Charles-Louis Chassin

Charles-Louis Chassin Obraz w Infobox. Ch.-L. Chassin, autorstwa Étienne Carjat , 1865. Biografia
Narodziny 11 lutego 1831
Nantes
Śmierć 18 lipca 1901(w wieku 70 lat)
Beauchamp
Pogrzeb Cmentarz Pere Lachaise
Narodowość Francuski
Trening Lycée Condorcet
Lycée Georges-Clemenceau
University of Paris
Zajęcia Dziennikarz , historyk
Inne informacje
Konflikt Wojna francusko-niemiecka 1870 r
Mistrz Alphonse Aulard

Charles-Louis Chassin , urodzony w Nantes dnia11 lutego 1831i zmarł w Beauchamp dnia18 lipca 1901, jest francuskim historykiem .

Biografia

Urodzony w Nantes dnia11 lutego 1831w rodzinie Vendée studiował w Royal College of Nantes , gdzie jako kolega z klasy Jules Vallès zainspirował go do stworzenia postaci Matoussainta w Le Bachelier , a następnie w Bourbon College . Studiował w Paryżu, kiedy kurs Julesa Micheleta w Collège de France został zawieszony13 marca 1851 ; jest jednym z pierwszych, którzy sprzeciwiają się temu środkowi. Dzięki temu został internowany w Mazas w ramach prewencji, ostatecznie porzuconej, „spisku przeciwko bezpieczeństwu państwa” .

Wraz z Vallèsem założył w 1850 r. W Paryżu Komitet Młodzieży, który bezskutecznie próbował podnieść Dzielnicę Łacińską przeciwko zamachowi stanu z 2 grudnia 1851 r . W opozycji do Drugiego Cesarstwa , republikanin, wolnomyśliciel i antyklerykał, porzucił karierę nauczycielską, aby nie składać przysięgi lojalności cesarskiej władzy, i zarabiał na życie publikując w czasopismach literackich i recenzjach. Artykuł, który poświęcił „  François-Josephowi  ” po powrocie z podróży na Węgry , przyczynił się do zniesienia Revue de Paris dekretem cesarskim z 1858 roku . W Le Courrier du dimanche opublikował w 1860 r . Jedyną relację poświęconą La Démocratie d' Étienne Vacherot , przejętej przez policję w dniu wystawienia na sprzedaż. Powiązany z Giuseppe Mazzinim , Danielem Maninem , Giuseppe Garibaldim , Lajosem Kossuthem , Györgym Klapką , Gyulą Andrássy i Danielem Irányi , opisuje w kolumnach Courrier de Paris swoje pierwsze prace historyczne. Ponadto, korzystając z wolnych koncesji udzielonych przez reżim po włoskiej kampanii (1859) , próbował znaleźć gazetę, la Nation , ale Ministerstwo Spraw Wewnętrznych odmówiły mu pozwolenia, pod pretekstem, że w 1848 roku , że „miał współpracował z księdzem Duchêne i Aimable Faubourien  ” , powiedział minister Adolphe Billault . Po zauważeniu, że w tym czasie był jeszcze na studiach, jego prośba jest nie mniej pogrzebana.

Aresztowany po powrocie z wizyty u pułkownika Charrasa , zesłany do Bazylei za zabronione sprzedawanie ulotek, przechodzi przez Sąd Karny w Miluzie , który płaci następnie, na wniosek Korony, Sądowi Colmar . Uratowany interwencją swoich przyjaciół Charrasa, Micheleta, Quineta , Martina i Arago , porzucił politykę na rzecz historii po La Presse libre zgodnie z zasadami z 1789 ( 1862 ).

W Wrzesień 1867, uczestniczy jako pierwszy sekretarz Francji na kongresie w Genewie, który tworzy Ligę Pokoju i Wolności , wraz z Victor Hugo , Charlesem Lemonnierem i Ange Guépinem , który walczy o ustanowienie Stanów Zjednoczonych Europy .

Po odebraniu wcześniejszej zgody założył La Démocratie (8 listopada 1868-5 sierpnia 1870). Podobnie w latach 1868 - 1869 założył stowarzyszenie Société Civile des Familles Affranchies, które przyjmowało członków w całej Francji, ale także w Anglii , wśród wykluczonych republikanów.

Korzystne dla powstania w dniu pogrzebu Victora Noir , brał udział w demonstracji Giełdy po walkach Woerth i Forbach i był na Place de la Concorde na 4 września . Podczas oblężenia Paryża sprzeciwił się odejściu rządu Obrony Narodowej . Wybrany dowódca 253 III  batalion brał udział w31 października 1870i jest delegowany przez 9 th  dzielnicy do żądania wyboru rady miejskiej.

Plik 10 kwietnia 1871Został aresztowany w Wersalu i zatrzymani prewencyjnie przez dwa miesiące, aż do represji z Komuny Paryskiej . Ernest Picard przeprasza, wyjaśniając mu: „bez tego więzienia zostałeś zastrzelony lub deportowany” .

Publikował w rosyjskich gazetach i czasopismach, aż do zakazania Annales de la Patrie w 1884 roku, założył wraz z Jeanem Macé Tydzień Republikański, aby przeciwstawić się zamachowi siły z 16 maja 1877 roku , który Léon Gambetta później uczynił La Little Republic . W 1878 r. Sprawił, że Macé otrzymał stanowisko redaktora naczelnego Dziennika Urzędowego .

Uczeń Alphonse Aulard na Sorbonie , przyjaciel Julesa Micheleta , specjalizował się w historii rewolucji francuskiej . W latach 1891 i 1900 , wydał 11 tomów dokumentów dotyczących Vendée wojny - la Vendée Patriote. W swojej relacji, która wiąże dokumenty, Chassin przedstawia historię zorientowaną na „bluesa”, biorąc pod uwagę, że powstanie nie ma powszechnego pochodzenia i jest po prostu spiskiem szlachty i księży, po którym ślepo śledzi ignorancka ludność. Wrogi terrorowi , usprawiedliwia wojnę z tą kontrrewolucją , ale nie jej ekscesy.

Ofiara choroby przeszedł na emeryturę do Beauchamp , gdzie zmarł dalej18 lipca 1901. Zgodnie z jego wolą, został pochowany w cywilnym cmentarzu Pere Lachaise ( 92 th  dział).

Główne publikacje

Bibliografia

Uwagi i odniesienia

  1. Henri Monin (1901) , str.  97-104.

Linki zewnętrzne