Teloty moje

Teloty moje Obraz w Infoboksie. Na pierwszym planie miasto robotnicze . Za nim zakład destylacji, rafineria i dwie stożkowe hałdy.
Zasoby Łupki naftowe Autun
Operator 1865 - 1881  : Koncesja Telots,
1881 - 1936  : SLSB (Société lyonnaise des schistes bitumineux),
1936 - 1957  : SMSB (Société Minière des Schistes Bitumineux)
Otwarcie 22 kwietnia 1865 r
Zamknięcie 31 sierpnia 1957
Kraj Francja
Region Bourgogne-Franche-Comté
Departament Saone-et-Loire
Gmina Saint-Forgeot
Informacje kontaktowe 46°59′12″N, 4°18 °12″E′
Lokalizacja na mapie Saony i Loary
zobacz na mapie Saony i Loary Czerwony pog.svg
Lokalizacja na mapie Bourgogne-Franche-Comté
zobacz na mapie Bourgogne-Franche-Comté Czerwony pog.svg
Lokalizacja na mapie Francji
zobacz na mapie Francji Czerwony pog.svg

W Télots kopalni eksploatowane łupkiem bitumicznym z Autunian wieku w Saint-Forgeot na skraju miasta Autun w Saône-et-Loire w środkowo-wschodniej Francji .

Wydobycie łupku na tym terenie rozpoczęto w 1824 roku w Igornay . Z łupków bitumicznych został wyprodukowany w 1837 roku dla oświetlenia ulicznego i obiekty są stale podnoszone do dywersyfikacji produkcji. Koncesja została przyznana Télots w 1865 roku. Rafineria kończy w 1936 roku destylację ropy naftowej i zatrudnia kilkuset pracowników, którzy produkują paliwo do samochodów . W czasie okupacji miejsce to jest strategiczne dla monitorującej go armii niemieckiej , a miejscowy ruch oporu i alianci dokonują aktów drobnego sabotażu (w szczególności rajdy Scullion ). W odwecie milicjanci rozstrzelali pięciu robotników.

Po zamknięciu w 1957 r. obiekt został rozebrany i częściowo rozebrany. Obiekty Pozostałości (ruiny) i dwa duże stosy znakowania krajobraz jeszcze wcześnie XXI th  wieku atakowane przez konkretnego roślinności badany pod kątem jego różnorodności biologicznej . Teloty uznawane są za naturalny obszar o znaczeniu ekologicznym, faunistycznym i florystycznym (ZNIEFF).

Sytuacja

Kopalnia znajduje się w dolinie Morvan na terenie gminy Saint-Forgeot , na granicy Autun w północnej części departamentu w Saône-et-Loire , w regionie o Bourgogne-Franche-Comté , w Wielki jest francuski .

Geologia

Depozyt łupków bitumicznych Autun dała nazwę okresu geologicznego, w którym został on utworzony: w Autunian który waha się pomiędzy -299 i -282 mln lat wynosi 1,3  km na południowy gruba. Warstwy łupków bitumicznych są przeplatane drobnymi osadami detrytycznymi, w tym wapieniem . Warstwy tworzą soczewki, które różnią się znacznie grubością i jakością. Lokata oparta jest na łóżku węglowego w Stéphanien d ' Épinac .

Basen podzielony jest na dwie warstwy , które dzielą się na dwie warstwy . Kopalnia Telots eksploatuje złoże należące do górnego Autunu i podłoża skalnego Millery, które mierzy 250 metrów grubości łupka, poprzecinane skałami detrytycznymi . Składa się z dziesięciu warstw bitumicznych, z czego górna warstwa to zasypka , rodzaj węgla kamiennego .

Na początku lat osiemdziesiątych Pascal Martaud przeprowadził badania dla BRGM , które wykazały znaczne rezerwy (20 do 30 milionów ton). Złoże obejmuje obszar 240  km 2 .

Historia

Generał

Kaucja została odkryta w 1813 roku w Igornay i wydobycie rozpoczęło się w 1824 roku w tym mieście. Z łupków bitumicznych jest przemysłowo produkowane w 1837 roku do oświetlenia publicznego w kilku dużych miastach, takich jak Paryż , Lyon , Dijon i Strasburgu . W tym celu łupek jest kruszony, a następnie podgrzewany do temperatury pomiędzy 450 a 500  °C w zamkniętej przestrzeni pozbawionej powietrza. Pary , który ulatnia się, a następnie skrapla się w celu uzyskania płynnego materiału blisko naftowym . W 1847 r. olej lampante z Autun stanął w obliczu konkurencji ze strony gazu węglowego, ale produkcja szybko zaczęła ponownie rosnąć.

Pod koniec XIX -go  wieku łupkowego jest pobierany do 300 metrów pod ziemią, gdy akcjonariusze uzyskać zysk w wysokości 30%, a szczyt w 1864 i 1865 (6 700 ton olejów pochodzących z łupków bitumicznych 1865). Wraz z nadejściem konkurencji ze strony amerykańskiej i rosyjskiej ropy w 1870 r. zniknęło kilka koncesji. W 1881 r. Société lyonnaise des schistes bitumineux (SLSB) kupiło kilka pozostałych koncesji na ponowne uruchomienie produkcji z nowym kapitałem prywatnym i pomocą państwa, uzyskało monopol w 1891 r. Od 1840 r. stopniowo kończono urządzenia powierzchniowe. w 1870 r. w szczególności do produkcji ropy naftowej , parafina , siarczany i amoniak . Te ostatnie produkty zostały porzucone po I wojnie światowej .

W 1892 r. państwo obniżyło cła na zagraniczne oleje, co zwiększyło ich konkurencyjność w stosunku do ropy łupkowej z Autun. W ramach rekompensaty wprowadzane są bonusy, które umożliwiają modernizację instalacji poprzez zwiększenie wydobycia ropy o 30%. W wyniku mobilizacji 1914 , kopalnie i fabryki Ravelon ( Dracy-Saint-Loup ) i Margenne ( Monthelon ) zostały zmuszone do zamknięcia. Eksploatacja jest następnie skoncentrowana w Télots i Surmoulin ( Dracy-Saint-Loup ). W 1933 r. ustawa zezwala na zwolnienie z podatku benzyny produkowanej z oleju łupkowego, co otwiera nowe perspektywy. Reformy społeczne wprowadzone przez Front Ludowy w 1936 r. zmniejszyły rentowność SLSB. Nowa firma, Société Minière des Schistes Bitumineux (SMSB) została utworzona przy wsparciu finansowym Pechelbronn SAEM .

Lista 21 koncesji
Nazwisko Powierzchnia Instytucja
Igornay 522 29 lipca 1841 r
Millery 522 11 lipca 1843 r
Overmoulin 1068 4 listopada 1843
Dracy-Saint-Loup 398 4 listopada 1843
Saint-Leger-du-Bois 515 14 lutego 1846 r
Comaille 331 31 sierpnia 1847
Petite-Chaume 280 25 lipca 1855 r
Poisot 638 17 grudnia 1856
Chambois 1130 27 lipca 1859
Ruet 810 21 października 1861
Aboty 305 8 maja 1862 r
Chevigny 304 25 lipca 1864 r
Ravelon 610 1 st sierpień 1864
Lally 278 4 grudnia 1864 r
Saint-Forgeot 364 18 lutego 1865
Thelot 518 22 kwietnia 1865 r
Hauterive 518 20 sierpnia 1865 r
Margenne 243 6 lutego 1877
Mózg 327 ?
Champsigny 113 ?
Mój 486 ?
 

Teloty

Koncesja Telots, obejmująca obszar 126  ha, jest przyznawana w dniu22 kwietnia 1865 r. Urządzenia górnicze i zakładu przetwórczego zostały opracowane przez SLSB po 1881. W 1911 roku, francuski sprzęt został zastąpiony przez szkockiego systemu , w szczególności bardziej wydajnych Pumpherston retort .

W 1936 r. otwarto rafinerię z instalacjami do krakowania , aby dokończyć instalację destylacji ropy naftowej i firmę specjalizującą się w paliwach samochodowych . Firma zmieniła nazwę po zmianie właściciela i stała się Société minière des schistes bitumineux (SMSB). Personel składał się wówczas z 600 pracowników, w tym około 100 górników, którzy codziennie wydobywają prawie 1000 ton łupków, produkując 70 milionów litrów benzyny rocznie.

Podczas okupacji w Télots pracowało 600 pracowników, w tym byli górnicy z kopalń węgla Epinac . Jest też ludność pochodzenia polskiego, która zamieszkuje głównie osiedla robotnicze . Materiał pochodzi ze studni Eugene Be the węgiel Sincey w Côte-d'Or do wykorzystania w Télots. Obiekty pirogeniczne mają strategiczne znaczenie dla armii niemieckiej, która zaopatruje je w paliwo . Teren jest strzeżony przez Luftwaffe i milicjantów z Autun . Akty sabotażu (w tym pożary ) zostały po raz pierwszy przeprowadzone przez armię francuską w 1940 roku podczas klęski . Dwie misje o nazwie „  Scullion 1 i 2  ” są realizowane przez Special Air Service (SAS), w szczególności przez agentów SOE  : George Connerade , George Demand , George Larcher, Eugène Levene , Jack Hayes , Jean Le Harivel , David Sibree i Victor Soskice . Inne akcje są prowadzone przez lokalny ruch oporu ( Sokrates maquis ). Ale każdy z tych ataków powoduje jedynie niewielkie uszkodzenia obiektów. W odwecie milicjanci rozstrzelali młodych robotników w wieku od 17 do 20 lat: trzech Francuzów i Polaka oraz ojca tego ostatniego. W czasie wyzwolenia paliwo było używane przez francuską 1 Armię .

1 st April 1.944, Węgiel koncesyjny z Saint-Léger-du-Bois i Moloy w Épinac przejmuje kopalnia Télots, która potrzebuje paliwa . W latach 50 - tych produkcja wzrosła do 22 000 ton przetworzonych wyrobów pomimo stopniowego zmniejszania się siły roboczej, dzięki zastosowaniu kombajnów , koparek i przenośników taśmowych, które zmieniły sposób pracy i zastąpiły filary wydobywcze . Metoda ta umożliwia odzyskanie 95  % odwiedzonych niosek wobec maksymalnie 60  % przed II wojną światową . Aktywność kończy się w dniu31 sierpnia 1957 ze względu na konkurencję płynnej ropy naftowej, łatwiejszy w eksploatacji, podczas gdy nadal pracuje tam 340 pracowników.

Personel

Personel składa się głównie z rolników z regionu; z polskich górników są rekrutowani na początku 1930 roku . Maksymalna liczba pracowników to 1420 osób. Te zarobki są niższe niż w kopalniach Épinac . W podziemnych górników działa nie w 46  godziny i  30 tygodniu, gdy pracownicy powierzchni roboczej między 44 i 48 godzin w tygodniu, w zależności od położenia. Kopalnia Telots nie przeżyła żadnej większej katastrofy górniczej , ale około dziesięciu górników zginęło w wypadkach technicznych w latach 1914-1957. Izba związkowa zajmowała się od 1872 r. ochroną socjalną pracowników Telots. W 1936 r. została zastąpiona przez towarzystwo pomocy. W 1946 r. robotnicy podziemia mieli status nieletnich identyczny jak Charbonnages de France .

Kopalnia

Konwersja

Konwersję zapewnia Électricité de France (EDF). Po zamknięciu wejścia do kopalni są zasypywane, obiekty są demontowane i w dużej mierze wyburzane przez firmę Pigeat. W zakładzie Pechelbronn w Alzacji rozmontowywana jest jednostka krakingowa Dubbsa do ponownego montażu .

Pozostaje

Te ruiny z recepturą z pochyłości, budynek kruszenia schowek, dwie wieże ciśnień i fabryka komin jeszcze na początku XXI th  wieku i są zarośnięte, jak dwóch dużych pryzmach wzrasta do 386 i 397 metrów wysokości, to znaczy wzniesienie o sto metrów w stosunku do równiny, co oznacza krajobraz.

Bioróżnorodność

Różnorodność biologiczna jest badana przez przyrodników , zwłaszcza dla jego motyli , jej płazów i flory . Od 2007 roku Muzeum Historii Naturalnej Autun podkreśla to dziedzictwo przemysłowe i przyrodnicze za pomocą wystaw.

Teloty uznawane są za naturalny obszar o znaczeniu ekologicznym, faunistycznym i florystycznym (ZNIEFF). Od sterylnej i kamieniste gleby, kilka rodzajów naturalnych przestrzeniach pojawił: krzemionkowe piargi , kilka rodzajów słabo kwaśnych silicicultural trawniki z roślin rocznych , suche łąki skolonizowanych przez rajgras wyniosły , roślin wodnych, takich jak Pływanie pondweed ( Potamogeton natans ), które rozwijają się w stawy z kopalni osiadania .

Przez opadający żużel hałdy są kolonizowane przez brzozowego gaju , natomiast płaski nieużytki przemysłowe jest zajęte przez Oak Grove - popiołu gaju . Tereny podmokłe obejmują zarówno szuwary trzcinowe z Phragmites i Typha, jak i oba podmokłe łąki zasiedlone przez Trawę Morską ( Juncus inflexus ). Zarejestrowano ponad 210 gatunków roślin, takich jak szczaw do przedsionków ( Rumex thyrsiflorus  (en) ), Orpin do liści fasoli ( Hylotelephium telephium ), liście rozmarynu Fireweed , białe Cultus Pygmy ( Cephalanthera damasonium ). Obecność stawów pozwala na przyjmowanie płazów , w szczególności rzekotki drzewnej ( Hyla arborea ), gatunku chronionego.

Uwagi i referencje

Odniesienia do książek

  • Bibliografia
  1. J. Le Goff 2013 , s.  9.
  2. Georges Gand 2010 .
  3. J. Le Goff 2013 , s.  11.
  4. J. Le Goff 2013 , s.  12.
  5. Jean-Philippe Passaqui i Sylvain Bellenfant 2010 , s.  9.
  6. R. Feys 1945 , s.  16-17.
  7. J. Le Goff 2013 , s.  17.
  8. R. Feys 1945 , s.  20-21.
  9. Jean-Philippe Passaqui i Sylvain Bellenfant 2010 , s.  5.
  10. Jean-Philippe Passaqui i Sylvain Bellenfant 2010 , s.  4-5.
  11. J. Le Goff 2013 (4) , s.  9 (załącznik 7).
  12. Jean-Philippe Passaqui i Sylvain Bellenfant 2010 , s.  5-7.
  13. S. HNA (Bellenfant S., Balay G.) 2016 , s.  2-3.
  • Inne zajęcia
  1. Badania studenckie, Gilles Miot, „  Eksploatacja łupków naftowych w Autunois: Kopalnia i fabryka Telots  ” [PDF] .
  2. Bernard Lecomte, Burgundy For Dummies , EDI8,20 czerwca 2013 r.( ISBN  9782754054874 , czytaj online ) , Dwie tajemnicze hałdy przy wjeździe do Autun ....
  3. Lucien Taupenot "  Kiedy olej Autun oświetlone Paryż, Lyon, Dijon, Strasbourg  ", images of Saône-et-Loire , n o  145,Marzec 2006, s.  2 i 3.
  4. [PDF] Jean-Philippe Passaqui, Kopalnie i górnictwo Côte-d'Or w XIX wieku ,2001( czytaj online ) , s.  394.
  5. Michael RD Foot, Jean-Louis Crémieux-Brilhac, Anglicy w ruchu oporu. SOE we Francji, 1940-1944 , Tallandier ,2013, 831  s. ( ISBN  979-10-210-0194-7 , czytaj online ).

Referencje internetowe

  1. CCCA według Gillesa Pacaud, „  Jaka przyszłość łupków naftowych?  » , na gensdumorvan.fr .
  2. „  Les Houillères de Blanzy w Burgundii: kopalnia łupków naftowych Telots – Autun / Saint-Forgeot  ” , na stronie patrimoine-minier.fr .
  3. „  Les Houillères de Blanzy: Mine des Télots  ” , na exxplore.fr .
  4. Lilian Bonnard, „  Gaz łupkowy a jeśli ponownie otworzyć kopalnię Autun?”  » , Na mirror-mag.fr ,14 października 2013 r..
  5. „  20 lipca 1944 w Telots, zamach na Warzyboka  ” , na respol71.com .
  6. „  Mapa hałd IGN  ” w serwisie Géoportail .

Zobacz również

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne

Bibliografia

Dokument użyty do napisania artykułu : dokument używany jako źródło tego artykułu.

  • [PDF] R. Feys, Studnia i brzmiące w dorzeczu Autun i Epinac, od początków do dnia dzisiejszego , BRGM ,15 października 1945( przeczytaj online ). Książka użyta do napisania artykułu
  • Dominique Chabard i Jean-Philippe Passaqui, Esencja Autun , paliwo narodowe: Dziedzictwo przemysłowe, naukowe i techniczne , Autun, Muzeum historii naturalnej Autun ,2006, 99  pkt.
  • Jean-Philippe Passaqui i Dominique Chabard, Szlaki energetyczne: Epinac, Autun, Morvan , Muzeum Historii Naturalnej Autun ,2007.
  • [PDF] Jean-Philippe Passaqui i Sylvain Bellenfant, Les Télots: fabryka przemieniona w przemysłowe nieużytki u bram Autun , Bourgogne-Nature,grudzień 2010( przeczytaj online ). Książka użyta do napisania artykułu
  • [PDF] Georges Gand, Wznowienie wykopalisk paleontologicznych w słynnej kwaterze burgundzkiej: „łupki bitumiczne” Autunien de Muse (basen Autun): przegląd i perspektywy z 2010 r. , Burgundia-Natura,grudzień 2010( przeczytaj online ). Książka użyta do napisania artykułu
  • [PDF] J. Le Goff, Studium zagrożeń górniczych w zagłębiu Autun, Burgundia (71) (wydobycie węgla, łupki naftowe i fluoryt): Gminy Autun, Barnay, Cordesse, Curgy, Dracy-Saint-Loup, Igornay, La Celle en Morvan, Monthelon, La Grande Verrière, La Petite Verrière, Reclesne, Saint Forgeot, Saint Léger du Bois, Sully and Tavernay , tom.  1, Geoderis,21 lutego 2013 r.( przeczytaj online ). Książka użyta do napisania artykułu
  • [PDF] SHNA (Bellenfant S., Balay G.), Les Télots in Saint-Forgeot , INPN ,2016( przeczytaj online ). Książka użyta do napisania artykułu
  • [PDF] J. Le Goff, Studium zagrożeń górniczych w zagłębiu Autun, Burgundia (71) (wydobycie węgla, łupki naftowe i fluoryt): Gminy Autun, Barnay, Cordesse, Curgy, Dracy-Saint-Loup, Igornay, La Celle en Morvan, Monthelon, La Grande Verrière, La Petite Verrière, Reclesne, Saint Forgeot, Saint Léger du Bois, Sully and Tavernay , tom.  4, Géoderis, 2013 (4) ( czytaj online ). Książka użyta do napisania artykułu