Dietwiller

Dietwiller
Dietwiller
Ratusz.
Herb Dietwillera
Herb
Administracja
Kraj Francja
Region Wielki Wschód
Społeczność terytorialna Europejska zbiorowość Alzacji
Okręg wyborczy departamentów Haut-Rhin
Miasto Miluza
Międzyspołeczność Aglomeracja Mulhouse Alsace
Mandat burmistrza
 Christian Frantz
2020 -2.026
Kod pocztowy 68440
Kod wspólny 68072
Demografia
Miły Dietwillerois
Ludność
miejska 		1,439  mieszk. (2018 wzrost o 1,12% w porównaniu do 2013 roku)
Gęstość 203  mieszk./km 2
Geografia
Informacje kontaktowe 47 ° 41 ′ 31 ″ północ, 7 ° 24 ′ 07 ″ wschód
Wysokość Min. 240  m
Maks. 304  m
Powierzchnia 7,09  km 2
Rodzaj Gmina wiejska
Jednostka miejska Landser
( centrum miasta )
Obszar atrakcji Bale - Saint-Louis (część francuska)
(gmina korony)
Wybory
Oddziałowy Kanton Brunstatt
Ustawodawczy Szósty okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Grand Est
Zobacz na mapie administracyjnej Grand Est Lokalizator miasta 14.svg Dietwiller
Geolokalizacja na mapie: Haut-Rhin
Zobacz na mapie topograficznej Haut-Rhin Lokalizator miasta 14.svg Dietwiller
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 14.svg Dietwiller
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 14.svg Dietwiller
Znajomości
Stronie internetowej http://www.mairie-dietwiller.fr/

Dietwiller jest francuski gmina w regionie Mulhouse znajduje się w powiecie w Haut-Rhin , a od1 st styczeń 2021, na terytorium Europejskiej Zbiorowości Alzacji , w regionie Grand Est .

Gmina położona jest w historyczno-kulturowym regionie Alzacji .

Jego mieszkańcy nazywają się Dietwillerois i Dietwilleroises (po alzacku: d'Katzekepfle (głowy kotów)).

Geografia

Położona najpierw na wschodnim wzgórzu obecnej gminy, zwanej „Vieille Tour” (stary kościół), gmina rozwinęła się w okresie renesansu w Thalweg w Niedermattgraben, a następnie w dół rzeki wraz z budową osiedli mieszkaniowych Valbonne i Roessberg przy koniec XX th  wieku. Niedawne odzyskanie (7 dzwonnic itp.) Pierwotnego wzgórza miasta, w kierunku starego Esswiller.

Rozwój miejscowości wyraźnie podąża w rytmie szwajcarskich zakładów przemysłowych (Sandoz, Ciba-Geigy, następnie Novartis) i samochodów (Peugeot Île Napoléon).

Uwaga  : za Rangenbergiem (na zachód od miejscowości) dość ładny rezerwat przyrody i las. Miejsce dawnych uli.

Gminy graniczące z Dietwiller
Eschentzwiller Habsheim
Landser Dietwiller Niffer
Schlierbach Sierentz

Planowanie miasta

Typologia

Dietwiller jest gminą wiejską, ponieważ należy do gmin o niewielkim lub bardzo małym zagęszczeniu w rozumieniu miejskiej siatki gęstości INSEE . Należy do jednostki miejskiej Landser, międzyresortowej aglomeracji skupiającej w 2017 r. 3 gminy i 4275 mieszkańców, z których stanowi centrum miasta .

Ponadto miasto jest częścią atrakcyjnego obszaru Bale - Saint-Louis (część francuska), którego jest gminą w koronie. Obszar ten, obejmujący 94 gminy, jest podzielony na obszary od 200 000 do mniej niż 700 000 mieszkańców.

Historia

Miasto położone jest w pobliżu dawnego przedzamcza Landser (jednego z czterech murów obronnych habsburskich sprzed 1648 r.). Pierwsze wzmianki w XIII -go  wieku jako Titwihlr . W tym czasie miasto posiadało dwie zależne wioski: Meyenhardt (las Hardt, w kierunku starej stacji, wioska zniszczona podczas wojny stuletniej ) i Esswiller (w zagłębieniu między Dietwiller i Schlierbach, ewakuowana po pożarze na korzyść Dietwillera). Parafia objęta podwójnym patronatem św. Mikołaja i (rzadziej) św. Wendelina.

Heraldyka


Herb Dietwillera

Do ramion z Dietwiller są zdobi następująco:
„Azure z literą T złota zaczepiani przez dwie gwiazdy takie same i wspierany przez sercu srebra. "

Niektóre wydarzenia

Polityka i administracja

Lista kolejnych burmistrzów
Kropka Tożsamość Etykieta Jakość
1959 Wrzesień 1963 Xavier probst    
Listopad 1963 2003 Henri probst    
2003 2016 Robert Riss płyta DVD Dyrektor wykonawczy EDF
2016 W trakcie Christian Frantz    
Brakujące dane należy uzupełnić.

Demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. Legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis powszechny opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji dotyczących kolejno wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, a legalne populacje w kolejnych latach szacuje się za pomocą interpolacji lub ekstrapolacji. W przypadku gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2005 r.

W 2018 roku miasto liczyło 1439 mieszkańców, co oznacza wzrost o 1,12% w porównaniu do 2013 roku ( Haut-Rhin  : + 0,82%, Francja bez Majotty  : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
450 450 512 493 544 553 512 536 539
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)
1856 1861 1866 1871 1875 1880 1885 1890 1895
485 446 480 476 487 490 466 442 430
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1900 1905 1910 1921 1926 1931 1936 1946 1954
412 441 397 385 359 363 335 346 339
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
1962 1968 1975 1982 1990 1999 2005 2010 2015
324 337 470 1,053 1,258 1,189 1310 1,414 1,442
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)
2018 - - - - - - - -
1,439 - - - - - - - -
Od 1962 do 1999: populacja bez podwójnego liczenia  ; w następujących terminach: ludność miejska .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., A następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego

Miejsca i zabytki

Stara wieża, wieża starego kościoła z XII -go  wieku (częściowo zniszczony przez pożar w 1883 roku). Pomniki zmarłych i do nowego kościoła (The XI th  wieku). Bardzo ładna winnica między Vieille Tour a Valbonne. Mała tama za Niedermattgraben, na skraju posiadłości pana Rissa. Wiele domów z muru pruskiego i belek stropowych (między innymi 23,37, 43, 51, 66, rue du Général de Gaulle). W centrum wioski, oryginalny podwójny dom na skrzyżowaniu ulic rue de l'Église i rue du Général de Gaulle. Naprzeciwko stary ratusz ( właściciel M me Riss). Kilka bocznych uliczek przecina wioskę i osiedla (dla wtajemniczonych). Stawy za Rangenbergiem. Jedna z pierwszych oczyszczalni ścieków w regionie nadal znajduje się za majątkiem G. Gérum, między Niedermattgraben a Roessberg.

Kościół św. Mikołaja został zbudowany w 1881 roku. Wewnątrz, za nawą, znajdują się posągi św. Wendelina (1782) oraz Najświętszej Maryi Panny z Dzieciątkiem Jezus. Ołtarze boczne są ozdobione dziełami George Kaiser (koniec XIX th  wieku), a organem jest Rinckenbach (1891).

Osobowości związane z gminą

Heraldyka

Błękitna, wielka litera T ze złota zaczepiona dwiema gwiazdami tego samego, wspartymi na srebrnym sercu.

Twinning

Powiązane artykuły

Uwagi i odniesienia

Uwagi

  1. Według podziału na strefy gmin wiejskich i miejskich opublikowanego w listopadzie 2020 r., Przy zastosowaniu nowej definicji charakteru wiejskiego14 listopada 2020 r w międzyresortowym komitecie ds. wsi.
  2. Pojęcie obszaru ciążenia miast zostało zastąpione w październiku 2020 r. Starym pojęciem obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównanie z innymi krajami Unii Europejskiej .
  3. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.

Bibliografia

  1. „  Typologia miejska / wiejska  ” , na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 3 kwietnia 2021 r . ) .
  2. "  gmina wiejska - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultacje na 3 kwietnia 2021 ) .
  3. „  Understanding the density grid  ” , na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 3 kwietnia 2021 ) .
  4. „  Landser Urban Unit 2020  ” , na https://www.insee.fr/ (dostęp 3 kwietnia 2021 ) .
  5. „  Baza danych jednostek miejskich 2020  ” , na www.insee.fr ,21 października 2020 r(dostęp 3 kwietnia 2021 ) .
  6. Vianney Costemalle, „  Zawsze więcej mieszkańców w jednostkach miejskich  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r(dostęp 3 kwietnia 2021 ) .
  7. "  Lista gmin tworzących zlewisko Bazylea - Saint-Louis ( część francuska)  " , na insee.fr (dostęp 3 kwietnia 2021 ) .
  8. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w zlewni miasta  ” , na stronie insee.fr ,21 października 2020 r(dostęp 3 kwietnia 2021 ) .
  9. Więcej informacji: Louis Abel, Histoire pour Dietwiller
  10. Archiwa departamentalne Haut-Rhin
  11. Organizacja spisu ludności na stronie insee.fr .
  12. Departamentalny kalendarz spisu ludności na stronie insee.fr .
  13. Od wiosek Cassini do dzisiejszych miast na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
  14. Insee - Populacje prawne gminy w latach 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .

Linki zewnętrzne