Theil-de-Bretagne

Ten artykuł jest projekt dotycząca gminy w Ille-et-Vilaine .

Możesz dzielić się swoją wiedzą, doskonaląc ją ( jak? ). Baner {{projekt}} można usunąć, a artykuł ocenić jako znajdujący się w fazie „Dobry start”, gdy ma wystarczającą ilość encyklopedycznych informacji o gminie.
Jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości, warsztaty czytelnicze w ramach projektu Communes de France są do Twojej dyspozycji, aby Ci pomóc. Zajrzyj również na stronę pomocy, aby napisać artykuł o gminie Francja .

Sprawdź listę zadań do wykonania na stronie dyskusji .

Theil-de-Bretagne
Theil-de-Bretagne
Ratusz w Theil-de-Bretagne.
Administracja
Kraj Francja
Region Bretania
Departament Ille-et-Vilaine
Miasto Paprocie-Vitré
Międzywspólnotowość Wspólnota Roche aux Fées
Mandat burmistrza
 Benoit Klemens
2020 -2026
Kod pocztowy 35240
Wspólny kod 35333
Demografia
Miły Theillais
Ludność
miejska 		1717  mieszk. (2018 wzrost o 0,64% w porównaniu do 2013 r.)
Gęstość 71  mieszkańców/km 2
Geografia
Informacje kontaktowe 47 ° 55 ′ 10 ″ północ, 1 ° 25 ′ 47 ″ zachód
Wysokość Min. Maks. 42  m
106  m²
Powierzchnia 24,20  km 2
Rodzaj gmina wiejska
Jednostka miejska Retiers
( przedmieście )
Obszar atrakcji Rennes
(gmina koronna)
Wybory
Oddziałowy Kanton La Guerche-de-Bretagne
Ustawodawczy piąty okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Bretania
Zobacz na mapie administracyjnej Bretanii Lokalizator miasta 14.svg Theil-de-Bretagne
Geolokalizacja na mapie: Ille-et-Vilaine
Zobacz na mapie topograficznej Ille-et-Vilaine Lokalizator miasta 14.svg Theil-de-Bretagne
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 14.svg Theil-de-Bretagne
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 14.svg Theil-de-Bretagne
Znajomości
Stronie internetowej letheildebretagne.fr

Thiel-de-Bretagne jest francuski gmina znajduje się w dziale z Ille-et-Vilaine w regionie Bretania , zaludnione przez 1.717 mieszkańców.

Geografia

Lokalizacja

Theil de Bretagne znajduje się około 30  km na południowy wschód od Rennes . Miasto jest częścią społeczności Roche aux Fées, która ma dziewiętnaście miast.

Gminy graniczące z Theil de Bretagne
Próbować Marcille-Robert
Janze Theila z Bretanii Retierowie
Sainte-Colombe Coesms

Hydrografia

Obszar naturalny

Istnieje kilka naturalnych miejsc:

Pogoda

Klimat, który charakteryzuje miasto, został w 2010 roku zakwalifikowany jako „zmieniony klimat oceaniczny”, zgodnie z typologią klimatów Francji, która następnie ma osiem głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej . W 2020 roku miasto wyłania się z tego samego typu klimatu w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France , która obecnie ma tylko pięć głównych typów klimatu we Francji kontynentalnej. Jest to strefa przejściowa pomiędzy klimatem oceanicznym, klimatem górskim i klimatem półkontynentalnym. Różnice temperatur między zimą a latem zwiększają się wraz z odległością od morza, opady deszczu są mniejsze niż nad morzem, z wyjątkiem obrzeży płaskorzeźb.

Wśród parametrów klimatycznych, które pozwoliły na ustalenie typologii 2010 r., znalazło się sześć zmiennych dla temperatury i osiem dla opadów , których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy z lat 1971-2000. W poniższej ramce przedstawiono siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę.

Gminne parametry klimatyczne w latach 1971-2000
  • Średnia roczna temperatura: 11,5  °C
  • Liczba dni z temperaturą poniżej -5  ° C  : 2 dni
  • Liczba dni z temperaturą powyżej 30  °C  : 3,5 dnia
  • Roczna amplituda termiczna: 13,3  °C
  • Roczna akumulacja opadów: 773  mm
  • Liczba dni opadów w styczniu: 12,4 dni
  • Liczba dni opadów w lipcu: 6,9 dni

Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu, uzupełnione badaniami regionalnymi, w rzeczywistości przewiduje, że średnia temperatura powinna wzrosnąć, a średni spadek opadów, przy jakkolwiek silnych zróżnicowaniach regionalnych. Zmiany te mogą być zapisywane na stacji meteorologicznej z Meteo France najbliższego „Sudan”, w gminie Sudanie , na zlecenie w 1994 roku i znajduje się 22  km w linii prostej , gdzie średnia roczna temperatura wynosi 12,1  ° C , a kwota opadów 821,7  mm w okresie 1981-2010. Na najbliższej historycznej stacji meteorologicznej „Rennes-Saint-Jacques”, w miejscowości Saint-Jacques-de-la-Lande , oddanej do użytku w 1945 roku i na 27  km , średnia roczna temperatura wynosi 11,7  °C w okresie 1971- 2000, w temperaturze 12,1  ° C w latach 1981-2010, następnie w 12,4  ° C w latach 1991-2020.

Planowanie miasta

Typologia

Theil-de-Bretagne jest gminą wiejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu siatki gęstości gmin INSEE . Należy do jednostki miejskiej Retiers, aglomeracji międzyresortowej składającej się z 2 gmin i 6091 mieszkańców w 2017 r., z czego jest gminą podmiejską .

Ponadto gmina jest częścią obszaru atrakcji Rennes, którego jest gminą w koronie. Obszar ten, obejmujący 183 gminy, jest podzielony na obszary liczące co najmniej 700 000 mieszkańców (z wyłączeniem Paryża).

Zagospodarowanie terenu

Podział na strefy gminy, co znalazło odzwierciedlenie w bazie danych European okupacyjnej biofizycznych gleby Corine Land Cover (CLC), jest naznaczona znaczenia użytków rolnych (77,8% w 2018 roku), niemniej jednak w dół w porównaniu do 1990 roku (80,7%). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: grunty orne (41%), niejednorodne tereny rolne (24,9%), lasy (17,2%), łąki (11,9%), tereny zurbanizowane (4,2%) , tereny przemysłowe lub handlowe oraz sieci komunikacyjne (0,8%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównania ewolucji z czasem użytkowania gruntów w miejscowości (lub terytoriów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Toponimia

Nazwę miejscowości potwierdzają formy Tillia w 1330 roku, Le Tai w 1465, parochia Tillia w 1516 roku.

Nazwa „Theil” pochodzi od łacińskiego tillia , co oznacza „miejsce obsadzone wapnem”. Tillia jest poświadczona w 1330 roku.

W 1920 roku nazwa miasta Theil została zmieniona na Le Theil-de-Bretagne .

Nazwa miasta przetłumaczona na język bretoński to An Tilh . W Gallo nazwa jest napisana Le Teilh .

Historia

Ten artykuł może zawierać nieopublikowane prace lub niezweryfikowane oświadczenia (październik 2010).

Możesz pomóc, dodając odniesienia lub usuwając nieopublikowane treści. Zobacz stronę dyskusji, aby uzyskać więcej informacji.

Pre-historia

O zajęciu terytorium gminy od neolitu świadczy istnienie kilku stanowisk megalitycznych  : menhiru znanego jako Pierre de Rumfort , megalitycznej zagrody w miejscu zwanym Saint-Lyphard i dwóch menhirów w La Motte-Robert . Miejsca te są również zostać wprowadzone w związku ze słynnym zadaszonym alei z La Roche-aux-Fées znajdującej się w sąsiednim mieście Esse.

Średniowiecze i stary reżim

Seigneury z Teil, w parafii o tej nazwie, należał do rodziny Rouge . Jeden z nich, Bonabes , Pan Rougé , w 1243 r. podarował mnichom cysterskim z Melleray odpowiednie miejsce do budowy stodoły dziesięciny w jego wiosce Teil. Chatellenie z Teil następnie los że różu i należą kolejno panów różu de Derval, Chateaugiron, Rieux, Laval-Châteaubriand, że Dukes Montmorency i książęty Condé .

Chociaż wydaje się, że châtellenie du Teil zawsze należało do panów z Rougé, stanowiło jednak osobną władzę, oddzieloną od Rougé przez baronię Vitré i châtellenie du Désert i będąc w diecezji Rennes , podczas gdy Rougé należał do biskupstwo Nantes. Le Teil miał swój szczególny zamek i jurysdykcję odmienną od Rougé.

Châtellenie starszeństwa, zwierzchnictwo Teilu składało się z sześciu głównych okręgów: wielkiego okręgu Teil i Bûcherie w Le Teil i Coësmes, wielkiego okręgu Essé w Essé oraz okręgów Piré, Janzé i Arbrissel.

W XVIII -tego  wieku, dochód z tych lenna było około 600 książek, ponad 205 buszli owsa, 37 kurcząt, rękawiczki i dwa éteufs lub piłek tenisowych rzeczywistym.

Wysoki sąd dołączone do tych łanów była sprawowana nawet w XVIII -tego  wieku „w mieście Teil jednak Estant właściwość sądu miasta Chateaubriant, które stanowią nazwy nagrody Teil” (Ille Archiwum -et-Vilaine , C. 1819). Jej szubienica , zbudowana z czterech filarów, stała na wrzosowisku Sauldre, na skraju Chemin du Teil w Marcillé-Robert. Pan Teil był wyższym władcą i założycielem kościoła Teil i jedynym zwierzchnikiem kościołów Essé i Arbrissel. Miał prawo do organizowania jarmarków co roku i targów w każdy poniedziałek „w swoim mieście Teil”.

Wreszcie, wielu lordów zgłosiło się do lorda Theil, a mianowicie lordów Sucé, Loroux, Boisrouvray, Boistaillé, Lasse-leg, Plessis-Baume, La Trousselière itd. Teren w pobliżu zamku składał się głównie z lasu Teil, w którym w 1680 r. znajdowało się około 1150 kłód ziemnych.

Przy wejściu do tego lasu i na skraju stawu znajdował się Château de la Motte-du-Teil, który musiał służyć jako rezydencja dla nieletnich de Rougé, takich jak ten Geffroy de Rougé du Teil zgłoszony w 1243 roku. przez kilka stuleci ta twierdza już nie istniała, a wyznanie z 1628 r. wspomina jedynie o lokalizacji starego zamku La Motte du Teil, obecnie w ruinie. Gospodarstwo La Motte i dwa młyny (La Motte i Ramet) również zależały od tego zamku. W XVII th  century książę Conde, Baron Chateaubriant, afféaga ruin zamku Kopca, jak również gospodarstwo i młynów, a wszystko w 1680 roku należał do René Lopriac pana Rigaudière w Parafii Teil (Deklaracja Rouge przełączenia AU- Teil w 1680 r.).

rewolucja Francuska

Ziemia La Motte-du-Teil została skonfiskowana emigrantom François Viard de Mouillemusse i Charles Viard de Jussé. Sprzedawany jest jako dobro narodowe drugiego pochodzenia na23 września 1796. Odtąd domena châtellenie składała się tylko z lasu Teil, rynków, audiencji i więzienia, zbudowanego w wiosce Teil: to więzienie lub starsze więzienie jest również sprzedawane na3 czerwca 1794 r.

Ludność gminy była, jak się wydaje, przychylna zmianom, jakie przyniosła rewolucja francuska , zwłaszcza po zakończeniu terroru. Głównym rewolucyjnym świętem jest rocznica egzekucji Ludwika XVI , której towarzyszy przysięga nienawiści do rodziny królewskiej i anarchii, obchodzona od 1795 roku.

Zaprzysiężony ksiądz z Theil został zamordowany w czasie rewolucji.

Okres współczesny

Polityka i administracja

Lista burmistrzów
Kropka Tożsamość Etykieta Jakość
1790 1792 Mathurin Delaune    
1792 1794 Jacques-Joseph Gaucher    
1794 1795 Pan Houssayais    
1795 1795 Mathurin Lepignac    
1795 1798 Jean-Baptiste L'Hoir    
1798 1813 Pierre Bouttier    
1813 1821 Jean-Baptiste L'Hoir    
1821 1842 Jean Hervouin    
1843 1858 Jean Briand-Destreces    
1858 1896 Feliks Louin    
1896 1899 Amand autorstwa Léona des Ormeaux    
1899 1922 Louis Bordais    
1922 1937 Józef Garnier    
1937 1945 André Hoisnard    
1945 1947 Jean-Marie Garnier (ojciec)    
1947 1965 Rosalie Lebreton    
1965 1989 Jean-Marie Garnier (syn)   Przejście na emeryturę
1989 1995 Henri Plassier    
Czerwiec 1995 marzec 2014 Jean-Claude Blouin płyta DVD Dyrektor firmy, radca generalny
marzec 2014 maj 2020 Marie-Annick Boué płyta DVD Emerytowany arborysta
maj 2020 W trakcie Benoit Klemens SE Kierownik Logistyki
Brakujące dane należy uzupełnić.

Demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są corocznie publikowane przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich są szacowane przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2008 roku.

W 2018 r. miasto liczyło 1717 mieszkańców, co stanowi wzrost o 0,64% w porównaniu do 2013 r. ( Ille-et-Vilaine  : + 4,83%  , Francja z wyłączeniem Majotty : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
1396 1477 1,387 1300 1481 1509 1446 1544 1,576
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)
1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
1,601 1557 1546 1452 1421 1410 1407 1415 1330
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
1 219 1192 1181 1,088 1120 1,127 1,063 1,073 1,029
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
1,018 1,016 1,089 1133 1123 1130 1 445 1489 1534
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)
2013 2018 - - - - - - -
1,706 1,717 - - - - - - -
Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego

Miejsca i zabytki

Miasto posiada zabytek historyczny  :

Istnieje również dziewięć zinwentaryzowanych budynków, w tym:

Osobowości związane z gminą

Zobacz również

Linki zewnętrzne

Uwagi i referencje

Uwagi

  1. Ludność miejska 2018, legalna w 2021.
  2. Roczna amplituda termiczna mierzy różnicę między średnią temperaturą lipca i stycznia. Ta zmienna jest powszechnie uznawana za kryterium rozróżniania między klimatem oceanicznym a kontynentalnym.
  3. Opady atmosferyczne, w meteorologii, to zorganizowany zestaw ciekłych lub stałych cząstek wody opadających swobodnie w atmosferze. Ilość opadów docierających do danej części powierzchni ziemi w określonym przedziale czasu jest oceniana na podstawie ilości opadów, którą mierzą deszczomierze.
  4. Odległość jest obliczana w linii prostej między samą stacją meteorologiczną a siedzibą miasta.
  5. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi zwalidowanej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
  6. Pojęcie obszaru atrakcyjności miast zastąpiło m.inpaździernik 2020, obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównania z innymi krajami Unii Europejskiej .
  7. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.

Bibliografia

  1. Daniel Joly, Thierry Brossard, Hervé Cardot Jean Cavailhes, Mohamed Hilal i Pierre Wavresky "  typów klimatów we Francji, konstrukcji przestrzennych  ", Cybergéo, European Journal of geografii - European Journal of Geography , n o  501 ,18 czerwca 2010( DOI  https://doi.org/10.4000/cybergeo.23155 , przeczytaj online , dostęp 17 lipca 2021 )
  2. „  Klimat we Francji metropolitalnej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ ,4 lutego 2020 r.(dostęp 17 lipca 2021 )
  3. „  Definicja normy klimatycznej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ (konsultacja 17 lipca 2021 )
  4. Słowniczek - Opady , Météo-France
  5. „  Klimat Francji w XXI wieku – Tom 4 – Scenariusze regionalne: wydanie 2014 dla metropolii i regionów zamorskich  ” , https://www.ecologie.gouv.fr/ (dostęp 12 czerwca 2021 ) .
  6. „  Regionalne Obserwatorium Rolnictwa i Zmian Klimatu (Oracle) – Bretania  ” , na stronie www.chambres-agriculture-bretagne.fr ,2019(dostęp 17 lipca 2021 )
  7. "  Météo-France Sudan station - metadata  " , na Donneespubliques.meteofrance.fr (dostęp 17 lipca 2021 )
  8. „  Ortodromia między Le Theil-de-Bretagne a Soudan  ” , fr.distance.to (dostęp 17 lipca 2021 ) .
  9. „  Météo-France Sudan station – zestawienie klimatyczne – 1981-2010 statystyki i zapisy  ” , na Dataespubliques.meteofrance.fr (dostęp 17 lipca 2021 r . ) .
  10. „  Great Circle between Le Theil-de-Bretagne and Saint-Jacques-de-la- Lande  ” na fr.distance.to (dostęp 17 lipca 2021 ) .
  11. "  Stacja meteorologiczna Rennes-Saint-Jacques - Normy za okres 1971-2000  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 17.07.2021 )
  12. "  Stacja meteorologiczna Rennes-Saint-Jacques - Normy za okres 1981-2010  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 17.07.2021 )
  13. "  Stacja meteorologiczna Rennes-Saint-Jacques - Normy za okres 1991-2020  " , na https://www.infoclimat.fr/ (konsultowane 17.07.2021 )
  14. „  Typologia miast / wsi  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja 27 marca 2021 r . ) .
  15. "  gmina wiejska - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultowany w dniu 27 marca 2021 ) .
  16. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 27 marca 2021 r . ) .
  17. "  Miejska Jednostka 2020 z Retiers  " , na https://www.insee.fr/ (dostęp 27 marca 2021 ) .
  18. "  Baza jednostek miejskich 2020  " , na www.insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 27 marca 2021 r . ) .
  19. Vianney Costemalle, „  Zawsze więcej mieszkańców w jednostkach miejskich  ” , na stronie Narodowego Instytutu Statystyki i Studiów Ekonomicznych ,21 października 2020 r.(dostęp 27 marca 2021 r . ) .
  20. „  Baza obszarów atrakcyjności miast 2020 r.  ” , na stronie Narodowego Instytutu Statystyki i Studiów Ekonomicznych ,21 października 2020 r.(dostęp 27 marca 2021 r . ) .
  21. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w zlewni miasta  ” , na terenie Narodowy Instytut Statystyki i Studiów Ekonomicznych ,21 października 2020 r.(dostęp 27 marca 2021 r . ) .
  22. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 3 maja 2021 r. )
  23. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 3 maja 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.
  24. „  Wyniki dotyczące„ Theil-de-Bretagne ”  ” , na podstawie KerOfis , Office public de la langue bretonne (dostęp 19 lutego 2014 r . ) .
  25. "  Etymologia i historia Le Thiel-de-Bretagne  " , na infobretagne (dostęp na 1 st stycznia 2017 ) .
  26. Opis miasta Theil-de-Bretagne na Geobreizh.
  27. Jacques Briard , Loïc Langouet i Yvan Onnée, Megality departamentu Ille-et-Vilaine , Rennes, Instytut Kultury Bretanii i Regionalne Centrum Archeologiczne Alet, coll.  „Dziedzictwo archeologiczne Bretanii”,2004, 122  pkt. ( ISBN  9782868220929 ) , s.  115-117.
  28. Archiwa Ille-et-Vilaine, C. 2157.
  29. Archiwa Ille-et-Vilaine, 1Q. 329.
  30. Louis Dubreuil, „  Rewolucyjne festiwale w Ille-et-Vilaine  ”, Roczniki Bretanii i krajów Zachodu , tom.  21, t.  4,1905, s.  398-399.
  31. Jean Rohou , „Katolicy i Bretoni nadal? (Esej o historii chrześcijaństwa w Bretanii)”, edycje Dialogu, Brest, 2012, ( ISBN  978-2-918135-37-1 ) .
  32. „  A Third mandate for Jean-Claude Blouin  ” , na stronie ouest-france.fr , Ouest-France (dostęp 15 października 2014 ) .
  33. „  Marie-Annick Boué zostaje nowym burmistrzem Theil  ” , na ouest-france.fr , Ouest-France (konsultacja 15 października 2014 r . ) .
  34. Organizacja spisu na insee.fr .
  35. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
  36. Od wiosek Cassini po dzisiejsze miasta na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
  37. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
  38. „  Notre-Dame Chapel  ” , zawiadomienie n o  PA35000051, bazy Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury .
  39. "  Saint-Maimboeuf kościół parafialny  " , zawiadomienie n o  IA00007374, bazy Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury .
  40. "  Château  " , zawiadomienie n o  IA00007371, baza Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury .