Udo

Ten artykuł jest projekt dotycząca gminy z Orne .

Możesz dzielić się swoją wiedzą, doskonaląc ją ( jak? ). Baner {{draft}} można usunąć, a artykuł ocenić jako znajdujący się na etapie „Dobrego Startu”, gdy ma wystarczającą ilość encyklopedycznych informacji o gminie.
Jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości, warsztaty czytelnicze w ramach projektu Communes de France są do Twojej dyspozycji, aby Ci pomóc. Zajrzyj również na stronę pomocy, aby napisać artykuł o gminie Francja .

Udo
Udo
Wieś we mgle.
Administracja
Kraj Francja
Region Normandia
dział Orne
Dzielnica Alencon
Międzywspólnotowość Społeczność miejska Alençon
Mandat burmistrza
Jean-Marie Leclercq
2020 -2026
Kod pocztowy 61250
Wspólny kod 61141
Demografia
Miły Udo
Ludność
miejska
412  mieszk. (2018 spadek o 3,96% w porównaniu do 2013 r.)
Gęstość 47  mieszkańców/km 2
Geografia
Szczegóły kontaktu 48 ° 28 ′ 14 ″ północ, 0 ° 00 ′ 58 ″ wschód
Wysokość Min. 147  m
Maks. 370  m²
Obszar 8,78  km 2
Rodzaj gmina wiejska
Obszar atrakcji Alençon
(gmina korony)
Wybory
Oddziałowy Kanton Damigni
Ustawodawczy Pierwszy okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Normandia
Zobacz na mapie administracyjnej Normandii Lokalizator miasta 14.svg Udo
Geolokalizacja na mapie: Orne
Zobacz na mapie topograficznej Orneu Lokalizator miasta 14.svg Udo
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 14.svg Udo
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 14.svg Udo

Cuissai jest francuski gmina , znajduje się w dziale z Orne w tym Normandy regionu , zamieszkany przez 412 mieszkańców.

Geografia

Gminy graniczące z Cuissai
Saint-Nicolas-des-Bois Saint-Nicolas-des-Bois Saint-Nicolas-des-Bois
La Roche-Mabile (pod kątem) ,
Saint-Denis-sur-Sarthon
Udo [1] Kolumbijczycy
Saint-Denis-sur-Sarthon ,
Pacé
Tempo Lonrai

Komunikacja i transport miejski

Gmina Cuissai jest obsługiwana przez sieć autobusową Alto. Ta sieć jest częścią transportu miejskiego społeczności miejskiej Alençon . Cuissai jest częścią linii Itineo 5, Itineo Access, Domino 6 (główna) i 10 linii.

Pogoda

Klimat, który charakteryzuje miasto, został zakwalifikowany w 2010 r. jako „  zdegradowany klimat oceaniczny równin centrum i północy”, zgodnie z typologią klimatów Francji, która następnie ma osiem głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej . W 2020 roku miasto wychodzi z typu „zmienionego klimatu oceanicznego” w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France , która obecnie ma tylko pięć głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej. Jest to strefa przejściowa między klimatem oceanicznym, klimatem górskim i klimatem półkontynentalnym. Różnice temperatur między zimą a latem zwiększają się wraz z odległością od morza, opady deszczu są mniejsze niż nad morzem, z wyjątkiem obrzeży płaskorzeźb.

Wśród parametrów klimatycznych, które pozwoliły na ustalenie typologii 2010 r., znalazło się sześć zmiennych dla temperatury i osiem dla opadów , których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy z lat 1971-2000. W poniższej ramce przedstawiono siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę.

Gminne parametry klimatyczne w latach 1971-2000
  • Średnia roczna temperatura: 10,4  °C
  • Liczba dni z temperaturą poniżej -5  ° C  : 3,1 dnia
  • Liczba dni z temperaturą powyżej 30  °C  : 2,7 d
  • Roczna amplituda termiczna: 13,8  °C
  • Roczna akumulacja opadów: 747  mm
  • Liczba dni opadów w styczniu: 12,1 dni
  • Liczba dni opadów w lipcu: 7,5 dnia

Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu, uzupełnione badaniami regionalnymi, faktycznie przewiduje, że średnia temperatura powinna wzrosnąć, a średnie opady powinny spaść, jednak przy silnych zróżnicowaniach regionalnych. Zmiany te można zaobserwować na najbliższej stacji meteorologicznej Météo-France "Alençon - Valframbert" w mieście Alençon , oddanej do użytku w 1946 roku i oddalonej o 7  km w linii prostej . średnia roczna temperatura zmienia się od 10,8  °C w okresie 1971-2000 do 10,9  °C w latach 1981-2010, następnie do 11,3  °C w latach 1991-2020.

Planowanie miasta

Typologia

Cuissai jest gminą wiejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu siatki gęstości gmin INSEE .

Ponadto gmina jest częścią obszaru atrakcji Alençon , którego jest gminą w koronie. Obszar ten, obejmujący 89 gmin, jest podzielony na obszary od 50 000 do mniej niż 200 000 mieszkańców.

Zagospodarowanie terenu

Podział na strefy gminy, co znalazło odzwierciedlenie w bazie danych European okupacyjnej biofizycznych gleby Corine Land Cover (CLC), jest naznaczona znaczenia użytków rolnych (62,8% w 2018 roku), niemniej jednak w dół w porównaniu do 1990 roku (65,2%). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: użytki zielone (37,7%), lasy (34,3%), grunty orne (25,1%), tereny zurbanizowane (3%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Hydrologia

Cuissai nie identyfikuje żadnego punktu poboru wód gruntowych na swoim terytorium.

Przez miasto przepływają trzy rzeki:

Toponimia

Nazwę miejscowości poświadczają formy Cuisseium w 1202 r. Cuissay w 1793 r.

Toponim pochodzi od antroponimu łacińskiego lub rzymskiego, takiego jak Cucius , Cussius lub Cuttius .

Gentile jest Cuisséen .

Fabuła

Polityka i administracja

Lista burmistrzów
Okres Tożsamość Etykieta Jakość
? 1977 Paul Gasnier Gasnier    
1977 Marzec 2008 René Gasnier   Rolnik
Marzec 2008 W trakcie Jean-Marie Leclercq SE Inżynier leśny
Brakujące dane należy uzupełnić.

Rada gminy składa się z jedenastu członków, w tym burmistrza i trzech zastępców.

Demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis jest obecnie oparty na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów gminy przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2006 roku.

W 2018 r. miasto miało 412 mieszkańców, o 3,96%  mniej niż w 2013 r. ( Orne : -2,51%, Francja z wyłączeniem Majotty  : + 2,36%). Cuissai liczyło do 411 mieszkańców w 1999 roku .

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1793 1800 1806 1821 1836 1841 1846 1851 1856
430 405 368 288 371 378 368 360 341
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)
1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896 1901
324 344 396 398 342 330 290 277 302
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954 1962
290 295 267 277 280 282 266 263 255
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
1968 1975 1982 1990 1999 2006 2011 2016 2018
265 237 260 330 445 411 430 420 412
Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego

Gospodarka

Miejsca i zabytki

Osobowości związane z gminą

Uwagi i referencje

Uwagi

  1. Ludność miejska 2018.
  2. Roczna amplituda termiczna mierzy różnicę między średnią temperaturą lipca i stycznia. Ta zmienna jest powszechnie uznawana za kryterium rozróżniania między klimatem oceanicznym a kontynentalnym.
  3. Opady atmosferyczne, w meteorologii, to zorganizowany zestaw ciekłych lub stałych cząstek wody opadających swobodnie w atmosferze. Ilość opadów docierających do danej części powierzchni ziemi w określonym przedziale czasu jest oceniana na podstawie ilości opadów, którą mierzą deszczomierze.
  4. Odległość obliczana jest w linii prostej między samą stacją meteorologiczną a stolicą gminy.
  5. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi, zatwierdzonej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
  6. Pojęcie zlewni miast zastąpiono w październiku 2020 r. starym pojęciem obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównanie z innymi krajami Unii Europejskiej .
  7. W kartularzu Saint-Martin de Sées.
  8. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.

Bibliografia

  1. „  Geoportal (IGN),” Granice administracyjne „aktywna warstwa  ” .
  2. „  Mapy i rozkłady jazdy linii autobusowych  ” , na stronie altobus.com , Transport miejski społeczności miejskiej Alençon (dostęp 21 sierpnia 2016 r . ) .
  3. Daniel Joly, Thierry Brossard, Hervé Cardot Jean Cavailhes, Mohamed Hilal i Pierre Wavresky "  typów klimatów we Francji, konstrukcji przestrzennych  ", Cybergéo, European Journal of geografii - European Journal of Geography , n o  501 ,18 czerwca 2010( DOI  https://doi.org/10.4000/cybergeo.23155 , przeczytaj online , dostęp 25 lipca 2021 )
  4. „  Klimat we Francji metropolitalnej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ ,4 lutego 2020 r.(dostęp 25 lipca 2021 )
  5. „  Definicja normy klimatycznej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ (konsultacja 25 lipca 2021 r. )
  6. Słowniczek - Opady , Météo-France
  7. „  Klimat Francji w XXI wieku – Tom 4 – Scenariusze regionalne: wydanie 2014 dla metropolii i regionów zamorskich  ” , https://www.ecologie.gouv.fr/ (dostęp 12 czerwca 2021 ) .
  8. [PDF] "  Regionalne Obserwatorium Rolnictwa i Zmian Klimatu (Oracle) - Normandia  " , na normandie.chambres-agriculture.fr ,2020(dostęp 25 lipca 2021 )
  9. "  Stacja meteofrance Alençon - Valframbert - metadata  " , na Donneespubliques.meteofrance.fr (dostęp 25 lipca 2021 r. )
  10. „  Orthodromy between Cuissai and Alençon  ” , fr.distance.to (dostęp 25 lipca 2021 ) .
  11. "  Stacja meteorologiczna Alençon - Valframbert - Normals za okres 1971-2000  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 25.07.2021 )
  12. "  Stacja meteorologiczna Alençon - Valframbert - Normales za okres 1981-2010  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 25 lipca 2021 )
  13. "  Stacja meteorologiczna Alençon - Valframbert - Normales za okres 1991-2020  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 25 lipca 2021 )
  14. „  Typologia miejska/wiejska  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja: 2 kwietnia 2021 r . ) .
  15. "  gmina wiejska - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultowane z 2 kwietnia 2021 ) .
  16. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 2 kwietnia 2021 r . ) .
  17. „  Lista gmin tworzących obszar atrakcji Alençon  ” , na stronie insee.fr (konsultacja 2 kwietnia 2021 r . ) .
  18. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w zlewni miasta  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 2 kwietnia 2021 r . ) .
  19. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 12 maja 2021 )
  20. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 12 maja 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.
  21. Uzasadnienie zapisów PLU gminy miejskiej Alençon: Hydrogeologia i hydrografia ,2007, s.  16.
  22. Uzasadnienie postanowień PLU gminy miejskiej Alençon: Historia lokalna i dziedzictwo kulturowe ,2007, s.  31.
  23. ze wsi Cassini do gmin dzisiaj na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
  24. Albert Dauzat i Charles Rostaing , Słownik etymologiczny nazw miejscowości we Francji , Paryżu, Larousse,1963.
  25. Ernest Negre , Ogólne Toponimia Francji , t.  1: formacje preceltyckie, celtyckie, romańskie , Genewa,1998( czytaj online ) , s.  494.
  26. René Leelley , Słownik etymologiczny nazw miast w Normandii , Condé-sur-Noireau, Wyd. Karol Corlet ,1996( ISBN  2-905461-80-2 ) , s.  107.
  27. „  Zniknięcie René Gasniera, honorowego burmistrza  ” , na ouest-france.fr , Ouest-France (konsultacja 14 grudnia 2014 r . ) .
  28. „  Jean-Marie Leclercq przedstawia się w marcu  ” , na stronie ouest-france.fr , Ouest-France (dostęp 14 grudnia 2014 r . ) .
  29. 2014 reelekcję: „  Cuissai (61250) - Miejski 2014  ” , na elections.ouest-france.fr , Ouest-France (dostępny 8 czerwca 2014 ) .
  30. Organizacja spisu na insee.fr .
  31. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
  32. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
  33. „  Krajowa kartoteka witryn niejawnych  ” [xls] , na stronie development-durable.gouv.fr , Ministerstwo Środowiska, Energii i Morza (konsultacja 22 sierpnia 2016 r . ) .

Zobacz również

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne