Wybory prezydenckie w USA w 1820 roku
| ||||||||||||||
| Wybory prezydenckie w USA w 1820 roku | ||||||||||||||
| 232 członków kolegium elektorów (większość bezwzględna: 117 członków) | ||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 st listopad - 6 grudnia 1820 | ||||||||||||||
| Rodzaj wyborów |
Wybory prezydenckie Pośrednie powszechne prawo wyborcze |
|||||||||||||
| Udział | 10,1% ▼ −6,8 | |||||||||||||
|
James Monroe - Republikańska Partia Demokratyczna Kolega z biegania: Daniel D. Tompkins |
|||||||||||||
| Głos | 87 343, | |||||||||||||
| 80,6% | ▲ +12,4 | |||||||||||||
| Wielcy wyborcy | 231 | |||||||||||||
| Kolegium wyborczego w 1820 roku | ||||||||||||||
| prezydent Stanów Zjednoczonych | ||||||||||||||
| Towarzyski | Wybrany | |||||||||||||
|
James Monroe ( republikański demokrata ) |
James Monroe ( republikański demokrata ) |
|||||||||||||
.svg){kind=small}
Wybory prezydenckie w Stanach Zjednoczonych w 1820 roku , dziewiąty wybory od prezydenta Stanów Zjednoczonych od 1788 roku , odbędzie się od 1 st listopada6 grudnia. Jest to trzeci i ostatni, w którym nie ma konkurencji wyborczej, po dwóch pierwszych wyborach prezydenckich w latach 1789 i 1792, w których George Washington nie napotkał prawdziwej opozycji. Zniknięcie Partii Federalistycznej i fakt, że ustępujący prezydent republikanów i demokratów , James Monroe , startuje w wyborach reelekcyjnych, zapewnia, że ta ostatnia zostanie ponownie wybrana bez konkurencji.
Wyznaczenie Wielkich Wyborców
W wyznaczaniu elektorów uczestniczą 24 stany Unii . Większość opowiada się teraz za bezpośrednimi wyborami wielkich wyborców przez obywateli, albo na szczeblu stanowym dla dziewięciu z nich, albo w ramach określonych okręgów wyborczych dla czterech innych, przy czym dwa państwa ostatecznie wprowadziły system mieszany. Dziewięć stanów ma jednak swoich wyborców nominowanych przez swoje ciała ustawodawcze ( Alabama , Delaware , Georgia , Indiana , Luizjana , Missouri , Nowy Jork , Karolina Południowa i Vermont ).
We wszystkich stanach, które wzywają do bezpośredniego głosowania obywateli, obowiązują restrykcyjne przepisy ograniczające liczbę wyborców. W ten sposób wyznacza się 235 elektorów, ale 3 nie bierze udziału w głosowaniu. Głos trzech wyborców z Missouri jest kwestionowany, przez co liczba oddanych głosów wynosi 232 lub 229.
Kampania wyborcza
Kampania prawie nie istnieje. Klub nominacyjny Republikanów i Demokratów składa się z zaledwie 40 członków Kongresu , którzy jednogłośnie głosują na Jamesa Monroe. Chociaż niektórzy Demokraci-Republikanie prywatnie kwestionują tę decyzję, ustępujący wiceprezydent Daniel D. Tompkins reprezentuje siebie i jest zaangażowany.
Partia Federalistyczna już nie istnieje na szczeblu krajowym - chociaż w stanach nadal są federaliści, zwłaszcza w Nowej Anglii - i ponieważ żadna inna partia nie powstała od 1816 r., Jest więc tylko jeden kandydat na prezydenta i nie ma kampanii wyborczej.
| Kandydaci | Wielcy wyborcy | Popularny głos | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Do prezydencji | Wiceprzewodniczącej | Lewo | Głos | % | |
| James Monroe , były prezes | Republikański Demokrata | 228/231 | 87 343, | 80,6% | |
| Daniel D. Tompkins , były wiceprezes | Republikański Demokrata | 215/218 | |||
| John Quincy Adams , sekretarz stanu | Republikański Demokrata | 1 | |||
| Wyborcy federalistów | Federalistyczny | 0 | 17,465 | 16,1% | |
| Richard Stockton | Federalistyczny | 8 | |||
| Daniel Rodney | Federalistyczny | 4 | |||
| Robert Goodloe Harper | Federalistyczny | 1 | |||
| Richard Rush , ambasador w Wielkiej Brytanii | Federalistyczny | 1 | |||
| DeWitt Clinton , gubernator stanu Nowy Jork | Niezależny | 0 | 1,893 | 1,7% | |
| Niezrzeszeni kandydaci | 1,658 | 1,5% | |||
| Całkowity | 229/232 | 108,359 | 100,00% | ||
Wyborca z New Hampshire , William Plumer , były senator i gubernator stanu, jest jedynym, który nie głosuje za reelekcją Monroe. Wyjaśniłby swój głos faktem, że uważa, że George Washington powinien pozostać jedynym prezydentem w historii, który został wybrany jednogłośnie (inne wyjaśnienie mówi, że miało to rzucić światło na jego przyjaciela Johna Quincy Adamsa w kandydaturze do przyszłych wyborów prezydenckich )
Kwestionowanie wyników
Kongres przewiduje kwestionowanie włączenia głosowania w stanie Missouri . Rzeczywiście, o ile procedura integracji z Unią została rozpoczęta od tamtego czasuListopad 1820w następstwie kompromisu z Missouri Kongres nie może jeszcze zdecydować o zgodności Konstytucji przyjętej przez stan z Konstytucją Stanów Zjednoczonych : debaty są ożywione.
Aby nie dopuścić do rozstrzygnięcia tej debaty przez spór wyborczy i brak konkurencji w wyborach prezydenckich, Senat głosuje za 13 lutego, czyli dzień przed podliczeniem głosów wyborców, uchwała wskazująca, że zostaną opublikowane dwa wyniki, jeden uwzględniający trzech wyborców z Missouri, a drugi ich wykluczający.
Kongres zatwierdza tę rezolucję przed rozpoczęciem liczenia głosów, ale to nie przeszkadza przedstawicielowi New Hampshire , Arthurowi Livermore, sprzeciwić się odczytaniu wyniku głosowania w tym stanie Kongresowi. Debata eskaluje bardzo szybko i musimy odroczyć posiedzenie natychmiast po odczytaniu wyników zgodnie z przegłosowaną rezolucją, to znaczy z dwoma relacjami, aby Kongres nie pogrążył się w chaosie.
Bibliografia
- (w :) Lynn W. Turner , „ The Electoral Vote contre Monroe in 1820-An American Legend ” , The Mississippi Valley Historical Review , Organization of American Historyians , tom. 42 N O 2Wrzesień 1955, s. 250–273 ( DOI 10.2307 / 1897643 , JSTOR 1897643 )
- (en) „ A Historical Analysis of the Electoral College ” , na thegreenpapers.com (dostęp 20 marca 2005 )