Lezignan | |||||
Lézignan widziany z Piole, pochodzący z Lourdes. | |||||
![]() Herb |
|||||
Administracja | |||||
---|---|---|---|---|---|
Kraj | Francja | ||||
Region | Oksytania | ||||
Departament | Hautes-Pyrenees | ||||
Miasto | Argelès-Gazost | ||||
Międzywspólnotowość | Społeczność aglomeracji Tarbes-Lourdes-Pyrénées | ||||
Mandat burmistrza |
Gérard Boué 2020 -2026 |
||||
Kod pocztowy | 65100 | ||||
Wspólny kod | 65271 | ||||
Demografia | |||||
Ludność miejska |
352 mieszk. (2018 ![]() |
||||
Gęstość | 138 mieszkańców/km 2 | ||||
Geografia | |||||
Informacje kontaktowe | 43°05′59″ północ, 0°00′11″ zachód | ||||
Wysokość | Min. 398 m Maks. 602 m² |
||||
Powierzchnia | 2,56 km 2 | ||||
Rodzaj | gmina wiejska | ||||
Jednostka miejska |
Lourdes ( przedmieście ) |
||||
Obszar atrakcji |
Lourdes (gmina Korony) |
||||
Wybory | |||||
Oddziałowy | Kanton Lourdes-2 | ||||
Ustawodawczy | Drugi okręg wyborczy | ||||
Lokalizacja | |||||
Geolokalizacja na mapie: region Oksytanietanie
| |||||
Lezignan jest francuski gmina znajduje się w dziale z Hautes-Pyrénées , w regionie oksytańskiej .
Lézignan to gmina w obszarze miejskim Lourdes , znajduje się trzy kilometry od Lourdes , na wschód od miasta.
Julos | Bourréac | |
Lourdes | ![]() |
Arcizac-ez-Angles |
Staw skokowy (powyżej 50 m) |
Kąty |
Terytorium gminy składa się z bardzo kontrastujących obszarów. Znajduje się głównie w centrum równiny zwanej potocznie równiną Lézignan, przez którą przebiega droga departamentalna 937 prowadząca z Lourdes do Bagnères-de-Bigorre . Na północy rozciąga się na zalesionych zboczach pagórkowatej linii, w centrum której znajduje się sąsiednia wieś Bourréac . Te zbocza rozciągają się na obszarze uprawnym, na płaskowyżu, w dystrykcie zwanym Sendac i dalej, przez Courès, na starym obszarze wrzosowisk obecnie uprawianych na granicy wrzosowiska lub szklarni Sarsan znajdującej się w mieście Lourdes i dominując. Na równinie dominuje na południu pasmo górskie szczytu Jer o wysokości 950 m, które jest najbardziej charakterystycznym i widocznym elementem geograficznym. Równinę przecinają dwa strumienie, Rieutort, na zachodzie, który schodzi z Jarret w kierunku Sarsan na Lourdes i łączy się z Give de Pau , tworząc granicę między gminami Lézignan i Lourdes a gminami Graves lub de la Palu, która ciągnie się wzdłuż Magnas na wschód, łącząc się z Échez w wiosce Arcizac-ez-Angles. W rzeczywistości wioska położona jest na granicy dwóch działów wodnych , Gave de Pau i Adour , pomiędzy którymi znajduje się teren podmokły , Palu, pozostały po wypełnieniu starego jeziora polodowcowego. Należy zauważyć, że we fragmencie z załączonej mapy Cassini , Rieutort jest pokazany w kierunku wschodnim, a nie w kierunku Sarsan.
Równina Lézignan jest aluwialna i składa się w przeważającej części z gleb o doskonałej wartości agronomicznej, tworzących szachownicę upraw, wśród których dominuje kukurydza . Wynika to z nadzieniem jeziora polodowcowe utworzonej po wycofaniu starego lodowiec , która 30.000 lat temu, pokryte Lourdes i rozeszły się w kilku językach, które opuściły jezioro Lourdes , a także torfowisk i mokradeł. W Poueyferré , w Lourdes (Le Monge) oraz w Lézignan (La Palu). Złogi skalne moren są szczególnie widoczne wzdłuż staromiejskiej drogi, dzisiejszej ścieżki łączącej Bourréac Lézignan, na wrzosowiskach coures, nad dzielnicą Sendac, zaczynając od Bourréac i wzgórza graniczące z łańcuchem górskim na południu, takie jak Castet.
Ze względu na bliskość Lourdes, położonej na skrzyżowaniu Lourdes - Bagnères-de-Bigorre, z dala od dominującego strumienia ruchu północ-południe, wieś korzysta z dobrego połączenia z gęstą siecią komunikacyjną, w szczególności na osi północ-południe Tarbes - Lourdes - Argelès-Gazost.
Klimat, który charakteryzuje miasto, został w 2010 roku zakwalifikowany jako „zmieniony klimat oceaniczny”, zgodnie z typologią klimatów Francji, która następnie ma osiem głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej . W 2020 roku miasto wyłania się z tego samego typu klimatu w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France , która obecnie ma tylko pięć głównych typów klimatu we Francji kontynentalnej. Jest to strefa przejściowa między klimatem oceanicznym a klimatem górskim i klimatem półkontynentalnym. Różnice temperatur między zimą a latem zwiększają się wraz z odległością od morza, opady deszczu są mniejsze niż nad morzem, z wyjątkiem obrzeży płaskorzeźb.
Wśród parametrów klimatycznych, które pozwoliły na ustalenie typologii 2010 r., znalazło się sześć zmiennych dla temperatury i osiem dla opadów , których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy z lat 1971-2000. W poniższej ramce przedstawiono siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę.
Gminne parametry klimatyczne w latach 1971-2000
|
Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu, uzupełnione badaniami regionalnymi, w rzeczywistości przewiduje, że średnia temperatura powinna wzrosnąć, a średni spadek opadów, przy jakkolwiek silnych zróżnicowaniach regionalnych. Zmiany te mogą być rejestrowane w stacji meteorologicznych z meteorologicznych France najbliższego „Lourdes” w miejscowości Lourdes zlecenie w 1881et których oznacza 4 kilometry w linii prostej , w którym średnia roczna temperatura wynosi od 13,3 ° C , a ilość opady 1426,7 mm w latach 1981-2010. Na najbliższej historycznej stacji meteorologicznej „Tarbes-Lourdes-Pyrénées” w miejscowości Ossun , oddanej do użytku w 1946 r. i oddalonej o 10 km , średnia roczna temperatura zmienia się o 12,2 °C w latach 1971-2000, przy 12,6 °C dla 1981-2010, następnie w 12,9 °C w latach 1991-2020.
Lézignan jest gminą wiejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu siatki gęstości gmin INSEE . Należy do miejskiej jednostki z Lourdes , a wewnątrz resortowych aglomeracji grupowanie razem 13 gmin i 17,010 mieszkańców w 2017 roku, z którego jest podmiejska gmina .
Ponadto gmina jest częścią obszaru atrakcji Lourdes, którego jest gminą w koronie. Obszar ten, obejmujący 45 gmin, jest podzielony na obszary poniżej 50 000 mieszkańców.
Podział na strefy gminy, co znalazło odzwierciedlenie w bazie danych European okupacyjnej biofizycznych gleby Corine Land Cover (CLC), jest naznaczona znaczenia obszarów rolnych (75,3% w 2018 roku), niemniej jednak w dół w porównaniu do 1990 roku (85,9%). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: grunty orne (32,7%), łąki (28,3%), niejednorodne tereny rolne (14,3%), lasy (13,2%), tereny zurbanizowane (10,6%), roślinność krzewiasta i/lub zielna ( 0,9%).
IGN także udostępnia narzędzie online do porównania ewolucji z czasem użytkowania gruntów w miejscowości (lub terytoriów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).
Mapa infrastruktury i zagospodarowania terenu w 2018 roku ( CLC ) gminy.
Mapa ortofotogrametryczna miasta.
Nazwa Lézignan wywodzi się od nazwy starożytnej domeny utworzonej na właściwej łacińskiej nazwie Licinius z przyrostkiem - anum (> an in Gascon), czyli: „ domena Licyniusza ”.
Jego starożytne formy to:
Ratusz w Lézignan posiada bardzo dobrze zachowaną wersję planu księgi wieczystej napoleońskiej z 1809 roku .
Spis nazw domów, dzielnic, pól, łąk i różnych miejscowości jest przeprowadzany w gminie Lézignan wspólnie z gminą Bourréac . Wymienione poniżej mikrotoponimy to te, które są nadal w użyciu. Są przepisywane w ich obecnej formie fonetycznej. Odnajdujemy je w identycznej lub przybliżonej formie graficznej w archiwach departamentalnych, w szczególności w ankiecie Baronii of Angles przeprowadzonej w latach 1736/1741, obecnej w archiwach departamentalnych Pau, a także w matrycy katastralnej z 1809 roku. żywotne dokumenty miasta Lezignan gdzie nazwiska są czasami związane z nazwami dom, to aż do połowy XIX th wieku.
Konstytucja tego niematerialnego dziedzictwa kulturowego ma na celu zachowanie i przywrócenie pamięci o wsi. Powinna móc korzystać z obecności w tym samym miejscu grupy szkół Lézignan, biblioteki mediów społeczności gmin, kantonalnej publicznej przestrzeni informatycznej oraz ośrodka recepcyjno-rekreacyjnego, aby zapewnić pogłębienie tego wiedza i jej przekaz międzypokoleniowy. Ten zbiór danych kulturowych jest uwzględniony w tym artykule na wzór tego, co już zostało zrobione w Bourréac . Dane przedstawia poniższa tabela.
Spis nazw domów chłopskich w centrum wsiNumery odnoszą się do załączonego planu.
Numery domów na czerwono | Nazwy En ço de |
Znaczenie | Nazwiska związane z domem. Fakty, elementy architektoniczne, ludzie. |
---|---|---|---|
w | Cantou | Beugneta | |
b | Abbadia | Dawna plebania, szkoła, | |
1 | Labarrere | Duffourc | |
2 |
Język paulet — wymowa paulet |
Brat | |
3 | Daquin | Daquin | |
3-a | Paouillou | Bariera | |
4 | Cassou | Jose | |
5 | Moura | Bellocq / Laborde | |
6 | Obozy | Bellocq / Winorośl | |
7 | Laforgue | Czwórka Laforgue | |
8 | Bergerot | Houchou-Bignalet | |
9 | Capbladou | Obecny ratusz | |
10 | Pargala | Lannes | |
11 | Szycie | ||
12 | Peyroula | Floc'h | |
13 | Mehen | Kozar | |
14 | Cupet | Aragnouet | |
15 | Bordenave | Courtade Paul | |
16 | Koszarowany | Sarraméa / Courtade | |
17 | Haure | Laborde/Dulout | |
18 | Pey | Ligniera | |
19 | Bidau | Peyre | |
20 | Debata Fourcade Peyre | Uraza | |
21 | Plegue | Sarie | |
22 | Plegue | Mrożony | |
23 | Darreyen | Alonso Em | |
24 | Romowie | ||
25 | Mounic | Perez | |
26 | Ourtiga | Aldaz | |
27 | Cousi | Winnice | |
28 | Dangla | Mathieu | |
29 | Lapuyade lub Coubat | Duloung | |
30 | Goubato | Miqueu JJ | |
31 | Pruede | Chalot | |
32 | |||
33 | L'Aygue | Hourcastagnou | |
34 | Żuav | Żuaw / Boué | |
35 | Gabriela | Pokoje / Paliss | |
36 | Marchan | Barthe, Duffourc, Boué
Dom opiekujący się wieloma zakonnikami m. gr. Jean-Marie Barthe (1849-1934), o. jezuickim biskupem Trichinopoly (Indie), o. Jean Duffourc (1880-1966), kanonikiem honorowym Odos i o. Josephem Duffourc (1910-2000), profesorem listów na Cours Peyramale w Lourdes . |
|
37 | Barthe | Peyriga | |
37a | Suzette | Sentenac | |
38 | Marguach | Kuzyn | |
39 | Courtade Jean-Marc | ||
40 | Baloun | Ribeiro | |
41 | Larriou? | Hughes | |
42 | Nougues | Twój | |
43 | Doumenet | Marcassus | |
44 | Müllera | ||
45 | Góra | Arragnouet | |
45 bisów |
Język Vignau — wymowa bignaou |
Klawiatura | |
46 | Przepustka | Hamilton | |
46a | Justyna | " | |
47 | Peyre | Courtada / Dietre | |
48 | Baylac | Kwadrat | |
45 bisów | Lacoste | Francois | |
47 | Peyre | Courtada / Dietre | |
48 | Baylac | Kwadrat | |
49 | Lacoste | Francois | |
50 | Dubarry | Beaumont | |
51 | Laudas | ||
52 | Laborde / Delpech | ||
53 | Domec | Arrabeu |
Departamentowe badania archeologiczne poinformowały o odkryciu w 1846 r. marmurowego posągu w miejscu zwanym Sendac na pagórkowatym terenie dostępnym z tacy Bourréac, co, mówiąc słowami „doprowadzić do wiedzy departamentalnej”, pozwala „rozważyć istnienie bardzo ważnego starożytnego miejsce pochówku . „Ta bezgłowa statua, o rozmiarach większych niż życie, jest unikatowa na wydziale, wynikałoby to z masowej produkcji, zgodnie z przeznaczeniem okresu, mającej na celu otrzymanie wyrzeźbionej głowy osoby, która ma być uhonorowana , zdeponowany w muzeum Massey Garden w Tarbes , obecnie nie jest widoczny.
LA Lejosne wspomina o istnieniu opactwa świeckiego „ abbadia S. Petri de Lesinhaä ”, cytowane w Verd de Bénac lub Censier de Castelloubon, 1405. Nazwa Abbadia dawnej plebanii Lézignan, która stała się szkołą dla grupy szkolnej wspólnoty gminy Baronii Kątów nawiązują do niej. Był to dom świeckiego opata lub świeckiego opata. Przylega do dawnego kościoła parafialnego Saint-Pierre. Dawne określenie na opata świeckiego lub opata świeckiego było dawniej stosowane w Kraju Basków, w Béarn iw niektórych dolinach Bigorre, w szczególności w Lavedan i Pays de Lourdes (por. Jean Bourdette ). Dotyczyło to posiadacza lenna z domem, często szlacheckim, przylegającym do kościoła wiejskiego, a abbé-lai korzystał ze specjalnych przywilejów i interesował się dziesięciną parafialną. W zamian musiał zadbać o utrzymanie proboszcza.
Lézignan miało 20 pożarów w 1421 r., podczas gdy Les Angles, siedziba baronii , 28. Z biegiem czasu wieś nabierała coraz większego znaczenia w baroniach dzięki rozwojowi rolniczemu i rzemieślniczemu. Rolnicy z baronii (burżuazyjna przechodząc kontrakt z Baronem i na znacznej sumy zebrane różne prawa Pańskiego aż do rewolucji) są Lezignan w XVIII th wieku. Z drugiej strony Les Angles , siedziba archidiakona o tym samym imieniu, a także archiprezbitera z obecnością faderne (braterstwa lub stowarzyszenia księży), od dawna zachowuje prymat na poziomie religijnym.
Lézignan to gmina w obszarze miejskim Lourdes . Lézignan było siedzibą wspólnoty gmin Baronii Kątów, która połączyła1 st styczeń 2014ze wspólnotą gmin Pays de Lourdes .
Kropka | Tożsamość | Etykieta | Jakość | |
---|---|---|---|---|
Brakujące dane należy uzupełnić. | ||||
1947 | 1953 | Jules Laudas | - | |
1953 | 1971 | Pierre Sarie | - | Rolnik |
1971 | 1989 | Prosper Duffourc | - | Emeryt wojskowy |
Marzec 1989 | Marzec 1995 | Jean-Claude Cousin | - | Architekt |
Marzec 1995 | Marzec 2001 | Bernard Vignes | - | Rama |
Marzec 2001 | marzec 2014 | Jean-Claude Cousin | - | Architekt |
marzec 2014 | marzec 2020 | Chantal Morera | - | Emerytowany profesor |
marzec 2020 | W trakcie | Gerard Boué |
Ratusz w Lezignan.
Fragment bramy wejściowej ratusza.
Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich są szacowane przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2005 roku.
W 2018 r. miasto miało 352 mieszkańców, o 2,76% mniej w porównaniu do 2013 r. ( Hautes-Pyrénées : + 0,14%, Francja z wyłączeniem Majotty : + 2,36%).
1793 | 1800 | 1806 | 1821 | 1831 | 1836 | 1841 | 1846 | 1851 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
373 | 380 | 390 | 432 | 444 | 418 | 420 | 436 | 401 |
1856 | 1861 | 1866 | 1872 | 1876 | 1881 | 1886 | 1891 | 1896 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
400 | 363 | 396 | 400 | 404 | 373 | 383 | 390 | 409 |
1901 | 1906 | 1911 | 1921 | 1926 | 1931 | 1936 | 1946 | 1954 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
405 | 352 | 339 | 290 | 282 | 272 | 267 | 227 | 217 |
1962 | 1968 | 1975 | 1982 | 1990 | 1999 | 2005 | 2010 | 2015 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
241 | 244 | 329 | 383 | 431 | 390 | 379 | 373 | 351 |
2018 | - | - | - | - | - | - | - | - |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
352 | - | - | - | - | - | - | - | - |
1806 | 1821 | 1861 | 1901 | 1921 | 1936 | 1968 | 1990 | |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Lezignan | 390 | 432 | 363 | 405 | 290 | 241 | 214 | 431 |
Bourréac | 220 | 140 | 110 | 94 | 76 | 61 | 41 | 46 |
Les Angles (Hautes-Pyrénées) | 346 | 328 | 343 | 227 | 180 | 177 | 151 | 145 |
Arcizac-ez-Angles | 211 | 250 | 240 | 189 | 188 | 195 | 138 | 157 |
Escoubès-Pouts | 217 | 231 | 256 | 189 | 137 | 110 | 82 | 68 |
Miasto Lourdes | 3061 | 3393 | 4310 | 8708 | 8736 | 11529 | 17939 | 16300 |
W pobliżu Lourdes w celu wymiany gospodarczej, położonej na osi drogi i sprzyjającej jakości gruntów ornych i ogrodniczych , Lézignan odnotowało wzrost względnego znaczenia wśród wiosek baronii i kantonu Lourdes-Est, pomimo ogólnego spadku wśród ludności wiejskiej do połowy XX -tego wieku. Wzrost liczby mieszkańców od 1970 r. odpowiada rozwojowi dzielnicy La Plaine, w związku z pojawieniem się nowych mieszkańców prowadzących albo lokalną działalność rzemieślniczą, albo pracę w mieście. Od połowy lat 90. liczba ludności ponownie spada, w związku z ujemnym saldem migracji i ujemnym saldem urodzeń. Ludność gminy w 2006 r. liczyła 380 osób. W związku z tym problemy demograficzne zachowane w PLU mają na celu:
Siedlisko jest stosunkowo zgrupowane. Dzieli się na wioskę właściwą, w której znajduje się dawne siedlisko wokół kościoła, oraz dzielnicę za drogą resortową, w pobliżu Arcizac-ez-Angles , tworzącą dzielnicę Równiny. Gmina Lézignan przyjęła PLU ( lokalny plan urbanistyczny ) w 2009 roku. Dostępny w ratuszu, dostarcza interesującej ilości informacji, z których część przytoczono w tym artykule. Skorelowane z tym, co zostało napisane dla demografii i na podstawie obserwacji istniejących warunków mieszkaniowych, zagadnienia zatrzymane w PLU w zakresie mieszkalnictwa to:
Jeżeli pustostany lub pustostany istniejących mieszkań są obecnie bardzo niskie, nie można ich wykluczyć w przyszłości, w kontekście naturalnego rozwoju demograficznego, dziedziczenia oraz w obliczu ograniczeń, jakim mogą podlegać właściciele domów. zachować wartość swojego dawnego dziedzictwa. W rzeczywistości gmina opowiada się raczej za wprowadzeniem na rynek pustych mieszkań niż budową nowych. We wsi przeprowadzono kilka działań rekultywacyjnych w celu stworzenia mieszkań komunalnych. Trzy mieszkania zostały zrehabilitowane. Istnieje zbiorowa sieć sanitarna. Dziś pochówek rzędów lepiej wydobywa urok starych domów
Pomimo bliskiego sąsiedztwa miasta Lourdes, wieś, w jej starej części, nadal zachowuje silną i oryginalną tożsamość wiejską, do której prowadzą „tradycyjne gospodarstwa w wioska. Życie na wsi, bliskość miasta i jego obszaru zatrudnienia, a także potencjał turystyczny obszaru są czynnikami atrakcyjności i przyszłego rozwoju.
ASSO'S Lézignan / Bourréac, z siedzibą w ratuszu Lézignan, pełni funkcje komitetu festiwalowego i animacyjnego oraz prowadzi przyjazne akcje w dwóch gminach, Lézignan i Bourréac , w szczególności: lokalny festiwal w Toussaint, posiłek karnawałowy, przerwa w początek czerwca, potem inne wieczory przez cały rok.
Budynek pochodzi z XVII th i XVIII -tego wieku i został przebudowany w XIX TH z remontem dzwonnicy.
Lewy panel z biskupem i wielbiącym aniołem
Centralny panel ołtarza przedstawiający Wniebowzięcie NMP
Prawy panel ze świętym i wielbiącym aniołem
Reprezentacja ukrzyżowania
Zawiera bardzo piękny ołtarz sztuki barokowej Bigourdan , dzieło braci Ferrère, Jeana (1718-1795) i Dominique (1723-1808). Płaskorzeźby zachowały się z pierwszego ołtarza z 1690 r. Ołtarz Lézignan nazywany jest również ołtarzem Wniebowzięcia NMP . Centralny panel jest rzeczywiście poświęcony Wniebowzięciu Najświętszej Marii Panny, reprezentowanym przez pozłacaną drewnianą figurę otoczoną dwoma bocznymi panelami z posągami świętego biskupa i św . Jana . Cały ołtarz został odrestaurowany w 1999 roku.
Ferrère osiedlili się w Asté , niedaleko Bagnères-de-Bigorre , utworzyli dynastię rzeźbiarzy specjalizujących się w dekoracji religijnej, w szczególności ołtarzach i tabernakulach . Założyciel tej dynastii Jean I Ferrère (1620-1705) stworzył trójdzielny ołtarz podzielony czterema skręconymi kolumnami i zdominowany przez elementy rzeźbiarskie. Marc Ferrère (1674-1758), syn Jeana I Ferrère, słynący z jakości swoich rysunków, wznowił tego typu prace. Jest ojcem Jeana II Ferrère i Dominique Ferrère . Ten ostatni wprowadził do obróbki drewna marmur.
W centrum wsi znajdują się typowe domy bigourdane, w tym przede wszystkim ratusz i stara plebania, która stała się ośrodkiem szkolnym gminy. Wszystkie te domy mają swoje nazwy. Nazwy te wraz ze zdjęciami domów są wymienione w dalszej części rozdziału o lokalnej mikrotoponimii. Wartość architektoniczna tych domów i inwestycje, które reprezentowały dla rodzin o stosunkowo skromnych dochodach, są powiązane z kapitalizacją na przestrzeni pokoleń, która była możliwa dzięki pirenejskiemu systemowi rodzinnemu opartemu na prawie urodzeń .
PortaleWszystkie te domy mają piękne bramy z kutego żelaza, które otwierają się na zamknięte dziedzińce.
Wejście na stary cmentarz, portal En ço de Camps, portal Mounic i dom en ço.
Szczegóły portali.
Znajdujące się na głównych przejściach granicznych kamienne poidła z Lourdes podkreślają historyczne znaczenie hodowli bydła w życiu gospodarczym wsi, co znajduje również odzwierciedlenie w herbie miasta.