Gosta Prüzelius

Gosta Prüzelius Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej ( zdjęcie na Aftonbladet.se  : w serii Rederiet  (en) , 1992 - 2000 ) Kluczowe dane
Imię urodzenia Karl Gösta Prüzelius
Narodziny 11 sierpnia 1922
Sztokholm
Szwecja
Narodowość szwedzki
Śmierć 15 maja 2000 r.
Sztokholm ( Kungsholmen )
Szwecja
Zawód Aktor
Wybitne filmy Nattens ljus
La Honte
Letni raj
Fanny i Alexandre
Najlepsze intencje
Wybitne serie Rederiet Varuhuset (pl)
 

(Karl) Gösta Prüzelius jest szwedzkim aktorem , urodzonym dnia11 sierpnia 1922w Sztokholmie ( Szwecja ), mieście, w którym zmarł (na wyspie Kungsholmen ) dnia15 maja 2000 r..

Biografia

Bardzo aktywny w teatrze od 1940 roku , Gösta Prüzelius szczególne odtworzeń Królewski Teatr Dramatyczny w Sztokholmie (Królewski Teatr Dramatyczny w języku szwedzkim, w skrócie Dramaten), z Playboy świata zachodniego przez John Millington Synge ( 1964 ) do Conte zimie od Williama Szekspira ( 1994 , z Bibi Andersson i Pernillą August ).

Ten ostatni kawałek w reżyserii Ingmara Bergmana , podobnie jak wielu innych przed w Dramaten, taki Sonaty z widma przez Augusta Strindberga ( 1973 , z Harriet Andersson i Gunnel Lindblom ) i Le Songe przez tego samego Strindberga ( 1986 , z Lena Olin i Kristina Adolphson ).

Drugi reżyser, z którym często współpracuje w tym samym teatrze jest Alf Sjöberg , zwłaszcza na Troilus et Cressida Williama Szekspira ( 1967 , z Max von Sydow i Kristina Adolphson) i Ennemis przez Maxime Gorki (1973, z Erland Josephson i Gunnel Lindblom) .

Trzeba też wspomnieć, wśród jego ostatnich kawałków Dramaten, Marie Stuart przez Friedricha von Schillera ( 1989 , z Bibi Andersson w roli tytułowej i Mats Bergman ) i Mort d'un komiwojażer przez Arthura Hillera (jego przedostatni, 1992 , z Jarl Kulle i Mona Malm ).

W kinie , Gösta Prüzelius pomaga osiemdziesiąt siedem filmów szwedzkich (lub koprodukcji) od 1945 roku , ostatnie będące najlepszymi intencjami z Bille August ( 1992 , z Samuelem Fröler i Pernilla August).

Tymczasem możemy przytoczyć Barabasza Alf Sjöberg ( 1953 , z Ulf Palme w tytułowej roli i Eva Dahlbeck ), Nattens ljus przez Lars-Eric Kjellgren ( 1957 , z Larsem Ekborg i Gunnar Björnstrand ), Letnia Paradise przez Gunnel Lindblom ( 1977 , z Sif Ruud i Marianne Aminoff ) czy dwie inscenizacje Ingmara Bergmana, La Honte ( 1968 , z Liv Ullmann i Maxem von Sydowem) oraz Fanny i Alexandre ( 1982 , z Ewą Fröling i Janem Malmsjö ).

Wreszcie w telewizji (głównie szwedzkiej) wystąpił w siedmiu filmach telewizyjnych ( 1961 - 1989 ) i dwudziestu serialach ( 1952 - 2000 ), w tym Varuhuset (jeden odcinek, 1987 ), a zwłaszcza Rederiet  (w) (jego ostatni serial, dwa - sto sześćdziesiąt odcinków, 1992-2000 ).

Teatr (wybór)

W Dramaten

Inne miejsca

Filmografia częściowa

Kino

Telewizja

(seria)

Linki zewnętrzne