Caudron C.800

Caudron C.800
Widok szybowca
Caudron C.800 na terenie Lyon-Corbas około 1950
Budowniczy Caudron
Pierwszy lot kwiecień 1942
Liczba zbudowany 315
Załoga 2
Wymiary
Profil Göttingen 654 końcówka skrzydła, Getynga 676 końcówka skrzydła
Zakres 16  m²
Długość 8,35  m²
Wysokość 2,36  m²
Powierzchnia skrzydła 22  m 2
Wydłużenie 11,6
Masy i obciążenia
Pusta masa 240  kg
Maksymalne obciążenie skrzydła 19,1 kg / m 2
Maksymalna masa 420  kg
Przedstawienia
Maksymalna prędkość 170  km/h
Próba max. 21 do 78 km/h
Minimalna szybkość opadania 0,93  m/s (przy 68 km/h )

Caudron C.800 jest francuski dwumiejscowy  szybowiec , zaprojektowany przez Raymonda Jarlaud i po dokonaniu swój pierwszy lot w czasie drugiej wojny światowej . Po wojnie będzie produkowany w dużych ilościach. Do lat 60. był to szybowiec najczęściej używany przez francuskie kluby do treningu podstawowego. Kilku wciąż lata.

Poczęcie i rozwój

Projektowanie Caudron C.800 rozpoczęło się wkrótce po francusko-niemieckim rozejmie w czerwcu 1940 r. , w tym samym czasie co projekt Castel C-25S . Oba samoloty miały na celu zwiększenie liczby maszyn dostępnych do aktywności rowerowej w wolnej strefie . Te wysokie skrzydła w płótno pokryte drewnianej konstrukcji są odciągami dwóch słupów łączących dno kadłuba w środku skrzydła. Dopóki maszty nie są zakotwiczone, lina jest stała. Następnie opada dając zasadniczo eliptyczny wierzchołek skrzydła  , zawiasy lotek  są skośne.

Owalny przekrój kadłuba jest  płótno wyłożone sklejki skorupowa  . Skrzydło jest zamontowane w górnej części kadłuba tuż za  kokpitem  z podwójnym sterowaniem, w którym instruktor i uczeń siedzą obok siebie. Baldachim  składa się z kilku części. Tuż pod owiewką w kadłubie znajduje się kilka przezroczystych otworów. Za skrzydłem kadłub jest dopracowany do ogona, nad którym zamontowana jest mała  płaszczyzna o stałej głębokości , składająca się z lekkiego dwuściennego. Windy znajdują się przed drobną prostą płetwą i dużym sterem. Podobnie jak skrzydła, ogon ma konstrukcję drewnianą pokrytą płótnem. Podwozia składa się ze stałego koła, uzupełnionej przez drewniane listwy i małą ogona stojaka .

Podczas II wojny światowej latały dwa prototypy C.800 . Pierwszy, ukończony wstyczeń 1942, wykonał swój pierwszy lot w kwiecień 1942w rejonie Paryża, pilotowany przez Rogera Janina . Kopia 2 poleci również przed inwazją na wolną strefę , ale ten zatrzymuje całą pracę.

Jednomiejscowa wersja C.810 również poleciała w 1942 roku, ale te dwa prototypy zostały zniszczone podczas bombardowań. Ulepszona wersja jednomiejscowego C.811 poleciała po 1945 roku, ale Ministerstwo Lotnictwa uznało go za zbyt podobny do innych modeli, takich jak Schneider Grunau Baby , nie był produkowany seryjnie.

W 1951 roku ulepszona wersja C.800 nazwie  C.801 zaprojektowana przez Raymonda Jarlaud. Miał wzmocnioną konstrukcję, powiększony ster i wyważone lotki. Poprawiono widoczność dzięki uproszczeniu czaszy i zakrzywionej pleksi. Obsługa naziemna została ułatwiona dzięki przesunięciu koła do przodu. Posiadał również zagłębiony hak ułatwiający wyciąganie. 10 zostanie zbudowanych w Fouga, ale będzie bardziej kruchy niż C800, więc nie będzie można go kraść.

Historia operacyjna

Po wyzwoleniu Francji w 1944 r. rząd francuski zamówił 450 egzemplarzy w ramach wysiłków na rzecz ożywienia francuskiego lotnictwa. Zamówienie zostało następnie zredukowane do 248 egzemplarzy. Produkcja 300 egzemplarzy rozpoczęła się w 1945 roku w  Aire-sur-Adour , w fabryce Fouga . Większość trafiła do klubów szybowcowych i stała się, wraz z Castel C-25S , standardowym dwumiejscowym samochodem, dopóki nie zostały zastąpione przez Wassmer WA 30 Bijave na początku lat 60. C.800 pozostawał ważną częścią klubów przez ponad dwadzieścia lat. Niektóre były używane przez lotnictwo lotnicze i marynarkę wojenną .

Dziesięć C.801 zbudowano w Aire-sur-Adour, ale w 1957 r . zakazano im lotów .

W 2010 roku we francuskim rejestrze cywilnych statków powietrznych pozostało sześć samolotów C.800,   a jeden w  Holandii .

W 2019 r. strona DGAC zawiera 43 zarejestrowane statki powietrzne.

Warianty

C.800 Oryginał z lat 40. Produkcja: Zbudowano 302 urządzenia. Wersja z napędem C.800800 Samolot nr 105 przekształcony przez byłego właściciela Gastona Torchuta .. Odrestaurowany i doprowadzony do standardu od C.801 Ulepszone lata 50. Zbudowano 10 samolotów. C.810 Wersja jednomiejscowa, która latała w 1942 roku . Oba prototypy zostały zniszczone podczas bombardowań. C.811 Ulepszenie C.810, który poleciał po wojnie, ale który nie został opracowany.

Samolot narażony

Dane z muzeów  lotniczych i kontynentalnych kolekcji europejskich. C.800 są narażone na

Bibliografia

  1. Hardy, Michael (1982).
  2. Shenstone BS; KG Wilkinson; Petera Brooksa (1958).
  3. „Francuska produkcja szybowców” (PDF).
  4. „Caudron C.800 - Szybowce j2mcl” .
  5. Christian Ravel, prezes założyciel Angers Marcé Air Museum, „  The origins of the C800  ” , na temat Association Touraine-Planeur (dostęp 8 listopada 2017 r . ) .
  6. "Caudron C.801 - Szybowce j2mcl" .
  7. Jouhaud, Reginald. oraz Anne , Historia francuskiego szybownictwa , Tuluza, Cépaduès,1992, 334  s. ( ISBN  2-85428-274-4 i 978-2-85428-274-0 , OCLC  37967179 , czytaj online ) , s.  125
  8. Partington, Dave (2010).
  9. "  Direction Générale de l'Aviation Civile  " , na immat.aviation-civile.gouv.fr (dostęp 18 maja 2019 )
  10. „  Caudron C-800 Épervier  ” , na https://www.j2mcl-planeurs.net (dostęp 20 listopada 2016 )
  11. „  Caudron C800 w klubie  ” (dostęp 20 listopada 2016 )
  12. Jouhaud, Reginald i Anne , Historia francuskiego szybownictwa , Tuluza, Cépaduès,1992, 334  s. ( ISBN  2-85428-274-4 i 978-2-85428-274-0 , OCLC  37967179 , czytaj online ) , s.  90
  13. Ogden, Bob (2009).

Bibliografia

Link wewnętrzny

Linki zewnętrzne