I ponownie dynastia Egiptu

I ponownie egipskiej dynastii na koniec czwartego tysiąclecia pne, wyznacza początek prawie trzy tysiące instytucji faraonów z unifikacji starożytnym Egipcie dotychczas podzielonej na dwa królestwa, północnej i południowej jednego, i trwa od -3150 do około -2850.

Tradycja przypisuje to ponowne zjednoczenie królowi Narmerowi , nawet jeśli nie jest ono częścią I dynastii i jest ogólnie klasyfikowane w okresie przeddynastycznym .

Pierwsza dynastia otwiera okres Thinite , od greckiej nazwy stolicy dwóch pierwszych dynastii, Tinis ( Tjene w egipski ).

Władcy dynastii I re

faraon	Królować	Stolica	Mogiła	Mumia

Narming	około -3150	Cienkie	Grobowiec B17-B18 na cmentarzu Umm el-Qa'ab w Abydos	?
Hor-Aha	od -3100 / -3095	Cienkie	Grobowce B10-B15 i B19 na cmentarzu Oumm el-Qa'ab w Abydos	?
Dżer	od -3095 do -3040	Cienkie	Grobowiec O na cmentarzu Umm el-Qa'ab w Abydos	?
Djet , Wężowy Król ( Ouadji )	od -3040 do -3020	Cienkie	Grobowiec Z na cmentarzu Umm el-Qa'ab w Abydos	?
Merneith ?	około -3000	Cienkie	Grobowiec Y na cmentarzu Umm el-Qa'ab w Abydos	?
Den ( Oudimou )	od -3020 do -2985	Cienkie	Grobowiec T na cmentarzu Umm el-Qa'ab w Abydos	?
Adjib lub Merbapen	od -2985 / -2975	Cienkie	Grobowiec X na cmentarzu Umm el-Qa'ab w Abydos	?
Semerkhet	od -2975 / -2955	Cienkie	Grobowiec U na cmentarzu Umm el-Qa'ab w Abydos	?
Qaâ	od -2955 / -2930	Cienkie	Grobowiec Q na cmentarzu Umm el-Qa'ab w Abydos	?
Sneferka		Cienkie	Umm al-Qa'ab w Abydos ?	?
Horus Bird		Cienkie	Umm al-Qa'ab w Abydos ?	?

Drzewo rodzinne

Scorpio II lub Ka

Shesh Ire

Przed linią przerywaną: Dynastia Zero

Khenthepou

Nakhtneith

Penebouy

Besou

Âhaneith

Qaneith

Batires

Zjednoczenie kraju

Paleta narmera pokazuje politykę zjednoczenia kraju.

Ale w przeciwieństwie do tradycyjnego opisu, który prawdopodobnie powstał na początku Nowego Państwa i który przypisuje zjednoczenie Egiptu wyłącznie Narmerowi / Menesowi , historycy uważają, że byłoby to bardzo postępowe i miałoby miejsce przez kilka stuleci. Ponadto wątpliwy jest również wojenny aspekt zjednoczenia, ponieważ nie ma dowodów archeologicznych.

Budowanie scentralizowanego państwa

Król skupia władzę w swoich rękach, wspomaganych przez różne „domy” (rolnictwo, nawadnianie, finanse, królewski kult pogrzebowy, wojsko). Kraj jest już podzielony na nomy (dwadzieścia dla Górnego Egiptu , osiemnaście dla delty Nilu ), na czele których stoi wyznaczony przez króla urzędnik („ dj-mer ”, „ten, który kopie kanał”). W stolicy każdego nomu znajduje się sąd ( djadjat ).

Administracyjna dwoistość „ Dwóch Krajów ” jest zachowana przynajmniej jeśli chodzi o Skarb Państwa, podlegający dwóm „kanclerzom”. Wędrowny pobór podatków w drodze okresowej królewskiej podróży do nomów jest stopniowo zastępowany spisem ludności .

Siedziba administracji centralnej jest oddzielona od właściwego pałacu, rezydencją króla i dworu, która wraz z haremem (który wydaje się odgrywać znaczącą rolę gospodarczą) obejmuje własne usługi administracyjne, domowe i rzemieślnicze.

Tworzenie dobrze prosperującej gospodarki

Spójna polityka w zakresie nawadniania umożliwiająca lepsze plony z ziemi. Rozwój upraw tradycyjnych ( pszenica , jęczmień i len ), rozmnażanie sadów ( akacje , jawory , palma, jujube , figi , palmy daktylowe ) i warzyw ( fasola , soczewica , ciecierzyca , ogórki , cebula ), uprawy kwiatowe, uprawa winorośli (wino: irep ).

Wydarzenia polityczne

Memphis zostało założone przez Narmera lub Hor-Aha jako twierdza na styku dwóch starożytnych królestw. Wydaje się, że ma miejsce próba infiltracji Libijczyków pod rządami Hor-Aha. Ten ostatni walczy też z Nubijczykami, którzy zagrażają południowym granicom.

Wyprawy do Nubii w celach komercyjnych są uruchamiane pod Hor-Aha Dżera i Semercheta . Trasy karawan do Azji są pod kontrolą: wyprawa na pustynię arabską pod Djet. Oudimou atakuje rabusiów karawan na pustyni arabskiej. Wyprawa Semercheta na Synaj.

Powstaje punkt handlowy En-Besor w południowo-wschodniej Strefie Gazy . Jest on bardzo aktywny w I st dynastii, która pokazuje intensywność handlu z Palestyny .

Adjib rządzi w Memphis w Dolnym Egipcie i działa na rzecz złagodzenia napięć między Dwoma Ziemiami . Woli dyplomację od wojny. Jednak w obliczu arystokratów dworskich możliwe jest, że nie zrealizował wszystkich swoich planów zjednoczenia kraju.

Jego następca, Semerkhet, zaintrygował egiptologów. Jest powiązany z dworem i nie ma wątpliwości co do jego książęcej rangi, ale uzurpowałby sobie tron. Jego matka, królowa Batyrites, była rzeczywiście żoną Adżiba, ale wydaje się, że Semerkhet nie był synem wybranym do panowania. Dlatego badacze uważają, że Qâ został wyznaczony na jego miejsce, a Semerkhet z zazdrości uzurpowałby tron. Tej tezy o uzurpacji bronił egiptolog Jürgen von Beckerath .

Wydaje się na poparcie tej tezy, że część dworu, wysocy urzędnicy i kapłani Sakkary , nie uznawali prawowitości króla. Stosunki między Dwoma Ziemiami były napięte i czasami dochodziło do konfliktów. Jednak bogactwo Egiptu jest ogromne, a handel zagraniczny pozostaje ważny. Grobowiec Semercheta jest okazały, co prowadzi egiptologów do relatywizacji możliwej brutalnej uzurpacji władzy.

Co więcej, pewne oznaki sugerują, że próbował pogodzić się ze swoim przyrodnim bratem Qâ. Zastąpi Semercheta i nie usunie swojego imienia, jak to było w zwyczaju za panowania uzurpatora. Imię Henuka, ministra Semercheta, pojawia się wraz z imieniem króla i Qâ. Semerkhet staje w obliczu kolejnego niebezpieczeństwa na wschodzie i prowadzi wyprawę na Synaj .

Qâ jest raczej autorytarnym królem. Próbuje przywrócić porządek w sprawach dworu i kraju. Prowadzi kampanie wojskowe w Palestynie. To powrót dobrobytu i stabilności między Dwoma Ziemiami . Podporządkowano mu południe kraju, o czym świadczą rzeźby króla znalezione w Hierakonpolis . Jednak władza pozostaje skoncentrowana wokół Abydos, a Qâ otacza się urzędnikami z tego regionu.

Aby go zastąpić, Qâ decyduje się poślubić swoją córkę z wysokim urzędnikiem Abydos, Hotepsekhemoui („Obie mocarstwa są w pokoju”). To pojednanie południa i północy, boga Horusa z bogiem Setem . To wydarzenie jest na tyle ważne, aby zaznaczyć zmianę dynastii na listach królewskich, podczas gdy w rzeczywistości sukcesja Qa poszła stosunkowo dobrze. Qâ zmarł około -2828 roku. Niektórzy badacze przywołują nazwiska dwóch możliwych królów protestujących: Bâ i Seneferkâ. Istniałyby, ale zostałyby pokonane między nimi, umożliwiając Hotepsekhemoui łatwiejsze ich unicestwienie.

Sam Hotepsekhemoui dba o ofiary przeznaczone dla swojego teścia w zaświatach. Pokazuje to, oprócz świetności grobowca Qa, że rodzina królewska była solidnie zjednoczona. Przejście między I re dynastią a II e jest dość spokojne.

Wygląd pisma hieroglificznego

Od samego początku potwierdzone jest podwójne użycie znaków ze względu na ich wartość wizerunkową ( ideogram ) i wartość dźwiękową ( fonogram ) (imię króla zaznaczają dwa znaki użyte jako fonogramy: ryba nâr i dłuto rzeźbiarza morskiego ). . System hieroglificzny , złożony z ponad 700 znaków, wydaje się w pełni skonstruowany z pierwszych wymienionych przykładów. Na początku pojawia się tylko w bezpośrednim związku z instytucją królewską („tytuły” nie przechodzą w skomplikowane zdania, głównie do celów administracyjnych lub ideologicznych).

Uwagi i odniesienia

Chociaż termin faraon, użyty przed Nowym Królestwem, jest w rzeczywistości anachroniczny (patrz Faraon # Użycie słowa „faraon” wśród Egipcjan z ery dynastycznej ).
-3150 to data ogólnie utrzymywana przez egiptologów ( N. Grimal ), data przyjęta również przez Sophie Desplancques, Ancient Egypt , str. 122 .
Zachowano kilka dat: -2926 ( N. Grimal ), -2850 ( R. Krauss ), -2828 ( J. von Beckerath ), -2793 ( J. Málek ).
Może istnieć kilka dat; zobacz szczegóły na stronie każdego faraona
Jean-Pierre Pätznick, „ Horus Seneferou ka-s, kiedy ostatni władca Pierwszej Dynastii stał się pierwszą kobietą-faraonem w historii, która nosiła imię Horus ”, Procedury XIe Międzynarodowego Kongresu Egiptologów ,2017, s. 468-475
Sophie Desplancques, Ancient Egypt , str. 37 .
Sophie Desplanques, Starożytny Egipt , str. 38 .

Bibliografia

Sophie Desplancques, Ancient Egypt , Paryż, PUF, wyd. „ Co ja wiem? 247 ",2010, 126 str. ( ISBN 978-2-13-057680-8 )
Toby AH Wilkinson , Egipt wczesnodynastyczny , Routledge ,1999, 413 s. ( ISBN 978-0-415-18633-9 )
Damien Agut i Juan Carlos Morena-Garcia , The Egypt of the Pharaohs: From Narmer to Diocletian , Paryż, Belin , wyd. "Starożytne światy",2016, 848 s. ( ISBN 978-2-7011-6491-5 i 2-7011-6491-5 )