Matthew Fontaine Maury

Matthew Fontaine Maury Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej Matthew Fontaine Maury w mundurze marynarki wojennej Stanów Zjednoczonych Kluczowe dane
Narodziny 14 stycznia 1806
Hrabstwo Spotsylvania ( Virginia ) (Stany Zjednoczone)
Śmierć 1 st luty 1873
Lexington (Wirginia) (Stany Zjednoczone)
Narodowość amerykański
Obszary Astronomia , oceanografia , meteorologia , kartografia , geologia
Znany z Meteorologia morska i oceanografia

Podpis

Podpis Matthew Fontaine Maury

Matthew Fontaine Maury (1806 - 1873) był oficerem marynarki wojennej Stanów Zjednoczonych, który wywarł ogromny wpływ na współczesną astronomię , oceanografię , meteorologię i geologię poprzez swoje obserwacje i zaangażowanie w różne organizacje międzynarodowe. Był także kartografem , autorem i historykiem . Próbował walczyć z niewolnictwem i pisał książki dla młodzieży.

Nazywany „zwiadowcą mórz”, „ojcem współczesnej oceanografii i meteorologii morskiej ” oraz „naukowcem morza”. Jest szczególnie znany ze swojej pracy Physical Geography of the Sea opublikowanej w 1855 r. I przetłumaczonej na kilka języków, pierwszej książki poświęconej dogłębnej oceanografii. Znany jest również ze swoich map , w tym wiatrów i prądów oceanicznych .

Biografia

Kariera w marynarce wojennej USA

Przed wypadkiem

Matthew Fontaine Maury urodził się dnia 14 stycznia 1806w hrabstwie Spotsylvania ( Wirginia ), ale jego rodzina przeniosła się do Franklin ( Tennessee ), gdy miał pięć lat. Jest to rodzina hugenotów , które można prześledzić genealogii do XV -go  wieku we Francji. Jego dziadek, wielebny James Maury, uczył trzech prezydentów Stanów Zjednoczonych: Thomasa Jeffersona , Jamesa Madisona i Jamesa Monroe . Pochodzi również z holenderskiej rodziny, która była jednym z założycieli Wirginii.

Młody Matthew chce zostać oficerem marynarki wojennej, podobnie jak jego najstarszy, porucznik John Minor Maury  (in) z Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych . Ponieważ ten ostatni zmarł na żółtą febrę podczas kampanii przeciwko piratom, jego ojciec zabronił mu wstąpienia do marynarki wojennej. Dlatego przez chwilę myślał o wejściu do West Point , ale w 1825 roku udało mu się zostać marynarzem dzięki wpływowi przedstawiciela Tennessee Sama Houston . W wieku 19 lat Maury zostaje chorąży na pokładzie fregaty „  Brandywine  ”. Niemal natychmiast zaczął badać zachowanie morza i zbierać dane meteorologiczne. W wieku 33 lat złamał biodro i kolano w wypadku dyliżansowym , kończąc karierę oficera marynarki. Następnie zajął się nauką nawigacji, meteorologii, wiatrów i prądów.

Po wypadku

Po niepełnosprawności Maury zostaje przydzielony na lądzie do służby odpowiedzialnej za przechowywanie starych dzienników statków po ich rozbrojeniu. Następnie wpadł na pomysł wykorzystania tego bogactwa informacji, tworząc specjalne mapy morskie, mapy pilotażowe, które dają wskazówki dotyczące kierunku i średniej siły wiatru w zależności od pory roku.

Stanowi podstawę współczesnej meteorologii statystycznej. Opublikował swoje wskazówki żeglugi (Instrukcje żeglarskie) wraz ze specjalnymi wykresami statystycznymi (mapy wiatru i prądu północnego Atlantyku ) opublikowane w 1847 r. Pierwsi kapitanowie, którzy ich użyli, osiągnęli rekordowe przekroczenia, czasami zyskując 30% czasu ponad zwykłą średnią.

Jednym z tych kapitanów jest Joshua Creesy, który część zadania obliczenia punktu i trasy powierza swojej żonie Eleanor. Jego statek, słynny kliper Flying Cloud , ustanowił niezwykły rekord w czasie 89 dni na trasie Nowy Jork - San Francisco przez Przylądek Horn (przed otwarciem Kanału Panamskiego). Biorąc pod uwagę ogromne oszczędności armatorów, książki Maury'ego są sprzedawane po wysokiej cenie, ale ta ostatnia przewiduje system częściowego zwrotu kosztów kapitanom, którzy zgadzają się przekazywać dane w swoim dzienniku połowowym w celu ulepszenia kolejnych wydań.

Jego praca przyciągnęła uwagę inspektora Obserwatorium Marynarki Wojennej, kartografii i przyrządów (sam został superintendentem w 1842 r.), Który zaproponował mu przestudiowanie dzienników i wykresów swojej służby. Maury opublikował w 1852 roku mapę wiatru i prądu Północnego Atlantyku , zbiór wiatrów i prądów, mający na celu optymalizację ich wykorzystania przez statki i skrócenie czasu trwania podróży. Jego system punktacji informacji oceanograficznych został przyjęty przez marynarki wojenne na całym świecie i został wykorzystany do opracowania aktualnych szlaków żeglugowych.

Maury wykorzystuje również informacje zawarte w dziennikach połowowych do śledzenia tras wędrówek wielorybów . Ponadto stawia hipotezę, że rzeczywiście istnieje „  Przejście Północno-Zachodnie  ” w Arktyce , zauważając, że harpuny z wielorybników atlantyckich znajdują się na wielorybach schwytanych na Pacyfiku i odwrotnie, w zbyt krótkim czasie, aby przeszły one przez Przylądek Róg . Dodaje, że ten fragment musi być wolny od lodu, przynajmniej od czasu do czasu, ponieważ wieloryby są ssakami morskimi, które muszą wypływać na powierzchnię, aby oddychać. Hipoteza inspiruje kilku odkrywców.

Matthew Maury zostaje samemu superintendentem Obserwatorium Marynarki Wojennej, kiedy zmienia nazwę. Tam wyszkolił kilku oficerów do prac astronomicznych i meteorologicznych. Jednak nigdy nie zostają długo, przenoszeni na inne stanowiska. Aktywnie pracuje nad założeniem podobnej szkoły morskiej w West Point, w tym pisze artykuły na ten temat w Scraps from the Lucky Bag i innych czasopismach. Był bardzo szczęśliwy, gdy Akademia Marynarki Wojennej w Annapolis w końcu ujrzała światło dzienne.

Wymiany międzynarodowe

Maury jest jednym z inicjatorów światowych wymian w dziedzinie meteorologii. Kongres Stanów Zjednoczonych wcześniej odmówił zapewnienia funduszy na utworzenie sieci naziemnych stacji meteorologicznych , ale Maury uważa, że ​​dane zebrane na morzu mogą być punktem wyjścia do wymiany międzynarodowej. Zaproponował zorganizowanie konferencji skupiającej wschodzące służby meteorologiczne w Ameryce i Europie.

Odbyło się to w 1853 roku w Brukseli. Chociaż jedynym mandatem udzielonym Maury'emu przez rząd Stanów Zjednoczonych jest wymiana danych morskich, rządy krajów uczestniczących w konferencji zgadzają się później również na wymianę danych naziemnych, wszystkie we wspólnym formacie, chociaż niektóre od dawna wrogowie. Za kilka lat państwa odpowiedzialne za trzy czwarte światowego ruchu morskiego przesyłają obserwacje statków do Obserwatorium Marynarki Wojennej, które rozprowadza je po całym świecie. Te wymiany doprowadziły do ​​powstania Międzynarodowej Organizacji Meteorologicznej w 1873 roku.

Wojna domowa

W 1851 roku Maury wysłał swojego kuzyna Williama Lewisa Herndona i innego oficera Obserwatorium z misją do Brazylii w celu zbadania Amazonii i wybrzeża Atlantyku. Poprosił ich również o zebranie wszystkich dostępnych informacji na temat potrzeb niewolników w kraju, ponieważ wierzył, że plantatorzy z południowych państw niewolniczych mogą w ten sposób stopniowo pozbywać się czarnych lub nawet rozważyć emigrację. W dłuższej perspektywie mogło to być w stanie stopniowo zmniejszyć liczbę niewolników w jego kraju i pomóc w rozwiązaniu poważnego kryzysu politycznego, który ostatecznie doprowadził do wojny domowej . Ponadto uważał, że ograniczy to polowania na niewolników w Afryce. Twierdzi, że Amazonka została otwarta na nawigację. Według historyka Moniza Bandeiry  (w) , „cała prasa przyłączyła się do kampanii. Handlarze niewolników, rusznikarze, handlarze i korsarze mobilizują się do obrony tego, co Maury przedstawia jako politykę handlową w interesie nauki ” . Projekt nie powiódł się: w 1849 r. Brazylijski przedstawiciel w Waszyngtonie sprzeciwił się temu, a brazylijska prasa ujawniła list Maury'ego z 1853 r., W którym wezwał do wykorzystania kanału dyplomatycznego bez wykluczania użycia siły.

Na początku działań wojennych w wojnie secesyjnej Maury w stanie Wirginia zrezygnował z marynarki wojennej Stanów Zjednoczonych i dołączył do marynarki Konfederacji . Był głównie odpowiedzialny za nabywanie statków i spędzał większość czasu na południu iw Anglii. Ponieważ był znany w Europie z różnych działań, był w stanie wygłaszać przemówienia w wpływowych kręgach i pisać artykuły prasowe do mediatorów interesu w szalejącym konflikcie.

Ze swojej pracy Maury miał dobrą znajomość elektryczności i podmorskich kabli telegraficznych . W 1865 r. Brał udział w projekcie ustanowienia kabla transatlantyckiego między Irlandią, Nową Fundlandią i Stanami Zjednoczonymi. Wykorzystał swoje umiejętności do doskonalenia pływających min, które spowodowały znaczne straty dla marynarki wojennej USA. United States Secretary of the Navy nawet ogłoszony w 1865 roku, że te kopalnie zatonął więcej statków niż wszystkie inne przyczyny razem wzięte.

Po wojnie

Wojna zniszczyła znaczną część miasta Fredericksburg w stanie Wirginia, gdzie mieszkała bliska rodzina Maury'ego. Plik2 maja 1865jego statek wracający z Europy zawinął do Indii Zachodnich, gdzie dowiedział się o klęsce Południa. Za radą generała Roberta E. Lee i innych przyjaciół, posłał swego oddania do północnych sił dowódców w Zatoce Meksykańskiej i na dobrowolnym wygnaniu przyłączając usługę Maximilian I st Meksyku jako „Imperial Komisarza imigracji”. Aby pomieścić uchodźców konfederatów w tym kraju i innych imigrantów, założył Carlotta i kolonię New Virginia  (en) . WMarzec 1866wyjechał do Anglii, aby dołączyć do swojej rodziny, której nie widział przez cały ten czas. Postanowił nie wracać do Meksyku ze względu na narastający sprzeciw wobec panowania Maksymiliana i wolał rozpocząć serię wykładów.

W 1848 roku w artykule Benjamina Blake'a Minora  (w) , Matthew Maury był cytowany jako przewodniczący William and Mary College w Williamsburgu w Wirginii. W 1868 roku zgodził się zostać profesorem w Virginia Military Institute (VMI) w Lexington po tym, jak rząd Stanów Zjednoczonych uchwalił amnestię generalną dla wszystkich oficerów Konfederacji. Odrzucił kilka ważnych stanowisk w innych instytucjach, takich jak St. John's College w Annapolis , Maryland , University of Alabama i University of Tennessee . Odmówiłby, ponieważ chciał zostać z generałem Robertem E. Lee , jego wielkim przyjacielem, w Lexington. Maury będzie jednym z nosicieli jego trumny.

Oprócz pracy jako profesor w Virginia Military Institute, Maury napisał książkę Physical Geography of Virginia , wykorzystując wiedzę geologiczną, którą zdobył podczas pracy jako kierownik kopalni złota w pobliżu Fredericksburga. Jego celem było poinformowanie Virginian o zasobach ich gleby i podglebia, aby mogli odzyskać siły po zniszczeniach wojennych. Maury zaproponował również utworzenie szkoły rolniczej w celu uzupełnienia opcji dostępnych w instytucie, co dało początek Virginia Agricultural and Mechanical College w Blacksburg w stanie Wirginia w 1872 r. Ta uczelnia jest obecnie Virginia Polytechnic Institute and State University . Odrzucił, z powodu podeszłego wieku, propozycję zostania jego prezydentem.

W 1868 roku Maury wziął udział w spotkaniu na temat założenia American Association for the Advancement of Science (AAAS). Prowadził także liczne konferencje w Europie na temat potrzeby rozszerzenia wymiany danych meteorologicznych o informacje ze stacji naziemnych. On umarł na1 st lutego 1873w Lexington po wyczerpującej serii tych wykładów. Osiągnął stopień komandora .

Publikacje

Teksty

Prace Maury'ego są w języku angielskim.

Karty

  • Wiatry i prądy, 1850

  • Mapa ruchu wielorybów, 1851

  • Pierwsza mapa batymetryczna z 1853 roku

  • Mapa batymetryczna, 1855

  • Gulf Stream , 1864

  • Mapa południowych stanów wykonana do podręcznika szkolnego (dwie części), 1907

Mapy online

Korona

W ciągu swojego życia Matthew Fontaine Maury otrzymał kilka medali i odznaczeń oraz został pasowany na rycerza w różnych zakonach w kilku krajach. Kiedy był oficerem Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych, nie było to zgodne z polityką sił zbrojnych i dlatego przyjęła je w jego imieniu jego żona, Ann Hull Herndon-Maury. Niektóre z jego medali znajdują się w Virginia Military Institute, a inne w Smithsonian Institute  ; resztę zatrzymują jego potomkowie.

Popiersie Maury'ego, autorstwa rzeźbiarza Fredericka Williama Sieversa  (w), znajduje się w Maury Hall, alma mater wydziału nauk o morzu Uniwersytetu w Wirginii i batalionu kadetów rezerwy z uniwersytetu . Posąg został odsłonięty11 listopada 1929. Jego popiersie znajduje się również w Galerii sław wielkich Amerykanów w Nowym Jorku. Na jego cześć zmieniono nazwę oryginalnego budynku College of William and Mary oraz tego, w którym mieści się Wydział Elektrotechniki i Informatyki Akademii Marynarki Wojennej w Annapolis . Liceum i szkoła podstawowa również noszą jego imię w Wirginii.

Jego imię nosi lub nosiło kilka statków, w tym cztery okręty marynarki wojennej Stanów Zjednoczonych i statek do badań oceanograficznych.

W Newport News w Wirginii na terenie Muzeum Żeglarzy znajduje się jezioro Maury . Rzeka Maury w hrabstwie Rockbridge w Wirginii graniczy z Virginia Military Institute. Maury krater został nazwany na jego cześć.

Uwagi i odniesienia

  1. "  Matthew Fontaine Maury  " , Encyclopædia Britannica (dostęp 26 kwietnia 2015 ) .
  2. Nautical Gazette , maj 1940.
  3. Frances L. Williams , Matthew Fontaine Maury, naukowiec morza ,1969( ISBN  0-8135-0433-3 ).
  4. Diana Fontaine Maury-Corbin, Życie Matthew Fontaine Maury, USN i CSN
  5. Renaud Lambert, "  ręka w Amazon  " Le Monde Diplomatique , N O  787październik 2019, s.  1, 12, 13 ( czyt. Online , przeglądnięto 3 października 2019 r. ).
  6. Lee Lewis , Matthew Fontaine Maury ( czytaj online ) , s.  186-201.
  7. Kapitan Miles P. DuVal, Jr., USN (w stanie spoczynku), „  Matthew Fontaine Maury: Benefactor of mankind  ” , Naval Historical Foundation , United States Department of the Navy (dostęp 18 lutego 2008 ) .
  8. Lee Lewis, op. cit. , s.  220-241 .
  9. Tłumaczenie holenderskie  : Natuurkundige aardrijkskunde , 1866; Tłumaczenie na język włoski: Geografia fisica del mare e sua meteorologia , 1872.
  10. Popiersie Maury'ego w Hall of Fame for Great Americans w Nowym Jorku.
  11. "  US Navy Ships  " , Naval Historical Foundation , Departament Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych (dostęp 18 lutego 2008 ) .
  12. (w) '  Research Vessel Matthew F. Maury (dawniej PCF-2)  " , Tidewater Community College (dostęp 18 lutego 2008 ) .

Linki zewnętrzne