Douelle | |||||
![]() Ogólny widok | |||||
Administracja | |||||
---|---|---|---|---|---|
Kraj | Francja | ||||
Region | Oksytania | ||||
Departament | Los | ||||
Miasto | Cahors | ||||
Międzywspólnotowość | Wielki Cahors | ||||
Mandat burmistrza |
Bénédicte Lanes-Fournié 2020 -2026 |
||||
Kod pocztowy | 46140 | ||||
Wspólny kod | 46088 | ||||
Demografia | |||||
Miły | Douellais | ||||
Ludność miejska |
819 mieszk. (2018 ![]() |
||||
Gęstość | 93 mieszk./km 2 | ||||
Geografia | |||||
Informacje kontaktowe | 44 ° 28 ′ 12 ″ północ, 1 ° 21 ′ 38 ″ wschód | ||||
Wysokość | Min. Maks. 115 m 330 m² |
||||
Powierzchnia | 8,77 km 2 | ||||
Rodzaj | gmina wiejska | ||||
Obszar atrakcji |
Cahors (gmina korony) |
||||
Wybory | |||||
Oddziałowy | Kanton Luzech | ||||
Ustawodawczy | Pierwszy okręg wyborczy | ||||
Lokalizacja | |||||
Geolokalizacja na mapie: region Oksytanietanie
| |||||
Znajomości | |||||
Stronie internetowej | douelle.fr/ | ||||
Douelle jest francuski gmina , znajduje się w dziale z Lot w regionie oksytańskiej .
Douelle to mała wioska w obszarze miejskim Cahors położona w Quercy około dziesięciu kilometrów od Cahors na starej linii Monsempron-Libos w Cahors między Fumel i Cahors w winnicach Cahors .
Douelle graniczy z pięcioma innymi gminami.
Caillac | Mercuès | |
Parnac | ![]() |
Pradines |
Saint-Vincent-Rive-d'Olt |
Le Port du Vignoble to spokojna wioska położona u podnóża wzgórz, na lewym brzegu Lotu . Zajmuje wąską trójkątną przestrzeń wyznaczoną od północy rzeką , u ujścia wąwozu dochodzącego od południa, otoczonego wzgórzami Sewenny i Madery.
W starożytnych tekstach Douelle pisano Doela, co po łacinie oznacza „głębokie gardło”. Jej nazwa musi pochodzić od doliny wydrążonej przez strumień (lub rau ) Auronne . Ruisseau de Rouby również nawadnia miasto.
Powierzchnia gminy Douelle wynosi 877 ha; jego wysokość waha się od 115 do 330 metrów .
Linia 913 sieci liO obsługuje wioskę, w kierunku Cahors lub Monsempron-Libos .
Klimat, który charakteryzuje miasto, został w 2010 roku zakwalifikowany jako „zmieniony klimat oceaniczny”, zgodnie z typologią klimatów Francji, która następnie ma osiem głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej . W 2020 roku miasto wyłania się z tego samego typu klimatu w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France , która obecnie ma tylko pięć głównych typów klimatu we Francji kontynentalnej. Ten typ klimatu, jest strefą przejściową między klimatem oceanicznym a klimatem górskim i klimatem półkontynentalnym. Różnice temperatur między zimą a latem zwiększają się wraz z odległością od morza, opady deszczu są mniejsze niż nad morzem, z wyjątkiem obrzeży płaskorzeźb.
Wśród parametrów klimatycznych, które pozwoliły na ustalenie typologii 2010 r., znalazło się sześć zmiennych dla temperatury i osiem dla opadów , których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy z lat 1971-2000. W poniższej ramce przedstawiono siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę.
Gminne parametry klimatyczne w latach 1971-2000
|
Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu, uzupełnione badaniami regionalnymi, w rzeczywistości przewiduje, że średnia temperatura powinna wzrosnąć, a średni spadek opadów, przy jakkolwiek silnych zróżnicowaniach regionalnych. Zmiany te mogą być zapisywane na stacji meteorologicznej z Meteo France najbliższego „Le Montat”, miasto Montat , zlecone w 1986et który wynosi 12 km na południowy w linii prostej , gdzie średnia roczna temperatura wynosi 13 ° C , a ilość opady wynoszą 832 mm w okresie 1981-2010. Na najbliższej stacji meteorologicznej historycznego „Gourdon”, w miejscowości Gourdon , zleconego w 1961 roku i na 30 km , średnie roczne zmiany temperatury od 12,4 ° C na okres 1971-2000, do 12, 7 ° C w latach 1981 2010, następnie 13,1 °C w latach 1991-2020.
Douelle jest gminą wiejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu siatki gęstości gmin INSEE .
Ponadto gmina jest częścią obszaru atrakcyjnego Cahors , którego jest gminą w koronie. Obszar ten, obejmujący 78 gmin, jest podzielony na obszary od 50 000 do mniej niż 200 000 mieszkańców.
Teren miasta, jak wynika z bazy danych Europejskiej okupacji biofizycznej gleby Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem półnaturalnych lasów i środowiska (57,3 % w 2018 r.), w proporcji identycznej jak w 1990 r. (57,3 %). Szczegółowy podział w 2018 r. przedstawia się następująco: roślinność krzewiasta i/lub zielna (30,3%), lasy (27%), uprawy trwałe (21,9%), tereny zurbanizowane (11,5%), wody śródlądowe (7,7%), niejednorodne tereny rolnicze (1,5%).
IGN także udostępnia narzędzie online do porównania ewolucji z czasem użytkowania gruntów w miejscowości (lub terytoriów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).
W średniowieczu w dokumentach dotyczących Douelle widniała łacińska nazwa wsi Doela . Badania toponimii dały kilka możliwych źródeł. Od francuskiego moszczu, od łacińskiego ductus, od którego wzięła się nazwa Ladoux , lub od prowansalskiego doela, co oznacza rów . Inne badania powołują się na niskim łaciński Doga co oznacza przewód wody , albo z Langwedocji Dogo co przekłada się na pustych, które mogą odnosić się do Auronne strumienia skrzyżowania lokalizację. Inne etymologów czerpać Douelle od łacińskiego doela co oznacza głębokie gardło lub z oksytańskiej dougelle , zdrobnienie Dogo , na pusty lub wnęki .
Innym toponimii z Douelle opiera się na obecności złożeniu klepek z Rouergue. Lamela jest częścią budowy baryłkę , słowo od łacińskiego doga .
Jeśli Douelle nie prezentuje średniowiecznych pozostałości, jak niektóre z sąsiednich wiosek, jego historia jest jednak związana z historią Béral de Cessac, której pozostałości zamku stoją dumnie na pierwszym tarasie w dolinie, w najwęższym punkcie pętli utworzony przez rzekę Lot, na jej prawym brzegu.
Aż do XV th wieku Douelle przyłączono do sąsiedniej wsi Caillac do życia zakonnego, a także dla pochówków, co oznacza, że Douellais zostali zmuszeni do wykonywania swoich zmarłych do Caillac . 26 marca 1487 bulla papieża Innocentego VIII wydała zgodę na budowę kaplicy i utworzenie cmentarza w Douelle. Ta kaplica jest starą częścią obecnego kościoła. Wreszcie, w czasie konkordatu , Douelle został całkowicie oddzielony od Caillac.
Historycznie działalność mieszkańców wsi była związana z żeglugą i winem z produkcją beczek . Do portu przybyły klepki z Masywu Centralnego oraz wypłynęły lokalne wina i zboża .
W XVIII -tego wieku Douelle warunkiem bardzo potrzebne dla żeglarzy żeglujących partii. Dlatego nie prosiliśmy gminy o zapewnienie ludzi dla milicji, ale ludzi dla marynarki wojennej. Pod koniec XVIII -go wieku, młodzi mężczyźni Douelle zbuntowali się i na 59 osób tylko 27 pokazał. Rodzice zostali pociągnięci do odpowiedzialności, a oddział 150 mężczyzn dowodzonych przez hrabiego Fumel został wysłany, aby żyć według uznania z rodzinami buntowników. W księdze skarg Douelle i Cessac mieszkańcy skarżą się na niski dochód z winorośli, która jest głównym dochodem społeczności *
Jean Fourastié (1907-1990) spędzał całe lato w Douelle, skąd pochodził. Pierwszy rozdział jego książki Trente Glorieuses jest opisem tej wsi w dwóch epokach, 1945 i 1975.
Pod koniec XX -go wieku , wieś odzyskała swoje pierwotne powołanie z turystyki rzecznej . W XIX th century , to rzeczywiście wypełniane przez żeglarzy , winiarze , bednarzy , stolarzy ... Terminy nadproży drzwiowych wielu domach przypominających jego pomyślności podczas połowie XIX th wieku , dzięki winorośli i wina.
Liczba mieszkańców w spisie z 2011 roku wynosi od 500 do 1499 mieszkańców, liczba radnych w wyborach 2014 to piętnastu.
Gmina wchodząca w skład okręgu Cahors aglomeracji Grand Cahors i kantonu Luzech (przed redystrybucją departamentalną w 2014 r.).
Kropka | Tożsamość | Etykieta | Jakość | |
---|---|---|---|---|
1793 | 1794 | Jean Pierre Fols | ||
1794 | 1795 | Aleksandre Rayet | ||
1795 | 1798 | Guillaume Rascouaille | ||
1798 | 1800 | Antoine Bes | ||
1800 | 1812 | Strony Jeana Raymonda | ||
1812 | 1823 | Jean Pierre Reilhe | ||
1823 | 1830 | Antoine Laur | ||
1830 | 1831 | Louis Valette | ||
1831 | 1850 | Bartłomiej Reilhe | ||
1850 | 1864 | Jean Pierre Marcenaccen | ||
1864 | 1876 | Józef Lasserre | ||
1876 | 1881 | Pierre Peyrot Rigal | ||
1881 | 1884 | Paul Rigal | ||
1884 | 1888 | Jean Theron Rigal | ||
1888 | 1890 | Jean Boutary | ||
1890 | 1892 | Honore Laparra | ||
1892 | 1896 | P. Sers | ||
1896 | 1900 | Louis Rigal | ||
1900 | 1902 | Jean Sers | ||
przed 1981 | ? | Gaston Baudel | DVG | |
1995 | 2008 | Gerard Crantelle | ||
Marzec 2008 | W trakcie | Benedykt Lanes | PCF | |
Brakujące dane należy uzupełnić. |
Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich są szacowane przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2005 roku.
W 2018 r. miasto liczyło 819 mieszkańców, co oznacza spadek o 1,33% w porównaniu do 2013 r. ( Lot : + 0,1%, Francja z wyłączeniem Majotty : + 2,36%).
1793 | 1800 | 1806 | 1821 | 1831 | 1836 | 1841 | 1846 | 1851 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
942 | 783 | 784 | 1,135 | 1178 | 1 232 | 1204 | 1178 | 1,127 |
1856 | 1861 | 1866 | 1872 | 1876 | 1881 | 1886 | 1891 | 1896 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1 219 | 1207 | 1245 | 1,253 | 1246 | 1 160 | 1,072 | 1,032 | 942 |
1901 | 1906 | 1911 | 1921 | 1926 | 1931 | 1936 | 1946 | 1954 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
875 | 799 | 756 | 661 | 625 | 621 | 626 | 534 | 611 |
1962 | 1968 | 1975 | 1982 | 1990 | 1999 | 2005 | 2010 | 2015 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
638 | 673 | 648 | 641 | 693 | 738 | 739 | 823 | 808 |
2018 | - | - | - | - | - | - | - | - |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
819 | - | - | - | - | - | - | - | - |
według ludności gminy lat: | 1968 | 1975 | 1982 | 1990 | 1999 | 2006 | 2009 | 2013 |
Pozycja gminy w wydziale | 37 | 38 | 46 | 36 | 37 | 40 | 38 | 37 |
Liczba gmin w departamencie | 340 | 340 | 340 | 340 | 340 | 340 | 340 | 340 |
Choć nie są to oficjalne dane, ekonomista Jean Fourastié w swoim dziele Les Trente Glorieuses czyli niewidzialna rewolucja od 1946 do 1975 r. podnosi liczbę mieszkańców dokładnie w latach 1946 i 1975. Byłoby to 534 mieszkańców, w tym 279 było częścią ludności czynnej zawodowo w 1946 r. A w 1975 r. wynosiłaby 670 mieszkańców, w tym 215 osób aktywnych zawodowo. Należy zauważyć, że liczba podana przez J. Fourastié w 1975 r. stoi w sprzeczności z danymi dostarczonymi przez INSEE dla tego samego roku.
Port of Douelle zarządza Lot Izby Przemysłowo-Handlowej .
Uprawa winorośli Cahors (AOC) reprezentująca obszar około 125 hektarów w mieście.
Douelle jest częścią akademii w Tuluzie .
W gminie edukację zapewnia szkoła podstawowa .
Wędkarstwo , łowiectwo , bule ,
Budynek jest wymieniony w bazie Mérimée oraz w Inwentarzu Ogólnym Regionu Oksytanii.
Aż do XV -tego wieku, jest załączony do Douelle Caillac dla nabożeństw i pogrzebów. Dopiero 26 marca 1487 papież Innocenty VIII wydał bullę zezwalającą na budowę kaplicy w Douelle, która pozostała filią kościoła Saint-Pierre de Caillac, i założenie tam cmentarza. Pan Cessac i mieszkańcy Douelle kazali wybudować kaplicę wraz z cmentarzem. Osada Cessac pozostała połączona z kościołem Caillac. Dopiero po wybudowaniu mostu Douelle mieszkańcy Cessac poprosili o religijne przywiązanie do Douelle. Dostali 20 maja 1894. Cmentarz został założony w Douelle Cessac i pobłogosławiony przez M gr Grimardias 16 czerwca 1890.
Douelle został oddzielony od Caillaca w czasie konkordatu.
Część wschodnia, który jest najstarszym, a co odpowiada pierwotnej kaplicy, pochodzący z końca XV XX wieku; kaplica ta wyglądała jak krzyż łaciński , pokryta wysuniętymi sklepieniami krzyżowo- żebrowymi i miała ostrołukowe drzwi łukowe w południowym skrzydle.
Gruntownego remontu dokonał w latach 1844-1848 ówczesny proboszcz. W miejscu, gdzie wcześniej znajdował się ołtarz główny, przebito duży portal ; kaplice boczne przekształcono w nawy boczne i podwyższono stare sklepienie; wyburzono fasadę zachodnią, aby do nowej nawy dobudować duży transept i półkolisty chór od zachodu; dzwonnicę z 8 otworami zastąpiono nową z 24 otworami.
Prace nad konsolidacją kościoła przeprowadzono w 1971 roku, przywracając spoiny kamienne i układając nowy tynk. Wnętrze kościoła zostało odrestaurowane w 1987 roku.
Meble należą: ołtarz główny z ołtarza rzeźbionego drewna pochodzącym z końca XVII -tego wieku, z kaplicy kapucynów Cahors i powiedział, uratowany przed zniszczeniem podczas okresu rewolucjonisty przez wioślarzy de Douelle którzy byli tam przejazdem, który zabrał go z nimi do ich wioski; kilka obrazów, w tym Sainte-Claire d'Assise z 1734 r. oraz z tyłu kościoła, na drzwiach wejściowych, obraz, który pierwotnie - otoczony dwiema skręconymi i rzeźbionymi kolumnami z litego drewna, ozdobiony motywami związanymi z winorośl, wciąż obecna w obecnym chórze - zwieńczona ołtarzem antycznej kaplicy, której reprodukcją są witraże chóru; oraz zawieszoną w nawie łodzi, której znaczenia nie poświadcza żaden pisemny dokument, ale której obecność można bez wątpienia wyjaśnić tradycją wioślarską Douelle, ważnego portu rzecznego, który w pierwszej połowie roku liczył około dwudziestu kapitanów. XIX th century (znajdziemy podobny łodzi w innych sanktuariów w regionie, w tym Rocamadour w kaplicy Notre-Dame Island w Luzech ). Witraże zostały wykonane przez malarza szkła z Bordeaux Gustave'a Pierre'a Dagranta .
Port Douelle znajduje się na Lot , w Douelle, w zasięgu Cessac pomiędzy śluzą Cessac, poniżej portu, a śluzą Mercuès.
Most został zbudowany przez inżynierów Renardiera i Schellinxa z inicjatywy rodzin z Douelle w latach 1875-1877 w celu zastąpienia promu. Most został zakupiony przez państwo w 1892 roku od udziałowców spółki właścicielskiej w celu upublicznienia.
Własność Cessac odpowiadała w przybliżeniu terytorium Douelle, z dwoma wioskami Cessac i Douelle z zamkiem i młynem. Biskup Cahors Geraud II Gourdon jest panem Cessac w 1075 r Biskupi Cahors są panami Cessac do XIII th wieku. Ten seigneury był wówczas załącznikiem seigneury Mercuès. Biskup Wilhelm IV z Cardaillac dużo spędził podczas krucjaty albigensów. Jego następca, Géraud V Barasc, był winien pożyczone „85 marek funtów szterlingów” od Arnauda Béraldiego, lorda Labéraudie, który otrzymał w zastaw terytoria Bélaye , Puy-l'Évêque , Luzech , Pradines , Montpezat i Cajarc . Ale Arnaud Béraldi uzyskał możliwość zmodyfikowania tego przyrzeczenia przeciwko własności ziemi Cessac z wioską Douelle. Arnaud Béraldi uważał się za właściciela ziemi cesackiej i przyjął tytuł barona. Relacje między Arnaudem Béraldim i Janem XXII uniemożliwiły biskupom Cahors odzyskanie tej władzy. Panowie Cessac są wasalami biskupa i musieli trzymać uzdę konia biskupa, jedną nogą obutą i jedną bosą, przy każdym uroczystym wejściu biskupa. Panowanie należało do Béraldi (lub Béral lub Bérail) aż do śmierci bez potomka Jeana de Bérail, w 1450. Następnie lenno przeszło na jego kuzyna, Raymonda de Cazillac, który odziedziczył ten przywilej pod warunkiem, że „nosi ono imię i herb Béraldi. Cazillacowie przyjęli wówczas nazwę Bérail de Cazillac-Cessac. Byli Marquis Cessac aż do początku XVIII -go wieku. Seigneury następnie przeszedł do La Roche-Fontenilles. Na ścianie kościoła Caillac znajduje się herb ostatniego barona Cessac, który zginął przed rewolucją, Louis-Antoine de La Roche-Fontenilles.
W tym miejscu Galowie zbudowali już fortyfikacje. Pierwszy zamek został zbudowany około 800 roku. Służył do monitorowania jednego z dwóch brodów Lotu umożliwiającego dostęp do Cessac. Drugi bród w Lot był kontrolowany przez wieżę, która była wyposażona w dzwon, który dawał alarm i który dał nazwę temu miejscu, Carriol.
Zamek odegrał rolę podczas wojny stuletniej . Anglicy próbowali zająć zamek w czerwcu 1385 roku. 400-osobowy oddział Anglików pod dowództwem kpt. de Buch zajął zamek w 1403 roku. Opuścili zamek w czerwcu 1406 roku po zapłaceniu okupu w wysokości 6000 książek. Anglicy osiedlili się w Cessac i 1419, skąd splądrowali okolice. Otrzymali posiłki od angielskiego kapitana Beauchampa w dniu Pięćdziesiątnicy 1424. Następnie Cadurcians stoczyli bitwę w październiku 1424, aby ich wypędzić. Anglicy opuścili zamek dla okupu. Mieszkańcy Cahors następnie rozebrali zamek w listopadzie 1424 r.
Zamek umieszczony w wielu pętli jest dom z XIX -tego wieku w wzniosu na banki. Jest ograniczony dwoma wieżyczkami monitorującymi całą pętlę.