Viviane | |
Fikcyjna postać pojawiająca się w The Arthurian Legend . |
|
![]() Pani Jeziora zabierająca Lancelota od swojej matki. | |
Znany jako | Pani Jeziora, Niniane, Nyneve, Nimue |
---|---|
Seks | Kobiecy |
Czynność | Wróżka |
Otoczenie | Król Artur , Lancelot du Lac , Merlin |
Wróżka Viviane lub Pani Jeziora to mityczna postać z legend arturiańskich , który daje miecz Excalibur do króla Artura , prowadzi umierającego króla do Avalon po bitwie Camlann , zachwyca Merlin , i kształci Lancelot du Lac po śmierci ojca i szaleństwo matki. Różni autorzy i kopiści legendy arturiańskiej nadali Pani Jeziora różne imiona, takie jak Viviane, Niniane, Nyneve czy Nimue.
Wiele odmian imion nadawanych Pani Jeziora można podzielić na dwie grupy: te, które odnoszą się do formy Niniane , lub Nimue , oraz te, które przypominają Viviane . Uczeni od lat dyskutują o pochodzeniu imion wymienionych w każdym z dzieł odnoszących się do legendy arturiańskiej , czego rezultatem są szczegółowe badania każdej hipotezy.
Uważa się, że nazwa nemue jest związana z Mnémé lub Mnemosyne , matką muz w mitologii greckiej i rzymskiej . Innym możliwym korzeniem jest celtycka nazwa Niamh . Czasami wydaje się, że to imię jest związane z walijską boginią Rhiannon . Hipotezę tę potwierdza etymologia podana w Suite du Merlin . Można również sądzić, że nazwa ta jest związana z rzeką Ninian w kontynentalnej części Bretanii .
Niektórzy faworyzują formę Viviane i twierdzą, że jest ona prawdopodobnie pochodną Vi-Vianna , od Co-Vianna , wariantu Coventina , imienia rzymsko-celtyckiej bogini wody. Jest prawdopodobne, że to imię z kolei odnosi się do Gwendoloeny , towarzyszki Merlina , a jej łacińskie imię wymawia się podobnie do Coventina po łacinie . Spekulowano również, że Viviana może być formą pochodzącą od Diane . Czasami widzimy w tej formie francuską adaptację legendarnej irlandzkiej bohaterki Bfinn , czyli Bé-Binn , której imię oznacza „ białą kobietę ”, gdyż biel często kojarzona była z towarzyszami Merlina.
Viviana mieszkała w lesie Brocéliande , w Darnantes i Briosque (miasta, w których żyło wiele gatunków wróżek, takich jak smoki). Porwała młodego Lancelota , gdy był jeszcze dzieckiem, po śmierci jego ojca, króla Ban de Bénoïc (który zmarł ze smutku, gdy zobaczył, jak jego ukochane miasto Trèbes zostało spalone ). Zabrała go w głąb swojego Jeziora , zwanego także Jeziorem Diane, gdzie go wychowała. Lancelot wyszedł dopiero w wieku osiemnastu lat. Ze swojej strony jej matka, królowa Elaine , do końca życia przeszła na emeryturę do klasztoru. Viviana uczyła Lancelota sztuki i listów, napełniając go mądrością i odwagą, czyniąc go znakomitym rycerzem. Następnie zabrała go na dwór Artura w Camelot , aby tam pasował na rycerza i przedstawiła go Rycerzom Okrągłego Stołu , z których stał się najsłynniejszym przedstawicielem.
Po śmierci Ygraine , matki Morgana , Viviana zajęła się tą ostatnią, czyniąc ją magiem, natomiast czarodziej Merlin zajął się edukacją jej przyrodniego brata, przyszłego króla Artura . Według innych tekstów, Morgane nie byłaby przyrodnią siostrą Artura, ale jego siostrą i nie zostałaby wychowana przez Viviane, ale też nauczyłaby się swojej magii od Merlina. Viviana chroni Artura, jego dwór oraz dworski i rycerski ideał, który ucieleśnia, podczas gdy Morgana pragnie utraty brata i szwagierki, królowej Ginewry ( por . Lancelot w prozie, Merlin Huth to Król Śmierci Artur na przykład). Mówi się również, że napisała list miłosny do Artura.
W cyklu Post-Wulgata to nie Viviana daje miecz. To jest oferowane przez anonimową damę wbrew obietnicy usługi. Przybywa pewnego dnia na dwór Artura, by o to poprosić: chce, aby głowa rycerza Balina pomściła członka jego rodziny, ale ostatecznie to ona zostaje ścięta przez Balina. Autor ujawnia dalej, że w rzeczywistości była to osoba o niewielkiej wartości moralnej, która chciała pomścić śmierć nie krewnego, ale nielegalnego kochanka. Thomas Malory przejął wersję post-Wulgaty.
Tematem Pani Jeziora, z lub bez Lancelota, została reaktywowana na rzecz XIX th century szczególnie Pani jeziora z Waltera Scotta , który zainspirował Dziewica z jeziora (1819), opery Rossiniego . The Songs of Ellen z poematu Scotta były ustawione do muzyki Franza Schuberta (trzeci - Ellens Dritter Gesang - znane jest dziś jako Ave Maria ). Alfred Tennyson wystawił go kilkakrotnie w Idyllach króla . W domu Viviana jest zdrajczynią, która więzi Merlina, podczas gdy Pani Jeziora, która wychowuje Lancelota i oddaje swój miecz Arturowi, pozostaje anonimowa.
W 1852 roku Paul Féval w swoim zbiorze powieści Les Nuits de Paris wymienia wróżkę Viviane pod imieniem Veiven i czyni ją „kapłanką Słońca”, która kradnie Merlinowi magiczny kubek, który czyni każdego, kto się w nim napije . zakochać się.
W XX th century, Robert Graves wykonane Nimue jedną formę potrójnej bogini jego powieści Siedem dni w Nowym Krecie ( Watch The Rise North Wind ). W L'Enchanteur , René Barjavel preferuje przypomnieć ją jako zakochany i mądry, nie mając nadużywane Merlin aby uzyskać swoje uprawnienia, ale będąc łagodny wspólnikiem do niego. W Cyklu Pendragon , Stephen Lawhead zajmuje postać Pani Jeziora pod inną nazwą: Charis , córka Najwyższego Króla Avalon (lepiej znany jako Atlantis ). Poślubieni z bretońskim księciem Taliesinem , w Bretanii na długo przed Pendragonem , urodziliby w bólu Merlina Zaklinacza . Po śmierci Taliesina , Charis zaopiekuje się Merlinem i uda się na spoczynek w Jeziorze Logres , stąd jej imię "Lady of the Lake" . Następnie uformowała młodą dziewczynę o imieniu Malycea, która później odkryła, że jest księżniczką królestwa zwanego „Wiatru” (legenda o Malycei na Wschodzie, przetłumaczona z hindi ).
W The Cycle of Avalon autorstwa Marion Zimmer Bradley Pani Jeziora to tytuł arcykapłanki, który po Viviane nosi Niniane, a następnie Morgane. Nimue to imię innej młodej kapłanki, która uwodzi Kevina Barda (następcy Merlina).
W sagi Wiedźmin (w języku polskim : Wiedźmin), wg autora Andrzeja Sapkowskiego , Pani Jeziora i arturiański mit zostały wymienione przy wielu okazjach. Cirilla Fiona Elen Riannon , druga główna bohaterka, jest wyznaczona jako Pani Czasu i Przestrzeni, ponieważ jest posiadaczką Starożytnej Krwi i musiała znaleźć jezioro Tarn Mira oraz tajemniczą Wieżę Jaskółki, aby odkryć bezmiar prawdziwej mocy. Z kolei Nimue verch Wledyr ap Gwyn (po walijsku „Nimue, córka Wledyra, syna Gwyna”), jest magiem z Wyrwy (Brugge). Mieszkała na wyspie Inis Vitre, w centrum jeziora Blest (miejsce nieznane), gdzie studiowała historię Cirilli i Geralta de Riv . Kiedyś poprowadziła Cirillę zagubioną w przestrzeni i czasie, aby pomóc jej wrócić do pierwotnej epoki. Z tych powodów, a także w celu zachowania niejasności co do ich tożsamości i / lub mocy, ci dwaj magowie są nazywani "Panią Jeziora". Zauważymy też, że pod sam koniec sagi, kiedy Geralt i Yennefer umierają, Cirilla wsadza ich obu do łodzi, zabiera nad jezioro i cała trójka znika we mgle. Najbardziej rozpowszechniona teoria zakładała, że Cirilla sprowadziła ich na wyspę Avalon, nawiązując do legendarnej śmierci króla Artura. Warto również zauważyć, że Cirilla posiada jedyny w swoim rodzaju miecz, Zireael; i że podczas swoich wędrówek spotkała Gileada , syna Lancelota du Lac i Ellan, córki króla Pellesa, władcy Caer Benic, w pobliżu szczytów masywu Yr Wyddfa ( Mount Snowdon , hrabstwo Gwynedd , dzisiejsza Walia ). Pomyli ją z wróżką, prawdopodobnie Vivianą, nazywając ją Panią Jeziora i zadając jej pytania dotyczące poszukiwania Graala. Ponadto czarodziejka Nimue mieszka ze swoim kochankiem, Królem Rybakiem i jej uczniem, marzycielką, która pomoże jej zrozumieć, co stało się z Cirillą, a którą jest nikt inny jak Condwiramurs, kolejna ważna postać w micie arturiańskim.
W Kaamelott , francuskim serialu telewizyjnym, Pani Jeziora jest aniołem wysłanym na ziemię przez Bogów, aby pomóc królowi Arturowi w pogoni za Graalem, granym przez Audrey Fleurot.
W trylogii Saga o królu Arturze o Bernard Cornwell , Nimue i Morgan są dwa praktykanci Merlina. Odnosząc trzy rany (ciało, dumę, szaleństwo), sama Nimue jest w stanie przejąć kontrolę nad Merlinem w przywracaniu Starych Bogów w Bretanii. Morgane, siostra Artura, z zazdrości spiskuje przeciwko nim, posuwając się nawet do zjednoczenia z chrześcijanami.
W brytyjskim serialu Merlin Nimue jest bardzo starą czarownicą, która ma moc sprowadzania życia i śmierci przez filiżankę. Jest główną antagonistką pierwszego sezonu. Pani Jeziora jest z kolei młodą druidką, Freyą, ofiarą klątwy. Przed śmiercią zostaje kochanką Merlina.
Zamek COMPER jest przez zamieszanie z Morgane, całkiem szczególnie związanego z bajki Viviane. Yann Brekilien i Michel Renouard donoszą, że to łowczyni Diane jako pierwsza wzniosła ten zamek, zanim podarowała go lordowi Dymasowi, który widział narodziny jego córki, Viviany. Legenda ta znana jest co najmniej od 1906 roku i znajduje się w wielu przewodnikach turystycznych. Jednak Château de Comper nie jest jedynym, który twierdzi, że jest miejscem narodzin Viviane.
Inna (bardzo niedawna) legenda związana z tym samym miejscem mówi nam, że czarodziej Merlin z miłości do swojej pięknej uczennicy, Viviane, stworzył kryształowy zamek, który znajduje się na dnie głębokich wód wielkiego stawu otaczającego zamek Comper, ukryte w oczach ciekawskich i widoczne tylko dla tych, którzy w to wierzą. To tutaj wróżka wychowała przyszłego rycerza Lancelota, gdy był dzieckiem. Jean Markale opowiedział tę historię grupom uczniów w 1996 roku, a Claudine Glot , założycielka Arthurian Imaginary Centre , nadal opowiada ją do dziś odwiedzającym to miejsce i każdemu, kto chce ją usłyszeć. Pochodzenie tej legendy był, według Louis Bouyera i Mireille mentre, w odbiciu dworu na wodach stawu, ale Jean Markale dopuszczone do bycia twórcą tej legendy .
W Wielkiej Brytanii wiele miejsc twierdzi, że jest jego domeną, w tym Dozmary Pool i Loe Pool ( Kornwalia ), Llyn Llydaw na zboczach Mount Snowdon i Llyn Ogwen ( Walia ), Pomparles Bridge , Loch Arthur, Aleines.
Najstarsza lokalizacja jeziora znajduje się w Lancelot w prozie , napisanej około 1230 roku. Miejsce, w którym Lancelot się wychowuje, znajduje się w rzeczywistości na północ od Trèves-Cunault, nad Loarą, w miejscu zwanym Saint-Pierre-du-Lac, w środek lasu (obecnie wymarły) Beaufort-en-Vallée („Bois en Val” powieści).