Jorge Semprún

Jorge Semprún Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej Jorge Semprún w Comédie du Livre
de Montpellier , The23 maja 2009. Kluczowe dane
Imię i nazwisko Jorge Semprún Maura
Znany jako Federico Sanchez
Narodziny 10 grudnia 1923
Madryt , Hiszpania
Śmierć 7 czerwca 2011
Paryż , Francja
Podstawowa działalność Pisarz
Pisarz
Polityk
Nagrody
Nagroda Femina Nagroda Femina Vacaresco
Nagroda Ulysse
Académie Goncourt Nagroda
Creu de Sant Jordi
Planeta ( 1977 )
Austriacka Nagroda Państwowa w dziedzinie Literatury Europejskiej
Autor
Język pisania hiszpański i francuski

Podstawowe prace

Uzupełnienia

Hiszpański minister Kultury w7 lipca 1988 r. w 12 marca 1991.

Jorge Semprún Maura , ur10 grudnia 1923w Madrycie ( Hiszpania ) i zmarł dnia7 czerwca 2011w Paryżu jest pisarzem , scenarzystą i politykiem hiszpańskim, a większość prac literackich jest napisana po francusku .

Biografia

Jorge Semprún pochodzi z rodziny hiszpańskiej wyższej klasy średniej. Jego matka, Susana Maura (zmarła w 1932), jest córką liberalnego polityka z lat 1880-1925 Antonio Maura , prezesa rządu hiszpańskiego , oraz siostrą Miguela Maury , ministra i umiarkowanego republikanina. Jego ojciec, José María Semprún Gurrea (1893-1966), katolik i republikanin, prawnik i profesor prawa, w czasie II republiki pełnił funkcje cywilnego gubernatora prowincji ( Toledo , Santander ). Podczas hiszpańskiej wojny domowej był dyplomatą w służbie Republiki Hiszpańskiej w Hadze . W 1939 roku, po klęsce republikanów, jego rodzice osiedlili się na stałe we Francji.

Okres wojny w Hiszpanii

Podczas wybuchu hiszpańskiej wojny domowej , wLipiec 1936rodzina jest na wakacjach w Lekeitio , niedaleko Bilbao  ; dopływa łodzią do Bayonne , przebywa najpierw w Lestelle-Bétharram ( Bases-Pyrénées ) w domu Jean-Marie Soutou , bliskiego przyjaciela magazynu Esprit , dla którego José María Semprún był korespondentem w Hiszpanii, a następnie w regionie Genewy, gdzie otrzymuje stanowisko dyplomatyczne  : od początku 1937 doLuty 1939, reprezentuje Republikę Hiszpańską w Holandii. Jorge i jego sześciu braci i sióstr spędzają więc w tym kraju dwa lata; Jorge uczęszczał do lokalnego liceum i w tym czasie biegle władał holenderskim.

Wygnanie we Francji

Po zamknięciu poselstwa republikańskiego w Hadze rodzina udała się na emigrację do Francji  ; Jorge ukończył studia średnie w Liceum Henryka IV w Paryżu  ; uczestniczy w manifestacji patriotycznej11 listopada 1940. W 1941 roku wygrał nagrodę 2 e  Philosophy w konkursie i otrzymał tytuł licencjata i rozpoczyna studia filozoficzne na Sorbonie .

Odporność

Wstąpił także do Ruchu Oporu . Zetknął się z komunistycznym sieci od Frank-tireurs et partyzanci-Main-d'œuvre ouvrière imigrant (FTP-MOI) i dołączył do Komunistycznej Partii Hiszpanii (PCE) w 1942 roku . Ale integruje, za zgodą MOI, sieć Jean-Marie Action , należącą do organizacji Buckmaster , czyli francuskiej sekcji brytyjskich tajnych służb ( SOE ). Sieć ta, kierowana przez Henri Fragera , działa w Burgundii , przyjmując zrzuty spadochronowe i rozprowadzając je w makii Yonne i Côte-d'Or.

Deportacja

We wrześniu 1943 roku , Jorge Semprun został aresztowany przez gestapo w Joigny gdy jest gospodarzem Irene Puppy (które również zostaną zatrzymane), a po pobycie w więzieniu Auxerre, deportowany do obozu koncentracyjnego w Buchenwaldzie . Po okresie kwarantanny w obozie Petit został przydzielony przez podziemną komunistyczną organizację obozu do Arbeitsstatistik (administracji pracy), nie wchodząc jednak w kategorię więźniów uprzywilejowanych ( Prominenten ).

W tej organizacji, przełożeni są przyszłe kadry popularnych demokracjach: Josef Frank , Ladislav Holdoš  (CS) , Ernst Busse  (de) , Walter Bartel  (de) , Willi Seifert  (de) ( kapo z Arbeitsstatistik ). Z ramienia PCE, którego liderem w obozie jest Jaime Nieto (znany jako „Bolados”), odpowiada za organizację działań kulturalnych dla hiszpańskich deportowanych. Ponadto ma okazję (podczas półdniowego odpoczynku w niedzielne popołudnie) spotkać się z socjologiem Maurice Halbwachsem oraz sinologiem Henri Maspero , również przetrzymywanym w Buchenwaldzie, aż tam umrą.: Maurice Halbwachs umrze na czerwonkę .

Tuż przed przybyciem wojsk amerykańskich pod dowództwem generała Pattona brał udział w powstaniu deportowanych. Obóz zostaje wyzwolony w dniu11 kwietnia 1945 ; Jorge Semprún został ewakuowany 26 czerwca i pod koniec miesiąca wrócił do Paryża.

Powrót do życia cywilnego

Powrót do życia cywilnego będzie bardzo trudny, zwłaszcza po wypadku, gdy przyjechał na stację Saint-Prix (gdzie mieszka jego ojciec) z pociągu.sierpień 1945. Następnie zaczyna spisywać swoje wspomnienia z Buchenwaldu, ale przebywając w szwajcarskim kantonie Ticino z rodziną swojej siostry Maribel (d 'Październik 1945 w Styczeń 1946), zdaje sobie sprawę, że kontynuacja tej pracy naraża go na niebezpieczeństwo. Następnie podejmuje decyzję, by nie tylko położyć temu kres, ale także nie myśleć o tym, co wydarzyło się przez te lata (mówi o „dobrowolnej amnezji”).

W 1947 roku miał syna Jaime'a z aktorką Loleh Bellon .

Komunistyczna Partia Hiszpanii

Pozostaje aktywnym członkiem PCE . Przez kilka lat prowadził kampanię podczas pracy, głównie jako tłumacz przy UNESCO . W 1952 został stałym członkiem partii przydzielonej do nielegalnej pracy w Hiszpanii.

Od 1953 do 1962 koordynował komunistyczny ruch oporu przeciwko reżimowi Franco , kilkakrotnie przebywając w Hiszpanii pod różnymi pseudonimami, w szczególności „Federico Sánchez”. W szczególności odpowiada za relacje z kręgami intelektualnymi.

Wstąpił do Komitetu Centralnego PCE w 1954 r., a następnie do Komitetu Wykonawczego (Biura Politycznego) w 1956 r. Prowadził też kilka misji w krajach Wschodu, w szczególności z Dolores Ibárruri , sekretarzem generalnym partii: wStyczeń 1956w Bukareszcie; i ponownie w 1959 r. w Uspienskoje (ZSRR) z Santiago Carrillo  : w tym czasie Dolores Ibárruri ogłosił swoim gościom rezygnację ze stanowiska sekretarza generalnego. W tym czasie był numerem dwa w drużynie za Santiago Carrillo:

W 1962 r. Santiago Carrillo, który został sekretarzem generalnym, postanowił wycofać go z nielegalnej pracy w Hiszpanii.

Został wydalony z partii w 1964 roku wraz z Fernando Claudínem . Jako powód podano: „rozbieżność poglądów w stosunku do linii partyjnej” . Od tego momentu poświęcił się głównie pisarstwu.

Akcja polityczna po 1964 r.

W 1966 r. zwrócił się do władz hiszpańskich o oficjalny paszport, który został mu niechętnie przyznany ze względu na jego przeszłość. Może więc swobodnie przemieszczać się między Hiszpanią a Francją, gdzie nadal mieszka. W 1969 roku Jorge Semprún brał udział w tworzeniu edycji Champ Libre wraz z Gérardem Lebovicim .

Ważny epizod z lat 1988-1991: Jorge Semprún zajmuje stanowisko ministra kultury w socjalistycznym rządzie Felipe Gonzáleza . Pełniąc tę ​​funkcję, znajduje się w konflikcie z Alfonsem Guerrą , drugim przywódcą PSOE , Hiszpańskiej Socjalistycznej Partii Robotniczej; w 1991 roku odszedł z rządu Felipe González, który postanowił zająć się sprawami korupcyjnymi obciążającymi Alfonso Guerrę; to jest wyjaśnienie, które podaje w swojej książce Federico Sánchez pozdrawia cię . Wydaje się jednak, że Guerra, zamieszany w skandal związany ze wzbogaceniem się brata, zrezygnował z rządu 15 stycznia 1991 r., na trzy miesiące przed rekonstrukcją, w wyniku której odszedł Semprun. Ten ostatni ostro skrytykował Alfonso Guerrę, uznając go za „oportunistę, który nie ma żadnej innej wyraźnej linii politycznej niż próba usytuowania się w populistyczny i demagogiczny sposób na lewo od tych, którzy są na lewicy”. Ofiara jego szczerości, Jorge Semprun pozostaje jednak w dobrych stosunkach z Felipe Gonzálezem.

W 1989 brał udział w pogrzebie Dolores Ibárruri , a także Fernando Claudína.

Śmierć

On umarł na 7 czerwca 2011w Paryżu i jest pochowany „pod hiszpańską flagą republikańską  ” w Garentreville , w Seine-et-Marne .

Praca literacka

Fikcyjna praca Jorge Sempruna jest zorganizowana wokół kilku tematów i ważnych wydarzeń, które zaznaczyły jego istnienie. Wiele z jego wybitnie autobiograficznych prac to świadectwa, refleksje nad straszliwym doświadczeniem, jakie przeżył na terenie gestapo w Paryżu, potem w obozie Buchenwald i jego trudnej rehabilitacji: Le Grand Voyage , L'Évanouissement , Quel piękna niedziela , Zmarły człowiek , Pismo lub Życie i Dwadzieścia lat i jeden dzień .

Inni raczej odwołują się do jego podziemnej podróży w czasach Franco, kiedy był wybitnym członkiem PCE: Autobiografia Federico Sancheza i Druga śmierć Ramona Mercadera .

Kolejna ważna kategoria dotyczy jego życia na wygnaniu we Francji i lat ery postfrancuskiej : Pożegnanie, żywa jasność… , kontynuuje Montand la vie , L'Algarabie , La Montagne blanche i Federico Sánchez witają cię .

Semprun twierdzi, że po próbie samobójczej pod koniec 1945 r. nie mógł przez dwadzieścia lat pisać czegokolwiek o swoim doświadczeniu deportowanym, aby zabezpieczyć własną egzystencję, zagrożoną pisaniem niewypowiedzianego. Z drugiej strony pisał na inne tematy; sam cytuje w Autobiografii Federico Sancheza niektóre teksty z tych, które napisał w tym okresie. Tak jest na przykład z Soledad , dramatem o orientacji komunistycznej, a także z wieloma wierszami odnoszącymi się do kultu jednostki. Nie uważa jednak tych przedstawień za szczególnie interesujące i przytacza je jedynie jako refleksje okresu politycznego, triumfującego stalinizmu. W każdym razie przed Le Grand Voyage działalność literacka zajmowała bardzo ograniczone miejsce w swoim istnieniu.

Pracuje

Inne zajęcia

Artykuły

Streszczenie: Punkt widzenia z 2005 r. Jorge Semprena na temat konstytucji europejskiej, przywołujący zaangażowanie Léona Bluma na rzecz Europy od 1948 r. z fragmentami tekstów Léona Bluma.Streszczenie: Od czasu premiery filmu Bycie bez przeznaczenia w adaptacji autora książki Imre Kertésza Jorge Semprun zastanawia się nad trudnościami adaptacji i dyfuzji doświadczenia obozowego.Streszczenie: W wywiadzie Semprun porównuje życie polityczne we Francji i Hiszpanii.

Praca kinematograficzna

Filmografia

Scenarzysta, chyba że zaznaczono inaczej

Różnorodny

Nagrody

Jorge Semprún jest autorem powieści , relacji autobiograficznych, sztuk teatralnych i scenariuszy , za które otrzymał kilka nagród. Powracającym tematem w jego twórczości jest potępienie horroru wojny, a zwłaszcza obozów koncentracyjnych.

Nagrody literackie

Nagrody filmowe

Korona

Dekoracje

Hołdy

Uwagi i referencje

Uwagi

  1. Lestelle-Bétharram znajduje się 15  km od Lourdes.
  2. żona Jean-Marie Soutou (1912-2003), w 1942 r. Maribel Semprún Maura; wraz z księdzem Chailletem i Alexandre Glasbergiem był jednym z założycieli sieci oporu Chrześcijańskiej Przyjaźni, której celem jest ratowanie Żydów.
  3. Rodzeństwo Semprún Maura tworzą: Susana (1920), Maribel (1921), Gonzalo (1922), Jorge, Alvaro (1924), Carlos (1926), Francisco (1928).
  4. Zobacz odcinek kazania brutalnie wrogiego Republice Hiszpańskiej w kościele, do którego uczęszcza rodzina .
  5. Od lutego do czerwca 1939 roku zajął trzecie miejsce w Henryku-IV; został przyjęty bezpośrednio do pierwszej, ale uczęszczał do tej klasy w Lycée Saint-Louis, Henri-IV był żeńskim liceum w latach 1939-40; wraca do Henryka IV po terminale; po maturze zaczyna przygotowania do École normale supérieure, ale potem musząc trochę zarobić, po semestrze rezygnuje.
  6. Ta trasa nie jest zwyczajna, a niektórzy komuniści w Buchenwaldzie mogą czasami być podejrzliwi wobec Jorge Semprúna, którego nieufność wzmacniała jego społeczne pochodzenie.
  7. Jorge Semprún spotka się z Henri Fragerem w Buchenwaldzie.
  8. W swoich pisemnych wspomnieniach Jorge Semprún przyznaje, że dzięki swojej pracy miał większe szanse na przeżycie niż inni deportowani z obozu.
  9. Niektórzy również przejdą czystki z powodu działań oporu w Buchenwaldzie (przeklasyfikowanych jako „współpraca z wrogiem”). Frank, zastępca sekretarza generalnego czechosłowackiego PC będzie jedną z ofiar procesu Slansky'ego. W NRD Walter Bartel dostrzeże błędy, ale nie kompromis z wrogiem. Później został profesorem uniwersyteckim. Willi Seifert wejdzie do Volkspolizei, a jego nazwisko zostanie wymienione podczas procesu Slansky'ego, ale bez dalszych działań.
  10. Maurice Halbwachs był jednym z profesorów Jorge Semprúna na Sorbonie; zmarł w marcu 1945 r.
  11. Dopiero piętnaście lat później, w 1960 roku, po siedmiu latach spędzonych w niebezpiecznych warunkach, ale bardzo odmiennych od podziemia we frankoistycznej Hiszpanii , mógł powrócić do tego tematu z pierwszym szkicem Wielkiej Podróży .
  12. PCE jest wtedy tajne, zostało zdelegalizowane przez rząd francuski we wrześniu 1950 roku, a także wszystkie pobliskie organizacje hiszpańskie (PSUC, PC Euzkadi, itp.).
  13. „Federico Sánchez” jest dokładnie tożsamością Jorge Semprúna w kierownictwie PCE; w Hiszpanii używa go do podpisywania artykułów, ale jego fałszywe dokumenty noszą inne nazwiska („Rafael Artigas”; „Juan Larrea”; w 1956 r. ma okładkę francuskiego socjologa); oddolni hiszpańscy aktywiści, których spotyka, znają go tylko z imienia.
  14. Jorge Semprun przedstawia go w swojej książce o Yves Montandzie jako „film z edycji dokumentów i wywiadów z aktywistami i przywódcami politycznymi, którzy brali udział w hiszpańskiej wojnie domowej po obu stronach. Stąd jego tytuł. "
  15. Semprún nie mógł wstąpić do Akademii Francuskiej, ponieważ zachował obywatelstwo hiszpańskie, co zostało skrytykowane przez niektórych naukowców.

Bibliografia

  1. Anne Muratori-Philip , „  Zniknięcie Jorge Semprun  ”, Le Figaro ,8 czerwca 2011( przeczytaj online ).
  2. (es) „Fallece Jorge Semprún” , La Voz de Barcelona .
  3. Pożegnanie, jasna klarowność .
  4. Żegnaj, jasna klarowność… , s. 3 i Jaka piękna niedziela! .
  5. Martwy człowiek , s. 180.
  6. Jaka piękna niedziela! .
  7. Pierre-Jules GAYE , „  Jorge Semprún alias Gérard Sorel, ogrodnik w Villeneuve  ” , na www.auxerretv.com ,8 czerwca 2011(dostęp 15 stycznia 2020 r . ) .
  8. Martwy człowiek i jaka piękna niedziela .
  9. Martwy człowiek , s. 88.
  10. Pismo lub życie .
  11. Omdlenie .
  12. (es) Zapis genealogiczny Jorge Semprúna.
  13. "Historyk stosunków międzynarodowych Georges-Henri Soutou" Wywiad, The New History weryfikacja , n o  86, wrzesień-październik 2016 str.  6-9.
  14. Autobiografia Federico Sancheza .
  15. Zobacz Federico Sánchez Salute You  : Ta książka szczegółowo opisuje rządowe doświadczenia autora.
  16. „  HISZPANIA: zmiany w rządzie Jorge Semprun, obrazoburca powraca do swoich książek  ”, Le Monde ,14 marca 1991( przeczytaj online )
  17. Manuel Vázquez Montalbán , La Pasionaria and the Seven Dwarfs , Threshold, 1998, s. 251; informacje (skreślony) dotyczące udziału Jorge Semprún w 80 th rocznica Dolores Ibárruri Gómez wydaje się błędne.
  18. „[…] Jorge Semprun zmarł w Paryżu w wieku 87 lat, dowiedzieliśmy się od jego wnuka Thomasa Landmana. Zostanie pochowany […] w niedzielę w Seine-et-Marne „pod hiszpańską flagą republikańską  ”, zapowiedział Thomas Landman. […] Spocznie obok swojej żony Colette, która zmarła w 2007 roku we wsi Garentreville, gdzie miał wiejski dom […]. » , Le Monde (dostęp 8 czerwca 2011).
  19. Zobacz Prezentacja sandałów .
  20. Patrz analiza Bertranda Le Gendre, Le Monde , 18 marca 2010.
  21. Jérôme Garcin , "  Do widzenia i dziękuję  " , na nouveauobs.com ,12 listopada 2012 r.(dostęp 12 listopada 2012 r . ) .
  22. Oficjalna strona internetowa Nagrody im. Jeana Monneta w dziedzinie literatury europejskiej .
  23. (es) „  Relación de premiados del año 2007  ” , w sprawie Ministerstwa Kultury ,2007(dostęp 18 stycznia 2015 ) [PDF] .
  24. "  Jorge Semprun czyli szacunek dla godności człowieka  " ,14 czerwca 2011(dostęp 19 sierpnia 2014 ) .
  25. http://www.u-pem.fr/recherche/la-commission-de-la-recherche-cr/docteurs-honoris-causa/ .
  26. Archiwum nominacji i awansów w Zakonie Sztuki i Literatury .
  27. „  Stowarzyszenie Przyjaciół Jorge Semprúna”, „Kim jesteśmy?”  "

Załączniki

Bibliografia

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne


Nagroda Formentora w 1963 r. Prix Fémina w 1969 r. Nagroda Planety w 1977 r.