| Inne nazwy) | Ustawa o prawie karnym (zmieniająca), III z 1986 r. |
|---|
| Kraj | Pakistan |
|---|
| Legislatura | Parlament |
|---|---|
| Przyjęcie | 12 października 1986 r. |
Czytaj online
Prawo zakazujące bluźnierstwa w Pakistanie została uchwalona w 1986 roku pod dyktaturą generała Zia ul-Haq- w ramach swoich inicjatyw mających na celu Islamize społeczeństwa . Jest to zgodne z rozporządzeniami Hudood ogłoszonymi w 1979 r. i potępiającymi cudzołóstwo , zwłaszcza kobiet, które zostaną znacząco zreformowane przez ustawę o ochronie kobiet z 2006 r .
Pierwsza ustawa tego typu pochodzi pierwotnie z 1885 roku, kiedy to została wpisana do indyjskiej konstytucji przez brytyjskich kolonizatorów. W czasie podziału Indii w 1947 roku założyciel i pierwszy władca Pakistanu Muhammad Ali Jinnah nie wprowadził ponownie tego tekstu do prawa, aby kraj nie był religijny.
Po dojściu do władzy w 1977 roku generał Muhammad Zia-ul-Haq dążył do islamizacji społeczeństwa. Po raz pierwszy ogłosił rozporządzenia Hudood w 1979 r., a następnie przywrócił zakaz bluźnierstwa w 1986 r., zaostrzając kary.
Ustawa uchwalona przez Zia ul-Haq wprowadziła do pakistańskiego kodeksu karnego artykuł 295(c) tytuł XV zatytułowany O przestępstwach związanych z religią , który stanowi, że:
„Każda uwłaczająca uwaga itp. wobec świętego Proroka [tj. Mahometa ] […] na piśmie lub ustnie, lub przez widzialne przedstawienie, lub jakiekolwiek przypisanie lub insynuacje, bezpośrednie lub pośrednie […] podlega karze śmierci lub dożywotniego pozbawienia wolności, a także karze grzywny. "
Sam tytuł XV pochodzi z uchwalenia Kodeksu Karnego w 1860 roku w Indiach Brytyjskich (patrz Prawo w Indiach ). Co więcej, pomimo islamizacji społeczeństwa postulowanej przez generała Zia ul-Haqa, ustanowione zasady muzułmańskiego prawa karnego były mało stosowane.
W 1990 roku Federalna Szariat Court - Pakistan jest oficjalnie Republiki Islamskiej - orzekł, że przepis sekcji 295 (c) zapewnienie, jako alternatywy dla kary śmierci za bluźnierstwo przeciwko Prorokowi, nie była zgodna z prawem muzułmańskim. Muhammad , dożywocie. Wezwała rząd do reformy prawa zgodnie z tą interpretacją .
Inne wcześniejsze zapisy Kodeksu Karnego dotyczą religii, albo w celu obrony islamu przed bluźnierstwami i świętokradztwem , albo w obronie wszelkich form kultu i szacunku dla zmarłych, albo w końcu wyraźnie wymierzonego w ahmadyzm. , kult muzułmański uważany za heretycki przez sunnizm i szyizm .
Ponadto, paragraf 295 (b) karze wszelkie bluźnierstwa Koranu karą dożywotniego więzienia .
Artykuł 295 (a) obejmuje wszelkie umyślne działania mające na celu obrazę uczuć religijnych osoby (bez względu na religię), karzejąc tę osobę karą pozbawienia wolności do dziesięciu lat i grzywną.
Art. 297 karze każdy czyn mający na celu zakłócanie kultu jakiegokolwiek rodzaju lub atak na zwłoki lub godność szczątków osoby ludzkiej .
Sekcja 298 zabrania członkom kultu Ahmadi identyfikowania się jako muzułmanie i nazywania świętych postaci islamu zgodnie z ich tradycją.
Jak dotąd nikt nie został stracony w imię tego prawa. W przeciwieństwie do tego, Krajowa Komisja ds. Sprawiedliwości i Pokoju Kościoła Rzymskokatolickiego szacuje, że w latach 1986-2009 co najmniej 964 osoby zostały oskarżone o zbezczeszczenie Koranu lub bluźnierstwo przeciwko Prorokowi Mahometowi, w tym 479 muzułmanów, 119 chrześcijan, 340 Ahmadi, 14 Hindusi i 10 wyznawców innych religii.
Ponadto oskarżenia o bluźnierstwo, nawet po których nie nastąpiła egzekucja, mogły prowadzić do zamieszek i zabójstw. W ten sposób co najmniej 32 osoby zginęły (zamordowani) w oczekiwaniu na proces za bluźnierstwo lub po uniewinnieniu. Wśród nich hinduski Rao Zafar Iqbal, inlipiec 2009; Samuel Masih, zabity przez policjanta w 2004 roku; muzułmanin Muhammad Yousaf Ali, skazany na śmierć w 2000 roku i zamordowany w więzieniu dwa lata później przez członka rozwiązanej grupy ekstremistów; Christian Manzoor Masih, zabity w 1994 roku przez bojowników. Albo, protestując przeciwko przekonaniu młodego chrześcijanina za bluźnierstwo, Biskup Faisalabad , John Joseph popełnił samobójstwo na6 maja 1998 r..
W 2009 roku akt zbezczeszczenia Koranu wywołał zamieszki w mieście Gojra w Pendżabie , w których spalono żywcem co najmniej siedmiu chrześcijan . Akt profanacji skłonił trzech chrześcijan przed tymi morderstwami do oskarżenia przez lokalny wymiar sprawiedliwości o bluźnierstwo.
W listopad 2010wyrok śmierci na chrześcijankę Asia Bibi , oskarżoną o bluźnierstwo przeciwko prorokowi Mahometowi, wywołał kontrowersje na szczeblu krajowym i międzynarodowym, które pogłębiły się wraz z zamachem, wstyczeń 2011, Gubernatora Pendżabu , Salmana Taseera , przez jego ochroniarza. Salman Taseer, który odwiedził Azję Bibi w więzieniu, ostro skrytykował prawo. Asia Bibi zaapelowała , a prezydent Asif Ali Zardari zadeklarował, gdy tylko poznano jego przekonanie, że może skorzystać ze swojej prezydenckiej władzy ułaskawienia .
Minister do spraw mniejszości Shahbaz Bhatti powiedział, że chce zreformować prawo, jednocześnie odmawiając jego uchylenia. Wiele organizacji pozarządowych zajmujących się prawami człowieka , w tym Human Rights Watch , wzywa do jego uchylenia.
Według Saroopa Ijaza, prawnika przed Sądem Najwyższym w Lahore , przepisy dotyczące bluźnierstwa są niezgodne z konstytucją na mocy ust. 25 Konstytucji , który zakazuje wszelkiej dyskryminacji . Są one również sprzeczne, jego zdaniem, z Deklaracją Praw Człowieka z 1948 r. (art. 7, 18 i 19 odnoszące się do równości wobec prawa, wolności opinii i wypowiedzi oraz wolności wyznania ) oraz z Międzynarodowym Paktem Obywatelskim i prawa polityczne , ratyfikowane przez Pakistan wczerwiec 2010.