Batymetria jest nauką o głębokościach pomiarowych, a teren na oceanie , aby określić topografię z ziemi na morzu .
Konwencja wykorzystująca kolorowe kody umożliwia mapowanie dna morskiego w sposób znormalizowany ( General Batymetric Chart of the Oceans lub GEBCO , utworzona pod egidą Międzyrządowej Komisji Oceanograficznej i Międzynarodowej Organizacji Hydrograficznej ).
Termin batymetria pochodzi od starożytnej greki βαθύς , batys („głęboki”) i μέτρον , metron („miara, instrument do pomiaru”).
Pomiary batymetryczne wykonywane są za pomocą specjalnych urządzeń, zwanych sygnalizatorami batymetrycznymi . W ostatnich latach możliwe było również wykorzystanie lidarów , to znaczy wiązek laserowych, do badań płytkich głębokości, w szczególności w pobliżu wybrzeża.
Mówimy o mikro-batymetrii do mapowania i obserwacji wzniesienia rzędu milimetra lub centymetra, które mogą być wskaźnikami ruchów tektonicznych lub ryzyka sejsmicznego (w tym drugim przypadku na liniach uskoków prawdopodobnie związanych z uwolnieniem pęcherzyków metan lub inne gazy). Eksperyment wykazał, że zastosowanie w trybie stereoskopowym dwóch kamer typu GoPro w połączeniu z oprogramowaniem do obliczania rzeźby terenu umożliwia mapowanie mikrobathymetryczne, co może być przydatne np. Do badań ekologicznych twardych osadów jako mieszkańców bentosu.