Lay-Lamidou

Ten artykuł jest szkicem dotyczącym gminy w Pyrénées-Atlantiques .

Możesz dzielić się swoją wiedzą, doskonaląc ją ( jak? ). Baner {{projekt}} można usunąć, a artykuł ocenić jako znajdujący się w fazie „Dobry start”, gdy ma wystarczającą ilość encyklopedycznych informacji o gminie.
Jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości, warsztaty czytelnicze w ramach projektu Communes de France są do Twojej dyspozycji, aby Ci pomóc. Zajrzyj również na stronę pomocy, aby napisać artykuł z gminy Francja .

Lay-Lamidou
Lay-Lamidou
Myjnia.
Administracja
Kraj Francja
Region Nowa Akwitania
Departament Pireneje Atlantyckie
Miasto Oloron-Sainte-Marie
Międzywspólnotowość Wspólnota gmin Béarn des Gaves
Mandat burmistrza
 Joël Sartolou
2020 -2026
Kod pocztowy 64190
Wspólny kod 64326
Demografia
Ludność
miejska 		118  mieszk. (2018 spadek o 5,6% w porównaniu do 2013 r.)
Gęstość 22  mieszk./km 2
Geografia
Informacje kontaktowe 43° 17 ′ 33 ″ północ, 0° 43 ′ 10 ″ zachód
Wysokość Min. Maks. 146  m
266  m²
Powierzchnia 5,47  km 2
Rodzaj gmina wiejska
Obszar atrakcji Oloron-Sainte-Marie
(gmina koronna)
Wybory
Oddziałowy Kanton Serca Béarn
Ustawodawczy Czwarty okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Nouvelle-Aquitaine
Zobacz na mapie administracyjnej Nouvelle-Aquitaine Lokalizator miasta 14.svg Lay-Lamidou
Geolokalizacja na mapie: Pyrénées-Atlantiques
Zobacz na mapie topograficznej Pyrénées-Atlantiques Lokalizator miasta 14.svg Lay-Lamidou
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 14.svg Lay-Lamidou
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 14.svg Lay-Lamidou

Lay-Lamidou ([ laj.la.mi.du ]) to francuski gmina , znajduje się w dziale z Pireneje Atlantyckie w tym regionie Nouvelle-Aquitaine .

Geografia

Sytuacja

Lay-Lamidou znajduje się pięć kilometrów na południowy wschód od Navarrenx .

Hydrografia

Ziemie miasta są nawadniane przez strumienie Layoû (17,2 km) i Laüs (10,5 km), dopływy Gave d'Oloron .

Miejscowości i przysiółki

Gminy przygraniczne

Graniczące gminy Lay-Lamidou
Ogenne-Camptort
Dognen Lay-Lamidou Lucq-de-Béarn
Préchacq-Navarrenx

Pogoda

Klimat, który charakteryzuje miasto, został zakwalifikowany w 2010 roku jako „klimat marginesów Montargnard”, zgodnie z typologią klimatów we Francji, która wówczas miała osiem głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej . W 2020 roku miasto wychodzi z typu „klimatu górskiego” w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France , która obecnie ma tylko pięć głównych typów klimatu we Francji metropolitalnej. W tym typie klimatu temperatura szybko spada w zależności od wysokości. Minimalne zachmurzenie zimą i maksymalne latem. Wiatry i opady różnią się znacznie w zależności od miejsca.

Wśród parametrów klimatycznych, które pozwoliły na ustalenie typologii 2010 r., znalazło się sześć zmiennych dla temperatury i osiem dla opadów , których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy z lat 1971-2000. W poniższej ramce przedstawiono siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę.

Gminne parametry klimatyczne w latach 1971-2000
  • Średnia roczna temperatura: 13,3  °C
  • Liczba dni z temperaturą poniżej -5  ° C  : 1,3 dnia
  • Liczba dni z temperaturą powyżej 30  °C  : 5,8 dni
  • Roczna amplituda termiczna: 13,6  °C
  • Roczna akumulacja opadów: 1245  mm
  • Liczba dni opadów w styczniu: 11,9 dni
  • Liczba dni opadów w lipcu: 8,4 d

Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu, uzupełnione badaniami regionalnymi, w rzeczywistości przewiduje, że średnia temperatura powinna wzrosnąć, a średni spadek opadów, przy jakkolwiek silnych zróżnicowaniach regionalnych. Zmiany te mogą być zapisywane na stacji meteorologicznej z Meteo France najbliższego „Monein,” miasta Monein , oddana do użytku w 1971 roku i który wynosi 12  km na południowy w linii prostej , gdzie średnia roczna temperatura wynosi 13,9  ° C , a ilość opady 1183,3  mm w latach 1981-2010. Na najbliższej historycznej stacji meteorologicznej „Pau-Uzein” w miejscowości Uzein , oddanej do użytku w 1921 roku i oddalonej o 26  km , średnia roczna temperatura zmienia się o 13,2  °C w okresie 1971-2000, przy 13,4  °C. C w latach 1981-2010, następnie w 13,8  °C w latach 1991-2020.

Planowanie miasta

Typologia

Lay-Lamidou jest gminą wiejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu siatki gęstości gmin INSEE .

Ponadto miasto jest częścią obszaru atrakcji Oloron-Sainte-Marie , którego jest gminą w koronie. Obszar ten, obejmujący 44 gminy, jest podzielony na obszary poniżej 50 000 mieszkańców.

Zagospodarowanie terenu

Zagospodarowanie przestrzenne gminy, jak wynika z bazy danych europejskiej okupacji biofizycznej gleby Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem obszarów rolniczych (59,9% w 2018 r.), co odpowiada mniej więcej tej z 1990 r. (59,4%). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: lasy (38,8%), niejednorodne grunty rolne (32,5%), grunty orne (25,1%), łąki (2,3%), tereny zurbanizowane (1,2%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównania ewolucji z czasem użytkowania gruntów w miejscowości (lub terytoriów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Toponimia

Stare certyfikaty

Toponim Lay jest wymieniony od 1205 r. (tytuły Bérérenx ) i występuje w formie Sent-Pee of Lay (1412, notariusze Navarrenx ).

Nazwa miejsce Lamidou pojawia się w formach Lamito ( XI th  century, według Pierre de Marca ) Laymidoo (1376 Bearn zegarek wojskowy) Lamidoo (1385 dokument spisu z Béarn) i skrobi (1546, reformacja Béarn).

język niedźwiedzi

Jego nazwa od Bearn to Lai-Lamidon lub Lay-Lamidou .

Historia

Paul Raymond zauważa, że ​​Lay miał świeckie opactwo, wasal wicehrabstwa Béarn .

W 1385 r. Lay miał 24 pożary, a Lamidou 8. Oba były zależne od bailiwicka Navarrenx.

Lay i Lamidou połączyli się od tego czasu18 kwietnia 1842 r.

Polityka i administracja

Lista kolejnych burmistrzów
Kropka Tożsamość Etykieta Jakość
Brakujące dane należy uzupełnić.
przed 1988 r. 2001 Claude Laberdesque    
2001 W trakcie Daniel Arribere    

Międzywspólnotowość

Miasto jest częścią siedmiu struktur międzygminnych:

Lay-Lamidou jest siedzibą siedziby SIVU du Layou.

Demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich są szacowane przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis ludności objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2007 roku.

W 2018 r. miasto liczyło 118 mieszkańców, co oznacza spadek o 5,6% w porównaniu do 2013 r. ( Pyrénées-Atlantiques  : + 2,37%, Francja z wyłączeniem Majotty  : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
254 266 314 249 173 253 363 347 344
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)
1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
293 303 300 288 278 283 284 252 239
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
267 245 235 186 190 180 177 144 149
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2012
142 141 105 131 117 123 118 117 124
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)
2017 2018 - - - - - - -
118 118 - - - - - - -
Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego

Gospodarka

Działalność ma głównie charakter rolniczy (hodowla i rolnictwo mieszane). Miasto jest częścią obszaru apelacji od Ossau-Iraty .

Kultura i dziedzictwo

Dziedzictwo obywatelskie

Dziedzictwo religijne

Dziedzictwo środowiskowe

Sprzęt

Osobowości związane z gminą

Uwagi i referencje

Notatki i karty

  1. Roczna amplituda termiczna mierzy różnicę między średnią temperaturą lipca i stycznia. Ta zmienna jest powszechnie uznawana za kryterium rozróżniania między klimatem oceanicznym a kontynentalnym.
  2. Odległość jest obliczana w linii prostej między samą stacją meteorologiczną a siedzibą miasta.
  3. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi zwalidowanej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
  4. Pojęcie zlewni miast zastąpiono w październiku 2020 r. starym pojęciem obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównanie z innymi krajami Unii Europejskiej .
  5. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.
  1. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 19 kwietnia 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.

Bibliografia

  1. Ogłoszenie sandacza na Lay-Lamidou
  2. Mapa IGN pod Géoportail
  3. Daniel Joly, Thierry Brossard, Hervé Cardot Jean Cavailhes, Mohamed Hilal i Pierre Wavresky "  typów klimatów we Francji, konstrukcji przestrzennych  ", Cybergéo, European Journal of geografii - European Journal of Geography , n o  501 ,18 czerwca 2010( DOI  https://doi.org/10.4000/cybergeo.23155 , przeczytaj online , dostęp 10 lipca 2021 )
  4. „  Klimat we Francji metropolitalnej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ ,4 lutego 2020 r.(dostęp 10 lipca 2021 )
  5. „  Definicja normy klimatycznej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ (konsultacja 10 lipca 2021 r. )
  6. „  Klimat Francji w XXI wieku – Tom 4 – Scenariusze regionalne: wydanie 2014 dla metropolii i regionów zamorskich  ” , https://www.ecologie.gouv.fr/ (dostęp 12 czerwca 2021 ) .
  7. [PDF] „  Regionalne obserwatorium rolnictwa i zmian klimatu (wyrocznia) Nouvelle-Aquitaine  ” , na stronie nouvelle-aquitaine.chambres-agriculture.fr ,2018(dostęp 10 lipca 2021 )
  8. "  Météo-France Monein station - metadata  " , na Donneespubliques.meteofrance.fr (dostęp 10 lipca 2021 )
  9. „  Orthodromy between Lay-Lamidou and Monein  ” , na fr.distance.to (dostęp 10 lipca 2021 ) .
  10. „  Stacja Météo-France Monein – zestawienie klimatyczne – statystyki i zapisy z lat 1981-2010  ” , na ogólnodostępnej stronie data.meteofrance.fr (konsultacja w monein ) .
  11. „  Orthodromy between Lay-Lamidou and Uzein  ” , fr.distance.to (dostęp 10 lipca 2021 ) .
  12. "  Stacja meteorologiczna Pau-Uzein - Normy za okres 1971-2000  " , https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 10 lipca 2021 )
  13. "  Stacja meteorologiczna Pau-Uzein - Normy za okres 1981-2010  " , https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 10 lipca 2021 )
  14. "  Stacja meteorologiczna Pau-Uzein - Normy za okres 1991-2020  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 10 lipca 2021 )
  15. „  Typologia miejska/wiejska  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja: 2 kwietnia 2021 r . ) .
  16. "  gmina wiejska - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultowane z 2 kwietnia 2021 ) .
  17. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 2 kwietnia 2021 r . ) .
  18. „  Lista gmin tworzących obszar atrakcji Oloron-Sainte-Marie  ” , na stronie insee.fr (konsultacja 2 kwietnia 2021 r . ) .
  19. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w obszarze miejskim  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 2 kwietnia 2021 r . ) .
  20. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 19 kwietnia 2021 )
  21. Paul Raymond , Słownik topograficzny departamentu Basses-Pyrénées , Paryż, Imprimerie Impériale,1863, 208  pkt. ( BNF Ogłoszenie n o  FRBNF31182570 , czytać online )...
  22. Tytuły gminy Bérérenx - Archiwum departamentalne Pyrénées-Atlantiques
  23. Notariusze Navarrenx - Archiwum Departamentalne Pyrénées-Atlantiques
  24. Według Pierre'a de Marca , Historia Béarn
  25. 1376 rękopis – Archiwum departamentalne Pyrénées-Atlantiques
  26. Censier de Béarn , Departmental Archives of Pyrénées-Atlantiques, rękopis z 1385...
  27. Rękopis XVI th do XVIII -tego wieku - departamentów Archiwa Pireneje Atlantyckie
  28. Ostau Bearnes, „  Toponimy miast Béarn w pisowni konwencjonalnej  ” [PDF] (dostęp 26 stycznia 2019 r . ) .
  29. Institut Béarnais et Gascon, „  Toponimia gmin Béarn według współczesnej pisowni  ” [PDF] (dostęp 26 stycznia 2019 r . ) .
  30. Jednostka komputerowa prefektury 64, „  Base communale des Pyrénées-Atlantiques – Intercommunalité  ” (dostęp 12 czerwca 2014 r . ) .
  31. Organizacja spisu na insee.fr .
  32. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
  33. Od wiosek Cassini po dzisiejsze miasta na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
  34. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .

Zobacz również

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne