Snorri Sturluson

Snorri Sturluson Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej Wyimaginowany portret Snorri Sturlusona z edycji Heimskringla . Kluczowe dane
Imię urodzenia Sturluson
Narodziny 1179
Hvammur
Śmierć 1241
Reykholt
Nagrody skutilsvein z Norwegii
Autor
Język pisania staronordyjski
Gatunki Poezja oparzeniowa

Podstawowe prace

Edda w prozie

Snorri Sturluson / ˈsn̥ɔrɪ ˈstʰʏrtl̥ʏsɔn / (po norwesku  : Snorre Sturlason ) (urodzony w1179w Hvammur i zmarł w1241in Reykholt ) to islandzki polityk , dyplomata , historyk i poeta . Jest czołowym średniowiecznym pisarzem skandynawskim . Autor wielu sag i opowieści mitologicznych, jego twórczość stanowi istotne źródło wiedzy o mitologii nordyckiej .

Biografia

Snorri życie jest nam znana dzięki Sturlungasaga ( „Historia Sturlungs”, to znaczy, potomkowie Sturla, ojciec Snorriego), napisane pod koniec XIII th  wieku .

Snorri Sturluson urodził się w 1179 roku w Hvammur (powszechnie tłumaczonym jako Hvamm lub Hvammr) w Islandzkim Wolnym Państwie . Syn Hvamm-Sturla Þórðarson i Guðný Böðvarsdóttir, należy do rodziny Sturlungarów (czyli potomków Sturli), wówczas najbardziej wpływowej w kraju. Miał dwóch starszych braci, Þórðr Sturluson i Sighvatur Sturluson.

Snorri nie był wychowywany przez swoich rodziców, ale przez mężczyznę o imieniu Jón Loftsson od trzeciego roku życia. Ta praktyka była w tamtym czasie sposobem przypieczętowania sojuszu lub porozumienia. Jón Loftsson jest z pewnością jednym z najpotężniejszych szefów kuchni na wyspie, ale także wielkim uczonym. Snorri spędził młodość w Oddi, który był wówczas jednym z głównych ośrodków intelektualnych Islandii . Tam odkrył zarówno kulturę chrześcijańską, jak i tradycyjną literaturę nordycką  : wiersze mitologiczne i heroiczne oraz pierwsze sagi odtwarzające historię królów Norwegii lub wyczyny bohaterów Wikingów .

Ożenił się z dziedziczką farmy Borg w pobliżu Borgarnes, a następnie otrzymał opiekę nad goði (miejscowym wodzem). Dąży do powiększenia swojego majątku i odgrywa coraz ważniejszą rolę polityczną. Z nieco niejasnych powodów opuścił rodzinę w Borg i udał się na emeryturę do bogatego klasztoru Reykholt , gdzie w szczególności skomponował Eddę w prozie (podręcznik poezji połączony z antologią mitów nordyckich) i Heimskringla („Cykl królów”, opowieść królów Norwegii). Co więcej, jest on powszechnie uznany za autorką sagi Egilla , syn Grimr Łysy, wywiadem rodzinnym w skald (sąd poety) Egilla Skallagrimson .

Życie na Islandii

Snorri szybko zyskał rozgłos jako poeta, ale był też znakomitym mówcą: w 1215 r. Został lögsögumaðr (sprawozdawcą praw) Althing , jedynego urzędowego urzędu w Islandii, cieszącego się wielkim szacunkiem. Jednak latem 1218 r. Zrezygnował z tej funkcji, aby odpowiedzieć na zaproszenie króla Norwegii Hákon Hákonarson , wówczas jeszcze nastolatka, i jego współregenta Jarla Skúli, z którym spędził zimę. Latem 1219 roku spotkał w Skara swojego szwedzkiego odpowiednika lögsögumada Eskila Magnussona i swoją żonę Kristinę Nilsdotter Blake: prawdopodobnie to dzięki niemu Snorri poznał historię Szwecji.

Snorri interesował się przede wszystkim historią i kulturą. Norwescy regenci podnieśli go do rangi skutilsvein , tytułu mniej więcej równoważnego rycerzowi, a on złożył im przysięgę lojalności. Król Norwegii miał nadzieję, że rozszerzy swoje królestwo na Islandię, uzyskując korzystne rozwiązanie od Althing przez Snorri.

W 1220 roku Snorri wrócił do Islandii: w wierszu zaśpiewał o darach podarowanych przez króla Norwegii, m.in. statku, którym opuścił; w 1222 został ponownie mianowany lögsögumad z Althing, stanowisko to piastował tym razem do 1232. Jego wybór był całkowicie spowodowany jego sławą jako poety. Politycznie był rzecznikiem króla, opowiadającym się za związkiem z Norwegią, co przyniosło mu wielu wrogów wśród władców Islandii.

Jeśli chodzi o jego życie osobiste, przeprowadził się w 1224 r. Z Hallveig Ormsdóttir, młodą i bogatą dziedziczką, wnuczką Loftssona. Związek ten pozostał bezpłodny, a para zamiast tego skoncentrowała się na edukacji dzieci, które mieli z poprzednich związków. Pięcioro dzieci Snorriego osiągnęło dorosłość.

Niepowodzenie na Islandii

Większość islandzkich wodzów, zwłaszcza członków rodziny Sturlungar , uważała, że ​​jego tytuł skutilsvein (funkcja związana z norweskim dworem królewskim) jest sprzeczny z ich interesami. Strategią Snorriego było umocnienie władzy nad wodzami wyspy, a następnie ofiarowanie Islandii królowi. Jego pierwsze kroki były polityczne. Po śmierci w 1222 roku Sæmundura, syna Jóna Loftssona, był jednym z pretendentów do ręki swojej córki Solveig, ale to jego bratanek i przeciwnik polityczny, Sturla Sighvatson, poślubił Solveig w 1223 roku.

Nastąpił okres sporów klanowych. Snorri tworzy pierwszą armię z pomocą swojego siostrzeńca Bodvara Thórðarsona, a drugą z pomocą swojego syna Órækja, aby zastraszyć jego brata Sighvatur i Sturla Sighvatsona. Dzień przed bitwą próbuje negocjować z bratem.

Sighvatur i Sturla, którzy mogą ustawić tylko 1000 ludzi, uciekają i szukają schronienia wśród innych przywódców. Ponieważ Órækja podjął działania partyzanckie w fiordach zachodniej Islandii, wojna była pewna.

Haakon IV próbuje interweniować na odległość, zapraszając wszystkich przywódców Islandii na konferencję pokojową w Norwegii. Manewr ten był przejrzysty dla Sighvatura, który rozumiał, czego Snorri najwyraźniej nie widział, co może się stać z islandzkimi wodzami w Norwegii.

Órækja zostaje schwytany przez Sturlę podczas negocjacji pokojowych w Reykjaholt, wraz z Thorleifurem Thórðarsonem, kuzynem Snorriego, który przybył mu z pomocą z 800 ludźmi i został porzucony przez Snorriego na polu bitwy. Zamiast zabijać swoich przeciwników, Snorri będzie nalegał, aby rozważyli ofertę króla Norwegii. Wobec ich odmowy postanowił w 1237 r. Wrócić do Norwegii.

Snorri i Rzeczpospolita

Panowanie Haakona IV (Hákon Hákonarson), króla Norwegii, było dotknięte wojną domową z powodu kwestii sukcesji, a Norwegia była wielokrotnie dzielona na quasi-niezależne regiony pod różnymi zalotnikami. Zawsze były spiski przeciwko królowi i kwestie lojalności; niemniej jednak udało mu się odbudować dotychczasowe państwo norweskie.

Kiedy Snorri przybył do Norwegii po raz drugi, dla króla stało się jasne, że nie jest już wiarygodnym agentem, zwłaszcza że konflikt między Haakonem i Skulim zaczął przeradzać się w wojnę domową. Snorri został z Jarlem i jego rodziną, a Jarl uczynił go Jarlem, mając nadzieję na zdobycie jego lojalności. WSierpień 1238sprzymierzeniec Snorriego, Sigvata i czterech jego synów (Sturla, Markús, Kolbeinn i Thórdur Krókur, dwóch ostatnich straconych po bitwie), zginęło w bitwie pod Örlygsstaðir na Islandii przeciwko Gissurowi Þorvaldssonowi i Kolbeinowi Młodszemu. Snorri, Órækja i Þorleifur poprosili następnie o pozwolenie na powrót do domu. Ponieważ król nie mógł teraz przewidzieć zachowania Snorriego, odmówiono mu pozwolenia, a on wyraźnie nakazał im pozostać w Norwegii.

Snorri musiał mieć własne wyobrażenia o pozycji króla i ważności jego rozkazów, ponieważ zdecydował się sprzeciwić; jego słowa, zgodnie z sagą Sturlunga, brzmiały „ út vil ek ” (dosłownie „chcę wyjść”, ale idiomatycznie „pójdę do domu”), stały się przysłowiowe po islandzku. Wrócił do Islandii w 1239 r., Gdy uwagę króla rozproszyła potrzeba zmierzenia się ze Skulim, samozwańczym królem w 1239 r. Podczas gdy Haakon pokonał Skuliego w 1240 r., Snorri przejął jego zwierzchnictwo i złożył ofertę zmiażdżenia Gissura, ścigając go. za śmierć Sigvata i Sturli. Spotkanie Althing zostało zorganizowane latem 1241 r., Ale Gissur i Kolbein przybyli z kilkuset mężczyznami. Snorri i 120 mężczyzn wycofuje się wokół kościoła. Gissur decyduje się wtedy zapłacić grzywny zamiast zaatakować.

Po klęsce Jarla, ale przed jego wycofaniem się z polityki, Haakon wysyła dwóch agentów do Gissur z tajnym listem z rozkazem zabicia lub schwytania Snorriego. W tym przypadku Gissur został zaproszony do przyłączenia się do ruchu, a ten list został sporządzony w formie prośby, którą mógł zaakceptować lub nie, według własnego uznania.

Hallveig zmarł z przyczyn naturalnych. Kiedy rodzina pokłóciła się o spadek, synowie Hallveiga, Klaeing i Orm, zwracają się do wuja Gissura o pomoc. Doszło do spotkania między nimi a Kolbeinem Młodszym. Gissur uniósł list Haakona z prośbą o śmierć Snorriego. Orm odmówił udziału. Wkrótce potem Snorri otrzymuje list w tajemniczych runach ostrzegających go przed intrygą, ale nie mógł ich odczytać.

Gissur poprowadził nalot z siedemdziesięcioma ludźmi na dom Snorriego, którego zakończenie było całkowitym zaskoczeniem. Snorri Sturluson zostanie zamordowany w swoim domu w Reykholt jesienią 1241 roku podczas ucieczki do piwnicy. Simon Knútur prosi Arniego Bittera o zabicie go. Ale Snorri woła: Eigi skal höggva - „Nie bij mnie! „Albo nawet s ǫ n ð-„ przepraszam, przepraszam ” . Simon odpowiedział: Högg THU! - "Uderzasz teraz!" Snorri odpowiedział: Eigi skal höggva - „Nie bij (mnie)! I to były jego ostatnie słowa.

Ten akt został uznany za morderstwo w Islandii i Norwegii. Aby się usprawiedliwić, król nalegał, że gdyby Snorri się poddał, jego życie zostałoby oszczędzone, ale nie jest jasne, czy kiedykolwiek miał szansę się poddać. Fakt, że król Norwegii był w stanie poprowadzić taką akcję, pokazuje, jak ważny stał się jego wpływ na Islandii.

Haakon następnie nadal dominował nad władcami Islandii. W 1262 r . Althing ratyfikował unię z Norwegią, a władza królewska została uznana w Islandii. Każdy członek następnie złożył przysięgę osobistej lojalności wobec króla, praktyka ta trwała do momentu oficjalnego zaakceptowania przez Islandczyków absolutnej i dziedzicznej monarchii w 1662 roku.

Grafika

Snorri Sturluson to przede wszystkim autor Eddy , zwanej też Edda de Snorri , Edda w prozie czy Młoda Edda .

Zawdzięcza to również mu Historia królów Norwegii (lub Heimskringla ), mitycznych początków w XIII th  wieku .

On również przypisać Saga Egilla, syn Bald Grímr , poeta, maga, ale także wojownikiem Viking krwiożerczy, który żył w X th  wieku i jest chyba przodkiem Snorri.

Wreszcie niektórzy (w szczególności Peter Hallberg) uważają, że jest autorem Thrymskviða , wiersza poetyckiego Eddy opowiadającego o kradzieży i odzyskaniu Mjöllnira , młota Thora .

Potomkowie

W swojej powieści Podróż do wnętrza Ziemi , Jules Verne nazwami mu „Snorre Turleson” i wyobraża sobie, że profesor Otto Lidenbrock pergamin odkrywa Arne Saknussemm ześliznęła pomiędzy stronami rzadkiej edycji Heimskringla .

Seria komiksów Thorgal jest inspirowana życiem Snorriego .

Tłumaczenia francuskie

Załączniki

Bibliografia

Linki zewnętrzne