Koncha

Koncha
Koncha
Herb Conquesa
Herb
Administracja
Kraj Francja
Region Oksytania
Departament Aveyron
Miasto Rodez
Międzyspołeczność Wspólnota gmin Conques-Marcillac
Zastępca burmistrza Philippe varsi
Kod pocztowy 12320
Kod wspólny 12076
Demografia
Miły Podbój
Populacja 255  mieszk. (2013)
Gęstość 8,4  mieszk./km 2
Geografia
Informacje kontaktowe 44 ° 36 ′ 01 ″ północ, 2 ° 23 ′ 50 ″ wschód
Wysokość Min. 221  m
Maks. 663  m
Powierzchnia 30,51  km 2
Wybory
Oddziałowy Lot i Dourdou
Historyczny
Gmina (gminy) integracji Conques-en-Rouergue
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Midi-Pyrénées
Zobacz na mapie administracyjnej Midi-Pyrénées Lokalizator miasta 15.svg Koncha
Geolokalizacja na mapie: Aveyron
Zobacz na mapie topograficznej Aveyron Lokalizator miasta 15.svg Koncha
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 15.svg Koncha
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 15.svg Koncha

Conques (w oksytańskiej Concas ) jest byłym gmina francuski znajduje się w dziale z Aveyron w Midi-Pyrénées , w tym Occitanie regionu , który stał się1 st styczeń 2016, A delegowany gmina z nowej gminy w Conques-en-Rouergue .

Przez całe średniowiecze Conques był ważnym sanktuarium, w którym czczono relikwie czaszki Saint Foy . To sławne dzięki klasztornym kościele , którego architektura i rzeźby z ganku są godne uwagi, a jego skarb, w szczególności złoty posąg Sainte Foy. Od XX th  century, został uznany za „ważny krok” na drodze do Saint Jacques de Compostela ( Via Podiensis ), ponieważ jest ona wymieniona w ostatniej księdze Księga świętego Jakuba , praktycznie nieznany aż do jej wydania w języku łacińskim w 1882 r to także wieś sklasyfikowana przez stowarzyszenie Najpiękniejsze wsie Francji . Domniemany związek z pielgrzymką do Composteli przyniósł Conquesowi w 1998 roku klasyfikację opactwa i mostu nad rzeką Dourdou na liście Światowego Dziedzictwa Ludzkości . Wpływ Conques na lokalną turystykę został doceniony w 2008 roku przez Radę Regionalną Midi-Pyrénées, uznając miasto za jedno z wielkich miejsc Midi-Pyrénées .

Geografia

Lokalizacja

Miasto przylega od północy do departamentu Cantal w Owernii, w regionie Owernia-Rodan-Alpy .

We wsi znajduje się u zbiegu z Dourdou i Ouche .

Gminy i sąsiednie wsie

Opis

Obie rzeki Dourdou i Ouche formie tutaj rodzajem powłoki ( „Concha” w języku łacińskim , „Conca” w Occitan ), który dałby jej nazwę miejscowości. Na północ od Rodez , na dole cyrku, znajduje się średniowieczna wioska Conques, otoczona opactwem Sainte-Foy , w połowie słonecznej strony. Domy ułożone w szpaler odwracają swoją główną elewację na południe. Tutaj króluje łupek, który zapewnia nie tylko kamień budowlany, ale także kostkę brukową ulic i dachów łupkowych . Na ramy drzwi i okien ustępuje kamieniem kamiennym i różowym lub szarym piaskowcom , rzadziej granitowi . To właśnie połączenie tych kamieni i piasku Dourdou, powstałe w wyniku rozpadu skał tego samego pochodzenia, nadaje budowli Conques odcienie ochry z różowymi niuansami w doskonałej harmonii z otoczeniem.

Obecne terytorium gminy Conques jest wynikiem połączenia w 1834 r. Gmin Conques, Montignac i Saint-Marcel .

Toponimia

Conques jest zapożyczony z łacińskiego concha „muszla, muszla”, która sama w sobie ma greckie pochodzenie κο'γχη. Konkha indoeuropejska , przekazywana w języku greckim i łacińskim, oznacza muszlę zwaną konchą, a metaforą jest to pusta przestrzeń o litych ścianach, jak zaznaczone wgłębienie w górze, zaokrąglone zagłębienie w skale lub kamieniołomie. Oprócz domeny oksytańskiej , opactwo i miasto Conques znajdują się w pays de langue d'oïl , zwanym „Conches” (dwa miasta we Francji i jeden okręg w Szwajcarii).

Historia

Średniowiecze

Uważa się, że z V th  wieku, istniał w tym miejscu niewielką osadę wokół kaplicy poświęconej Najświętszego Zbawiciela. To oratorium, po przejściu Saracenów około 730 roku, zostało odbudowane pod opieką Pépin le Bref , a następnie Karola Wielkiego . Mniej więcej w tym samym czasie pustelnik Dadon założył tam klasztor, który przyjął rządy św. Benedykta przed 801 r. Pod kierownictwem ojca Medraldusa, następcy Dadona. W ten sposób skonstruowane, opactwo stopniowo przynosi znaczące udziały lądowe i jest wyspą dobrobytu w niebezpieczeństwie gospodarczego IX XX  wieku.

Między 864 a 875 rokiem , wielkim wydarzeniem, mnichowi z Conques, Ariviscus (lub Aronside) udaje się ukraść relikwie Saint Foy w opackim kościele położonym wokół Agen , gdzie Saint Foy poniósł śmierć męczeńską w wieku dwunastu lat w 303 roku . Ta praktyka jest bardzo powszechna w średniowieczu; jest skromnie nazywany „ukrytym tłumaczeniem”. Ta pobożna kradzież natychmiast wywołałaby cuda, które spowodowały przybycie wielu pielgrzymów.

W tym samym okresie w Composteli odkryto grób przypisywany apostołowi św . Jakubowi . Około 955 - 960 , hrabia Rouergue Raymond I st z Tuluzy jest jednym z pierwszych pielgrzymów, którzy udają się do Galicji, aby oddać cześć Apostołowi. Trzydzieści lat później jego syn Raimond miał dziecko i odniósł zwycięstwo nad muzułmanami w Barcelonie  ; na znak wdzięczności podarował Conquesowi wspaniałą nagrodę wojenną, siodło ozdobione rzeźbionymi srebrnymi okładzinami, z których mnisi wykonali duży krzyż, który stał się symbolem chrześcijan.

Przez cały XI -tego  wieku, St Foy, nazwa symboliczna, patron krucjata z Reconquista hiszpańskim. Dwóch mnichów Conques stać biskupów w Nawarry i Aragonii  : Pierre Andoque w Pampelunie (1083-1115), a Pons w 1100 roku w Barbastro (Aragonia), gdzie w następnym roku, król Piotr I st Aragon założył klasztor pod wezwaniem św Foy. Dwóch biskupów uczestniczyło w darowiznie Roncesvalles na rzecz opactwa Conques w latach 1100-1104.

W XIII -go  wieku, opactwo jest wzmocniona i osiągnął szczyt swej potęgi gospodarczej. Ale ona spada do XIV TH i XV -go  wieku i wreszcie sekularyzacji w 1537 roku.

Okres współczesny

Opuszczony po rewolucji Conques został ponownie odkryty w 1837 roku przez Prospera Mérimée , ówczesnego inspektora zabytków . Skarbiec i duży portal zostały zachowane przez mieszkańców w stanie nienaruszonym, ale kościół musi zostać poddany konsolidacji.

W 1832 roku Conques wchłonął Montignac i część Saint-Marcel (druga część została ponownie połączona w Sénergues ). W 1873 roku , M gr  Bourret, biskup Rodez , adresy Ojciec Edmond Boulbon, konserwator w kanonicznym porządku Prémontré w Saint-Michel de Frigolet w Prowansji , do ożywienia kultu św Foy i pielgrzymek; na 21 czerwca 1873 roku , mała kolonia sześć kanonów regularnego został zainstalowany w dawnym opactwie przez biskupa Rodez . Mieszkańcy Conques u początków III Rzeczypospolitej widzą, jak rozkwita na nowo epoka, o której zapomnieli: dzwony kościoła opackiego rozbrzmiewają ponownie Jutrznia, Jutrznia, Nieszpory i Kompleta ...

W 1911 r. Przy Pomnikach Historycznych zbudowano muzeum, w którym znajdują się relikwie Saint Foy. Znalezione w 1875 r. Zostały uznane, a pielgrzymka jest honorowana od 1878 r .

Conques, wioska klasztorna

Początkowo wydaje się, że klasztor Saint-Sauveur założony przez pustelnika Dadona nie skupiał wokół siebie dużej populacji. Wczesnym IX XX  wieku, stolica Viguerie (podział terytorialny imperium Karolingów) znajduje się w Montignac, dziedzica wielkiej majętności w czasach starożytnych, dzisiaj wiosce w okolicy. Dwa wieki później, około 1013–1020 r., Bernard d'Angers ujawnił w swojej Livre des miracles de Sainte Foy ( Liber miraculorum sancte Fidis ) istnienie miasta ( vicus ), a nawet „słynnego miasta” ( inclita villa ) w Conques . Cytuje nawet pewnego Bernarda Pourcela jako „mieszczanina tego miasta” ( burgensis illius ville ): jest to wczesna wzmianka o „burżuazji” na średniowiecznym Zachodzie.

W Conques działalność gospodarcza i ruch handlowy zrodzony z pielgrzymek, z jego stale odnawiającą się klientelą, mogą tylko sprzyjać osadnictwu. W ten sposób Księga Cudów jest echem opłacalnego handlu woskiem i świecami, który był praktykowany przy drzwiach kościoła. Cytuje nawet jednego z tych „kupców świątynnych”, chciwego Owergnata mieszkającego w Conques. Płatna gościnność u osoby prywatnej lub karczmarza staje się kolejnym źródłem zysku, ponieważ mnisi nie mogą zapewnić wszystkim pielgrzymom jedzenia i zakwaterowania. W okresie romańskim otwieranie dużych placów budowy: opactwa, klasztoru, zabudowań klasztornych, murów obronnych, spowodowało znaczne zapotrzebowanie na siłę roboczą. Nawet jeśli zadania specjalistyczne, takie jak cięcie kamienia czy rzeźba, wykonywane są najczęściej przez ekipy z zewnątrz, konieczne jest rekrutowanie na miejscu armii robotników, kopaczy czy pasterzy.

Nie znamy liczby mieszkańców w XII -tego  wieku. Ale w 1341 roku Conques miał 730 „pożarów” , czyli około 3000 mieszkańców, i zajmował siódme miejsce wśród miast Rouergue . Dlatego nie jest to zwykła wioska, jak dziś, ale aglomeracja miejska z murami obronnymi, czterema konsulami odnawianymi co roku, salą i publicznym znaczeniem . Został zbudowany przez mnichów z Conques.

Pielgrzymka do Composteli

Na Via Podiensis z pielgrzymki do Saint-Jacques-de-Compostelle , niektóre jacquets mógł wziąć wariant co sprawiło, że możliwe do osiągnięcia Tuluza uhonorować ciało św Sernin i kontynuować swoją podróż przez Via Tolosane . Przekraczając Dourdou mostem „Romieus”, opuścili Conques, by dotrzeć do Aubin , i przejechali przez Villefranche-de-Rouergue i Gaillac . Z Conques, pielgrzymom zaproponowano dwie trasy, aby dotrzeć do Quercy i opactwa Moissac . Krótszy przeprawił się przez Dourdou starym mostem w kierunku Aubin . Ale najbardziej uczęszczane przejeżdżały pod Porte de La Vinzelle, aby udać się do Grand-Vabre i Figeac na południowym wschodzie.

W Przewodniku pielgrzyma , napisanym około 1140 roku, Aimery Picaud zauważa:

„Burgundowie i Krzyżacy, którzy udają się do Saint-Jacques drogą do Puy, muszą oddawać cześć relikwiom św. Foy, dziewicy i męczennika, którego bardzo święta dusza po odcięciu głowy przez katów na górze La miasta Agen został przyniesiony do Nieba przez chóry aniołów w postaci gołębicy i ukoronowany laurami nieśmiertelności. Kiedy błogosławiony Caprais, biskup miasta Agen , który ukrywał się w jaskini, aby uciec przed przemocą prześladowań, zobaczył to, znajdując odwagę, by znieść męczeństwo, udał się do miejsca, w którym dziewica cierpiała i wygrała w odważnej walce, dłoń męczeństwa, posunął się tak daleko, że wyrzucał swoim oprawcom ich powolność. W końcu bardzo cenne ciało błogosławionej Foy, dziewicy i męczennicy, zostało z czcią pochowane przez chrześcijan w dolinie powszechnie zwanej Conques; nad nim wzniesiono piękną bazylikę, w której na chwałę Bożą z największą troską zachowuje się do dziś regułę św. Benedykta; wiele łask jest udzielanych ludziom zdrowym i chorym; przed drzwiami bazyliki płynie wspaniałe źródło, którego walory są jeszcze bardziej godne podziwu, niż można powiedzieć. "

Według Frederic de Gournay, bez wcześniejszego dokumentu XII th  century robi Conques krok na drodze do Composteli w Abbot Begon III Mouret (1087-1108), a nawet, że jego następca, O. Bonifacego, Conques jawi się jako centrum pielgrzymek , który przyciąga pielgrzymów z różnych źródeł (od Katalonii po Normandię), a zarazem sanktuarium zazdrosne o swoją niezależność. Wzmianka Aymeric Picaud wskazuje pierwszy podporządkowanie Conques, który stał się XII th  century krokiem na Via Podiensis .

Polityka i administracja

Lista burmistrzów

Lista kolejnych burmistrzów
Kropka Tożsamość Etykieta Jakość
Brakujące dane należy uzupełnić.
Marzec 2001 2016 Philippe varsi DVD ex- UDF Wycofany gaz

Twinning

Ludność i społeczeństwo

Demografia

Ewolucję liczby mieszkańców znamy ze spisów ludności przeprowadzanych na terenie gminy od 1793 roku.1 st styczeń 2009, Że populacje prawne gminach są publikowane corocznie w ramach spisu, który jest teraz w oparciu o roczną zbierania informacji, kolejno o wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, a legalne populacje w kolejnych latach szacuje się za pomocą interpolacji lub ekstrapolacji. W przypadku gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2008 r.

W 2013 r. Miasto liczyło 255 mieszkańców, co oznacza spadek o -9,25% w porównaniu z 2008 r. ( Aveyron  : 0,57%, Francja bez Majotty  : 2,49%).

           Ewolucja populacji   [ edytuj ]
1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
803 806 1 234, 1317 1,309 1360 1,418 1,387 1,483
           Ewolucja populacji   [ edytuj ] , ciąg dalszy (1)
1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
1,388 1,288 1,301 1,220 1,267 1,282 1,286 1211 1,117
           Ewolucja populacji   [ edytuj ] , ciąg dalszy (2)
1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
993 990 902 755 725 709 686 647 561
           Ewolucja populacji   [ edytuj ] , ciąg dalszy (3)
1962 1968 1975 1982 1990 1999 2008 2013 -
529 479 420 404 362 302 281 255 -
Od 1962 do 1999: populacja bez podwójnego liczenia  ; w następujących terminach: ludność miejska .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., A następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego

Do 1800 r. Ludność części Saint-Marcel przyłączonej do Conques nie została uwzględniona w tabeli.

Edukacja

Zdrowie

Sporty

Kulty

Biskup Rodez powierzył przyjmowanie pielgrzymów do sanktuarium Conques i posługę parafiom Saint Vincent du Vallon (Marcillac…) oraz Saint Jacques Dourdou and Dazes (Villecomtal…) wspólnocie premonstratensów z opactwa do Mondaye . Przeorat składa się z sześciu braci, którzy codziennie odprawiają msze i urzędy w klasztornym kościele Sainte-Foy .

Wydarzenia kulturalne i festyny

Lokalna kultura i dziedzictwo

Miejsca i zabytki

Kościół opactwa Sainte-Foy

Ten wspaniały budynek powieść została zbudowana w XI th i XII th  stulecia; Dwie wieże fasady datę z XIX -tego  wieku. Część, która czyni to miejsce sławnym, to błona bębenkowa . W opactwie znajduje się również skarb zawierający unikalne dzieła sztuki z okresu Karolingów . Wnętrze zdobią witraże autorstwa Pierre'a Soulagesa .

Zamek Humières

Jest to budynek z XVI -tego  wieku z konsolami rzeźbione i wysokie schody wieży. Na północnym zachodzie widać ciekawe okno ze szprosu, które podąża za krzywizną kąta ściany.

Charlemagne Street

Na stromej ulicy Charlemagne Porte du Barry (przedmieście w Prowansji) to potężna romańska arkada z czerwonego piaskowca. Wciąż nazywana w 1907 r. Rue de la Caneyra (działalność związana z konopiami), ta trasa była w średniowieczu przemierzana przez pielgrzymów, którzy opuścili Conques w kierunku Quercy i Aubin . Ulica nadal łączy plac opactwa z „rzymskim” mostem Conques .

Kaplica św. Rocha

Umieszczony na skalistym odkrywka w dolnej części wsi Conques którego jest odosobniony i odizolowane od zieleni, 90  metrów od mostu nad Dourdou , kaplica Saint-Roch został zbudowany w XV th  century do Conques location prymitywnych Zamek, którego obecność jest potwierdzona od XI -tego  wieku . W kaplicy zachowała dwa polichromia, jeden z początku XVI -tego  wieku i jeden z XIX th  wieku. W jej podstawie znajduje się zagłębienie o nieznanym charakterze. Można się do niego dostać małą ścieżką od rue Charlemagne.

Stary tzw. Most rzymski

U podnóża wioski płynie Dourdou . Sposobem Saint-Jacques Przecina dzięki tym moście , zbudowany w 1410 roku w rzeczywistości jest to o złym tłumaczeniem oksytańskiej romieus ( „pielgrzymi”), ponieważ w przeciwieństwie do innych regionów, słowo jacquets lub jacquaire nigdy nie pojawia się w Rouergue , ani w toponimii, ani w tekstach. Most został wymieniony w wykazie zabytków w 1930 i Światowego Dziedzictwa w 1998 roku Zgodnie z ustaleniami dokonanymi przez inżynierów Dróg i Mostów, fundacja może być Roman jeśli nie co najmniej bardzo wcześniej w XV th  century.

Płytki dekoracyjne
  • Płytki ceramiczne zdobiące elewacje pawilonów w niektórych dzielnicach zostały wyprodukowane przez artystę Carcassonne Jean Camberoque w latach 1968–1972 .

Galeria zdjęć

  • Nieznacznie pogrążony widok na kościół opacki i wieś.
  • Widok na opactwo i wioskę.
  • Wejście do opactwa Sainte-Foy .
  • Tympanon kościoła opackiego.
  • Sarkofagi u stóp kościoła opackiego .
  • Częściowy widok na opactwo od strony krużganka.
  • Budynek noclegowy przeznaczony dla pielgrzymów.
  • Ozdobiony kwiatami dom we wsi.
  • Bardzo ciekawy dom na szczycie wioski.
  • Pomnik Saint Foy trzymający róże, wystawiony w opactwie w dzień Saint Foy
    (październik 2010).
  • Procesja w święto Wiary Świętej
    ( 6 października 2013).
  • Relikwiarz z Sainte Foy
    ( 6 października 2013).
  • Panoramiczny w HDR , zmierzch nad Conques.

Obiekty kulturalne

Europejskie Centrum Sztuki i Cywilizacji Średniowiecznej

Współczesny, półpodziemny budynek Europejskiego Centrum Sztuki i Cywilizacji Średniowiecznej został zainaugurowany w 1992 roku przez ministra kultury Jacquesa Toubona . Ośrodek, będący miejscem konferencji i seminariów badawczych poświęconych średniowieczu, stopniowo różnicował swoją działalność, prowadząc multidyscyplinarny projekt kulturalny: muzyczny, filmowy, artystyczny, edukacyjny, artystyczny, rzemieślniczy ... Jego pierwszy dyrektor, Xavier Kawa-Topor w w szczególności zainicjował w 1993 r. festiwal „Kino i średniowiecze”, do którego w szczególności przyjechali Terry Gilliam , Otar Iosseliani , Antoine Duhamel , Gabriel Axel , Suzanne Schiffman … 25 września 1995 r. Centrum zorganizowało publiczną rozmowę wielkiego historyka Jacques Le Goff i malarz Pierre Soulages na witrażach stworzonych przez tego ostatniego dla kościoła opackiego. Tekst, opublikowany przez wydawnictwa Le Pérégrinateur, odnosi się dziś do kwestii współczesnej twórczości w miejscu dziedzictwa. W 2000 roku Centre Européen de Conques wyprodukowało, pod patronatem Jacquesa Le Goffa i Marie-Christine Barrault , przedstawienie „Le Joueur de Flûte” w wykonaniu 2000 dzieci z Aveyron w ramach projektu edukacyjnego i artystycznego kierowanego przez Fabienne Castagna.

Centrum Kultury

We wsi znajduje się również centrum kulturalne, którego budynki, w których zastosowano tradycyjne materiały w służbie nowoczesnej architektury, doskonale wpisują się w to miejsce (biblioteka, centrum dokumentacji sztuki romańskiej i historii Conques, różne wydarzenia kulturalne).

Heraldyka

Herb Blazon  : Gules, znudzonej parze Argent, w towarzystwie trzech takich samych pocisków, dwóch głównych i jednego w podstawie.


Bibliografia

  • Marcel Aubert , The Church of Conques , Paryż, H. Laurens,1939, 120  s. , w-8 ° (uwaga BnF n o  FRBNF34196585 )
  • Jean-Claude Bonne , L'Art roman de face et de profil: le tympan de Conques , Paris, le Sycomore, coll.  "Feudalizm",1985, 361  str. ( ISBN  2-86262-229-X , ISSN  0751-106X , uwaga BnF n o  FRBNF34971707 )
  • Pierre Soulages , Jacques Le Goff i European Centre for Medieval Art and Civilization (redaktor naukowy) ( pref.  Xavier Kawa-Topor), O znaczeniu umieszczenia współczesnego dzieła w miejscu przesiąkniętym historią: wywiad / Pierre Soulages, Jacques Le Goff (Teksty konferencji P. Soulagesa i J. Le Goffa zorganizowanej przez Europejskie Centrum Sztuki i Cywilizacji Średniowiecznej w Conques 25 września 1995 r.) , Toulouse, Le Pérégrinateur éd.,2003, 30  s. , chory. en coul., cover chory. w kolorze. ; 24 cm ( ISBN  2-910352-42-0 , uwaga BnF n o  FRBNF39115620 )
  • Gustave Desjardins (redaktor naukowy), Cartulaire de l'Abbaye de Conques en Rouergue , Paryż, A. Picard,1879, 518  s. , w-8 (uwaga BnF n o  FRBNF34114898 )
  • Jean-Claude Fau , The Chapiteaux de Conques: Wyciąg z „Wspomnień Towarzystwa Archeologicznego południowej Francji” , Tuluza, É. Privat, pot.  „Wizje Południa”,1956, 108  str. In-4 ° ( BNF Wskazówki n O  FRBNF32093706 )
  • Jean-Claude Fau i Abbaye Sainte-Marie de la Pierre-qui-Vire ( fot.  Jean Dieuzaide), Conques , Saint-Léger-Vauban, Zodiaque, pot.  „Pracach miesiące” ( N O  9)1973, 127  str. , chory. w kolorze czarnym i kol., okładka. chory. w kolorze. ; 26 cm ( ISSN  0493-797X , uwaga BnF n o  FRBNF35349080 )
  • Jean-Claude Fau ( fot.  Pascal Moulin), Conques , Bordeaux, Éd. "Południowy zachód",2006, 93  str. , chory. w kolorze czarnym i kol., okładka. chory. w kolorze. ; 30 cm ( ISBN  2-87901-697-5 , uwaga BnF n o  FRBNF40200045 )
  • Danielle Gaborit-Chopin (redaktor naukowy) i Élisabeth Taburet-Delahaye (redaktor naukowy), Le Trésor de Conques: wystawa od 2 listopada 2001 do 11 marca 2002, Paryż, Luwr , Paryż, Monum, Éd. dziedzictwo: Luwr,2001, 79  str. , chory. w kolorze czarnym i kol., okładka. i chory obwolutą. w kolorze. ; 28 cm ( ISBN  2-901785-18-2 , uwaga BnF n o  FRBNF37714105 )
  • Frédéric de Gournay, Study of the cartulary of the Abbey of Conques (akty po 1030) , praca magisterska, maszynopisanie, University of Toulouse-le Mirail , 1988, 2 tomy, 409 s.
  • Frédéric de Gournay, pisanych z opactwa w Conques ( IX th - XIII th . S) . Dea, wpisane, Uniwersytet w Tuluzie-Le Mirail, 1992, 186 str.
  • Christian Heck , Pierre Soulages i Jean-Dominique Fleury ( prefekt  Georges Duby, fotograf  Vincent Cunillère), Conques, witraże w Soulages , Paryż, Seuil,1994, 115  str. , chory. w kolorze czarnym i kol., okładka. chory. w kolorze. ; 28 cm ( ISBN  2-02-022593-X , uwaga BnF n o  FRBNF35716481 )
  • Marie Renoue i Renaud Dengreville , Conques: średniowieczne, mistyczne, współczesne , Rodez, wyd. Rouergue,1997, 267  s. , chory. w kolorze czarnym i kol., okładka. i chory obwolutą. w kolorze. ; 30 cm ( ISBN  2-84156-070-8 , uwaga BnF n o  FRBNF36184760 )
  • Pierre Séguret , Abc de Conques, niewysłowione , Conques, biuro turystyczne Conques,1994, 128  str. , chory., okładka chory. w kolorze. ; 27 cm ( ISBN  2-9508479-0-0 , uwaga BnF n o  FRBNF35771717 )
  • (oc + fr) Christian-Pierre Bedel , Concas: Gand-Vabre, Noalhac, Sant-Faliç, Senèrgas, Sent-Cebrian / Christian-Pierre Bedel e los estatjants del canton de Concas , Rodez, Departmental Mission of Culture, coll.  „Al canton”,1993, 248  str. , chory., okładka chory. ; 28 cm ( ISBN  2-907279-14-9 , ISSN  1151-8375 , uwaga BnF n o  FRBNF36679015 )
  • Xavier Kawa-Topor , Conques: le tympan , Toulouse, Le Pérégrinateur éd., Coll.  "Ciekawą myśli" ( N O  1)1997, 10  s. , chory. en coul., cover chory. w kolorze. ; 19 cm ( ISBN  2-910352-12-9 , ISSN  1631-6258 , uwaga BnF n o  FRBNF38807144 )
  • Xavier Kawa-Topor , Conques: le Trésor , Toulouse, Le Pérégrinateur éd., Coll.  "Ciekawą myśli" ( N O  2)1997, 12  str. , chory. en coul., cover chory. w kolorze. ; 19 cm ( ISBN  2-910352-13-7 , ISSN  1631-6258 , uwaga BnF n o  FRBNF38873110 )

Uwagi i odniesienia

Uwagi

  1. Voltaire w swoim słowniku filozoficznym napisał: Historia kościelna jest dowodem na to, że tłumaczenia relikwii były również częste na Zachodzie i na Wschodzie.
  2. Zgodnie z konwencją w Wikipedii zachowano zasadę wyświetlania w tabeli spisowej i na wykresie, dla legalnych populacji po 1999 r., Tylko populacje odpowiadające wyczerpującemu badaniu spisowemu dla gmin mniejszych niż 10 000 mieszkańców, oraz że populacje ludności zamieszkującej lata 2006, 2011, 2016  itd. dla gmin liczących ponad 10 000 mieszkańców, a także najnowsze legalne dane o zaludnieniu opublikowane przez INSEE dla wszystkich gmin.

Bibliografia

  1. „  Conques, mapa interaktywna  ” w serwisie Géoportail . Aktywowano warstwy „Klasyczne mapy IGN”, „Granice administracyjne” i „Hydrografia”.
  2. Roger Brunet , Treasure of the land. Nazwy miejscowości we Francji , CNRS Éditions,2016, s.  47.
  3. Liber miraculorum sancte Fidis II, 5.
  4. Frédéric de Gournay, Study of the cartulary of the Conques , t.  1, Uniwersytet Toulouse-Le Mirail,1988, s.  211-212.
  5. Frédéric de Gournay, Pisemne dokumenty z opactwa Conques , University of Toulouse-Le Mirail,1992, s.  76-79, 84-89.
  6. Strona burmistrzów Aveyron - lista burmistrzów (doc pdf)
  7. Organizacja spisu ludności na stronie internetowej INSEE.
  8. Departamentalny kalendarz spisu ludności na stronie internetowej INSEE .
  9. Od wiosek Cassini do dzisiejszych miast na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
  10. Insee - Populacje prawne gminy w latach 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 .
  11. w opactwie .
  12. „  The village of Conques - Chapelle Saint-Roch  ” , on touriste-conques.fr (biuro turystyczne Conques) (dostęp 6 czerwca 2019 ) .
  13. „  Some bits of history  ” , na conques-en-rouergue.com (dostęp 6 czerwca 2019 ) .

Zobacz też

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne