Marcel Duhamel

Marcel Duhamel Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej Marcel Duhamel (z prawej) z Jacquesem Prévertem w 1961 roku w filmie Pierre Prévert Mój brat Jacques . Kluczowe dane
Znany jako Raoul Amblard
Narodziny 16 lipca 1900
Paryż , Francja
Śmierć 6 marca 1977
Saint-Laurent-du-Var , Francja
Podstawowa działalność Redaktor , tłumacz
Autor
Język pisania Francuski

Marcel Duhamel (16 lipca 1900, Paryż -6 marca 1977, Saint-Laurent-du-Var ) jest redaktorem (twórcą Czarnej Serii w Gallimard ) i tłumaczem . Był także scenarzystą i aktorem .

Biografia

Po odbyciu służby wojskowej, podczas której odbył decydujące spotkanie w Stambule z poetą Jacquesem Prévertem , prowadził kolejno Hôtel de Wagram (rue de Rivoli), następnie Hôtel Grosvenor (na Polach Elizejskich) i przeniósł się do dzielnicy Montparnasse przy ul. 54 rue du Château , która była „budą, w której niegdyś mieścił się interes handlarza skórą królika”, i która stała się miejscem spotkań ruchu surrealistycznego . W rzeczywistości jest to „kolektywne” mieszkanie, w którym mieszkają wszyscy bez grosza przyjaciół Duhamela: Prévert, Raymond Queneau , Yves Tanguy .

W 1928 roku przetłumaczył pierwszą powieść, Les Émeraudes sanglantes , autorstwa Raoula Whitfielda . Udał się do różnych drobnych zawodów, takich jak modyner, dekorator, kierownik planu w studiach Pathé-Nathan, reklamodawca, redaktor na dwa lata magazynu turystycznego ( Voyage en France ).

Po przetłumaczeniu drugiej powieści ( Le Petit César , Williama Rileya Burnetta ) pracował dla wytwórni Tobis Klangfilm i adaptował dialogi ponad stu amerykańskich filmów.

W tym samym czasie pojawił się w kinie w filmach takich jak L'affaire est dans le sac ( Pierre'a i Jacques'a Prévertów , 1932), Le Dernier Milliardaire ( rené Clair , 1934) czy Le Crime Monsieur Lange , ( Jean Renoir , 1936).

Decydujące jest jego spotkanie z dramatopisarzem Marcelem Achardem w 1944 roku. To sprawia, że ​​odkrywa dwie czarne powieści Petera Cheyneya . Entuzjastyczny Marcel Duhamel tłumaczy je i proponuje Gallimardowi opublikowanie ich w nowej kolekcji. WPaździernik 1945, stworzył „  Série noire  ” i kierował tą kolekcją aż do swojej śmierci w 1977 roku, popularyzując amerykańską powieść noir.

Zanim został redaktorem, Duhamel był przede wszystkim tłumaczem, specjalizującym się w tłumaczeniu prawdziwych Amerykanów ( Raymond Chandler , Dashiell Hammett ), a także fałszywych Amerykanów , w szczególności Anglików Petera Cheyneya i Jamesa Hadleya Chase'a, dla których jego przekłady były w stanie nadać od razu amerykański charakter. ” . Aby Michele i Boris Vian , powierzył tłumaczenie powieści Les Femmes d'am balancent ( Panie nie obchodzi ), Peter Cheyney, a później Vian przetłumaczone dwie Chandlers. Napływ fałszywych Amerykanów z czarnej serii - Francuza Terry'ego Stewarta i Johna Amili , Anglika Cartera Browna - ma oczywiście duży wpływ na przyszłego fałszywego Amerykanina Vernona Sullivana, znanego również jako Boris Vian.

W latach 40. Duhamel, wielki miłośnik jazzu , był jednym z filarów piwnic Saint-Germain-des-Prés , postacią w świecie papieru i postacią prestiżową ze względu na swoją „królewską” elegancję. W Manuel de Saint-Germain-des-Prés , Boris Vian maluje jego portret w następujący sposób:

„Duhamel […] miał bardzo urozmaicone życie, którego historia wyprowadziłaby nas poza granice tego tomu; ale przez cały czas swojego istnienia zachowywał bardzo charakterystyczną godność i nigdy nie pozbędę się idei, że Marcel Duhamel jest naturalnym dzieckiem zmarłego króla Anglii Jerzego V […]. Namiętny miłośnik jazzu, ma bardzo dobrą kolekcję w stylu klasycznym. "

.

W latach 50. i 60. tworzył i animował inne kolekcje literackie: „Série Blême” i „Panique” w Gallimard, „Oscar” w Denoël, „Hautetension” w ZED.

Jednocześnie pracuje jako tłumacz dzieł Johna Steinbecka , Ernesta Hemingwaya , Richarda Wrighta , Erskine'a Caldwella , Irwina Shawa i wielu autorów czarnych powieści. Raczej chodzi o przepisanie, ponieważ Duhamel bardzo oddalił się od oryginalnych tekstów, wycinając je i modyfikując styl.

Adaptacja do teatru kilku powieści: No orchids for Miss Blandish , Du rififi chez les hommes , itp. , Marcel Duhamel podpisał także autobiografię: Raconte pas ta vie (Mercure de France, 1972).

Manifest „Czarnej Serii”

W 1948 roku Marcel Duhamel napisał to, co na długo pozostanie „manifestem„ Czarnej Serii ”. Po ponad pięćdziesięciu latach tekst ten pozostaje niezwykle aktualny.

„Niech niedoinformowany czytelnik się strzeże: tomów „Série noire” nie można bezpiecznie oddać w ręce wszystkich. Miłośnik zagadek Sherlocka Holmesa nieczęsto znajdzie tam swoje konto. Ani systematyczny optymista. Powszechnie uznawana niemoralność w tego rodzaju pracach tylko po to, by przeszkodzić konwencjonalnej moralności, jest tyle samo pięknych uczuć, nawet po prostu amoralności. Duch rzadko jest konformistyczny. Widzimy funkcjonariuszy policji bardziej skorumpowanych niż przestępcy, których ścigają. Sympatyczny detektyw nie zawsze rozwiązuje zagadkę. Czasami nie ma tajemnicy. A czasem nawet żadnego detektywa. Ale wtedy?... A więc wciąż jest akcja, udręka, przemoc – we wszystkich jej formach, a szczególnie najbardziej znienawidzona – bicie i masakra. Jak w dobrych filmach, stany umysłu znajdują odzwierciedlenie w gestach, a czytelnicy lubiący literaturę introspekcyjną będą musieli zaangażować się w gimnastykę odwrotną. Jest też miłość – we wszystkich jej formach – namiętność, nienawiść, wszelkie uczucia, które w cywilizowanym społeczeństwie mają mieć miejsce tylko wyjątkowo, ale które są tu powszechne i niekiedy wyrażane w mało akademickim języku. , ale gdzie humor zawsze dominuje. Krótko mówiąc, nasz cel jest bardzo prosty: uniemożliwić Ci spanie. W tym celu, zadzwoniliśmy na wielkich specjalistów z pamiętnego detektywistycznej powieści: James Cain , James Hadley Chase , Peter Cheyney , Horace Mac Coy , Dashiell Hammett , Don Tracy , Raoul Whitfield , etc. i wszyscy dali z siebie wszystko, co w ich mocy, aby wykonać to chwalebne przedsięwzięcie. Ukazuje się dwa tytuły miesięcznie. Miłośnikom mocnych doznań polecam zatem pocieszające lektury tych prac. Wybierając losowo, prawdopodobnie natknie się na bezsenną noc. MD "

Wśród wielkich sukcesów czarnej serii Dwanaście Chinks i kobieta , 1941, wydanie Jarroldsa Jamesa Hadleya Chase'a zostało przetłumaczone z angielskiego przez Jeana Weila i Marcela Duhamela pod tytułem: Dwanaście chinetoków i mysz . Kilka lat później, w 1979 roku, angielski tytuł został zmieniony, ponieważ słowo Chinks było obraźliwe dla chińskich książek, a Corgi opublikowało go ponownie jako: The Doll's bad news .

Publikacje i tłumaczenia

Tłumaczenia powieści, opowiadań

Lista tytułów
  • Hemingway, Ernest . Mieć czy nie ( Mieć i nie mieć , 1937) / przekład Marcela Duhamela.
    • Paryż: Gallimard, 1945, ___ s.
    • w Rzymian . Słońce też wschodzi  ; Pożegnanie z bronią . [Tłumaczenie Maurice-Edgara Coindreau.] Mieć czy nie . [Tłumaczenie Marcela Duhamela.] Komu dzwon śmierci . [Tłumaczenie Denise Van Moppès.] Stary człowiek i morze . [Tłumaczenie Jeana Dutourda.] 32 akwarele… Yves Brayer, Chapelain-Midy, Edy Legrand, Robert Naly, PY Trémois. [Okładka Paula Boneta]. Paryż, Gallimard, 1957, s. 873.
    • W dziełach kompletnych . 1. Oryginalne litografie autorstwa Minaux. Wprowadzenie Jeana Dutourda. Oryginalna litografia autorstwa André Massona. Monte-Carlo: A. Sauret, 1963, 345 s.
  • Hemingway, Ernest . Les Neiges du Kilimandżaro ( Śniegi Kilimandżaro , 19__) / trad. od Amerykanina Marcela Duhamela.
    • Kompletne prace . 7, Śniegi Kilimandżaro i inne aktualności / oryginalne litografie Commère; wprowadzenie Jeana Dutourda; oryginalna litografia André Massona. Monte-Carlo: A. Sauret, 1965, s. 315. Okładka plus niesie: ″Pięćdziesiąt tysięcy dolarów
    • Zielone Wzgórza Afryki ( Zielone Wzgórza Afryki ); Les Neiges du Kilimandżaro / przekład z angielskiego Jeanine Delpech ... Marcel Duhamel; [ilustracja Jacques Damville]. Paryż: Presses d'Aujourd'hui, 1976, s. 284.
    • Śniegi Kilimandżaro i inne opowiadania /trad. poprawione, pref. i opatrzone adnotacjami Marca Saporta. Paryż: Gallimard, 2001, 291 s. (folio dwujęzyczne; nr 100)
  • Hemingway, Ernest . Raj utracony i inne wiadomości = Kolumna La Cinquième ( Piąta kolumna i czterdzieści dziewięć pierwszych pięter , 19__) / trad. Henri Robillota [i Marcela Duhamela].
    • Kompletne prace . 6, Paradise Lost i inne aktualności / Oryginalne litografie Guiramanda. Wprowadzenie Jeana Dutourda. Oryginalna litografia autorstwa André Massona. Monte-Carlo: A. Sauret, 1964, s. 401.
  • HIMES, Chester . Jeśli wrzeszczy, pozwól mu odejść… ( Jeśli krzyczy, pozwól mu odejść! , 1945) / przekład z Amerykanina przez Renée Vavasseur i Marcela Duhamela.
    • Paryż, A. Michel, 1948, 336 s.
    • Paryż: Gallimard, 1984, 307 s. (Folio; nr 1618)
  • HOLD, Larry. Faridon na Florydzie ( Ukryj się , ___) / z amerykańskiego przetłumaczyli Marcel Duhamel i Bruno Martin.
    • Paryż: Gallimard, 1954, s. 253. (Czarna seria; nr 219)
    • Paryż: Gallimard, 1971, 255 s. (Czarna kieszeń; nr 153)
    • Paryż: Gallimard, 1981, 247 s. (Czarny kwadrat; # 394)
  • HUNTER, Jack D. L'Affaire Caméléon ( Niezniszczalny szpieg , 19__) / z angielskiego przekład Antoine Béguin i Marcel Duhamel.
    • Paryż: Gallimard, 1967, 347 s. (Księga Dnia).
  • JOHNSON, Ryszard Emil. 5 będzie parą ( Cage five się rozpadnie , 1970) / przetłumaczył z amerykańskiego Marcel Duhamel.
    • Paryż: Gallimard, 1971, 191 s. (Czarna seria; nr 1389)
  • LATIMER, Jonathanie . La Corrida chez le prophète ( Winnica Salomona , 1941) / przekład z amerykańskiego przez Marcela Duhamela.
    • Paryż: Gallimard, 1949, 251 s. (Czarna seria; [nr 42])
    • Paryż: Gallimard, 1970, 255 s. (Czarna kieszeń; nr 135)
    • Paryż: Gallimard, 1981, 250 s. (Czarny kwadrat; nr 375)
  • PLAC, John . L'Appel du mort ( Wezwanie umarłych , 1961) / przekład z angielskiego: Catherine Grégoire i Marcel Duhamel.
    • Paryż: Gallimard, 1964, ___ s. (Panika; nr 20). Uwaga: przypisuje się tylko Catherine Grégoire.
    • Paryż: Gallimard, 1973, 189 s. (Czarny kwadrat; No.159)
    • Paryż: Gallimard, 1990, s. 215. (Folio; nr 2178).
  • PLAC, John . Czarne świece ( A Murder of Quality , 1962) / przekład z angielskiego Maurice Rambaud i Marcel Duhamel.
    • Paryż: Gallimard, 1963, 187 s. (Panika; nr 9)
    • Paryż: kieszonkowa książka, 1965, 191 s. (Kieszonkowa księga; nr 1596)
    • Paryż: Gallimard, 1974, 182 s. (Czarny kwadrat; nr 200)
    • Paryż: Gallimard, 1990, 216 s. (Folio; nr 2177)
  • PLAC, John . Szpieg, który przyszedł z zimna ( Szpieg, który przyszedł z zimna , 1964) / przetłumaczony z angielskiego przez Marcela Duhamela i Henri Robillota.
    • Paryż: Gallimard, 1964, 239 s. (Folio; nr 414)
    • Paryż: Gallimard, 1973, 306 s. (Folio; nr 414)
  • LUGHRAN, Piotrze . London-Express ( Przejażdżka pociągiem , 1966) / trad. z angielskiego przez Marcela Duhamela.
    • Paryż: Gallimard, 1967, 255 s. (Czarna seria; nr 1136)
    • Paryż: Gallimard, 2001, 247 s. ( folio policyjne  ; nr 236)
  • McCoy, Horacy . Pożegnanie życia, pożegnanie miłości…: jutro będzie noc ( Kiss Tomorrow Goodbye , 1948) / trad. z amerykańskiego autorstwa Maxa Rotha i Marcela Duhamela.
    • Paryż: Gallimard, 1949, ___ s. (Czarna seria; nr 39)
    • Paryż: Gallimard, 1969, 255 s. (Czarna kieszeń; nr 96)
    • Paryż: Gallimard, 1978, 305 s. (Czarny kwadrat; nr 295)
    • Paryż: Gallimard, 1995, 305 s. (Czarna seria; nr 39)
  • McCOY, Horacy . Powinienem był zostać w domu ( zostałem w domu powinien , 1938) / przetłumaczony z angielskiego przez Marcela Duhamela i Claude'a Simonneta.
    • Paryż: Gallimard, 1946, __ s.
    • Paryż: Gallimard, 1982, 185 s. (Folio; nr 1398)
  • McCoy, Horacy . Całun nie ma kieszeni ( No Pockets in a Shroud , 1937) / trad. od Amerykanina Sabine Berritz i Marcela Duhamela.
    • Paryż: Gallimard, 1946, 239 s. (Czarna seria; nr 4)
    • Paryż: Gallimard, 1971, 256 s. (Czarna kieszeń; nr 114)
    • Paryż: Gallimard, 1979, 247 s. (Czarny kwadrat; nr 304)
    • Paryż: Gallimard, 1988, s. 283. (Folio; nr 1922)
    • Paryż: Wielka Księga Miesiąca, 1995, 233 s. (Skarby literatury)
    • Paryż: Gallimard, 1995, s. 283. (Czarna seria; nr 4). Uwaga: „1945-1995, wydanie pięćdziesiąte jubileuszowe”
    • Paryż: Gallimard, 1998, s. 283. ( folio policyjne  ; nr 24)
  • McSHANE, Mark . Le Rideau de brume ( Seans w mokre popołudnie , 1961) / przekład z angielskiego: Lucien Boulanger i Marcel Duhamel.
    • Paryż: Gallimard, 1963, 189 s. (Panika; # 2)
    • Paryż: Gallimard, 1966, 191 s. (seria czarna; nr 1067)
  • MEZZROW, Milton Mezzrow, powiedział Mezz. La Rage de vivre: historia ( Naprawdę blues , 19__) / [zebrane przez] Bernard Wolfe; przetłumaczony z amerykańskiego przez Marcela Duhamela i Madeleine Gautier. Przedmowa Henry'ego Millera .
    • Paryż: Corrêa, 1950, 420 s. (Ścieżka Życia)
    • Paryż: Francuski Klub Książki, 1950, 376 s. (Francuski Klub Książki. Historie. Vol. 5)
    • Paryż: Buchet-Chastel-Correa, 1957, 427 s.
    • Paryż: kieszonkowa książka, 1982, 506 s. (Kieszonkowa księga; nr 1341)
    • Paryż: książka kieszonkowa, 1964, s. 510. (Kieszonkowa księga; nr 1341-1342)
  • MOORE, Nicolas (reż.). Short American Stories / Short Story Antology Sherwood Anderson, Kay Boyle, Bessie Breuer, Morley Callaghan, Walter Van Tilburg Clark, William Faulkner, [itd.] Wybór dokonany przez Nicolasa Moore'a. Tłumaczenie: Henri Delgove, R.-W. Raimbault, Marcelle Sibon, Marcel Duhamel, J.-Cl. Lefaure. Przedmowa Henri Delgove.].
    • Paryż: Corrêa, 1948, 392 s.
  • Neumann, Robert. Les Enfants de Vienne ( Dzieci Wiednia , ____) / przetłumaczone z języka angielskiego przez Marcela Duhamela przy współpracy S. [Stéphanie] Henri.
    • Paryż: Éditions Atlas, 1947, 224 s. (Pryzmat).
    • Paryż: Gallimard, 1968, 242 s. (Księga Dnia).
  • ROTHBERG, Abrahamie. Les Mille portes ( Tysiąc drzwi , ___) / przetłumaczone z angielskiego przez Chantal Wourgaft i Marcela Duhamela.
    • Paryż: Gallimard, 1966, 261 s. (Księga Dnia)
  • SAXE, RB Duch zna swoje renklody ( Duch zna swoje renklody , __) / z amerykańskiego przetłumaczyli Marcel Duhamel i Jacques-Laurent Bost.
    • Paryż: Gallimard, 1954, 253 s. (Czarna seria; nr 200).
  • Seeley, Clinton. La Peur blanche ( Strach przed burzą , 19__) / przełożył z amerykańskiego Marcel Duhamel.
    • Paryż: Gallimard, 1957, 253 s. (seria czarna; nr 263)
    • Paryż: Gallimard, 1970, 256 s. (Czarna kieszeń; nr 120)
  • STEINBECK, John . Czasopismo rosyjskie ( The Russian journal , 19__) / przekład z języka angielskiego przez Marcela Duhamela.
    • Paryż: Gallimard, 1949, 207 s.
    • Powiel. w faksymile. Paryż: Gallimard, 1996, 205 s.
  • STEINBECK, John . Grona gniewu ( Winogrona gniewu , 19__) / przekład z języka angielskiego: Marcel Duhamel i Maurice-Edgar Coindreau.
    • Paryż: Gallimard, 1947, 495 s.
    • Paryż: Gallimard, 1953, 495 s. (Całego świata)
    • Paryż: Gallimard, 1953, 509 s. (Kieszonkowa księga; nr 44-45)
    • Paryż: Gallimard, 1956, 495 s. (Całego świata)
    • Paryż: Najlepszy Klub Książki, 1957, 570 s. (Najlepszy Klub Książki. Powieści)
    • Paryż: Gallimard, 1963, 531 s. (Nd; nr 115)
    • Paryż: dzisiejsze wydawnictwo: Rombaldi, 1970. - 3 tomy. 255, 272, 223 s. (Prestiż literatury)
    • Paryż: Gallimard, 1972, 639 s. (Folio; nr 83)
    • Paryż: Gallimard, 1991, 530 s. (1000 słońc)
    • Paryż: Wielka księga miesiąca, 1994, 530 s.
    • Paryż: Gallimard, 1996, 530 s. (Całego świata)
  • STEINBECK, John . La Grande Vallée ( Długa dolina , 19__) / przetłumaczone z amerykańskiego przez Marcela Duhamela i Maxa Morise'a.
    • Okładka Mario Prassinos. Paryż: Gallimard, 1946, 277 s.
    • Paryż: Gallimard, 1946, 274 s. (Całego świata).
    • Paryż: Club du livre du mois, 1957, 303 s. (Klub książki miesiąca. Arcydzieła wczoraj i dziś).
    • Ilustracje Daniela Tricarta. Paryż: Dzisiejsza prasa: Rombaldi, 1970, 317 s. (Prestiż literatury).
    • Paryż: Gallimard, 1977, 366 s. (Folio; nr 881).
    • Paryż: Gallimard, 1994, 366 s. (Folio; nr 881).
  • STEINBECK, John . Les Naufragés de l' Autocar ( The Wayward bus , 19__) / z amerykańskiego przetłumaczyli Renée Vavasseur i Marcel Duhamel.
    • Paryż: Gallimard, 1949, 253 s.
    • Paryż: Gallimard, 1976, s. 370. (Folio; nr 861)
    • Paryż: Gallimard, 1994, 370 s. (Folio; nr 861)
    • Paryż: Gallimard, 1996, 252 s. (Całego świata)
  • STEINBECK, John . Czerwony Kucyk ( Czerwony Kucyk , 19__) / trad. od Amerykanina Marcela Duhamela i Maxa Morise'a.
    • Paryż: Seghers, 1963, 153 s. (Nowe horyzonty. L. 16)
    • Paryż: Gallimard, 1977, 122 s. (Młodsze folio; nr 2)
    • Paryż: Gallimard, 1981, 60 s. (duże ilustrowane teksty)
    • Paryż: Gallimard, 1987, 156 s. (Młodsze folio; nr 438. Wydanie specjalne)
    • Paryż: Gallimard jeunesse, 1997, 156 s. (Junior folio. Wydanie specjalne; nr 438)
    • handel. poprawione, pref. oraz notatki Catherine Maillard. Paryż: Gallimard, 2003, 209 s. (folio dwujęzyczne; nr 114)
  • TAYLOR, Samuel Woolley . Jak brat: człowiek, który miał moją twarz ( Człowiek z moją twarzą , 1948) / przekład z amerykańskiego przez Jean Sendy i Marcel Duhamel.
    • Paryż: Gallimard, 1949, 251 s. (Czarna seria; [nr 38])
    • Paryż: Gallimard, 1970, 256 s. (Czarna kieszeń; nr 132)
    • Paryż: Gallimard, 1981, 247 s. (Czarny kwadrat; # 399)
  • TEVIS, Walter Stone . The Scammer: In ze pocket ( The Hustler , 1959) / przekład z amerykańskiego przez Marcela Duhamela.
    • Paryż: Gallimard, 1961, 255 s. (Czarna seria; nr 643)
    • Paryż: Gallimard, 1967, 255 s. (Czarna kieszeń; nr 17)
    • Paryż: Gallimard, 1977, s. 254. (Czarny kwadrat; nr 268)
    • Paryż: Gallimard, 1990, s. 254. (Folio; nr 2189)
  • THOMPSON, Jim . 1275 dusz ( Pop 1280 , 1964) / trad. z angielskiego przez Marcela Duhamela.
    • Paryż: Gallimard, 1966, ___ s. (Czarna seria; nr 1000)
    • Paryż: Gallimard, 1980, 247 s. (Czarny kwadrat; nr 337)
    • Więź małżeńska  ; 1275 dusz  ; Kliki i szamba / trad. z Amerykanina Pierre Château, Marcel Duhamel, G. Sollacaro. Paryż: Gallimard, 1988, 588 s. (Biblioteka czarna)
    • Paryż: Gallimard, 1988, 247 s. (Folio; nr 1953)
    • Paryż: Gallimard, 1995, s. 198. (Série noire; N° 2391) „wyd. Pięćdziesiątej rocznicy, 1945-1995”
    • Paryż: Gallimard, 1998, 247 s. ( folio policyjne  ; nr 26)
    • Paryż: Cercle polar, 2001, 247 s. (Czarna powieść)
  • TRACY, don . Wszystkie sprzedane! ( Criss Cross , 1934). Z amerykańskiego przetłumaczyli Marcel Duhamel i Patrice Dally.
    • Paryż: Gallimard, 1948, 187 s. (Czarna seria; [nr 14])
    • Paryż: Gallimard, 1995, s. 204. (Czarna seria; nr 14)
  • TRACY, don . The Sleeping Beast ( Jak śpi bestia , 1938) / przetłumaczone z amerykańskiego przez Marcela Duhamela i Jacquesa-Laurenta Bosta.
    • Paryż: Gallimard, 1951, 254 s. (Czarna seria; nr 80)
    • Paryż: Gallimard, 1974, 189 s. (Czarny kwadrat; nr 182)
    • Paryż: Gallimard, 1992, 217 s. (Folio; nr 2442)
    • Paryż: Gallimard, 1995, 217 s. (Czarna seria; nr 80). Przedruk wyd. od 1951
    • Paryż: Gallimard, 1998, 217 s. ( folio policyjne  ; nr 27)
  • BUDZIEMNIE, Fryderyku. Les Marchands de currents ( The Hacksters , ___) / z amerykańskiego przełożyli Marcel Duhamel i Jean Weil.
    • Paryż, A. Michel, 1948, 395 s.
  • WALSH, Paul E. KKK ( KKK , 1956) / przekład z amerykańskiego Marcel Duhamel.
    • Paryż: Gallimard, 1958, 253 s. (Czarna seria; nr 423)
  • ZACHÓD, Elliot. Listening to the night ( Noc to czas słuchania , 19__) / przetłumaczone z angielskiego przez Jane Fillion i Marcela Duhamela.
    • Paryż: Gallimard, 1967, 349 s. (Księga Dnia).
  • Westlake Donald E . Adios Szeherezada ( Adios Szeherezada , 1970) / przekład z amerykańskiego przez Marcela Duhamela i Laurette Brunius.
    • Paryż: Denoël, 1972, 215 s. (Rondo)
    • Paryż: le Seuil, 1992, 220 s. (Punkty Roman: policjanci; nr 520)
  • WHITFIELD, Raoul . Rzuć się na moje kapcie! ( Bloody Emeralds ) ( Green Ice , 1930). Z amerykańskiego przetłumaczył Marcel Duhamel.
    • Krwawe Szmaragdy . CDRA, 1931, __ s.
    • Paryż: Gallimard, 1949, 253 s. (Seria czarna; [nr 46])
    • Paryż: Gallimard, 1971, 249 s. (Czarna kieszeń; 147).
  • WHITFIELD, Raoul . La Mort du maestro ( Śmierć w misce , 1931 / przekład z amerykańskiego przez Marcela Duhamela.
    • Paryż: Gallimard, 1951, 253 s. (Czarna seria; nr 93)
  • WILLIAMS, Karol . Fantasia chez les rednecks ( Bikini Diamentowe , 1956) / przetłumaczył z Amerykanina Marcel Duhamel.
    • Paryż: Gallimard, 1957, 2__ s. (Czarna seria; nr 400)
    • Paryż: kieszonkowa książka, 1966, 256 s. (Księga kieszonkowa; nr 1725).
    • Paryż: Gallimard, 1972, 248 s. (Czarny kwadrat; nr 70).
    • Paryż: Wyd. Cercle polarne, 2002, 204 s. (Czarna powieść).
    • Paryż: Gallimard, 2003, 293 s. ( folio policyjne  ; nr 312).
  • WOLFSON, Pincus Jacob . Do naszych Miłości! : corps perdus ( Ciała to proch , 1931) / trad. od Amerykanina Marcela Duhamela.
    • Zagubione ciała . 2 nd  edition. Paryż: Gallimard, 1934, 255 s. (Książki dnia)
    • Paryż: Gallimard, 1950, 253 s. (Czarna seria; nr 73)
    • Paryż: Gallimard, 1969, 254 s. (Czarna kieszeń; nr 84)
    • Paryż: Gallimard, 1985, 252 s. (Czarny kwadrat; nr 561)
    • Paryż: Gallimard, 2003, 299 s. (Folio. Policjant; nr 316)
  • WRIGHT, Richardzie . Black Boy  : czarna młodzież ( Black Boy , 19__) / przetłumaczył z angielskiego Marcel Duhamel we współpracy z Andrée R. Picardem ...
    • Paryż: Gallimard, 1947, 265 s.
    • Paryż: kieszonkowa książka, 1962, 437 s. (Kieszonkowa księga; nr 811-812)
    • Paryż: Gallimard, 1974, 438 s. (Folio; nr 592)
    • Paryż: Gallimard, 1977, 438 s. (Folio; nr 965)
    • Paryż: Gallimard, 1979, 329 s.- [18] s. (1000 słońc)
    • Do tych tłumaczeń sygnowanych Marcel Duhamel musimy dodać czternaście tłumaczeń wykonanych dla Czarnej Serii sygnowanych Raoul Amblard  

    Tłumaczenia sztuk teatralnych, adaptacje

    Lista prac  

    Filmografia

    jako aktor

    jako scenarzysta

    jako reżyser

    Teatr

    Bibliografia

    Uwagi i referencje

    1. Biografia Yves Tanguy, Rene le Bihan, Renée Mabin, Mrtica Sawin.
    2. Jacques Prévert - Tak naprawdę , Yves Courrière.
    3. Corinne François, Jacques Prévert, Teksty , Wydania Bréal,2000, s.  23.
    4. Collectif Europa , s.  64.
    5. Collectif Europa , s.  63.
    6. Vian Arnaud , s.  194.
    7. Aby uczcić Dashiella Hammetta .
    8. Tekst wydrukowany na klapach marynarki Vous Pchent? przez Peter Cheyney , NRF Gallimard marca 1949 r .
    9. Książka Corgi nr 0 552 10991 6, przedrukowana 1979, 1980, a także w Barnes and Nobles: The Doll lub w Amazon The Dol .
    10. Cyt. w Oto historia Czarnej Serii 1945-2015, s. Wydania  85-86 Gallimard (1995).

    Zobacz również

    Powiązane artykuły

    Linki zewnętrzne