James Monroe , urodzony dnia28 kwietnia 1758w Westmoreland County ( Colony of Virginia ) i zmarł dnia4 lipca 1831w Nowym Jorku jest amerykańskim mężem stanu . Piąta Prezydent Stanów Zjednoczonych , wybranych przez dwie kadencje od 1817 do 1825 roku , był wcześniej sekretarz stanu Stanów Zjednoczonych od 1811 do 1817 roku w czasie prezydencji w James Madison .
Z wykształcenia prawnik , członek Partii Republikańsko-Demokratycznej . Monroe został wybrany w 1816 r. Przeciwko Rufusowi Kingowi i ponownie wybrany w 1820 r. Praktycznie bez sprzeciwu. To człowiek znany ze swojej uczciwości, który podejmuje dwie decyzje mające doniosłe znaczenie w historii Stanów Zjednoczonych: kompromis z Missouri i doktrynę Monroe , która nosi jego imię. Pierwsza z nich próbuje rozwiązać problem definiowania państw jako handlarzy niewolnikami, a druga pokazuje chęć Stanów Zjednoczonych do wywierania znaczącego wpływu na ich kontynent.
James Monroe urodził się dnia 28 kwietnia 1758w Westmoreland County , Virginia . Kształcił się na lokalnym uniwersytecie William and Mary's College , walczył w armii kontynentalnej i praktykował prawo w Fredericksburgu . Jego rodzice, Spence Monroe (1727-1774) i Elizabeth Jones (1730-1774), byli zamożnymi rolnikami.
Dołączył do antyfederalistów na początku swojej kariery politycznej i bronił polityki Thomasa Jeffersona . Został wybrany do Senatu Stanów Zjednoczonych, a następnie mianowany ambasadorem we Francji , którego stanowiska bronił od 1794 do 1796 roku . W 1795 roku kupił pawilon La Bouëxière w Paryżu . Później, pod kierunkiem Jeffersona, negocjował zakup Luizjany .
Plik 4 grudnia 1816, zostaje wybrany na prezydenta, pokonując federalistę.
4 marca : inauguracja Jamesa Monroe jako piątego prezydenta Stanów Zjednoczonych.
17 października : prezydent i jego żona przenoszą się do Białego Domu odbudowanego po pożarze24 sierpnia 1814spowodowane przez Brytyjczyków podczas wojny anglo-amerykańskiej w 1812 roku .
181816 kwietnia - 20 października : Umowa między Stanami Zjednoczonymi a Kanadą w sprawie określenia granicy między dwoma krajami w 49 th równolegle. Wzajemne rozbrojenie i redukcja sił morskich na Wielkich Jeziorach .
18206 marca : Kongres głosuje i prezydent Monroe podpisuje kompromis z Missouri, który dopuszcza ten stan do Unii jako państwo niewolnicze, ale zakazuje niewolnictwa na terytoriach położonych na północy.
6 grudnia : Monroe zostaje ponownie wybrany na drugą kadencję.
18215 marca : inwestytura prezydenta na drugą kadencję. Data została przesunięta o jeden dzień, ponieważ czwarty przypada w niedzielę.
182327 stycznia : Monroe mianuje ambasadorów USA w krajach Ameryki Południowej.
2 grudnia : Monroe stwierdza, co stało się „doktryną Monroe”: „kontynent amerykański chce być wolny i niezależny i nie ma powołania do kolonizacji przez mocarstwa europejskie” . Doktryna ta przeciwstawia się ekspansjonizmowi Europy na kontynencie amerykańskim i zapowiada wolę Stanów Zjednoczonych, aby mieć znaczący wpływ na przyszłość kontynentu.
Polityka zagraniczna: doktryna MonroeMonroe jest najbardziej znany z doktryny noszącej jego imię , przedstawionej w przesłaniu do Kongresu w 1823 r. Głosi ona, że Stany Zjednoczone są wolne od europejskiej kolonizacji i że Europa nie może już ingerować w prowadzenie swoich interesów. Ogłasza również, że Stany Zjednoczone są neutralne wobec wojen między mocarstwami europejskimi oraz między tymi mocarstwami a ich koloniami, ale jakakolwiek ingerencja w niezależne państwo w Ameryce będzie uważana za akt wrogości wobec Stanów Zjednoczonych. Monroe formalnie uznawał inne republiki północnoamerykańskie dopiero w 1822 roku, kiedy Kongres uchwalił budżet na nawiązanie stosunków dyplomatycznych. On i jego sekretarz stanu , John Quincy Adams , chcieli uniknąć problemów z Hiszpanią aż do cesji dwóch wysp Florydy w 1821 roku po traktacie Adams-Onís .
Stany Zjednoczone również zaczynają bezpośrednio kontaktować się z nowo niepodległymi krajami Ameryki Południowej i próbują tworzyć więzi niezależnie od Wielkiej Brytanii.
Polityka wewnętrznaPodczas swojej inauguracji Monroe decyduje się odwiedzić wszystkie stany po raz pierwszy od czasu G. Washington. Jego wysiłki mające na celu wymianę informacji z ludnością powiedzą dziennikarzom, że czas był „w dobrych nastrojach”.
Prawa obywatelskie, mniejszości i polityka imigracyjnaNiestety, „dobre uczucia” nie trwały długo, pomimo wsparcia Monroe. Pod fasadą patriotyzmu zaczynają pojawiać się pęknięcia. W 1819 r. Mieszkańcy terytorium Missouri zobaczyli, że ich wniosek o przyjęcie jako państwa niewolniczego został odrzucony przez Unię. Ustawa mająca na celu stopniowe zniesienie niewolnictwa prowadzi do dwóch lat gorzkiej debaty w Kongresie. Kompromis Missouri rozwiązuje ten problem poprzez skojarzenie przyjmowania Missouri , niewolnika, z tym z Maine , w stanie wolnym i zakazując niewolnictwa w przyszłości w północnej i zachodniej części Missouri. Ta decyzja i jej konsekwencje stały się głównym elementem polityki wewnętrznej aż do zniesienia niewolnictwa.
Sam James Monroe był zwolennikiem niewolnictwa i właścicielem niewolników.
Polityka partyzanckaPo wojnie anglo-amerykańskiej w 1812 r. Monroe został wybrany na prezydenta w 1816 r., A następnie ponownie wybrany w 1820 r . Jest ostatnim weteranem wojny o niepodległość i nie ma prawdziwych przeciwników w tych dwóch wyborach.
Polityka partyzancka tak naprawdę nie istniała. Partia Federalistów zniknęła, a rozłam między Republikanami a Wigami jeszcze się nie pojawił. Prawie wszyscy politycy pochodzili z Partii Republikańsko-Demokratycznej .
James Monroe zmarł dalej 4 lipca 1831w Nowym Jorku w wieku 73 lat. Jest trzecim prezydentem, który umarł4 lipca, Dzień Niepodległości Stanów Zjednoczonych, po Johnie Adamsie i Thomasie Jeffersonie, obaj zmarli 5 lat temu.
W hołdzie Jamesowi Monroe, stolicy Liberii w Afryce Zachodniej , w 1822 roku została nazwana Monrovia .