Florestan Fernandes

Florestan Fernandes
Rysunek.
Florestan Fernandes w 1964 r.
Funkcje
Federalna zastępca z Sao Paulo
1986 - 1995
Biografia
Data urodzenia 22 lipca 1920
Miejsce urodzenia San Paulo
Data śmierci 10 sierpnia 1995 r.
Miejsce śmierci San Paulo
Narodowość  brazylijski
Partia polityczna Partia Robotnicza
Ukończyć Uniwersytet São Paulo
Zawód Socjolog

Florestan Fernandes (22 lipca 1920w São Paulo , Brazylia - 10 sierpnia 1995 r.) jest brazylijskim socjologiem i politykiem .

Biografia

Biedne dzieciństwo

Florestan Fernandes urodził się w biednej brazylijskiej rodzinie na przedmieściach São Paulo . Jej matka, Dona Maria Fernandes, była portugalską praczką, analfabetką . Jego matka chrzestna, która była patronką jego matki, nazywała go Vicente , ponieważ uważała, że Florestan nie jest odpowiednim imieniem dla biednego dziecka.

Ze względu na potrzeby rodziny Florestan rozpoczął pracę w wieku sześciu lat i wykonywał różne zadania: czyszczenie butów, pomoc stolarza, pomocnika fryzjera , krawcowa i barmana .

Ponieważ życie w pracy wymagało od niego poświęcenia się jej w pełnym wymiarze godzin, w wieku dziewięciu lat przerwał naukę w trzeciej klasie szkoły podstawowej. Dopiero w wieku siedemnastu lat, że zintegrowane starą dojrzewania kurs (aktualny wykształcenie uzupełniające, które mogą być może przypominają drugiej szkoły szansy w Francji ) pod naciskiem klientów baru. BIDU od Libero Badaro Street, gdzie pracował jako kucharz , który uważał Florestana za bardzo inteligentnego, biorąc pod uwagę jego komentarze dotyczące historii , polityki i odczytywania rzeczywistości.

W 1941 roku , ówczesny sprzedawca produktów farmaceutycznych , Florestan dołączył do Wydziału Filozofii , Nauki i Literatury (FFCL) Uniwersytetu w São Paulo (USP). W tym czasie powiedział, że Vicente zaczyna umierać i że nadchodzi Florestan.

Licencję uzyskał w 1943 roku , kiedy gazeta O Estado de S. Paulo opublikowała swój pierwszy artykuł. W 1944 poślubił Myriam Rodrigues Fernandes, z którą miał sześciu synów. W tym samym roku został asystentem profesora Fernando de Azevedo w Katedrze z Socjologii II. Następnie uzyskał stopień magistra na Wydziale Socjologii i Polityki Sao Paulo w 1947 roku z jego tezą Organizacja społeczna Tupinambas i ukończył doktorat na FFCL w 1951 roku z jego pracy społecznej funkcji wojny w Tupinamba społeczeństwie. , Pod kierownictwo profesora Fernando de Azevedo.

W pamiętnikach poparł Florestan badali strukturę plemienia z Tupinambas już zniknął w momencie, za pomocą dokumentów podróżnych. Po ukończeniu doktoratu Florestan uzyskał stanowisko livre-docência  (pt) w USP w Katedrze Socjologii I, a następnie został kierownikiem katedry (jego stanowisko było odpowiednikiem obecnego profesora, ale w strukturze, w której hierarchia była znacznie bardziej sztywna).

Prześladowanie dyktatury wojskowej w Brazylii

Z powodu zaangażowania w uniwersytet był prześladowany przez dyktaturę wojskową ( pierwsze lata ) w Brazylii, a jego stanowisko zostało zniesione na podstawie Ustawy nr 5 (AI-5). W 1969 wyjechał na emigrację do Kanady , gdzie objął stanowisko profesora socjologii na Uniwersytecie w Toronto .

Śmierć

Zmarł w Sao Paulo w wieku 75 lat, ofiara zator masywny gazu (powietrze we krwi), sześć lat po przejściu przeszczepu w wątrobie . Był w trakcie poprawiania notatek do swojej najnowszej książki, The Necessary Contestation - Intellectual Portraits of Mavericks and Revolutionaries, zbioru biografii przyjaciół i bohaterów .

Aktywizm polityczny

Dwukrotnie wybierany przez partię robotniczą na posła federalnego , zachowywał spójność ze swoimi ideami i pracą, wyróżniał się w obronie szkół publicznych oraz projektu dyrektyw i podstaw oświaty. Jego krytyka rządu wojskowego zrodziła jego powiązania z ruchami społecznymi i lewicowymi organizacjami politycznymi oraz walką o edukację publiczną.

Rewolucja w socjologii brazylijskiej

Na uniwersytecie Florestan inauguruje nowy etap w swoim życiu. Zaangażowany w studia i refleksję nad społeczeństwem, pogłębia idee Émile'a Durkheima i wielu myślicieli pozytywistycznej socjologii. Jak organiczny intelektualista wprowadził w świat akademicki nowy profil intelektualny, biorąc odpowiedzialność i angażując się w problemy brazylijskiej rzeczywistości społecznej, zwłaszcza w aktywizm na rzecz ludzi w najmniej uprzywilejowanych warunkach.

W latach czterdziestych Florestan uczestniczył w grupie marksistowskiej , w której poświęcił się badaniom Karola Marksa, który wywarł na niego ogromny wpływ, głównie na dialektykę , gdyż pomogło mu to lepiej zrozumieć dominację społeczeństwa burżuazyjnego i jego metody wyrażane w rzeczywistości społecznej .

Łącząc rygor metodologiczny i badania empiryczne, Florestan Fernandes założył w Brazylii socjologię krytyczną, inaugurując nowy sposób myślenia o rzeczywistości społecznej. Dla Florestana myśl jest myślona cały czas, ponieważ krytyczna refleksja musi być pod myśleniem i myśleniem.

Profesor Florestan krytykował tradycyjną pedagogikę i potępiał postawę wychowawców odległych od procesu społecznego, uważając, że powinni oni angażować się w projekt transformacji społecznej. W ten sposób stał się stałym obrońcą szkoły publicznej, czyniąc z edukacji jeden z głównych tematów swojego życia. Według niego nie byłoby demokratycznego państwa lub społeczeństwa bez demokratycznej edukacji w bezpłatnej szkole publicznej.

Jak dobry marksista bronił wykształcenia związanego z myślą socjalistyczną. Dla niego klasa robotnicza była główną siłą rewolucyjną i dlatego jej członkowie powinni być przygotowani, dobrze poinformowani i świadomi swojej roli, a to powinno być obowiązkiem edukacji. Tak więc rozumiał edukację jako czynnik zmiany społecznej.

Różne postaci, które wyróżniały profesora Florestana Fernandesa w edukacji, to postać nauczyciela, naukowca i aktywisty, postaci, które utrzymywał w innych praktykach i które wykazywały spójność tego intelektualisty przez całą trajektorię jego życia.

Kampania obrony szkół publicznych

Wielu edukatorów było już zaangażowanych w dyskusję i tworzenie projektu, który poprzez państwo wychowawcy faworyzuje edukację szkolną, zwiększając dostęp i obecność za każdym razem w najmniejszych klasach.

W tym samym czasie, przy wsparciu elit, trwało zatwierdzanie narodowej ustawy o dyrektywach oświatowych, co stało w sprzeczności z tymi propozycjami. W tym kontekście narodziła się kampania w obronie szkół publicznych.

Na znak oburzenia kilku pedagogów z São Paulo zebrało się i przeprowadziło pierwszą państwową konwencję w obronie szkół publicznych, z której wyszła wielka mobilizacja, dająca punkt wyjścia do kampanii.

Kampania ta doprowadziła do zgromadzenia różnych intelektualistów, nawet w innych dziedzinach życia społecznego. W świecie intelektualnym połączyły się różne nurty myślenia o edukacji: idealistyczni liberałowie, pragmatyczni liberałowie i socjaliści , do których Florestan należy, a także Darcy Ribeiro i Fernando Henrique Cardoso .

Prawo dyrektyw i podstaw - LDB

Ponieważ edukacja ukazała się profesorowi Florestanowi jako temat o wielkim znaczeniu, jego akcja w obronie tego tematu okazała się niezapomniana. Poza jego działaniem w kampanii, możemy zauważyć jego działanie w Konstytuancie oraz w procesie budowy LDB.

Florestan Fernandes kontra Darcy Ribeiro

W procesie stanowienia prawa dyrektyw i podstaw wychowania Florestan Fernandes doznał wielkiego rozczarowania ze strony ówczesnego przyjaciela Darcy Ribeiro, który towarzyszył mu przez długi czas w obronie oświaty.

Największą niesprawiedliwość Darcy'ego wobec Florestanu można podsumować w następującym cytacie: „Florestan nie dba o milion studentów proletariatu studenckiego, którzy słono płacą za naukę w nocy, w złych szkołach, stworzonych dla zysku, oszukując ich. Pozostawia ich losowi” .

Florestan, który zawsze walczył o mniej uprzywilejowanych, który mobilizował różne środowiska do budowy projektu demokratycznego i próbował zawrzeć w prawach środki popularyzujące edukację, napotykając opór w komisjach, został zdradzony i ofiarą niesprawiedliwości przez swojego przyjaciela.

Darcy uważał również, że projekt izby skonsolidował obecny system edukacji i utrzymał Brazylię w stanie „[...] kraju, który oferuje swoim mieszkańcom najgorszą edukację” .

Ten konflikt, który przeżywał Florestan Fernandes i Darcy Ribeiro, był otwarty i zajął przestrzeń medialną , trwając niemal do ostatnich dni życia profesora.

Florestan Fernandes przez całe życie był nauczycielem, pomimo hospitalizacji w ostatnich latach. Socjolog nie złagodził profesorskiego i intelektualnego tonu, który go charakteryzował.

Florestan był jednym z największych brazylijskich profesorów i socjologów jako jeden z największych odpowiedzialnych za konsolidację myśli naukowej w badaniu tematów społecznych w Brazylii.

Podstawowe prace

Florestan zaczął pisać pod koniec lat czterdziestych i przez całe życie opublikował ponad pięćdziesiąt książek i setki artykułów. Jego główne prace to:

(te dwie prace są niezbędne do poznania rdzennych społeczeństw Brazylii)

(raport i pytania dotyczące tworzenia nauk społecznych w Brazylii do lat 50. )

(jest to jeden z klasyków socjologii Florestana, zasadniczo typu epistemologicznego)

(w tej pracy Florestan robi panoramę swojej pracy i portretuje Brazylię)

(ta praca łączy prace i badania przeprowadzone w latach, gdy Florestan był uczniem Rogera Bastide na USP i jest poświęcona kilku przejawom kultury popularnej między dziećmi z miasta São Paulo)

(badanie stosunków rasowych w Brazylii)

(wznowienie artykułów opublikowanych w czasopismach naukowych i poświęconych najnowszym pracom z antropologii brazylijskiej)

(są to kluczowe prace dla zrozumienia Brazylii, która nastąpiła po upadku reżimu kolonialnego).

Wkład do brazylijskiej socjologii

Według Octavio Ianniego  (w) wkład Florestana w brazylijską socjologię ma swoje źródło w pięciu źródłach:

Poza tymi pięcioma głównymi źródłami socjologii krytycznej założonej przez Florestana, Ianni wymienia inne inspiracje, takie jak aktywizm polityczny, refleksja nad etyczną i polityczną odpowiedzialnością socjologa, zbliżenie z myślą latynoamerykańską, gdzie możemy podać nazwiska José Martí , José Carlos Mariátegui i Che Guevara i inni. Syntetyzując podstawy socjologii zapoczątkowanej przez Florestana Fernandesa w Brazylii, socjologia krytyczna to ta, która charakteryzuje się sposobem myślenia o rzeczywistości społecznej od podstaw.

W latach 50. Florestan powrócił do problematyki rasizmu w pionierskiej pracy, w której poddał w wątpliwość mit demokracji rasowej w Brazylii i ustąpił miejsca studiom nad demokracją w szerszej formie. W artykule z 1977 roku , opublikowanym w gazecie O Globo , socjolog stwierdza, że ​​w Brazylii „nie ma nawet demokracji dla białych, którzy mają władzę, wyobraźcie sobie dla czarnych i Metysów” .

Edukacja dla Profesora Florestana

António Cândido , intelektualista, przyjaciel Florestanu od ponad pięćdziesięciu lat, wymienia trzy okresy w myśli profesora Florestana Fernandesa: „Był Florestan z lat czterdziestych , Florestan z lat pięćdziesiątych i Florestan z lat sześćdziesiątych, z których powstała synteza. już zrobione. Florestan lat czterdziestych to konstruowanie wiedzy, które budując swoją własną, zbudowało możliwość poznania dla innych. Florestan z lat 50. zaczął pasjonować się wyjaśnianiem wiedzy o świecie, ponieważ mając już instrumenty w ręku, stara się je stosować do rozumienia problemów świata. Trzeci moment to moment Florestana, który zastosowawszy wiedzę do zrozumienia świata, przekształcił go w broń walki. Oczywiście trzy etapy były pomieszane, ponieważ zawsze był trzeci w pierwszym i pierwszy w trzecim. Mam na myśli przewagę” (Candido, 1986, s.  33 ).

Bojowy intelektualista, zaangażowany profesor i wybrany polityk z mandatem w partii robotniczej naznaczyli historię tego wielkiego pedagoga.

Wielkie idee Florestana narodziły się około 1969 roku , w pełnej dyktaturze wojskowej, wraz z przejściem z fazy akademickiej/reformistycznej do polityki rewolucyjnej. Proces konsolidacji myśli rewolucyjnej został zniszczony przez AI-5, co zraziło wielu intelektualistów z uniwersytetów, w tym Florestana, który nie uznawał już uniwersytetu za dynamiczny ośrodek transformacji.

Jego powrót do partii robotniczej nastąpił dzięki zaproszeniu przewodniczącego partii, Luiza Inácio Lula da Silvy , w okresie jego życia, gdy odczuwało się już jego rozczarowanie uniwersytetem.

Wnioski

Florestan Fernandes, od czyściciela butów do profesora uniwersyteckiego, 75 lat życia poświęcony walce z nierównościami społecznymi. Organiczny intelektualista, w sensie zdefiniowanym przez Gramsciego, był doświadczonym działaczem w obronie wysokiej jakości szkół publicznych i miał silne wpływy marksistowskie, przypisując ważną rolę robotnikom ze świadomości klasowej, w tym edukację jako temat o wielkim znaczeniu w budowa i konsolidacja nowego projektu społecznego.

Socjolog wykształcony w 1943, uzyskał tytuł magistra w 1947, a tytuł doktora w 1951. Odgrywał rolę na ważnych uniwersytetach Brazylii i innych krajach oraz zajmuje ważne miejsce w socjologii brazylijskiej dzięki jego działaniom w różnych dziedzinach nauk społecznych, otwierając drogę do profesjonalizacji socjologów poprzez obronę udziału i ingerencji intelektualistów w problemy narodowe, inaugurując nowy sposób myślenia o rzeczywistości społecznej, za pomocą którego możliwa stała się reinterpretacja społeczeństwa i historii oraz socjologia wyprodukowana wcześniej.

Twórca socjologii krytycznej w Brazylii, jego intelektualna produkcja jest przesycona refleksjami na temat kwestionowania rzeczywistości i syntezy myśli. Zmagał się zwłaszcza w okresie dyktatury z wielkimi represjami szerzącymi się w środowisku akademickim, angażującymi intelektualistów w problemy społeczeństwa brazylijskiego. Musiał opuścić uniwersytet i udać się na wygnanie do Kanady na podstawie AI-5, a do Brazylii wrócił dopiero po 1972 roku.

W Brazylii, edukacji reprezentującej jego projekt dla społeczeństwa, intensywnie uczestniczył w kampanii na rzecz obrony szkół publicznych, w tworzeniu forum obronnego, w procesie budowy LDB, w obronie demokratycznej ustawy i miał prawo do poparcia oraz udział różnych podmiotów społecznych.

W ostatnich latach działalności na rzecz edukacji miał wielkie rozczarowanie ze strony dwóch walczących z nim przyjaciół, z tendencją do obrony edukacji na podstawach socjalistycznych przy okazji kampanii obrony szkoły publicznej, Fernando Henrique Cardoso i Darcy Ribeiro. Z tym ostatnim doszło do wielu starć upublicznionych aż do nadejścia ostatnich dni jego życia.

Ten wielki intelektualista na zaproszenie Luli rozpoczął swoje życie polityczne w partii robotniczej, zawsze zachowując jej spójność, ceniąc różnorodność wewnątrzpartyjną, ale pozostając, jak sam siebie nazywał, „samotnym wilkiem” , podziwiając i szanując wszystkie skrzydła przyjęcie. Został wybrany do parlamentu, gdzie przeżywał napięcia momentu transformacji, przez który przechodziła Brazylia. W parlamencie skupił się na obronie sprawy mniej szczęśliwych, nigdy nie rezygnując z poświęcenia się edukacji, odgrywając bardzo ważną rolę w kształtowaniu konstytucji z 1988 r. Wierzył, że konstytucja może je skorygować. .

Przy udziale w konstytucji, znając parlament od środka, Florestan krytykował, mówiąc, że parlament służy podtrzymaniu imperialistycznego konserwatyzmu, wyrażającego napięcia między autorytarną przeszłością a perspektywami na przyszłość, oraz że konstytucja z 88 roku jest procesem niedokończonym, ponieważ zaistniała z nim koniunktura. umieścił konstytucję po jednej stronie, a organizacje ludowe po drugiej.

Socjolog i profesor, polityk zaangażowany w walkę z nierównościami, w obronie edukacji publicznej, socjalizmu, demokracji i solidarności między klasą robotniczą i między narodami Ameryki Łacińskiej, uczynił Florestana Fernandesa wielkim człowiekiem swoich czasów, spójnym, marzycielskim i zaangażowanym do swojej klasy społecznej pochodzenia.

Biblioteka społeczna Uniwersytetu Federalnego w São Carlos ma amfiteatr Florestan Fernandes w hołdzie socjologowi. Biblioteka posiada specjalną salę do czytania dzieł Florestana.

Zobacz również

Powiązany artykuł

Bibliografia

Linki zewnętrzne