Składnik powietrza

Składnik powietrza
kreacja 1909
Kraj Belgia
Rodzaj Siły Powietrzne
Efektywny 4900 (2021)
Stara denominacja Belgijskie Siły Powietrzne
Zabarwienie Roundel Belgii.svg
Wojny I
wojna światowa II wojna światowa Wojna w
Zatoce Perskiej
Wojna w Bośni i Hercegowinie
Wojna w Kosowie
Wojna w Afganistanie
Interwencja wojskowa w Libii
oficer dowodzący Generał-major Thierry Dupont

Składnikiem powietrza (w holenderskim Luchtcomponent aw niemieckim Luftkomponente ) jest jednym z czterech elementów w armii belgijskiej Ponieważ1 st styczeń +2.002. Wcześniej nosiło nazwę Belgijskie Siły Powietrzne ( Belgische Luchtmacht lub Belgische Luftmacht ). Jej głównodowodzącym jest generał major Thierry Dupont .

Historia

Historia lotnictwa armii belgijskiej rozpoczyna się w 1909 roku utworzeniem „Towarzystwa robotników i baloniarzy”. W 1910 r. minister wojny gen. Hellebaut po pierwszym locie zdecydował się na zakup „samolotów”.

5 maja 1911 r.Dostarczono jeden Farman typ 1910, drugi 24 maja i dwa kolejne w sierpniu tego samego roku. „Towarzystwo lotników” zostało utworzone dekretem królewskim z dnia16 kwietnia 1913 r.. W sierpniu 1914 roku firma ta posiadała 22 samoloty. Staje się „belgijskim lotnictwem wojskowym” w dniu20 marca 1915 r. Pierwsza eskadra myśliwska została stworzona z 3 eskadrami w 1918 roku pod nazwą grupy Chasse i mogła zaangażować 40 samolotów.

„Belgijskie lotnictwo wojskowe” staje się następnie „Aeronautyka wojskowa – Militair Vliegwezen” w dniu 1 st marzec 1.920. Podczas I wojny światowej zastępca Valentin Brifaut był pilotem myśliwca w wojsku; następnie prowadził kampanię na rzecz rozwoju tej siły w armii belgijskiej .

W przededniu II wojny światowej lotnictwo wojskowe dysponowało 250 samolotami, z których większość zostałaby zniszczona na ziemi, gdy tylko rozpoczęły się działania wojenne 10 maja 1940 r.

Te siły powietrzne są rozłożone w następujący sposób:

Materiał online w maju 1940 r.
Samolot Pochodzenie Rodzaj Rok nabycia Czynny
Bitwa wróżek Wielka Brytania Lekkie bombardowanie 1938 16
Wróżka Lis Wielka Brytania Lekkie bombardowanie i obserwacja 1933-1938 154
Fiat CR.42 Włochy Łowca 1940 27
Fokker F.VII Holandia Transport 1935 9
Gloster Gladiator Wielka Brytania Łowca 1937 22
Huragan Hawker Wielka Brytania Łowca 1939 20
Koolhoven FK.56 Holandia Zaawansowane szkolenia 1940 12
LACAB GR.8 Belgia Prototyp bombowca 1936 1
Morane-Saulnier MS.230 Francja Obserwacja 1932 23
Potez 33 Francja Lekkie bombardowanie i rozpoznanie 1930 10
Lis R.31 Belgia Obserwacja 1935 33
Lis R.38 Belgia Prototyp myśliwski 1940 1
SABCA S-47 / Caproni ok. 335 Belgia / Włochy Prototyp lekkiego bombowca 1940 1
Savoia-Marchetti SM.73 Włochy Transport 1940 8
Savoia-Marchetti SM.83 Włochy Transport 1940 3
Stampe-et-Vertongen SV-5 Belgia Trening 1936 21
Stampe-et-Vertongen SV-22 Belgia Trening 1933 10
Stampe-et-Vertongen SV-26 Belgia Trening 1933 10


Podczas II wojny światowej wielu belgijskich pilotów wyróżniło się w Królewskich Siłach Powietrznych w trzech całkowicie belgijskich eskadrach.

15 października 1946w Haren (Bruksela-Miasto) powstaje „Belgijskie lotnictwo wojskowe - Belgisch militair vliegwezen”. Jest to po raz pierwszy samodzielna broń Armii. 15 stycznia 1949zostaje przemianowana na „Belgijskie Siły Powietrzne – Belgische Luchtmacht – Belgijskie Siły Powietrzne”. Rozwinął się w NATO podczas zimnej wojny . W 1989 roku na około 250 samolotów myśliwiec miał około 130 F-16 i sto Mirage 5 i koncentrował się na obronie Europy Zachodniej i miał między innymi amerykańskie bomby nuklearne pod podwójnym kluczem .

W latach 90., kiedy podzieliła flotę powietrzną na pięć osób, gruntownie zmodernizowała swoje samoloty i odnowiła amunicję umożliwiającą działanie w operacjach zewnętrznych w ramach koalicji .

Królewski dekret z 21 grudnia 2001zmienia jego nazwę na powietrze składowe. W wyniku porozumienia sformalizowanego 4 marca 2015 r. od 2017 r. nadzór lotniczy nad terytorium Beneluksu prowadzony jest wspólnie z Królewskimi Holenderskimi Siłami Powietrznymi .

W 2016 roku dysponuje 54 F-16 wyposażonymi w pociski AMRAAM i Sidewinder , a od 2025 roku planuje otrzymać 34 nowe myśliwce F-35 , 11 transporterów C-130H zostanie zastąpionych przez 7 A400M (plus jeden samolot z Luksemburga zintegrowany we flocie belgijskiej) w latach 2019-2021.

Zobowiązania

Z formatem 54 myśliwców F-16 w 2010 roku, belgijskie siły powietrzne chcą mieć możliwość rozmieszczenia dziesięciu jednocześnie na dwóch teatrach operacji i mieć trzy w Quick Reaction Alert na terytorium Belgii; z 34 samolotami, które zastąpią je od 2025 roku, planuje rozmieścić sześć myśliwców na stałe i cztery z przerwami.

Dwanaście F-16 Komponentu Powietrznego obecnych w Amendola  (jej) wykonało 679 lotów bojowych podczas wojny w Kosowie w 1999 roku i zrzuciło w ramach operacji Allied Force 279 bomb i pocisków.

W latach 2008-2014 do Kandaharu rozmieszczono najpierw cztery, a następnie sześć samolotów F-16 w celu wsparcia operacji NATO w południowym Afganistanie ( operacje ISAF ).

Podczas interwencji wojskowej w Libii w 2011 roku sześć F-16 rozmieszczonych z bazy lotniczej Araxos w Grecji interweniowało z21 marca 2011. Do dnia 18 maja 2011 roku zrzucili sto bomb, które zniszczyły dokładnie 7 samolotów, 8 hangarów lotniczych, 1 system obrony przeciwlotniczej, 5 czołgów, 16 innych pojazdów, 31 bunkrów i bunkrów amunicyjnych oraz 2 bunkry dowodzenia i kontroli. Do 22 sierpnia przelecieli łącznie 1880 godzin i zrzucili 365 bomb. W sumie pod koniec interwencji zrzucono 472 bomby. Koszt rozmieszczenia tego oddziału szacuje się na 36,4 mln euro z 44 mln euro, które kosztowało Belgijski udział w tym konflikcie.

Od początku napięć między Rosją i jej krajów granicznych, w następstwie kryzysu ukraińskiego, który rozpoczął się w listopadzie 2013 roku, belgijski Air Force uczestniczyło pięć razy w obronie estońskiej przestrzeni powietrznej . , Łotwa i Litwa od stycznia 2016, Zjednoczonych z bardzo mały sprzęt powietrzny.

Od końca 2014 roku eskadra F-16 została rozmieszczona w Jordanii w ramach wojny z Państwem Islamskim .

Ekwipunek

Urządzenia w eksploatacji w 2019 roku to:

Samolot Pochodzenie Rodzaj Czynny Wersje
Myśliwiec
General Dynamics F-16 Fighting Falcon Stany Zjednoczone Samoloty wielozadaniowe 59 F-16AM i F-16BM

Aktualizacja w połowie okresu eksploatacji standardu M6.1

Lockheed Martin F-35 Lightning II Stany Zjednoczone samolot wielozadaniowy 0 dostarczonych z 34 zamówionych. Pierwszy zostanie dostarczony w 2022 roku. F35A
Samolot transportowy
Lockheed C-130 Herkules Stany Zjednoczone Samolot transportowy 8 C-130H
Embraer ERJ-135 Brazylia Samoloty transportujące personel i ewakuacja medyczna 2 ERJ-135LR. Sprzedany w listopadzie 2020 do Amelii .
Embraer ERJ-145 Brazylia Samolot transportowy wysokich osobistości i wsparcie rodziny królewskiej 2 ERJ-145LR. Sprzedany w listopadzie 2020 do Amelii .
Od tego czasu zastąpiony przez 2 Dassault Falcon 7X wydzierżawiony od Abelag Aviation .
Sokół Dassaulta 20 Francja Samoloty o szybkich połączeniach i transport personelu 2 Sokół 20E-5.
Dassault Falcon 900 Francja Samolot transportowy dla ministrów i rodziny królewskiej 1 Sokół 900B.
Airbusa A321  Unia Europejska Samoloty do transportu personelu i wsparcia operacyjnego 1 A321.
Samolot treningowy
SIAI-Marchetti SF-260 Włochy Samoloty szkolenia podstawowego i średniozaawansowanego 32 SF-260D i SF-260M+.
Śmigłowiec
Agusta A.109 Hirundo Włochy Wojskowy śmigłowiec rozpoznawczy i bojowy przeciwpancerny 10 A109BA
NH-Branże NH90  Unia Europejska Helikopter szturmowy, wsparcie morskie i poszukiwawczo-ratowniczy 8 (4 i 4) NH90NFH i NH90TTH.
Alouette III Francja Śmigłowiec wsparcia logistycznego dla statków 3 SA 316B.
Warkot
Łowca B Izrael Taktyczny dron obserwacyjny i rozpoznawczy 13 Łowca-B.

Jednostki

1 st Skrzydło składa się obecnie z około 1900 ludzi wszystkich rang i systemów językowych, podzielonych na trzy grupy (lot, konserwacja i Obrony / Support), jak również antenę medycznej. Eskadra lotnicza składa się na 1 st Skrzydełko jest 5 th na Marchetti . Baza prowadzi również ciężką konserwację dla belgijskich samolotów Alpha Jet , które operują z bazy lotniczej Cazaux we Francji, w ramach francusko-belgijskiej szkoły szkolenia pilotów.

W 2010 Skrzydło Heli przeniesiony z bazy lotniczej Bierset do Beauvechain i połączyła się z 1 st Wing. Trzy eskadry działały wówczas na Agusta A109BA , 15. eskadrze OCTU (jednostka konwersji operacyjnej i szkolenia), 17. eskadrze MRH (wielozadaniowy śmigłowiec) i 18. eskadrze MRH. Od 2014 roku 18. Eskadra lata na NH90 TTH (śmigłowiec transportowy).

W bazie Beauvechain znajdują się również inne jednostki lub organizacje, takie jak Skrzydło Pogodowe, Zespół Królewskich Sił Powietrznych , Jednostka Zakwaterowania w Polu (FAU), ASD (Dyrekcja Bezpieczeństwa Lotniczego), aby wymienić tylko najważniejsze.

W 1942 r. organizacja Todt podjęła się budowy lotniska na zlecenie Luftwaffe, która wykorzystywała je głównie do nocnych polowań. Baza zostanie wydana w 1944 roku przez 1 st USA Division (Big Red One). USAAF będą go używać do 1945 roku w misjach bombowych. W 1947 roku osiada Belgian Air Force w Florennes i wdraża w ciągu 2 e skrzydło do 1 st i 2 TH Eskadry wyposażone Supermarine Spitfire. Płaszczyzny te zostaną zastąpione przez F-84 Thunderjet 1951, K-84F Thunderstreak w 1955 Mirage 5 BA, Br, BD 1970 i F-16 w 1988 Eskadry tanie urządzenia są obecnie 1 st eskadry i 350 e Lot, oba F-16.

Baza lotnicza Kleine Brogel, położona w północnej części prowincji Limburg , została założona w 1945 roku przez aliantów w celu początkowo wsparcia operacji na Renie. W 1951 roku Belgijskie Siły Powietrzne nabyły i ostatecznie wykorzystały teren. Dwa lata później 10 Skrzydło, które wcześniej znajdowało się w Chièvres, przeniosło się do Kleine Brogel. Jednostka ta, która specjalizuje się w różnych misjach bombowych w 2009 roku składa się z trzech dywizjonów: the 31 th eskadra The 349 th Squadron i jednostki konwersji operacyjny wyposażony w F-16 .

Mobilność i elastyczność to dwa podstawowe wymagania w ramach nowego kontekstu bezpieczeństwa, a taktyczny transport lotniczy zajmuje w tym celu kluczową pozycję. Misje te realizuje 15 Skrzydło Transportu Lotniczego (Melsbroek), które do misji taktycznych dysponuje 10 samolotami Lockheed C-130 Hercules oraz innymi typami samolotów jak Airbus A321 , Dassault Falcon 20 , Dassault Falcon 900 , Embraer ERJ-135 i ERJ-145 . Misję 15. Skrzydła można podsumować następująco: „Wszystko, zawsze i wszędzie”. Rzeczywiście, 15 Wing przewozi wszelkiego rodzaju ładunki i pasażerów do najróżniejszych miejsc na świecie, o każdej porze. 15 Wing i 40 Heli Squadron to jedyne jednostki Air Component, które nie tylko są stale gotowe, ale także wykonują swoje rzeczywiste zadania w czasie pokoju.

1 kwietnia 1961 roku na lotnisku w Coksijde narodziła się nowa jednostka: „Flight Héli”. Ten lot, wyposażony w pięć SIKORSKY HSS-1, wznowił działania szybkich łodzi na morzu, początkowo planowanych do poszukiwania i ratownictwa.
Przez pewien czas dwa z tych śmigłowców były używane przez belgijską marynarkę wojenną (obecnie nazywaną marynarką wojenną).
Drugi lot Heli, którego misją był transport ludzi i sprzętu na krótkie odległości, zostaje włączony. Obejmowało to siedem SIKORSKY S-58C dostarczonych przez Société Anonyme Belge de la Navigation Aérienne (SABENA). 1 st kwiecień 1971 lot śmigłowca zmienił status i stała się eskadra składająca się z czterech lotów z dopłatą Flight „Navy” Flight i konserwacji. Aby móc używać tych śmigłowców podczas przelotu, belgijska marynarka wojenna zastąpiła SIKORSKY HSS-1 Alouette III . Pierwszy przybędzie 14 marca 1971, a ostatni 29 kwietnia tego samego roku.
Po trzech latach istnienia jako eskadra Heli, jednostka zostanie przemianowana na 40 SQN Héli, odziedziczoną po swoim poprzedniku, Dywizjonie Transportowym. Powstał w kwietniu 1954 roku na lotnisku Melsbroek i wykorzystywał samolot C-119 Flying Boxcar. 1 st maja 1955 precyzyjnie, dywizjon został rozwiązany z przyczyn ekonomicznych. 30 września 1959 jednostka ta została odtworzona w kontekście zamieszek w Kongo Belgijskim.

To właśnie w grudniu 1998 roku podpisano umowę kupna z B-Hunter  (en) . 1 st  lot nad Belgii odbyła się 27 marca 2001 roku w Elsenborn . Rok 2002 poświęcony był szkoleniu pierwszych specjalistów UAV i dostawie systemu. W 2003 roku skupiono się na szkoleniu i kwalifikacjach załóg lotniczych, znanych jako Crews. Teraz baza UAV 80 Sqn znajduje się we Florennes.

ATCC (Centrum Kontroli Ruchu Lotniczego) SEMMERZAKE zapewnia wojskową kontrolę ruchu lotniczego i koordynację pomiędzy lotnictwem cywilnym i wojskowym. To zadanie stało się ważne dopiero w ciągu ostatnich 35 lat. Wcześniej przestrzeń powietrzna od 7000 metrów należała do wojskowych myśliwców. Jednak pojawienie się cywilnych odrzutowców, których ekonomiczna wysokość przelotowa przekracza 7000 metrów, przyniosło pewne zmiany. Oprócz tej misji koordynacyjnej ATCC SEMMERZAKE zapewnia pomoc statkom powietrznym w niebezpieczeństwie oraz pomoc podczas poszukiwań. Ponadto obserwuje wędrówki ptaków.

Centrum Kontroli i Raportowania Glonów (CRC) jest jedyną belgijską jednostką komponentu lotniczego, która nawet w czasie pokoju znajduje się pod bezpośrednim dowództwem NATO.
Centrum radarowe Glons jest zatem w pełni zintegrowane z systemem obrony powietrznej NATO, rozciągającym się od północnej Norwegii po wschodnią Turcję.
Poszczególne stacje radarowe tworzące ten system, jak również ich centralne komendy, są ze sobą połączone za pomocą łączy „danych” oraz urządzeń komunikacyjnych.

W 2020 roku CRC przeniosło się do obiektów 1er Wing de Beauvechain.

Zawieszenie służby wojskowej w 1991 roku stworzyło wiele problemów.
Z jednej strony misja Sił Zbrojnych musiała zostać zmodyfikowana w ramach armii, która stała się profesjonalna.
Z drugiej strony personel musiał również zrekompensować wycofanie milicjantów z niektórych misji.
To dzięki chęci rozwiązania tego problemu zatrudnienie psów odniosło sukces i ciągły wzrost.

W 1942 r., podczas II wojny światowej, w ramach belgijskiej sekcji Królewskich Sił Powietrznych utworzono w Anglii Służbę Meteorologiczną Obrony Narodowej.
Niemal całkowicie rozwiązana w 1946 roku, po masowych demobilizacjach kończących wojnę 1940-1945, przyjęła w 1947 nazwę Służby Meteorologicznej Sił Powietrznych i ulokowała się w bazie wojskowej Haren. . Jego dowództwo powierzono porucznikowi lotniczemu F. Bastinowi.

Siła robocza

Liczba personelu przydzielonego do tej broni spadła wraz z końcem zimnej wojny

Szeregi

Młodsi wolontariusze

Elitarni Wolontariusze

Młodsi podoficerowie

Elitarni podoficerowie

Starsi podoficerowie

Młodsi oficerowie

Starsi oficerowie

Oficerowie generalni General

Lista dowódców

Patrole akrobatyczne

Akrobby

Ten akrobatyczny patrol, składający się z czterech samolotów, leciał na Meteorach F-8.

Powstał w 1951 roku, a swoją pierwszą prezentację dał 18 maja 1952 roku.

Został uznany za jeden z najlepszych patroli akrobatycznych w Europie.

Pilotami byli major Bobby Bladt, kapitan Bill Oongena, kapitan Dewulf, porucznik Deprins i porucznik Pierre Tonet.

Został rozwiązany w 1956 roku.

Major Bobby Bladt był promotorem powstania Czerwonych Diabłów w 1957 roku.

Czerwone Diabły - Les Diables Rouges

Ten akrobatyczny patrol rozpoczął się w 1957 roku pod dowództwem majora Bobby'ego Bladta, a następnie został niedawno przeniesiony do Chièvres, gdzie odnalazł swojego byłego kolegę z drużyny akrobobów, Pierre'a Toneta.

Z okazji Wystawy Światowej w Brukseli „Belgijskie Siły Powietrzne” chciały zorganizować pokaz lotniczy na niespotykaną dotąd skalę i potrzebny był wiodący patrol do reprezentowania tam Belgii. To była motywacja do stworzenia tego patrolu, który był jednym z najlepszych.

W tym czasie jeździła na Hawker Hunter F.4 . 5 lipca 1959 r. na spotkaniu Gosselies zaprezentował 16 samolotów ewoluujących w formacji podczas swoich akrobacji. Następnie użyje Hawker Hunter F.6.

Zawiesił swój byt 4 października 1963 roku, kiedy Łowcy wycofali się ze służby.

Odrodzi się ze swoich popiołów w 1965 roku, tym razem ewoluując na Fouga Magister CM-170R . Niedawno zostali ewakuowani z kongijskiej bazy w Kaminie . Był to samolot szkoleniowy pośredniczący między samolotem śmigłowym a odrzutowcem wyczynowym.

Formacja składała się z 8 urządzeń i swoją pierwszą prezentację zaprezentowała 27 czerwca 1965 r. w Brustem.

Kryzys naftowy i związane z nim ograniczenia zmusiły personel do zredukowania patrolu do dwóch samolotów w 1972 r. i trzech w 1973 r. Od 1974 r. do ich rozwiązania w 1977 r. patrol ewoluował do sześciu samolotów.

Odłamki

Ten akrobatyczny patrol zaprezentował popis wirtuozerii na F-104G. Była to prezentacja lotu synchronicznego na małej wysokości iz dużą prędkością. Podczas tej prezentacji F-104G przejeżdżał z prędkością ponad 800  km/h we wcześniej określonej lokalizacji i każdy przewracał się. Wykonywali też immelman , pętle i inne sztuczki, wszystko w przeciwnych kierunkach, ich urządzenia stanęły twarzą w twarz. Wyjątkowy aspekt ich prezentacji polegał na dużej szybkości ewolucji, która narzucała im znaczne przyspieszenia i bardzo utrudniała zachowanie ich synchronizacji.

Swój pokaz prezentowali od 1969 do 1975 roku. W sumie zagrali 68 występów, w tym 46 za granicą: Francja, Wielka Brytania, Niemcy, Włochy.

Wygłosili ostateczną publiczną prezentację 21 czerwca 1975 r. i bardzo ostateczną prezentację dla kolegów, przyjaciół i rodziny 11 lipca 1975 r.

Pilotami byli Steve Nuyts i Palmer De Vlieger.

Nazwa patrolu jest aluzją do kształtu F-104G i wrażenia, jakie emanowało z pokazu: „Slivers” oznacza „drzazg”, a także „rozbić”

Pingwiny

Ten patrol operował na SV4B. Składał się z dwóch urządzeń. Pilotami byli komandor Aviator Jean Feyten i porucznik Paul Christiaens. Obaj byli wówczas instruktorami w Podstawowej Szkole Lotniczej Sił Powietrznych (EPE).

Podczas prezentacji związali 24 figury akrobatyczne w ciasnym szyku i 8 zmian szyku w ciągu 10 minut ze stratą wysokości zaledwie 400 metrów.

Wśród prezentowanych formacji znalazły się formacje w linii normalnej poziomej, odwróconej (dwa aparaty na grzbiecie) i naprzemiennie (jeden aparat na grzbiecie), nałożone na siebie formacje normalne i odwrócone oraz formacja lustrzana (górna płaszczyzna jest w locie). z powrotem). Średnia odległość między płaszczyznami wynosiła od 30 do 35  cm .

Patrol istniał od 1965 do 1970 roku.

Jaskółki

Ten patrol akrobatyczny operował na SIAI Marchetti SF.260 . Powstał w 1973 roku, a następnie działał z dwoma urządzeniami; w 1976 i 1977 roku składał się z trzech samolotów.

Ich pokaz obejmował pierwszą część z pokazem lotu akrobatycznego w formacji oraz drugą część poświęconą lotowi synchronicznemu.

Niska prędkość SF.260 pozwalała na wyraźnie widoczne ewolucje, ale w przypadku wiatru komplikowała synchronizację ewolucji.

Kilku pilotów przez lata było członkami tego patrolu.

Zespół istniał od 1970 do 1983, od 1995 do 1997. Powodem ich zniesienia były ograniczenia budżetowe.

Czerwone Diabły SF260

Ten patrol akrobatyczny stworzony w 2009 roku ewoluuje również na SIAI SF-260 Marchetti. Liderem szkolenia w 2011 roku jest komandor Alain Collard. Jego pierwotna nazwa brzmiała Hardship Red , ale w 2011 roku patrol przemianowano na Czerwone Diabły .

Kadeci lotniczy

Uwagi i referencje

  1. intelektualiści katoliccy we francuskojęzycznej Belgii w 19 i 20 th  stulecia , Guy Zelis, Luc Courtois, Jean-Pierre Delville François ROSART, str.76
  2. Joseph Henrotin, „  Agonia belgijskich sił zbrojnych  ” , na www.areion24.news ,14 marca 2015(dostęp 27 lutego 2019 r . ) .
  3. http://club.bruxelles2.eu/2015/03/un-traite-belgo-neerlandais-sur-la-surveillance-aerienne/
  4. Frederik Vansina „  Belgia pozostanie siła liczy  ” powietrza i Kosmos , n O  2490,4 marca 2016, s.  14-17.
  5. Laurent Lagneau, „  Kraje Beneluksu stworzą wspólną sprawę dla nadzoru swojej przestrzeni powietrznej  ” , o strefie wojskowej ,29 października 2013 r.(dostęp 31 października 2013 )
  6. "  Defence: F-16 AM / BM 'Fighting Falcon'  " , na mil.be (dostęp 30 października 2018 )
  7. „  Belgijskie F 16 w Kosowie: rachunek 474 mln  ” , Le Soir,21 stycznia 2000(dostęp 21 maja 2011 )
  8. „ Sił Powietrznych  ” , Armia Belgijska,maj 2011(dostęp 21 maja 2011 )
  9. „  70 celów zniszczonych przez belgijskie F16 w Libii  ” , Sudpresse,20 maja 2011(dostęp 21 maja 2011 )
  10. "  obrony: Libia  " powietrza i Kosmos , n O  2276,26 sierpnia 2011, s.  9 ( ISSN  1240-3113 )
  11. Nicolas Gros-Verheyde, „  Faktura za operację w Libii dla Belgii: 44 mln euro (maj)  ” , o Brukseli ,9 lutego(dostęp 12 lutego 2012 )
  12. „Belgia, nowa policja lotnicza w krajach bałtyckich”, 7sur7 , 7 stycznia 2016 r.; udostępniono 14 lutego 2016 r.
  13. „  Samoloty i śmigłowce Air Component w 2019 roku i na zdjęciach  ” (dostęp 27 września 2019 )
  14. Wally Struys, Joseph Henrotin, André Dumoulin, „  Zastąpienie belgijskich F-16: analiza eksploracyjna  ” , na orbi.uliege.be ,15 sierpnia 2015 r.(dostęp 23 września 2019 )
  15. "  Belgijski technik niszczy F-16 przez przypadek  " , w The Huffington Post ,12 października 2018(dostęp 23 września 2019 )
  16. BFMTV , „  Belgijska F16 rozbija się w Morbihan: zdjęcia tuż przed katastrofą i uszkodzeniami domu  ” , BFMTV (dostęp 23 września 2019 r. )
  17. "  F-16 AM / BM " Fighting Falcon  " , o obronie Belgii ,25 kwietnia 2013 r.(dostęp 23 września 2019 )
  18. https://www.air-journal.fr/2020-11-20-quatre-embraer-militaires-belges-pour-amelia-5224066.html ?
  19. https://www.aerotime.aero/gabriele/26472-belgijska-siła-powietrzna-sprzedaje-cała-embraer-flota-do-francuskich-linie-lotniczej
  20. http://www.mil.be/aircomp/units/index.asp?LAN=fr&FILE=&ID=639&MENU=269&PAGE=2

Zobacz również

Bibliografia

Powiązany artykuł

Linki zewnętrzne