Las Senart | |||
Zarośla lasu Sénart w Tigery w kwietniu. | |||
Lokalizacja | |||
---|---|---|---|
Pozycja | Essonne i Seine-et-Marne | ||
Informacje kontaktowe | 48°40′00″ północ, 2°29′00″ wschód | ||
Kraj | Francja | ||
Region | Ile-de-France | ||
Geografia | |||
Powierzchnia | 3000 ha | ||
Długość | 9,79 km | ||
Szerokość | 6 km | ||
Wysokość | 90 m² |
||
Uzupełnienia | |||
Ochrona | Las ochronny | ||
Status | Las państwowy | ||
Geolokalizacja na mapie: Île-de-France
| |||
Las Sénart jest National Forest , w południowo-wschodniej części Île-de-France , po obu działów o Seine-et-Marne i Essonne .
Las Sénart rozciąga się na około 3000 hektarów, na zachodnim krańcu płaskowyżu Brie , między dolinami Sekwany i Yerres . To dzięki gliniastemu podglebie i brakowi rzeźby terenu istnieje około 800 stawów .
Las rozciąga się na czternaście gmin ( Boussy-Saint-Antoine , Brunoy , Combs-la-Ville , Draveil , Epinay-sous-Senart , Etiolles , Lieusaint , MONTGERON , Quincy-sous-Senart , Saint-Germain-lès-Corbeil , Soisy -sur-Seine , Tigery , Vigneux-sur-Seine i Yerres ) oraz dwa wydziały ( głównie Essonne i Seine-et-Marne ). Jest to część masywu leśnego Sénart, zasadniczo własność państwowa (91% jego powierzchni), w której znajduje się również 5% lasów prywatnych , 3% lasów komunalnych (Draveil, Soisy-sur-Seine, Montgeron, Quincy-sous-Sénart i Combs-la-Ville) oraz 1% nieruchomości regionalnych (Le Bois Chardon i La Fosse aux Carpes). To dało jej nazwę do nowego miasta z Sénart , do których gminy Combs-la-Ville, Lieusaint, Saint-Pierre-du-Perray i Tigery należą (a wcześniej Etiolles, Saint-Germain-lès-Corbeil i Soisy- sur -Seine) oraz społeczności aglomeracyjnej Sénart Val de Seine , która skupia trzy gminy: Draveil, Montgeron i Vigneux-sur-Seine.
Główne gatunki to dąb , z których niektóre mają kilkaset lat , kasztan , grab , brzoza , sosna zwyczajna i inne drzewa iglaste . Większość drzew iglastych pochodzi z ponownego sadzenia na działkach zniszczonych przez pożary .
Las został zmodyfikowany przez burze z grudnia 1999 r. isierpień 2000.
Jest to zwyczajna fauna lasów Île-de-France: dziki , jelenie , lisy , zające , króliki i wiewiórki . Wśród gatunków ptaków występujących w lesie są gołębie , słonki , wrony , kaczki , wrony , sroki i sójki . Liczne stawy są domem dla kilku gatunków żab i płazów , z których niektóre są objęte ochroną.
W 2006 roku 15 000 okazów wiewiórek syberyjskich ( Tamias sibiricus ), zwanych także „koreańskimi wiewiórkami”, zostało zidentyfikowanych ze zwierząt domowych wypuszczonych na wolność od lat 60. przez ich właścicieli. To największa znana populacja we Francji. Gatunek ten jest pod nadzorem, ponieważ może być inwazyjny ; często przenosząc kleszcze , prawdopodobnie przenosi boreliozę ; jest także nosicielką pcheł .
Las Sénart jest reliktem starego zalesionego łuku wschodniego Paryża . W IX th century, to nadal dołączył do Las Fontainebleau i był podłączony do północnych lasach Vincennes , Livry i Bondy .
Położona mniej niż trzydzieści kilometrów od Paryża , bardzo wcześnie była pożądana przez królów Francji . Była częścią królestwa królewskiego od Philippe le Bel w 1314 aż do Rewolucji Francuskiej . Saint Louis stworzyłby Ermitaż Notre-Dame de Consolation . Na potrzeby łowieckie Ludwik XIV zlecił zaaranżowanie drogi leśnej prostej i skrzyżowań gwiazdowych, aby polować z psami na wilka i jelenia . Jednocześnie zleca się szeroko zakrojone prace melioracyjne (wciąż widoczne są duże kolektory, takie jak Rów Daniela). Ludwik XVI, który uprawiał również polowania strzeleckie, prowadził tam bażanty .
Mówi się, że jest to, że podczas Senart lasu królewskiego polowania, Louis XV spotkał M mi LENORMAND d'Etiolles (Jeanne Poisson) który zostanie markizą de Pompadour .
Później Ludwik XVI ustanowił na rzecz swego brata, hrabiego Prowansji i przyszłego Ludwika XVIII , ówczesnego właściciela zamku Brunoy , dowództwo łowieckie Sénart. Te zeszyty skarg mieszkańców Draveil będzie domagać się jej stłumienie w 1789 roku .
W XVII th i XIX th stulecia, drewno jest przewieziony do Paryża przez pływające po Sekwanie . Wielu węgli żyjących w lesie produkowało tam węgiel drzewny .
Eugène-François Vidocq , szef Sûreté , w 1811 r. aresztował bandytów na drodze do Lieusaint, w lesie Sénart.
Malarz Eugène Delacroix , pisarz Alphonse Daudet , który mieszkał w Champrosay (gmina Draveil), zainspirował się tymi krajobrazami.
W czasie I wojny światowej las był częścią umocnionego obozu Paryża. Jest mocno zdegradowany przez okopy , wykopane tuż przed konfliktem i używane do września 2015 roku (są one nadal dobrze widoczne, podobnie jak część starej fabuły na zdjęciach lotniczych ). Od lat 20. XX wieku atrakcyjność lasu Sénart dla publiczności nie osłabła. W latach 90. odwiedzał go ponad 3 miliony osób rocznie.
26 lipca 2006, pożar zniszczył 90 ha lasu w gminach Brunoy i Montgeron , głównie na ogólnodostępnych plantacjach iglastych. Obecnie lasem państwowym zarządza Państwowy Urząd Leśnictwa (ONF). Jest to obecnie pożądana przestrzeń, z wieloma problemami społecznymi, gospodarczymi i środowiskowymi, obejmująca czasami sprzeczne interesy ...
W latach 1995-2001 osoba popełniła 33 gwałty, próby gwałtu i napaści seksualne na biegaczy lub spacerowiczów. Podejrzany, mieszkający w Roubaix (północ), ojciec rodziny i mający 40 lat w 2015 roku, został ostatecznie uwięziony dwadzieścia lat po faktach, dzięki analizom DNA z nasienia i zgubionego zegarka oraz dzięki technice DNA znanej jako „pokrewieństwo”. . Afera nazywa się aferą gwałciciela na motorowerze lub aferą gwałtów w lesie Sénart.
Przez dekret z dnia15 grudnia 1995masyw Sénart został sklasyfikowany jako las ochronny o powierzchni 3410 ha , 42a i 67 ca (w tym 3325 ha 4a i 30 ca w Essonne i 85 ha 38 a 37 ca w Seine-et-Marne, odpowiednio 97,5% oraz 2,5%).