Kolegiata Saint-Fursy w Péronne | ||||
Herb kapituły Saint-Fursy de Péronne | ||||
Prezentacja | ||||
---|---|---|---|---|
Nazwa lokalna | Saint-Fursy lub Saint-Fursi lub Saint-Foursi | |||
Kult | rzymskokatolicki | |||
Rodzaj | Kolegiata | |||
Rozpoczęcie budowy | ok. 650 | |||
Inne kampanie robocze | XII th century | |||
Data rozbiórki | 1794 | |||
Geografia | ||||
Kraj | Francja | |||
Region | Hauts-de-France | |||
Departament | Suma | |||
Gmina | Peronne | |||
Informacje kontaktowe | 49°55′46″ północ, 2°56′06″ wschód | |||
Geolokalizacja na mapie: Somme
| ||||
Saint-Fursy kolegiata jest kościół, który już nie istnieje już dziś i znajdował się w Péronne , w departamencie Somme . Został on założony w połowie VII XX wieku, została uznana za własność narodową do rewolucji francuskiej i rozebrany w 1794 roku . Były tam grobowce św. Fursy'ego i króla Karola Prostego .
Święty Fursy zmarł 16 stycznia około 650 r. w Mazerolles koło Péronne. Kłócili się o jego szczątki. To w końcu burmistrz pałacu Erchinoald († 658 , często nazywany Archambaud), który go uzyskał i który zbudował dla grobu tego mnicha, któremu czcił większy kościół na Mont des Cygnes ; kościół, początkowo poświęcony Dwunastu Apostołom , następnie przyjął nazwę Saint-Fursy. Burmistrz pałacu powierzyłby go grupie duchownych, być może irlandzkich mnichów, rodaków Saint Fursy, a być może jednym z jego braci, Saint Feuillain lub Saint Ultan . Ale jest prawdopodobne, że z tych dwóch mnichów jeden osiadł raczej w Lagny , a drugi w opactwie Mont Saint-Quentin : to ostatnie opactwo jest często mylone w starych dokumentach z kościołem Saint-Fursy, co jest zrozumiałe, biorąc pod uwagę bliskość dwóch lokalizacji. Później obie wspólnoty będą się regularnie ścierać w kwestiach jurysdykcji kościelnej lub terytorialnej.
Król Zachodniej Francji Karol Prosty, wzięty do niewoli w 923 r., zmarł w tym stanie w Péronne w 929 r. i został pochowany w Saint-Fursy: jest przedstawiony na swoim nagrobku z torebką w ręku.
W pierwszej grupie duchownych następnie udało się rozdział kanonów , nie rozdzielczość osiągnięto historycznie określić jaki sposób przejście od stanu zakonnego statusu uczelni, ale na początku XII -tego wieku, nawet nie pamiętam monastycznego pochodzenia lokalu. Pierwsza wzmianka o dziekanie ( Stephanus decanus ) pochodzi z lat 1040-1045. Z dochodów kolegiaty mogło żyć około trzydziestu kanoników, a także kilkunastu kapelanów.
Dokumenty wspominają o pożarze w 1130 r.; kanonicy mieli środki na odbudowę okazałego gmachu.
Relacja kanoników św Fursy i tych z Saint-Leger, mniejszych uczelni z siedzibą w XI -tego wieku u podnóża dzwonnicy Peronne, jest dość skomplikowane, ale zdaje się, że wielokrotnie spotkał się dopiero „w 1748 roku, kiedy to było postanowili, że będą świętować biuro razem, ale bez dzielenia się niczym innym.
W 1156 Raoul le Vaillant, hrabia Vermandois , zaoferował templariuszom roczny dochód z prebendów kościołów Péronne ; w 1191 roku, po śmierci Philippe de Flandres, który zachował hrabstwo Vermandois jako dożywotnią rentę, którą jednak scedował na króla, Philippe-Auguste chciał również dać templariuszom prebendy Saint-Fursy, co zostało anulowane przez bulle z " Honoriusza III .
W latach 30. XII wieku kapituła Saint-Fursy zdecydowanie sprzeciwiła się biskupowi Noyon.
Przekład relikwii św. Fursy był punktem zwrotnym, 17 września 1256w obecności św . Ludwika .
Wybitne kanony tej uczelni należą Pierre de Conde ( Petrus Condeto ), również archidiakon z Soissons, rachunków urzędnik Filip Piękny i John Le Marchant w drugiej połowie XIII th wieku, autor poematu w języku francuskim, Miracles of Notre -Dama de Chartres .
Wczesnym XV -go wieku, kanonicy przeciwieństwie ustanowienie metę hospicyjnej przez benedyktynów, które zostało nałożone na nich przez byka Martin V . Byli bardzo zazdrosny o zarządzaniu kaplic w okolicy, aż staną się parafie w połowie XV -go wieku.
W początkach XVI -tego wieku Karol V oblegał Peronne zrobione przez miesiąc, a liście 11 dni września, że długo będzie obchodzony w college'u.
Kilkadziesiąt lat później, w 1573 r. , archiwum kolegiaty zniszczył pożar.
Péronne jest wówczas ważnym ośrodkiem Ligi : w 1576 roku Henryk III chcąc scedować miasto na Hugenotów , musiał odwołać delegację mieszkańców Péronne, w tym dwóch kanoników z Saint-Fursy. Miasto było wówczas bastionem oporu katolików, co nie przeszkodziło mu w otrzymaniu w 1594 r . edyktu Henryka IV zapewniającego jego przywileje .
W latach 1603 - 1604 postanowiono, za zgodą kanoników Saint-Fursy, odwołać się do kapucynów , a następnie osiedlili się Minimes . Co do kanonów, mieli wystarczająco finansów ozdobić chór ich kolegiaty opisanego na początku XVII E wieku: „wszystko wzbogacone czystego złota przez piętnaście lat, jest jednym z najpiękniejszych chórów wszystkich kościołach Pikardii . "
W 1636 r. kanonicy Saint-Fursy wywołali skandal, decydując się nie nosić już relikwii wodza Saint-Fursy w procesji z Najświętszym Sakramentem.
Kapituła kanoników była rozproszona w 1790 roku , a kolegiata Saint-Fursy rozebrany w 1794 roku Relikwie św Fursy były trzymane w kościele Saint-Jean-Baptiste , w południowej kaplicy, która została poświęcona niego, ale zachowały się, zniknęły w 1918 roku.
Na miejscu kolegiaty stoi obecnie Palais de Justice (57 Rue Saint-Fursy).
Podczas wykopalisk w 2003 r. na miejscu kościoła znaleziono ludzkie kości, co dało podstawę do hipotezy, że będą to kości króla Karola III Prostego , bez dostarczenia żadnego dowodu.