Lescure-d'Albigeois | |||||
Kościół Saint-Michel autorstwa Eugène Trutat w 1884 roku. | |||||
Herb |
|||||
Administracja | |||||
---|---|---|---|---|---|
Kraj | Francja | ||||
Region | Oksytania | ||||
Departament | Tarn | ||||
Miasto | Albi | ||||
Międzywspólnotowość | Społeczność miejska albigensów | ||||
Mandat burmistrza |
Elisabeth Claverie 2020 -2026 |
||||
Kod pocztowy | 81380 | ||||
Wspólny kod | 81144 | ||||
Demografia | |||||
Miły | lescuriennes, lescuriens | ||||
Ludność miejska |
4571 mieszk . (2018 ) | ||||
Gęstość | 322 mieszk./km 2 | ||||
Geografia | |||||
Informacje kontaktowe | 43 ° 57 ′ 15 ″ północ, 2 ° 10 ′ 16 ″ wschód | ||||
Wysokość | 168 m min. 154 m Maks. 302 m² |
||||
Powierzchnia | 14,18 km 2 | ||||
Rodzaj | Społeczność miejska | ||||
Jednostka miejska |
Albi ( przedmieście ) |
||||
Obszar atrakcji |
Albi (gmina koronna) |
||||
Wybory | |||||
Oddziałowy | Kanton Albi-4 | ||||
Ustawodawczy | Drugi okręg wyborczy | ||||
Lokalizacja | |||||
Geolokalizacja na mapie: region Occitanie
| |||||
Znajomości | |||||
Stronie internetowej | Oficjalna strona | ||||
Lescure-d'Albigeois to francuska gmina położona w departamencie Tarn , w regionie Occitanie .
Gmina aglomeracji Albi , 6 km na północny wschód od Albi w kraju albigenskim .
Lescure-d'Albigeois graniczy z sześcioma innymi gminami.
Garric | Saussenac | |
Cagnac-les-Mines | Artes | |
Albi | Saint-Juery |
Powierzchnia gminy wynosi 1418 ha; jego wysokość waha się od 154 do 302 metrów .
Miasto graniczy z Tarnem w jego południowej części, stanowiąc naturalną granicę z dwoma miastami, Saint-Juéry i Albi, i jest przecinane przez strumień Coules , dopływ Tarn.
Miasto Lescure-d'Albigeois obsługiwane jest przez linię B sieci miejskiej Albibus , która łączy je z centrum Albi i Saint-Juéry . Miasto jest również obsługiwane przez wiele regularnych linii regionalnej sieci LiO : linia 701 łączy je z Albi i Mirandol-Bourgnounac ; linia 706 łączy go z Albi i Requista ; linia 711 łączy go z Albi i Carmaux ; linia 716 łączy go z Albi i Valence-d'Albigeois .
Dojazd drogą krajową 88 i RD 903 .
Gminne parametry klimatyczne w latach 1971-2000
|
Klimat, który charakteryzuje miasto, został zakwalifikowany w 2010 r. jako „klimat basenu południowo-zachodniego”, zgodnie z typologią klimatów we Francji, która wówczas miała osiem głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej . W 2020 roku miasto wychodzi z typu „zmienionego klimatu oceanicznego” w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France , która obecnie ma tylko pięć głównych typów klimatów we Francji kontynentalnej. Dla tego typu klimatu jest to strefa przejściowa między klimatem oceanicznym a klimatem górskim i klimatem półkontynentalnym. Różnice temperatur między zimą a latem zwiększają się wraz z odległością od morza, opady deszczu są mniejsze niż nad morzem, z wyjątkiem obrzeży reliefów.
Wśród parametrów klimatycznych, które pozwoliły na ustalenie typologii na rok 2010, znalazło się sześć zmiennych dla temperatury i osiem dla opadów , których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy z lat 1971-2000. Siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę przedstawiono w ramce obok.
Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu, uzupełnione badaniami regionalnymi, w rzeczywistości przewiduje, że średnia temperatura powinna wzrosnąć, a średni spadek opadów, przy jakkolwiek silnych zróżnicowaniach regionalnych. Zmiany te mogą być zapisywane na stacji meteorologicznej z Meteo France najbliższego „Albi” na mieście Le Sequestre zlecenie w 1976et który wynosi 7 km na południowy w linii prostej , gdzie średnia roczna temperatura wynosi 13,4 ° C , a ilość opady 730,9 mm w latach 1981-2010. Na najbliższej zabytkowej stacji meteorologicznej „Albi”, w gminie Sequestre , uruchomionej w 1976 roku i oddalonej o 7 km , średnia roczna temperatura zmienia się z 13,4 °C w latach 1981-2010 do 13,8 °C w latach 1991-2020.
Lescure-d'Albigeois jest gminą miejską, ponieważ jest częścią gmin zwartych lub o średniej gęstości w rozumieniu siatki gęstości gmin INSEE . Należy do miejskiej jednostki w Albi , wewnątrzwspólnotowego departamentami aglomeracji obejmującej 9 gmin i 73,005 mieszkańców w 2017 roku, z którego jest podmiejska gmina .
Ponadto gmina jest częścią obszaru atrakcji Albi, którego jest gminą w koronie. Obszar ten, obejmujący 91 gmin, jest podzielony na obszary od 50 000 do mniej niż 200 000 mieszkańców.
Podział na strefy gminy, co znalazło odzwierciedlenie w bazie danych European okupacyjnej biofizycznych gleby Corine Land Cover (CLC), jest naznaczona znaczenia użytków rolnych (54,5% w 2018 roku), niemniej jednak w dół w porównaniu do 1990 roku (67,7%). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: heterogeniczne tereny rolnicze (38,3%), tereny zurbanizowane (25,8%), łąki (16,2%), lasy (14,9%), wody śródlądowe (2,7%), sztuczne tereny zielone, nierolnicze (2,1%).
IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).
Lescure-d'Albigeois jest potwierdzony w formach Scura ("stabilny" w języku prowansalskim) w 1062 i Lascura w 1110.
Od prowansalskiego escura , poprzedzonego przedimkiem określonym. Termin prowansalski pochodzi od germańskiej „stodoły” Skûr . Homonimia z różnymi Lescure i Escure .
Wioska Lescure-d'Albigeois rozwinęła się wokół castrum na prawym brzegu Tarn.
Pierwszy dokument wymieniający nazwę „Lescure” do określenia tego miejsca pochodzi z 1012 roku, a zamek feudalny należał wówczas do króla Roberta II, zanim podarował go swojemu byłemu nauczycielowi, mnichowi Gerbertowi d'Aurillac (znanemu pod imieniem Sylwester II, gdy został papieżem w 999). Ten fort staje się następnie „papieskim lennem” zależnym od Stolicy Apostolskiej .
Ten feudalny zamek, znajdujący się u bram Albi , zajmuje wówczas ważną pozycję strategiczną. W 1229 został po raz pierwszy odbudowany po krucjacie przeciwko albigensom . Zamek został ponownie zniszczony w czasie wojny stuletniej i przebudowany przez pana o nazwie „Piotr III” w XV -go wieku. Jednak ten fort został ponownie zniszczony w czasie wojen religijnych i przebudowany pod koniec XVI -tego wieku. Następnie Lescure jest rządzone przez katolickich lordów, którzy walczą z protestantami w regionie. Władca Lescure prowadziły tytuł barona z XVII -tego wieku.
W XIX -tego wieku, miasto Lescure obejmował większy obszar niż obecnie. W rzeczywistości w 1852 roku miasto straciło część ziemi położonej na południowy zachód (wsie Fabrié, Rustan, Vergogne, La Garrigue, Les Jonquières, Mascle ...) na rzecz miasta Valdériès . Następnie parafie Sainte-Martiane i Pouzounac zostały przypisane do gminy Garric, utworzonej w 1870 roku.
Dnia 30 maja 1941 r. wydano dekret nazwany gminą „Lescure d'Albigeois” na prośbę mieszkańców, uznając, że istnieje kilka gmin o tej samej nazwie.
W 1973 r. miasto zostało przyłączone do kantonu Albi-północ, a od 1984 r. do kantonu Albi północno-wschodni.
W 2003 roku Lescure-d'Albigeois dołączył do miejskiej społeczności l'Albigeois .
Liczba mieszkańców w spisie z 2011 r. waha się od 3500 mieszkańców do 4999 mieszkańców w ostatnim spisie, liczba członków rady miejskiej wynosi dwudziestu siedmiu.
Kropka | Tożsamość | Etykieta | Jakość | |
---|---|---|---|---|
Marzec 1959 | Marzec 1965 | Henri Mahuziès | ||
Marzec 1965 | Marzec 1977 | Roger escaffre | ||
Marzec 1977 | Marzec 1983 | Mojżesz Dawid | U G | Pracownik |
Marzec 1983 | Marzec 2001 | Robert Etienne | PS | |
Marzec 2001 | marzec 2014 | Claude Julien | PS | Emerytowany inspektor policji |
marzec 2014 | czerwiec 2020 | Franciszka Salaberta | płyta DVD | Emerytowany wiceprzewodniczący służby cywilnej Grand Albigeois (2014 → 2020) |
czerwiec 2020 | W trakcie | Elisabeth Claverie | PS — DVG | Nauczyciel historii, prezydent Tarn Habitat radny departamentu kantonu Albi-4 (2015 →) Wiceprezydent Grand Albigeois (2020 →) |
Brakujące dane należy uzupełnić. |
Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są corocznie publikowane przez Insee . Spis jest obecnie oparty na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów gminy przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. W przypadku gminy pierwszy kompleksowy spis ludności w ramach nowego systemu został przeprowadzony w 2005 r. W 2018 r. gmina liczyła 4571 mieszkańców, co stanowi wzrost o 2,31% w porównaniu z 2013 r. ( Tarn : +1,75%, Francja z wyłączeniem Majotty : + 2,36%).
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego |
według ludności gminy lat: | 1968 | 1975 | 1982 | 1990 | 1999 | 2006 | 2009 | 2013 |
Pozycja gminy w wydziale | 21 | 20 | 18 | 15 | 14 | 14 | 14 | 13 |
Liczba gmin w departamencie | 326 | 324 | 324 | 324 | 324 | 323 | 323 | 323 |
Gmina Lescure odnotowała gwałtowny spadek powierzchni w XIX wieku , co tłumaczy spadek liczby ludności. Najpierw w 1852 r. część tego przypisano Valdérièsowi, następnie w 1870 r. gmina Garric została założona przez przejęcie parafii Sainte-Martiane i Pouzounac, a wreszcie gmina Cagnac otrzymała również część terytorium Lescurien (źródło ADT).
Saint-Juéry jest częścią akademii w Tuluzie .
W mieście działa przedszkole ( Pauline Kergomard ) oraz szkoła podstawowa ' George Sand ).
Lekarze , stomatolodzy , pielęgniarki , fizjoterapeuci , apteka .
Komitet Festiwalowy,
Racing Club Lescure-Arthès XIII , klub rugby union na mistrzostwa francuskiego związku rugby 2. dywizji 2014-2015 .
Zbiórka i przetwarzanie odpadów z gospodarstw domowych i podobnych odpadów oraz ochrona i poprawa stanu środowiska prowadzone są w ramach społeczności miejskiej Albigeois .
Jej herb to: Kwartalnik Or dla lwa Lazur, a Lazur dla lwa Or .
|