La Chapelle-d'Angillon

La Chapelle-d'Angillon
La Chapelle-d'Angillon
Ratusz La Chapelle-d'Angillon
Herb La Chapelle-d'Angillon
Herb
Administracja
Kraj Francja
Region Środkowa Dolina Loary
Departament Kosztowny
Miasto Vierzon
Międzyspołeczność Wspólnota gmin Sauldre i Sologne
Mandat burmistrza
Joël Coulon
2020 -2.026
Kod pocztowy 18380
Kod wspólny 18047
Demografia
Ludność
miejska
621  mieszk. (2018 spadek o 6,19% w porównaniu do 2013 roku)
Gęstość 61  mieszk./km 2
Geografia
Informacje kontaktowe 47 ° 21 ′ 51 ″ na północ, 2 ° 26 ′ 02 ″ na wschód
Wysokość Min. 183  m
Maks. 283  m
Powierzchnia 10,17  km 2
Jednostka miejska Gmina wiejska
Obszar atrakcji Aubigny-sur-Nère
(gmina korony)
Wybory
Oddziałowy Kanton Aubigny-sur-Nère
Ustawodawczy Pierwszy okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Centre-Val de Loire
Zobacz na mapie administracyjnej Centre-Val de Loire Lokalizator miasta 14.svg La Chapelle-d'Angillon
Geolokalizacja na mapie: Cher
Zobacz na mapie topograficznej Cher Lokalizator miasta 14.svg La Chapelle-d'Angillon
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 14.svg La Chapelle-d'Angillon
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 14.svg La Chapelle-d'Angillon

La Chapelle-d'Angillon jest francuski gmina znajduje się w dziale z Cher w tym regionie Centre-Val de Loire .

Geografia

Lokalizacja

Planowanie miasta

Typologia

La Chapelle-d'Angillon to miasteczko wiejskie. W rzeczywistości jest to część gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu miejskiej siatki gęstości INSEE .

Ponadto miasto jest częścią obszaru atrakcyjnego Aubigny-sur-Nère , którego jest miastem w koronie. Obszar ten, obejmujący 16 gmin, został podzielony na obszary poniżej 50 000 mieszkańców.

Historia

Według miejscowej legendy nazwa miejscowości pochodzi od „Capella dentis Gilonis”. Ząb, o którym mowa, byłby siekaczem św. Benedykta zachowanym w kaplicy opactwa Loroy, pod rządami św. Sulpice , dziś zrujnowanej i znajdującej się na terenie gminy Méry-ès-Bois . Gilonis odnosił się do Gilona de Seuly , budowniczego pierwszej fortecy. Wioska staje się domem książąt Boisbelle , centrum suwerennego księstwa, oddzielonego od królestwa Francji i nie płacącego podatku temu drugiemu . Księstwo zostało kupione w 1605 roku przez Maximilien de Béthune, który zachował jego zalety. W 1766 roku został scedowany na Królestwo Francji.

3 października 1886 roku w mieście narodził się Alain-Fournier , przyszły francuski pisarz, którego najsłynniejsze dzieło, Le Grand Meaulnes , zajmuje kilka miejsc w mieście i jego okolicach (wioska Sablonnières itp.).

Plik 18 czerwca 1940Około 19:00 około trzydziestu bombowców wroga po pierwszym przelocie zrzuciło bomby na wesołe miasteczko, powodując liczne ofiary. Stu czterech zostało pochowanych (w tym pięciu z Chapellois), nie licząc wielu rannych.

Polityka i administracja

Lista kolejnych burmistrzów
Kropka Tożsamość Etykieta Jakość
1904 1931? Louis-Nestor Gagnières
Postępowy republikanin
 
Marzec 2001 Marzec 2008 Pierre Heuclin płyta DVD Radca prawny
Marzec 2008 30 kwietnia 2010 Guy Amelot DVG  
kwiecień 2010 marzec 2014 Gerard Cornil Płyta DVD związana z UMP  
marzec 2014 W trakcie Joel Coulon   Były rzemieślnik, kupiec lub przedsiębiorca
Brakujące dane należy uzupełnić.

Demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. Legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis powszechny opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji dotyczących kolejno wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, a legalne populacje w kolejnych latach szacuje się za pomocą interpolacji lub ekstrapolacji. W przypadku gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2006 r.

W 2018 roku miasto liczyło 621 mieszkańców, co oznacza spadek o 6,19% w porównaniu do 2013 roku ( Cher  : -2,64%, Francja bez Majotty  : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
543 543 633 680 706 771 782 793 837
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)
1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
848 884 894 847 869 917 968 958 963
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
961 967 961 880 870 805 780 788 779
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2011 2016
686 727 744 756 687 667 655 665 636
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)
2018 - - - - - - - -
621 - - - - - - - -
Od 1962 do 1999: populacja bez podwójnego liczenia  ; w następujących terminach: ludność miejska .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., A następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego

Lokalna kultura i dziedzictwo

Niematerialne dziedzictwo kulturowe

Gra planszowa La Chapelle-d'Angillon * Pci logo transparent background.pngInwentaryzacja niematerialnego dziedzictwa
kulturowego we Francji
Pole Gry
Lokalizacja zapasów La Chapelle-d'Angillon

Tradycyjna gra rozgrywana jest w La Chapelle d'Angillon, gra Bordé, która została zarejestrowana w inwentarzu niematerialnego dziedzictwa kulturowego we Francji w 2012 roku.

Miejsca i zabytki

Osobowości związane z gminą

Heraldyka

Herb La Chapelle-d'Angillon.svg

Herb miasta zdobią :

złoto z krzyżem zakotwiczonym w piasku.

Uwagi i odniesienia

Uwagi

  1. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego opublikowanym w listopadzie 2020 r., Przy zastosowaniu nowej definicji charakteru wiejskiego zatwierdzonej w dniu14 listopada 2020 r w międzyresortowym komitecie ds. wsi.
  2. Pojęcie obszaru ciążenia miast zostało zastąpione w październiku 2020 r. Starym pojęciem obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównanie z innymi krajami Unii Europejskiej .
  3. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.

Bibliografia

  1. „  Zonage rural  ” , na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 25 marca 2021 r . ) .
  2. "  miejska gmina-definition  " , na tej stronie INSEE (konsultacje na 25 marca, 2021 ) .
  3. „  Understanding the density grid  ” , na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 25 marca 2021 ) .
  4. "  Baza obszarów atrakcyjności miast 2020.  " , na insee.fr ,21 października 2020 r(dostęp 25 marca 2021 ) .
  5. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w zlewni miasta  ” , na stronie insee.fr ,21 października 2020 r(dostęp 25 marca 2021 ) .
  6. Biuro turystyczne Sauldre i Sologne, 2011
  7. Alfroy D, Château de Béthune, pomnik w forcie Pays , Le petit Solognot, jesień 2012, s.  22-28 .
  8. http://www.la-chapelle-d-angillon.fr/un-peu-d-histoire/18-juin-1940
  9. http://www2.culture.gouv.fr/LH/LH111/PG/FRDAFAN84_O19800035v0198286.htm
  10. „  Wyniki wyborów samorządowych 2020 - odchodzący burmistrz  ” na stronie Brest Telegram (dostęp 9 sierpnia 2020 r . ) .
  11. „  Narodowy Spis wybranych przedstawicieli (RNE) - wersja z dnia 24 lipca 2020  ” na tym portalu danych publicznych państwa (dostępny na 9 sierpnia 2020 ) .
  12. Organizacja spisu ludności na stronie insee.fr .
  13. Departamentalny kalendarz spisu ludności na stronie insee.fr .
  14. Od wiosek Cassini do dzisiejszych miast na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
  15. Insee - Populacje prawne gminy w latach 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
  16. „  Le jeu du Bordé  ” , na https://www.culture.gouv.fr (dostęp 20 stycznia 2020 ) .
  17. Château de la Chapelle d'Angillon , 2 stycznia 2020 r.

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne