Jean-Jacques Lemêtre
Jean-Jacques Lemêtre
Jean-Jacques Lemêtre (Paryż, wrzesień 2010).
| Narodziny | 1952 lub 25 stycznia 1952 |
|---|---|
| Narodowość | Francuski |
| Zajęcia | Piosenkarka, autorka tekstów , muzyk |
Jean-Jacques Lemêtre , urodzony dnia25 stycznia 1952, to francuski muzyk teatralny i piosenkarz .
Biografia
Cygański rodowód przez matkę, który pracował nad chorałem gregoriańskim i grał na wielu instrumentach, takich jak klarnet, saksofon, fagot, szklana armonika, a nawet perkusja lub struny wcierane i szarpane, a także pozainstrumentami. Jean-Jacques Lemêtre czerpie ze wszystkich źródeł muzycznych, ze wszystkich źródeł.
Od roku 1979 skomponował i wykonał nuty wszystkich pokazów i filmów z zespołem Théâtre du Soleil z Ariane Mnouchkine .
Dyrygent własnych partytur Jean-Jacques Lemêtre służył także innym kompozytorom, kierując np. W 1988 Orkiestrą Symfoniczną Moondog z okazji dziesiątej rocznicy powstania Rencontres Trans Musicales de Rennes . Autor, kompozytor i wykonawca, jest także lutnikiem , a poza działalnością artystyczną zawsze chciał przekazywać i uczyć swojej sztuki.
Babel Orkestra
W 2010 roku Jean-Jacques Lemêtre przebywał na rezydencji twórczej w Société des arts technologie (SAT) w Montrealu i pracował nad stworzeniem niezwykłego dzieła zatytułowanego Babel Orkestra . „Opera orkiestrowa” złożona z mówionych ludzkich głosów, którą artysta gromadził i nagrywał od połowy lat 1990 w ponad 1800 językach i dialektach z całego świata, Babel Orkestra jest również prezentowana jako doświadczenie wizualne, któremu towarzyszą kreacje Marcelle Hudon, artysta lalkarza z Quebecu, oddelegowany przez Louisa Hudona i Denysa Lefebvre'a, a także kulinarny, z pomocą laboratorium kreacji kulinarnej SAT. Światowa premiera tego multidyscyplinarnego programu, odnowionej formy poematu symfonicznego , po raz pierwszy ogłoszona przez Radio Canada dlaczerwiec 2011 w Montrealu jest ostatecznie przełożona na listopad 2012.
Muzyka teatralna
Teatr Słońca
- +1.979 - 1.980 : Film Mefisto +
- 1981 r - 1984 r : Szekspir cyklu
- +1.985 - 1.987 : Straszliwa ale niedokończona historia Norodom Sihanouk , króla Kambodży (tekst przez Hélène Cixous ) K7 i tekstu CD +
- +1.987 - 1.988 : Indiade lub Indie ich snu (tekst przez Hélène Cixous ) Film K7 +
-
1990 - 1994 : Cykl atrides of Aeschylus, 1) CD 100: the Atrides 1 the dances, CD 102: the atrides, Agamemnom, CD 103: the Atrides, The Choéphores, CD 104: the Atrides, The Euménides, Cd 101 : Atrides, Iphigénie in Aulis.
- Oresty of Ajschylos : Agamemnom , The Choéphores , The Eumenides
- Ifigenia do Auli z Eurypidesa
- 1994 : Krzywoprzysięstwo Miasto lub Przebudzenie Erynias przez Hélène Cixous filmu +
- 1995 : Le Tartuffe de Molière (ścieżka dźwiękowa)
- 1997 - 1998 : I nagle budzące się noce , zbiorowe tworzenie. Film CD 106 +
- 1999 : Perkusja na ścianie morza przez Hélène Cixous , CD 107 + Film
- 2003 : The Last Caravanserai , CD 108 + film
- 2006 : Les Éphémères , kreacja zbiorowa, CD 109 i 110 + film
- 2010 : Les Naufragés du Fol Espoir (Aurores) częściowo napisane przez Hélène Cixous , według Julesa Verne'a , CD 111 i 112 + film
- 2014 : Macbeth według Shakespeare'a
- 2016 : Une chambre en Inde , twórczość zbiorowa w reżyserii Ariane Mnouchkine we współpracy z Hélène Cixous
Inne programy (teatr, taniec, wystawy, filmy)
- 1988: Ether-je autorstwa Anne Sicco
- 1988: Dom Juan 2000 autorstwa Philippe Avron
- 1989: Antica autorstwa Rafaëla Djaïma (inauguracja aren w Nîmes )
- 1989: Résurgences , taniec wideo Rafaëla Djaïma ( Miramas )
- 1989: Medea z Eurypidesa , m. w s. Dominique Quéhec ( Teatr 13 )
- 1990: Ismène autorstwa Yannisa Ritsosa , m. w s. przez Josephine Derenne ( Teatr 13 )
- 1990: Les Bacchantes d' Eurypides , Philippe Adrien
- 1991: Akhal-teke przez Jean-Claude Bourbault
- 1992: Lalki , m. w s. przez Guy retore , Comédie de Saint-Étienne i teatru we wschodnim Paryżu
- 1992: Safari 3D Marca Satora dla Futuroscope w Poitiers
- 1992: Le Rêve d'Esther , opera choreograficzna Karine Saporta
- 1992: The Motionless Traveler , choreografia Georgesa Gourdota
- 1992: 14 lipca pokaz sztucznych ogni w Trocadéro .
- 1992: Avron i Evrard na wolności , Festival d'Avignon
- 1992: Choreografia Becketta C. Escarret
- 1992: Ceremonia otwarcia Zimowych Igrzysk Olimpijskich w Alberville (kompozycja muzyczna)
- 1992: Festiwal teatrów Pierres de Culture w Mozeli (dyrektor muzyczny)
- 1993: Micha i Prince Karl Wolff , cyrk, D. Toutlemonde, firma Théâtre à Bâtiment
- 1993: PIAF autorstwa Marijo Kollmannsbergera
- 1993: Jest planeta , muzyczne show ( Paryż , Amsterdam , Poczdam , Monachium , Saarbrücken i Hamburg )
- 1993: The Hand of Man , wystawa fotografii Sebastião Salgado w Palais de Tokyo
- 1993: Muzyka na slajdach na festiwalu fotograficznym w Arles
- 1993: Festiwal Teatralny Pierres de cultures, muzyka do
- 1993: La Maison Chapon autorstwa A.Biancary ( Lyon and Die )
- 1994: Słuchanie gdzie indziej , program muzyczny (inscenizacja)
- 1994 Peace przewód do drutu , William Lagnel w Sarrebourg ( 1 st edition)
- 1994: wyjątkowy dzień , Cirque de Barbarie
- 1994: Mój dwór honorowy , Philippe Avron (ścieżka dźwiękowa)
- 1994: Departing and La Nuit du voyage autorstwa Guillaume Lagnel (Arka Noego)
- 1994: The Cave of the Clouds , gra Mario Chiapuzzo
- 1994: Iphigénia in Aulis , m. w s. R. Platt ( Londyn )
- 1994: Hektor I Hektoria , zespół taneczny Bubulus ( Barcelona ).
- 1999: I am a salmon by Philippe Avron ( Molière 1999 )
- 1995: Le Conte de Tchernobyl by Claude Morand (kreacja w Théâtre du Chaudron )
- 1995: La Paix Fil a fil , 2 nd edition, ( 8 th Międzynarodowy Festiwal Sarrebourg
- 1995: Przesilenie , gra Guillaume Lagnel ( Rodemack )
- 1995 39 th Fair wystawa Walencja (wystawa instrumentów)
- 1995: Ściana wideo J. Cluzeau, przykład planowania przestrzennego ( Futuroscope de Poitiers )
- 1995: La Dispute de Marivaux , m. w s. przez Georges Bigot
- 1995: Eksperymentalna Akademia Teatrów w Awinionie (konferencja)
- 1995: Muzyka teatralna dla Sergio Beni ( Włochy )
- 1996: Opowieść o Czarnobylu Claude'a Moranda ( Erfurt i Saarbrücken )
- 1996: Georg , zespół taneczny Bubulus ( Barcelona )
- 1996: François d'Assise ścieżkami świata , gra Guillaume Lagnel ( Rodemack i festiwal d ' Issoire )
- 1996: Baba-Jaga , balet w choreografii Nadejdy L. Loujine
- 1996 Peace przewód do drutu , 3 th edycja festiwalu teatralnym Sarrebourg
- 1996: Manu i Zaza , duet na trapezie
- 1996: Dni Dziedzictwa w Conques , reżyseria Guillaume Lagnel
- 1996: Les Vieillards , gra Guillaume Lagnel ( Sorèze )
- 1996: piątek lub Pacific Kończyny autorstwa Michel Tournier , teatralna adaptacja ( Erfurt )
- 1996: Les 400 coups de Montauban (parada otwarcia)
- 1996: Wystawa Claudine Drai i akompaniament trzech poetów Sylvaina Desmille, Gilles Plazy i Christiana Noorbergena
- 1997: Autostrady informacyjne J. Cluzeau ( Futuroscope de Poitiers )
- 1997: Edycja slajdów F. Leleux ( Genewa )
- 1997: La Tartane d'Arlequin , gra Marijo Gori Kollmannsberger ( Rodemack )
- 1997: François d'Assise , teatr ( Montauban , Estagel i Conques )
- 1997: Desert by Anne Sicco w Tuluzie i Albi z mimem Marceau
- 1997: Epos o Gilgameszu z Simonem Abkarianem i Catherine Schaub ( Bliesbruck )
- 1997 Pamięć o piaskach , z firmą Arki Noego ( 33 th Międzynarodowy Festiwal Kartaginy )
- 1997: Otwarcie święta Uniwersytetu w Erfurcie
- 1997: Pokaz slajdów ze szkiców Etiopii autorstwa Christiana Duponta, zdjęcia i montaż: Nadine Le Lirzin ( Cartoucherie de Vincennes )
- 1997: L'Aigle de Vaspourakan , choreografia Nadejdy L. Loujine
- 1997: Parada Arki Noego , teatr uliczny ( Montauban )
- 1997: Murs Murs , choreografia Michèle Meftha
- 1997: Éclats, Carthage, la mémoire , z firmą l'Arche de Noé ( Montauban )
- 1997: Les Vieillards , z firmą l'Arche de Noé ( Sorèze )
- 1997: Les Nomades rageurs , kabaret ( Cabaret Sauvage , Parc de la Villette , Paryż )
- 1998: Podróż do krainy maski , spektakl taneczny i balijski teatr Mas Soegeng
- 1998: The Birds of Arystofanesa , m. w s. przez Marijo Gori Kollmannsberger ( Rodemack )
- 1998: Wszystko dobre, co się dobrze kończy przez Williama Szekspira , m. w s. przez Iriny Brook ( Avignon Festival )
- 1998: Çok Uzaklardan Geliyoruz autorstwa Ali Berktay i Ayse Emel Mesçi ( Turcja )
- 1998: Kobieta jako pole bitwy , Matéi Visniec , m. w s. przez Guy retore ( Avignon i teatr we wschodnim Paryżu )
- 2006: Kruchy śmiech - Philippe Avron
- 2007: The Phantom of Shakespeare by Philippe Avron ( Molière 2002 )
- 2008: Śródziemnomorska Kartagina Guillaume Lagnel
- 2008: Mój przyjaciel Roger de Philippe Avron , m. w s. przez Ophelia Avron
- 2012: La Peregrina chérubinique przez Jovette Marchessault , solowy koncert przez Pol Pelletier (FTA, Montreal)
Muzyka kinowa i telewizyjna
- 1978-1980: 17 filmów z oceną X.
- 1979: Peugeot 102 i ostatnie 55 Philippe Truffaut
- 1982: Więc mów mi Eugene przez Erica Mistlera
- 1983: Ostatnie słowa Picassa Gasparda de Chavagnaca
- 1987: Auf der Suche nach der Sonne autorstwa Wernera Schroetera
- 1989: Cudowna Noc od Ariane Mnouchkine
- 1989: Tatort , serial telewizyjny: Dziecko, które wiedziało za dużo
- 1989: Hecubus of Eurypides - Bernard Sobel
- 1989: Oceanic: Night of the Sun autorstwa Yves Breuil ( FR3 )
- 1990: The Captive of the Desert autorstwa Raymonda Depardona
- 1990: Jak bardzo będziemy szczęśliwi , film telewizyjny Magali Clément
- 1990: Faces , The Seven
- 1990: Hafendetektiv , nr 21 i nr 22, serial telewizyjny Petera Carpentiera
- 1991: Les Larmes de Nora , choreograficzny film Karine Saporta
- 1991: Pikle czekoladowe , film telewizyjny Magali Clément
- 1991: Pisma o wodzie autorstwa Nielsa Arestrupa
- 1991: The Night of the Year 2000 przez Philippe Avron , z Claude Evrard i Marianne Sergent
- 1991: Telewizyjny pokaz magii Gérarda Bétanta z Abdulem Alafrezem, FR3
- 1992: Wieczór inauguracyjny kanału ARTE (dyrektor muzyczny)
- 1993: Fortune Cookie , film dokumentalny Catherine Berge o dziennikarzu Williamie J. Kennedym
- 1994: Viennetta , reklama J. Cluzeau
- 1994: Vacance ... , film A. Deruelle
- 1994: The Abyss , film J. Cluzeau
- 1994: Henri Cartier-Bresson , znak zapytania , film Sarah Moon
- 1994: Boże, że kobiety są zakochane , film Magali Clément
- 1994: Mégamix , transmitowany przez Martina Meissonniera ( Canal + ).
- 1995: Ariane i spółka od Martine Franck
- 1995: Animalia , serial telewizyjny, Francja 2 (orientacyjny)
- 1995: The Shortest Day , Tramway Festival (akompaniament na żywo siedmiu niemych filmów)
- 1995: Lumière et Compagnie , segment filmowy Sarah Moon
- 1996: Le Nègre , film krótkometrażowy François Lévy-Kuentza na podstawie opowiadania Stéphana Lévy-Kuentza
- 1996: Richard Ford , film telewizyjny Catherine Berge dla Métropolis ( Arte )
- 1996: Ousmane Sow , film Béatrice Soulé (Le P'tit Jardin, Neuilly-sur-Seine )
- 1996: Couleur Pays , program telewizyjny ( Francja 3 Rodan-Alpy )
- 1996-1997: W słońcu nawet w nocy Éric Darmon, Catherine Vilpoux i Ariane Mnouchkine ( Arte )
- 1997: Die Oase Zarzura , program telewizyjny ( Norddeutscher Rundfunk , Hamburg )
- 1998: Le Voyage au Maroc , dokumentalny o Eugène Delacroix przez François Lévy-Kuentz
- 1998: The Unforgettable Experience , dokument Pierre'a Morize'a i Jean-Louis Mahé
- 1999: Na podstawie krzywoprzysięstwa La Ville lub przebudzenia Erinyów , film Catherine Vilpoux
- 2002: Bębny na grobli , film Ariane Mnouchkine
- 2006: The Last Caravanserai (Odyssey) , film Ariane Mnouchkine
- 2009: Les Éphémères , nagranie pokazu nakręconego przez Bernarda Zitzermanna w Comédie de Saint-Étienne w czerwcu 2008
- 2012: Castaways Mad Nadziei: folia , przez Ariane Mnouchkine
Muzyka radiowa
- 1987: Le Bon Plaisir Hélène Cixous ( Kultura Francji )
- 1988: Le Bon Plaisir Ariane Mnouchkine ( Kultura Francji )
- 1988: Les Mardis du théâtre autorstwa Lucien Attoun ( Kultura Francji , Mégaphonie)
- 1988: Magnetyczne noce G. Pezenata ( Kultura Francji ), Śmieszne instrumenty
- 1993: Spotkanie z Jeanem-Jacquesem Lemêtrem , Patrice Galbeau ( Kultura Francji )
- 1993: Le Bon Plaisir przez Karine Saporta „( Francja Kultura )
- 1994: Clair de Nuit ( kultura Francji )
- 1994: Les Imaginaires ( France Musique )
- 1995: Kod programu teatralnego ( France Inter )
- 1997: Le Bon Plaisir, Philippe Avron ( Kultura Francji )
Koncerty
- Marzec 1977 : pierwszy koncert w metrze
- 1985–1992:
- Amsterdam ( Tropenmuseum )
- Kopenhaga ( Muzeum Sztuki Nowoczesnej Luizjany , Humlebæk )
- Berlin Zachodni (Café Einstein), UFA Fabrik
- Kolonia ( Deutsches Schauspielhaus )
- Aarhus (Teatr Wielki)
- Monachium (teatr)
- Paryż ( Fundacja Friedricha-Eberta )
- Gandawa ( Vooruit )
- Düsseldorf (Werkstatt)
- Frankfurt
- Paryż
- Indonezja
- indyk
- 1995: Europejskie stanowisko archeologiczne Bliesbruck-Reinheim
- 1996: Koncert na wystawę zdjęć Stefano Fogato ( Erfurt ), Total Theatre, Social Theatre , Sun Theatre
Zapisane albumy
Albumy osobiste- 1991: Na dobrej drodze , dla Domino 7, płyta z muzyką cyrkową
- 1993: Słuchanie gdzie indziej , podwójna płyta CD.
- 1993: Cztery sny na letnią noc , CD.
- 1999: „CD à ID” vol. 1
- 2002: „CD à ID” vol. 2
- 2004: „CD à ID” vol. 3
- 2006: "The Last Caravanserai" (Odyssey) BAC 519, oryginalna muzyka do filmu Ariane Mnouchkine.
- 1994: No Quarter by Led Zeppelin (rytm utworu 9 na płycie)
- 1998: w J.-Cl. Lallias, J.-J. Arnaud i M. Fournier, Shakespeare: the stage and its mirrors , work with a slides and a CD, CNDP , coll. „Teatr dzisiaj” nr 6
- 1996: Tekst i partytura Conte de Tchernobyl Claude'a Moranda opublikowany we Frankfurcie
Honory i wyróżnienia
- 1990 - 1991 : Nagroda dla najlepszego kompozytora muzyki scenicznej Syndykatu Krytyków dla Les Atrides , m. In . w s. w Ariane Mnouchkine ( Théâtre du Soleil )
- 2005 : Molière od twórcy muzyki scenicznej do The Last Caravansérail , m. w s. w Ariane Mnouchkine ( Théâtre du Soleil )
Bibliografia
- J.-J. Lemêtre, "Measure for measure", w: Fruits , n ° 2-3: En plein Soleil ,Czerwiec 1984, s. 181-199
- Hélène Cixous , Ścieżki muzyki: meridiany Jean-Jacquesa Lemêtre'a , tekst towarzyszący do płyt CD (1 i 2) Écoute Outre , prod. Sinuances, 1993
- Béatrice Picon-Vallin, „Wspólne dzieło sztuki, spotkanie z Théâtre du Soleil”, wywiad z Ariane Mnouchkine , Jean-Jacques Lemêtre, Catherine Schaub, Guy-Claude François i Simonem Abkarianem , Théâtre / Public , n ° 124-125 , Lipiec-Październik 1995, s. 74-83 (opublikowane na tej stronie)
- Georges Banu , La Voix au bord du chant , wywiad z Ariane Mnouchkine i Jean-Jacques Lemêtre, w Id. Et al., De la parole aux chants , praca zbiorowa pod reż. G. Banu, Actes Sud, 1996
- J.-J. Lemêtre, „Reading the body with music”, w: Josette Féral, Trajectoires du Soleil , Éditions théâtrales, 1998, s. 43-61
- Eugénie Arsenne, „Dźwięki Illyrie”, w Today's Theater , nr 6: Shakespeare, the stage and its mirrors , CNDP, 1998, s. 166-171
- Jean-Claude Lallias, Jean-Jacques Lemêtre: the music of the "silkworm" , wywiad z Jean-Jacques Lemêtre, w Jean-François Dusigne, Le Théâtre du Soleil: od orientalnych tradycji do zachodniej nowoczesności , CNDP,grudzień 2003, s. 53-56
- Béatrice Picon-Vallin, Przekraczanie tradycji komponowania muzyki teatralnej , spotkanie z Jean-Jacques Lemêtre, 2004
- Hélène Cixous , La Langue du Temps errant , tekst towarzyszący płycie The Last Caravanserai (Odyssey)
- Marcello Amalfi, MAKROHARMONIA MUZYKI TEATRALNEJ - Nowe spojrzenie na twórczą relację kompozytora Jean-Jacquesa Lemêtre z reżyserką Ariane Mnouchkine w Théâtre du Soleil (oryginał w języku portugalskim), Ed. Giostri (Brazylia), 2015
Uwagi i odniesienia
- „Miarka do miary” , Owoce , nr 2/3: W pełnym słońcu , czerwiec 1984, str. 181-191.
- Zawiadomienie władz BnF .
- „Jean-Jacques Lemêtre: muzyka jedwabnika”, wywiad przeprowadzony przez Jean-Claude Lallias, w: Jean-François Dusigne, Le Théâtre du Soleil: od orientalnych tradycji do zachodniej nowoczesności , CNDP , 2003, s. 53-56.
- „Wywiad z Jean-Louisem Brossardem” , PaperBlog , 6 stycznia 2010.
- „Jean-Jacques Lemêtre, muzyk teatralny” Anne-Marie Brunet, L'Uqam , 11 marca 2002.
- „ Babel Orkestra przez Jean-Jacques Lemêtre” na stronie internetowej Towarzystwa Sztuki i Techniki z Montrealu , sierpień 2010.
- Ibidem .
- „ Babel Orkestra ” na stronie internetowej Société des arts technologie de Montréal , listopad 2012.
- „Jean-Jacques Lemêtre: jeden głos, 6500 wariacji” , Radio Kanada , 24 sierpnia 2010.
- „ Babel Orkestra ” , art. cit.