Antoniusz i Kleopatra | ||||||||
Śmierć Kleopatry. Grawerunek George'a Noble'a , według obrazu Henry'ego Treshama . 1801. Akt V. Scena II. | ||||||||
Autor | William Szekspir | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Kraj | Anglia | |||||||
Uprzejmy | Historyczna tragedia | |||||||
Miejsce publikacji | Londyn | |||||||
Data wydania | 1623 | |||||||
Data utworzenia | między 1606 a 1608 rokiem | |||||||
Chronologia | ||||||||
| ||||||||
Antoine et Kleopatra (Antony and Cleopatra) to gra , sklasyfikowany w historycznych tragediiz Szekspira .
Pierwsze wykonanie miało miejsce w 1606 lub 1608 roku, a pierwsza publikacja w 1623 roku .
Głównym źródłem Williama Szekspira jest La vie de Marc Antoine par Plutarque , zgodnie z tłumaczeniem francuskiego tekstu Amyot dokonanym przez Thomasa Northa . Szekspir ściśle śledzi relację Plutarcha, pomijając jedynie kampanię Antoniusza przeciwko Partom .
Po śmierci Juliusza Cezara Marc-Antoine odziedziczył jedną trzecią rzymskiego świata, w tym Egipt. Zmęczony wojną, wpadł pod urok Kleopatry i mógł spędzić z nią koniec życia, gdyby pozwoliły mu na to potrzeby państwa i ataki jego rywala Oktawy Cezara. Wezwany do Rzymu na konferencję na szczycie, poślubił siostrę Oktawiana.
Kleopatra jest wściekła i robi wszystko, co w jej mocy, by odzyskać miłość, co z kolei rozwściecza Octave. Wypowiada wojnę Egiptowi, a militarna słabość Kleopatry prowadzi do jej niepowodzenia. Antoniusz popełnia samobójstwo, a Kleopatra, zamiast wstydzić się parady ulicami Rzymu, robi to samo.
Antoniusz i Kleopatra ( Źródło Wiki )