Zamek Beaufort | |||
Nazwa lokalna | Notre-Dame-des-Châteaux | ||
---|---|---|---|
Okres lub styl | Średniowieczny | ||
Rodzaj | Ufortyfikowany zamek | ||
Rozpoczęcie budowy | XI th century | ||
Pierwotny właściciel | Rodzina Beaufortów | ||
Początkowe miejsce docelowe | Okazała rezydencja | ||
Bieżące miejsce docelowe | Własność prywatna | ||
Informacje kontaktowe | 45 ° 43 ′ 39 ″ na północ, 6 ° 33 ′ 42 ″ na wschód | ||
Kraj | Francja | ||
Dawne prowincje Księstwa Sabaudii | Tarentaise | ||
Region | Owernia-Rodan-Alpy | ||
Departament | Savoy | ||
Gmina | Beaufort | ||
Geolokalizacja na mapie: Savoie
| |||
Beaufort Castle (łac Castorum Bellefortis ) to dawny zamek z XI -tego wieku, centrum dworu i panowania Beaufort, szczątki których stoją w miejscowości Beaufort w departamencie Savoie regionu Owernia Rhone -Alps .
Zamek Beaufort znajduje się we francuskim departamencie Sabaudii w mieście Beaufort , dwa kilometry na północny-zachód od wioski, na szczycie wzgórza Vanches, z widokiem na zbieg Doron i Dorinet, 997 metrów od wysokości.
To stało się możliwe kontrolowanie Doron doliny, znany jako Luce (patrz poniżej), która należy do małego obszaru naturalnego z Beaufortain . Poza masywem są to głównie osie komunikacyjne prowadzące w dół rzeki do doliny Savoy i hrabstwa Savoy , wzdłuż biegu Doron, a także ścieżki prowadzące „osiem przełęczy zorientowanych albo w kierunku doliny Arly , albo na Haute Tarentaise lub Haut Faucigny ” . Ta lokalizacja sprawia, że jest to kwestia strategiczna między książętami rodu Sabaudzkiego i Sires of Faucigny , a następnie Guigonides d'Albon , spadkobiercami Faucigny.
Pochodzenie Château de Beaufort jest bardzo stare, podobnie jak rodzina Beaufortów. W tych miejscach, nie byłby w czasach galloromańskim willa „Villa Lucia”, nazwany jego właściciela Lucjusza, który dał swoje nazwisko do doliny Doron. Dolina od dawna nosiła nazwę „Luce Valley”.
Pierwszego znanego przedstawiciela tej rodziny poświadczono około 923 r. Bernard de Beaufort . Około 942 roku wypędziłby Saracenów z doliny, szczególnie w obronie Dziewicy. Jeden z jego potomków wzniósł na szczycie wzgórza ogrodzenie z drewna i kamienia z kwadratową wieżą, która miała ustąpić miejsca wałom otoczonym siedmioma wieżami. Rodzina Beaufortów była wówczas wasalem Lordów Faucigny .
Kiedy Guillaume de Beaufort zmarł około 1246 r., Jego majątek został podzielony między jego synów. Najstarszy, Guillaume, otrzymuje zamek i jego budynki gospodarcze, Pierre ma nowy ufortyfikowany dom zbudowany w Les Outards . W potrzebie on i jego brat zawarli w 1261 roku umowę z Piotrem II Sabaudzkim na pożyczkę w wysokości 1500 funtów, oddając swój zamek w zastaw. Hrabia stosuje tam takie samo zarządzanie, jak w swoich domenach i instaluje władcę zamku.
Hrabia zmarł siedem lat później, jego córka, Dauphine Béatrix , odziedziczyła jego prawa. Dziedzic ustanowiony przez ojca jest utrzymywany. W 1271 roku Lord Guillaume, nie mogąc spłacić długu, przekazał zamek Béatrix de Faucigny na kwotę 1525 funtów. Jednak spór przeciwstawia się temu „ agnatom ” Guillaume de Beaufort i skutkuje dwoma porozumieniami w 1282, a następnie 1288 na korzyść Dauphine. W okresie (1270-1287) zamek został przymusowo zajęty przez Pierre de Beaufort. Spadkobiercy Beauforta w końcu zobowiązali go do lojalności ze wszystkimi wasalami Beaufortain31 sierpnia 1288. Béatrix de Faucigny ponownie instaluje giermka, a także garnizon i uzupełnia obronę zamku; byłby to początek dwóch okrągłych wież zbudowanych odpowiednio od wschodu i zachodu.
Podczas konfliktu między Delfinem a Sabaudą , w latach 1285–1355, hrabia Savoy Amédée V około 1304 r. Zajął zamek „siłą lub wezwanym przez starych panów” według Bernarda Ducreteta. Wydaje się, że trwa on, zgodnie z dokumentami, po 1307 r. Traktat z Montmélian (sierpień 1308 r.) Zezwala na powrót zamku i mandatu do Dauphinois. Sojusz między dwoma rodzinami muszą być uszczelnione przez małżeństwo Hugues Dauphin , baron de Faucigny i Marie Catherine de Savoie , córką hrabiego, we wrześniu 1309. Jednak rasy i przejażdżki kontynuował Beaufortain i jego marginesy w kontakcie z hrabia Sabaudii.
Zamek został scedowany wraz ze Stanami Faucigny 31 marca 1349 roku (w starym stylu ) na króla Jeana le Bon . W kwietniu 1354 r. Armia Delfina zostaje pokonana pod Abrets. W następnym roku podpisano traktat paryski i Faucigny, podobnie jak zamek, przeszedł do rodu sabaudzkiego . Porozumienie to jest źle postrzegane przez zgromadzenia chłopów, którzy uważają, że koncesje uzyskane w 1349 r. Zostały zniesione. Wspierani przez lordów, powstali więc przeciwko swemu nowemu panu. Wojska sabaudzkie muszą trzykrotnie interweniować, aby Beaufortain zostali pokonani. Trzecia jazda obejmowała okrążenie doliny jako strategia. Przyjęto nowy statut, obejmujący te z Grande Dauphine i Dauphins. Humbert V de Chevron zostaje nowym panem, podczas gdy starzy lordowie, Thomas i Robert de Menthon , podżegacze do buntu, najprawdopodobniej uciekają.
Jacques Achai jest ograniczona przez jego kuzyna Amadeusz VI Savoy od 1360 do 1363. Zamek jest znowu ogranicza się do Faucigny i Genevois przez księcia Ludwika I st Sabaudii do syna, Louis Savoy od 1460 do 1482, a następnie do Janusa z 1482 do 1491.
W 1514 roku, nadal wraz z Faucigny i Genevois, książę Karol III Sabaudzki przekazał swojemu bratu Filipowi de Savoie-Nemours . Ten ostatni dał początek gałęzi Genevois-Nemours . Ta wymarła gałąź przywileju powróciła w 1659 r. Do księcia Karola-Emmanuela II Sabaudzkiego, który w 1662 r. Wywnioskował tę ziemię do François-Josepha Vicardela, markiza de Fleury, zięcia Antoine de Beaufort. Rodzina Fleury zobaczy, że ich ziemie zostaną ustawione jako markizy i będą je przechowywać do 1771 roku.
Zamek w tym czasie już nie należał do panów z miejsca, ponieważ zostały wydane w 1536 roku przez księcia Jacques de Savoie-Nemours do dominikańskich mniszek , napędzanych z Genewy przez reformację . Pozostali tam przez dwa lata, służąc kaplicy zamku pod nazwą Notre-Dame du Puy, dziś Notre-Dame des Châteaux. Kaplica została wzniesiona przez Bernarda de Beauforta zgodnie z życzeniem, na północny wschód od zamku, na niższym płaskowyżu. Znajdował się w nim stary drewniany posąg Matki Boskiej i był miejscem pielgrzymek mieszkańców doliny.
Zakonnice zostały zastąpione przez dominikanów z Annecy, którzy w 1580 roku kupili go od księcia Jacques de Savoie-Nemours w zamian za posiadłość położoną w Annecy. Ten ostatni pozostał w Beaufort przez ponad dwa stulecia, wzniósł nową kaplicę, dołączoną do starego głównego budynku zamku i przeniósł tam czcigodny posąg. Podczas rewolucji , po doznaniu poważnych zniszczeń, zamek uznany za majątek narodowy został sprzedany w 1793 r. Miejscowemu rolnikowi Claude Balowi, byłemu benedyktynowi, który przekształcił go w folwark.
Został zakupiony w 1837 r. Przez wielebnego Antoine Martineta , założyciela Towarzystwa Misjonarzy Diecezjalnych, które odrestaurowało kaplicę w 1845 r. W 1870 r. Miejsce to przejęło Zgromadzenie Augustianów Wniebowzięcia NMP , które wybudowało tam nowy budynek. budynek alumnat, placówka przeznaczona do szkolenia księży i misjonarzy. Ten ostatni będzie funkcjonował do momentu rozdzielenia Kościoła i państwa . Kupiony w 1937 r. Przez inną gminę, służył wówczas Ojcom jako dom wypoczynkowy i ośrodek wypoczynkowy.
Zamek składa się z dużej ścianie z więzienia nowego kwadratowy duży podwórza że zamknięty pozostałościami dużej komory, oddzielone od siebie drugą wieżą zakończenia XIII p wieku przygotowane do „Gdzie.
Różnych budynków, które zostały zbudowane, wydaje się, że najstarszy jest głównym wieża kwadrat romański z XII th wieku. Byłoby zostały podniesione przez Beaufort Bernard zstępnym, syna lub grand-syna, XI -tego wieku. Mierzy 7 metrów na bok przy wysokości 25 metrów. Jest podzielony na trzy poziomy. Podłogi obsługuje drabina młynarza wbudowana w grubość ścian. Jest oświetlony od wschodniej strony przez okno o wysokości 2,50 metra.
Budynek główny prostokątny, opierając się na wieży pochodzi z XVI -tego wieku, na jego północnej fasadzie widać wystające resztki okrągłym kolei. Byłaby to jedna z siedmiu wież otaczających wał. Są też pozostałości romańskich drzwi pierwszego ogrodzenia.
Wieża zachodnia i wieża wschodnia są niewątpliwie dziełem Béatrice de Faucigny ; wzniesiony w latach 1282-1305.
Najlepiej zachowana jest zachodnia. Mierzy 3 metry średnicy poza pracą i na wysokości 25 metrów. Jego mury mają 3,50 metra grubości. Musiał mieć pięć poziomów; pierwsza, dolna sala o wysokości 6 metrów, jest ślepa i wchodzi się do niej przez owalny otwór o wymiarach 0,50 × 0,60 metra w jej sklepieniu. Dostęp do tej wieży jest z drugiego piętra przez drzwi umieszczone od strony południowej na wysokości 8–9 metrów.
Okrągła wieża od wschodu, zbudowana na stromym zboczu, mierzy zaledwie 8 do 12 metrów, dość zniszczona, uderzył w nią w 1730 roku piorun. Jest wzniesiony na stromym spadku po stronie Dorinet.
Według Jeana Mesqui bylibyśmy w obecności dwóch rywalizujących ze sobą zamków, tak jak w Allinges . Pierwszy związek kwadratowego głównej wieży, w pobliżu głównego góry kapliczki, drugi związek wieży okrągły centralny element XIII -tego wieku.
Beaufort Zamek jest ośrodkiem panowania , zwany także polecenie, Faucigny, wdrożenie z XIV -tego wieku. Został nabyty najpierw w połowie drogi w 1271 r., A następnie w 1277 r. Przez Grand Dauphine Béatrix . W 1310 roku, to jest na stałe połączona z powiatu Sabaudii przez Amédée V .
W okresie Delphine Faucigny byłby zorganizowany wokół piętnastu châtellenies, w tym Beaufort.
Châtellenie, które jest przedmiotem umowy z 1288 r., Nie wydaje się ewoluować przez pięć wieków. Składa się z wioski Saint-Maxime , od której zależą dzielnice Arêches i Roselend, a także parafie Villard i Hauteluce ; Niedługo w dół rzeki od Villard był ograniczony przez Seigneury Queige, które, jak należy natychmiast zauważyć, rozciągało się na cały dolny bieg Doron ” .
Gmina | Nazwisko | Rodzaj | Data (certyfikat) |
---|---|---|---|
Beaufort | Zamek Randens | zamek | (atestowane) |
Beaufort | Zamek na zewnątrz | zamek | 1271 (atestowane) |
Beaufort | Zamek La Sallaz lub La Grande Salle | zamek | 1282 (atestowane) |
Beaufort | Châtelard | zamek | (indeks) |
Beaufort | Châtelard | zamek | (indeks) |
Beaufort | Zamki | zamek | (atestowane) |
Beaufort | Silny dom Châtelarda | silny dom | (atestowane) |
Beaufort | Zamek Beaufort | zamek | (atestowane) |
Villard-sur-Doron | Châtelet de Villard | châtelet | (indeks) |
W XVII -tego wieku znajomość pistoletów blasonnaient dobrze: Dwie wieże pieniądze w niebieskim polu .
W hrabstwie Savoy The Lord jest „[Oficer], powołany na czas określony, odwołalnej i wyjmowanym” . Odpowiada za zarządzanie chatellenie , zbiera wpływy podatkowe domeny i dba o utrzymanie zamku. Panu czasami pomaga audytor, który pisze "w sieci [...] roczny raport, dostarczany przez pana lub jego porucznika".
Miejscowy uczony Bernard Ducretet, starał się uczynić udokumentowany i krytyczną prezentację nim podczas XXXII th Kongres towarzystw Sabaudii , która odbyła się w Moûtiers , w roku 1988. W ten sposób określa role tego biura, w miarą teza prawo Etienne Dullin, w Les châtelains dans les Domaine de la Maison de Savoie pl Deca des Alpes (1911), wskazując, że „[to], aż do drugiej połowy 16-sze wieku wieku, byli zobowiązani pośrednicy między Communiers ich Chatellenie oraz Kurię Księcia, gdzie byli obecni, aby zdać sprawę z zarządzania administracyjnego lub ujawnić życzenia i pretensje ludności ” .
Od włączenia châtellenie do domeny sabaudzkiej, w 1355 roku, dwór został porzucony. Ich rola straciła na prestiżu, urząd, który przyjął osobistą odpowiedzialność, staje się biurem , dobrem majątkowym, którym faktyczne zarządzanie powierzono jego porucznikowi. Châtellenie integruje nową apanage Genevois (1514-1659), która obejmowała zarówno Faucigny, jak i baronię Beaufort.
Beaufort panów XIV TH do XVIII -tego wieku są Administracja Sabaudzka, faucignerande i dauphinoise (1261-1355)Chatelains i rolnicy
Châtelains of the „Total Rente de Beaufort” (założone w 1662)