Prezes Towarzystwa Literackiego | |
---|---|
1876-1877 | |
Agénor Altaroche Paul de Musset | |
Prezes Towarzystwa Literackiego | |
1865-1868 | |
Emmanuel Gonzales Paul de Musset |
Narodziny |
29 września 1816 r. Hotel de Blossac ( Rennes ) |
---|---|
Śmierć |
7 marca 1887 r.(w wieku 70 lat) 7. dzielnica Paryża |
Pogrzeb | Cmentarz Montparnasse |
Imię i nazwisko | Paul Henry Corentin Féval |
Pseudonimy | Sir Francis Trolopp, Daniel Sol, Francis Trolopp |
Narodowość | Francuski |
Trening |
Lycée Émile-Zola de Rennes ( matura ) (1826-1833) University of Rennes ( studia prawnicze ) (do1836) |
Zajęcia | Pisarz (1839-1886) , dramaturg (1838-1876) , powieściopisarz (1841-1886) , prawnik (1836-1837) |
Dziecko | Paul Féval son |
Religia | Kościół Katolicki |
---|---|
Partia polityczna | Rojalizm |
Ruch | Konserwatyzm |
Gatunki artystyczne | Nowela , płaszcz i sztylet powieść , literatura wampir , powieści detektywistyczne , historyczny romans , dramat romantyczny |
Dzwonnik , Wampir , Biały Wilk , Nocne Quittance , Tajemnice Londynu |
Paul Féval jest francuskim pisarzem urodzonym w29 września 1816 r.w Rennes i zmarł dnia7 marca 1887 r.w Paryżu 7 th .
Jego płodna praca, składająca się z ponad 70 popularnych powieści publikowanych w odcinkach i prawie 70 wiadomości więcej „co najmniej trzydzieści sztuk, opracowań historycznych, broszur chrześcijańskich, broszur”, odniosła za jego życia duży sukces, dorównując tym Honore de Balzac i Alexandre Dumas .
Paul Henry Corentin Féval urodził się dnia 29 września 1816 r.o wpół do trzeciej wieczorem w hotelu de Blossac , rue du Four-du-Chapitre w Rennes . Jego ojciec, rojalista i chrześcijanin, pochodzący z Troyes , należy do pomniejszego magistratu: jest doradcą królewskiego dworu miasta. Jej matka, Jeanne Joséphine Renée Le Baron, jest Bretonką z regionu Redon i wnuczką prawnika Henri François Potier de La Germondaye . Rodzina jest liczna (pięcioro dzieci), a dochody są niewystarczające. W 1826 , w wieku 10 lat, Paul rozpoczął staż w Royal College of Rennes (dziś Lycée Émile-Zola ). Jej ojciec zmarł w następnym roku.
Po trzecie, w apogeum rewolucyjnych niepokojów 1830 r. wygłaszał poglądy monarchistyczne w kolegium i wszczynał walki. Dyrektor prosi go, by poszedł i uspokoił się na wsi. Spędził kilka miesięcy ze swoim wujem, Guillaume de Foucher de Careil, w Château de la Forêt-Neuve w Glénac . Pobyt naznaczy go głęboko. Spiskowcy zbierają się w nocy na zamku, padają kule. Paul puszcza wodze fantazji, marzy tylko o bitwach, masakrach. Na czuwaniu słyszy makabryczne legendy, przemierza wrzosowiska, wędruje między bagnami, zatapia się we mgle, zbiera opowieści z ust dawnych Chouanów z 1793 roku ... W styczniu 1831 roku wraca do Rennes i wchodzi do klasy drugiej. Stopień licencjata uzyskał w 1833 roku .
Swoje studia ukierunkował na prawo i w 1836 roku zdał licencjat na uniwersytecie w Rennes, aby zostać prawnikiem . Ale szybko zrezygnował z tego zawodu, po bezskutecznej prośbie. W sierpniu 1837 przeniósł się do Paryża jako urzędnik u wuja bankiera, ale świat bankowości i handlu mu nie odpowiadał. Wujek na niego poluje, bo nie pracuje. Myśli o literaturze, wykonując drobne zawody, które słabo zapewniają mu egzystencję. Jego pierwsze pisma są odrzucane przez redaktorów.
Zalecenia wprowadziły ją do środowisk katolickich i rojalistycznych. Seal Klub był pierwszy tekst opublikowany w 1841 roku w Revue de Paris . Jego talent dostrzegli wydawcy takich gazet jak La Législature i Le Courrier français . W 1843 roku Anténor Joly , przyszły dyrektor L'Époque , a obecnie redaktor naczelny " Courrier français" , złożył zamówienie u długo anonimowego pisarza na tekst o tej samej inspiracji i podobnym stylu. do Mystères de Paris przez Eugène Sue , do używania tytułu tajemnic Londynie . Ale rezultatu nie można opublikować w obecnym stanie i w katastrofie Anténor Joly postanawia zwrócić się do Paula Févala (o którym właśnie opublikował Le Loup blanc w Le Courrier français ), który zgadza się napisać nową powieść. miesiąc. Rzeczywiście, ogłoszono w dniu 23 listopada 1843Publikacja The Mysteries of London zaczyna się20 grudnia 1843pod pseudonimem Sir Francis Trolopp (na prośbę Joly). Popularny sukces jest natychmiastowy: kiedy kończy się pierwsza część telenoweli28 stycznia 1844 r, Féval wyjechał już do Londynu, aby zebrać informacje, aby napisać resztę i dodać trochę lokalnego kolorytu. Powieść zostanie przedłużona o cztery części do12 września 1844 r. Została podrobiona w Brukseli przez Belgijskie Towarzystwo Księgarni (Hauman et Cie, 9 tomów) i oficjalnie wydana w Paryżu w jedenastu tomach, rozdawana od marca doPaździernik 1844. Jest dwadzieścia reedycji: powstaje sława autora.
Kariera literacka jest zaangażowana i śledzę inne seryjne powieści: Kapitan Spartakus , Les Chevaliers du Firmament , Le Loup Blanc . Féval, który jest konserwatystą, surowo odczuwa rewolucję francuską z 1848 roku : czy poprzez swoje pisma nie przyczynił się do przebudzenia sumienia politycznego ludu i nie uruchomił ruchu, który potępia? Postanawia zatem przeorientować swoją produkcję w bardziej neutralnym kierunku i kontynuuje publikacje.
W 1853 napisał piosenkę Monsieur de Charette , znaną również jako Prends ton fusil Grégoire . Stanie się jedną z najsłynniejszych francuskich pieśni rojalistycznych.
W 1854 poślubił córkę swojego lekarza Marie Pénoyée. Para będzie miała ośmioro dzieci. Syn Paula Févala omówi spotkanie i małżeństwo swoich rodziców:
„Pewnego dnia, kiedy poczuł się przytłoczony, poszedł do gabinetu lekarskiego homeopaty , doktora Pénoyée. Ten ostatni przejął go trochę za sterami i starał się wyleczyć go z załamania nerwowego. Lekarz miał dwudziestoletnią córkę Marie Pénoyée. Jeśli pierwszy gwarantował pielęgnację ciała, drugi pozwalał na pielęgnację serca. W 1854 roku Marie podała rękę przyszłemu ojcu ośmiorga dzieci. Jeden z nich urodził się w 1860 r. i nosił imię i nazwisko ojca pisarza. "
1857 to rok, w którym ukazała się powieść Le Bossu ou le Petit Parisien , z którą kojarzy się do dziś.
W 1863 poznał swojego brytyjskiego odpowiednika Charlesa Dickensa , z którym nawiązał przyjaźń.
W 1870 r. , w czasie klęski i Komuny Paryskiej , opuścił Paryż, by na jakiś czas wrócić do Rennes.
W 1876 pozornie powrócił do wiary katolickiej , po drugiej porażce w Akademii Francuskiej i problemach finansowych spowodowanych słabą popularnością. Stał się jednym z redaktorów La France zilustrowane na Abbé Roussel .
Féval próbował swoich sił w większości rodzajów powieści: awanturnicza powieść z Dzwonnikiem, Cavalier Fortune, Kapitan duchów , miejska tajemnica z Tajemnicami Londynu , Czarne ubrania , opowieści bretońskie z Białym Wilkiem , Piękna gwiazda , Pierwsza przygoda Corentina Quimpera , fantastyczna z Wampirem , Mrocznym Rycerzem . Próbował też swoich sił w teatrze, a nawet w historii politycznej i sądowniczej.
Szeroko wykorzystywał tematykę Chouannerie i walk politycznych poprzedzających aneksję Bretanii. W 1879 roku wydawca Victor Palmé opublikował zbiór opowiadań Chouans et Bleus, które zostały starannie przejrzane i poprawione od czasu ich ukazywania się w odcinkach w czasopismach: Le Petit Gars, Le Docteur Bousseau, Le Capitaine Spartacus i La Mort de César .
Na początku lat 80. XIX wieku był podatny na ataki hemiplegii i został przyjęty przez braci Saint-Jean-de-Dieu w Paryżu . Prawie zapomniany w ostatnich latach życia, poświęci je na reorganizację swojej pracy w sensie bardziej zgodnym z moralnością katolicką. On umarł na7 marca 1887 r.przy 19 rue Oudinot , Paris 7 th . Został pochowany na cmentarzu Montparnasse .
W 1984 roku Société des gens de lettres , w hołdzie powieściopisarzowi, który przewodniczył instytucji w 1867 roku , z inicjatywy Suzanne Lacaille, prawnuczki autora , utworzyło Grand Prix Paula-Févala dla literatury popularnej .
Ponieważ dzieło Paula Févala znajduje się obecnie w domenie publicznej, niektóre powieści można legalnie i bezpłatnie pobrać pod następującymi adresami (lista nie jest wyczerpująca):