Skald jest poetą skandynawskie , często Islandia The Middle Ages , głównie IX th do XIII th wieku.
Komponuje w oparciu o aliterację , liczenie sylab i akcent. Jego poezja stroficzna , z chórem lub bez , dobrowolnie bez liryzmu , ze stereotypowym ujęciem , wychwala postacie, podsumowuje rodowód, eksponuje osobiste odczucia lub opisuje piękny przedmiot. Służy jako dokumentalna podstawa dla Snorri Sturlusona do komponowania jego Eddy, a następnie dla redaktorów sag .
Skald jest czasami głównym bohaterem sagi. Tak jest w przypadku Egilla Skallagrimssona , Hallfreðr vandræðaskáld czy Gunnlaug Serpent-tongue.
Słowo scalde lub skald mogło pochodzić od proto-germańskiego * skalliz "dźwięk, głos" ( staro-wysoko-niemiecki skal "dźwięk"). Forma skalsang „pieśń pochwalna, pochwała ” istnieje również w języku protogermańskim , a także skellan, co oznacza „dzwonienie, rezonans”. Korzeń w staro-wysoko-niemieckim skeltan , etymologicznie zbliżony do rdzenia skaldu (proto-germański * skeldan ), oznacza „karcić, zganić , oskarżać, obrażać”. Osoba, która obraża, nazywana jest skelto lub skeltāri . To pojęcie zniewagi można porównać do * skēth -, * skəth - w języku indoeuropejskim , co oznacza „krytykować, obrażać”. W języku niderlandzkim schelden oznacza „obrażać, krzyczeć”.