![]() ![]() ![]() ![]() ![]() | |||
![]() | |||
Sytuacja | |||
---|---|---|---|
Miasto | 7 th | ||
Dzielnica | Szkoła wojskowa | ||
Początek | ul. Vaneau 56 | ||
Koniec | 47 bis, boulevard des Invalides | ||
Morfologia | |||
Długość | 325 m² | ||
Szerokość | 9,75 m² | ||
Historyczny | |||
kreacja | 1720 | ||
Określenie | Dekretem z 30 maja 1851 r. | ||
Dawna nazwa | Chemin Blomet Chemin Plumet Rue Plumet |
||
Geokodowanie | |||
Miasto Paryż | 6888 | ||
DGI | 6971 | ||
Geolokalizacja na mapie: 7. dzielnica Paryża
| |||
![]() |
|||
Ulica Oudinot jest ścieżka w sąsiedztwie Szkoły Wojskowej w 7 th dzielnicy Paryża .
Długość 325 m, zaczyna się na 56, rue Vaneau, a kończy na 47 bis, boulevard des Invalides . Jest jednokierunkowy w kierunku zachód-wschód.
Obszar jest obsługiwany przez linie autobusowe RATP 82 86 92, przy linii
na stacji Vaneau i linią
na stacji Saint-François-Xavier .
Ulica ta otrzymała imię Nicolasa Charlesa Oudinota (1767-1847), marszałka Francji dekretem z30 maja 1851.
Przez metonimii , w „Rue Oudinot” (przez duże „R”) wyznaczone na początku iw połowie XX e wieku Ministerstwo Kolonii, który znajdował się tam.
Ta droga jest pokazana na mapie Jouvina de Rocheforta z 1672 roku w części położonej pomiędzy rue Vaneau i rue Rousselet .
Dawniej zwana „chemin Blomet” od nazwiska właściciela ziemskiego , droga ta nosi nazwę „chemin Plumet” i pojawia się na mapie Jaillot z 1713 roku pod nazwą „rue Plumet” oraz w planie Jeana Beausire z 1720 roku pod nazwą „ Rue Plumel".
Jest on rozciągnięty między rue Rousselet i Boulevard des Invalides według dokumentu patentowego od18 lutego 1720.
Bierze swoją obecną nazwę na mocy dekretu z 30 maja 1851.
Ta ulica jest wymieniony pod nazwą „rue Plumet” - co było jej nazwę w czasie - w nowej Les Misérables przez Victora Hugo , a także w Les Mystères de Paris przez Eugène Sue i nowatorskiego La Femme de trzydzieści. roku z Honoré de Balzac : „Podczas jednego z pierwszych dni czerwca 1844 roku, pani około 50 ... szedł w słońcu, w południe, wzdłuż alei w ogrodzie duży hotel znajduje rue Plumet w Paryżu. » ( Kobieta trzydziestoletnia , rozdział VI).
Za trędowatą fasadą budynku na ulicy (jak pojawia się w 2020 roku) kryje się kompleks nieruchomości o powierzchni ponad 1500 m 2 składający się z samego budynku (1000 m 2 na trzech poziomach), brukowanego dziedzińca, rezydencji 600 m 2 i 950 m 2 ogrodów; całość, opuszczona przez 30 lat, została zlicytowana23 stycznia 2020przez paryski tribunal de grande instance o sumę 35,1 mln euro dla francuskiego finansisty Jean-Bernarda Lafonta ; Gminna umowa zabezpieczająca zobowiązuje nowego właściciela do przywrócenia całości w takim samym zakresie, zabraniając mu prowadzenia jakiejkolwiek rozbiórki lub budowy. Sprzedaż zakończyła się długim epizodem prawnym, gdyż służby Miasta Paryża sporządziły raport o oczywistym porzuceniu działki przez24 grudnia 1998, którego właściciel nie mógł uzyskać unieważnienia przed sędziami administracyjnymi I instancji i apelacji. Budynek został nabyty w dniu12 marca 1990, o wartości 42 mln franków (6,4 mln euro), przez holenderską firmę nieruchomości Beleggingsmaatschappij Belensas BV należącą do Elisabeth Galard Terraube, członka szlacheckiej rodziny Galard, żony Rimonteil de Lombarès, która mieszkała wówczas przy rue Oudinot 12, oraz firmy Urbinvest, której kierownikiem była Elisabeth Galard. Rok przed sprzedażą w 1990 roku budynek został poddany procedurze przewidującej jego rozbiórkę. 26 lutego 2020, pracownicy firmy odpowiedzialnej za zabezpieczenie pomieszczeń przed rehabilitacją odkryli w piwnicach zmumifikowane zwłoki zmarłego trzy dekady wcześniej mężczyzny, Jean-Pierre Renaud, w wieku szacowanym na 35-40 lat podczas jego śmierci, co pokazało oznaki złamań i ran kłutych.
W grudzień 1930 : tłum podczas choroby marszałka Joffre .
Francuskie ministerstwo zamorskie .
Zdrowie Dom Saint-Jean-de-Dieu w n o 19.
Tablica hołd Pierre de Coubertin na n ° 20.