådę , wychowywał go drugi mąż matki, Sigurd Syr Halfdansson , król Ringerike . W wyniku tego związku jest przyrodnim bratem dzieci tej ostatniej i Asty, w tym przyszłego króla Haralda Sigurdssona .

Został ochrzczony w 1014 w Rouen przez arcybiskupa Roberta le Danois , brata księcia Normandii Ryszarda II . Po raz pierwszy jako wiking w młodości kilkakrotnie wyjeżdżał do Anglii , gdzie zainteresował się wiarą chrześcijańską . Ona również została wprowadzona od IX th  century Skandynawii przez misjonarzy z różnych krajów, w tym Niemiec, głównie mnich St. Ansgar , „Apostoł Północy”, późniejszego biskupa z Bremy , potem arcybiskup z Hamburga .

Olaf następnie oddaje swoje życie, aby walczyć o Królestwo Norwegii królowi Knutowi Wielkiemu lub pierwszemu królowi Danii i Anglii Kanutowi I. Rzeczywiście, wielka moc skandynawski jest na początku XI XX  wieku królestwie Viking Dania. Około 1015-1017 wykorzystał okupację Knuta w Anglii do uniezależnienia Norwegii . Nowy król przeniósł się do Nidaros (obecnie Trondheim ) i zbudował tam kościół.

Święty Olaf zostaje wybrany na króla Norwegii i bierze sobie do głowy wykorzenienie pogaństwa i uczynienie chrześcijaństwa religią swojego kraju. Silny sprzeciw pogan i niektórych panów, którzy obawiali się jego władzy, zachęcał go do surowego represjonowania ich.

Jest wielkim prawodawcą Kościoła w Norwegii i, podobnie jak jego krewny Olaf Tryggvason , stara się zatrzeć ślady starej wiary i budować kościoły na miejscu starych świętych miejsc, które zbezcześcił lub zniszczył. Sprowadza również biskupów i księży z Anglii.

Nadaje to rzeczy lokalne znaczenie, zmienia prawa kodeksów, celowo wkracza do swojego kraju w zachodniej cywilizacji, ustanawiając kościół narodowy z pomocą jego przyjaciela biskupa Grimkela  (w) i ustanawiając skuteczną hierarchię.

Po poddaniu Grenlandii jego władzy w 1023 r. Knut wysłał mu ambasadę , by przejąć koronę około 1024 - 1025 , na co odmówił , sprzymierzając się ze szwedzkim królem Anundem Jakubem , a w 1026 r. wydał mu bitwę morską bez zwycięzcy ( bitwa ) . Helgea ). Ta konfrontacja miała poważne konsekwencje dla Olaf, bo Knut zablokował Cieśninę Sund między Skanii i Danii oraz Olaf nie mógł przynieść jego flota z powrotem do Norwegii. Musiał go porzucić w Skanii i wrócić drogą lądową, a ta strata go osłabiła.

Knut po pielgrzymce do Rzymu wylądował w Norwegii w 1028 roku i ogłosił się królem Nidaros. Olaf następnie szuka schronienia w Szwecji u kilku wiernych baronów, takich jak Finn Arnesson i jego bracia Torberg i Arni oraz Rognvald Brusason . Po dwóch latach wygnania w 1029 , starał się wrócić do Norwegii, ale został pokonany i zabity w Stiklestad na29 lipca 1030 w wieku 35 lat.

Król Knut II z Danii następnie narzuca jako króla swojego syna Svena Knutssona, który promulguje duńskie prawa uznane przez Norwegów za nie do przyjęcia. Szybko szlachta pod wodzą Einara Tambarskjelve i ludność odkrywa a posteriori świętość Olafa.

Unia i potomność

Po zaręczeniu się z Ingigerd , prawowitą córką szwedzkiego króla Olofa III , Olaf poślubia swoją nieślubną córkę Astrid Olofsdotter i mają córkę:

Utrzymuje również związek z konkubiną „  dobrze urodzonego członka królewskiego hirdu  ”, o imieniu Alfhildr, która daje mu swojego jedynego syna:

Pośmiertna sława

Według tradycji to właśnie topór bojowy św. Olafa trzyma między łapami lwa, który widnieje na herbie Norwegii . Saga poświęcony życiu św Olav odgrywa ważną rolę w sadze królów Norwegii napisanych przez Snorri Sturlusona  : w Heimskringla .

 Viking „ słońce kamień ” jest mowa we fragmencie w historii Rauðúlf i jego synów (Rauðúlfs þáttur). Według dwóch fizyków bretońskich Alberta Le Flocha i Guya Roparsa byłby to kryształ kalcytu . Ten kryształ jest szeroko stosowany w niektórych typach mikroskopów. Odbija promienie świetlne zgodnie z ich polaryzacją, nie tracąc światła - w przeciwieństwie do kordierytu , innego kryształu często spotykanego w Skandynawii i uważanego przez duńskiego archeologa Thorkilda Ramskou w 1967 roku za pomoc kompasu dla Wikingów. Kordieryt , z fioletowymi refleksami, zmienia kolor w zależności od kierunku polaryzacji światła, które sięga. Ponadto pochłania część fotonów, co daje słabe i opalizujące światło, a nie jasne i dobrze zdefiniowane jak w przypadku kalcytu . Kalcyt pozwala znaleźć pozycję słońca za chmurami, nawet kilka godzin po tym zniknął za horyzontem.

W Normandii

W Normandii , Saint-Olaf stanowi ważną postacią i został wybrany nieformalnie jako patrona Normanom , termin ten oznaczający głównie mieszkańców kontynentalnej i wyspiarskiej Normandii, ale także w większej skali mieszkańców dawnych terytoriów wikingów , czyli krajów skandynawskich, a tym bardziej Norwegii . Wybór ten można wytłumaczyć czasem, w którym żył Olaf i kiedy wymiana między Normandią a krajami skandynawskimi była powszechna . Było też wiele relacji między mieszkańcami zupełnie nowego państwa normańskiego , czego dowodem jest wybór arcybiskupa Roberta Duńczyka na chrzest Olafa.

Normandia flaga z krzyżem skandynawskim, która przypomina skandynawskie pochodzenie Normandii, został ochrzczony „krzyża św Olafa” (lub „Krzyż św Olaf”) na cześć świętego.

Ochrzczony w Rouen przez brata księcia Normandii kościół w Rouen jest poświęcony św. Olafowi. Norweski kościół św. Olawa został zbudowany w 1926 r. przy rue Duguay-Trouin, w pobliżu domu skandynawskich żeglarzy. Norweska Misja Marynarzy chciała zbudować luterańskie miejsce kultu dla odwiedzających żeglarzy.

Kości z ramienia Świętego Olafa jest przechowywany jako relikwia w krypcie katedry Notre-Dame w Rouen .

W 2014 roku miasto i diecezja Rouen obchodziły tysiąclecie chrztu św. Olafa z norweskimi przedstawicielami Kościoła katolickiego i ewangelicko-luterańskiego Kościoła Norwegii.

W Normandii 29 lipca jest okazją do lokalnych festiwali kulturalnych, które ogólnie podkreślają nordyckie dziedzictwo Normandii. W niektórych parafiach normańskich odprawiana jest w tym dniu Msza św. ku czci świętego i dla zaznaczenia historycznych więzi łączących Normandię i Skandynawię .

Uwagi i referencje

  1. François-Xavier Dillmann , „Historia i filologia starożytnej i średniowiecznej Skandynawii”, Rocznik Praktycznej Szkoły Studiów Zaawansowanych (EPHE), Sekcja Nauk Historycznych i Filologicznych , 143, 2012, s.  186-190 ( online § 13 ).
  2. Według jego sagi, rozdział CCXL  : „Tej zimy wielu ludzi zaczęło mówić, że król Olafr był rzeczywiście świętym człowiekiem i że było wiele oznak jego świętości. "
  3. Fragment Sagi wspominający o kamieniu słonecznym: „Pogoda była pochmurna i śnieżna, jak przewidział Sigurður. Wtedy król wezwał Sigurðura i Dagura. Poprosił tych ludzi, aby się rozejrzeli, nikt nie znalazł najmniejszego zakątka błękitnego nieba. Następnie wezwał Sigurðura, by wskazał słońce, który udzielił stanowczej odpowiedzi. Tak więc król posłał po kamień słoneczny i trzymając go nad sobą, ujrzał światło wychodzące, dzięki czemu mógł bezpośrednio zweryfikować słuszność przepowiedni Sigurðura. "
  4. Mathilde Fontez "  Odkryliśmy, kompas Wikingów  ", Science et Vie , n o  1133,luty 2012, s.  76-79.
  5. Jacques Tanguy, „  Norweski Kościół Saint-Olav  ” , na rouen-histoire.com ,luty 2013(dostęp 27 stycznia 2017 r . ) .
  6. "  Historia Foyer  " , na seamensclubrouen ,październik 2014(dostęp 27 stycznia 2017 r . ) .
  7. "  Tysiąclecie chrztu św. Olafa w katedrze w Rouen  " , na France 3 Normandie ( konsultacja 2 maja 2021 )
  8. „  Święto św. Olafa: Wioska Wikingów i Normanów!”  » (Dostęp 2 maja 2021 )
  9. GChapdelaine , „  Święty Olaf – Bractwo Opactwa w Lucernie  ” , na www.coutances.catholique.fr (dostęp 2 maja 2021 r. )

Zobacz również

Bibliografia

Powiązane artykuły