Cato z Utica

Cato z Utica Obraz w Infoboksie. Cato d'Utique przeczytaniu Fedonie przed popełnieniem śmierć z Jean-Baptiste Roman i François Rude , Luwru . Funkcje
Pożyczający
54 pne J.-C.
Trybuna plebsu
63 pne J.-C.
Kwestor
65 pne J.-C.
Biografia
Narodziny 95 pne J.-C.
Rzym
Śmierć 12 kwietnia 46 pne J.-C. lub 46 pne J.-C.
Utic
Imię w języku ojczystym Marcus Porcius Cato Uticensis
Czas Republika rzymska
Zajęcia Pisarz , polityk starożytnego Rzymu , żołnierz , polityk
Rodzina Porcii Catones ( d )
Tata Marek Porcjusz Cato ( w )
Matka Liwia Drusa
Rodzeństwo Porcia ( en )
Servilia Minor ( en )
Servilia Caepionis
Cnaeus Servilius Caepio ( en )
Małżonkowie Atilia ( w )
Marcia
Dzieci Porcie
Porcia ( d )
Porcius Cato ( d )
Marcus Porcius Cato ( en )
Porcia ( d )
Pokrewieństwo Kato Starszy (pradziadek ze strony ojca)
Marcus Porcius Cato Salonianus ( en ) (dziadek ze strony ojca)
Servilia ( d ) (oddział)
Ludzie Porci
Status Szlachetny ( d )
Inne informacje
Partia polityczna Optymalizuje
Mistrz Antypater Tyru ( w )

Cato z Utica ( Marcus Porcius Cato Uticencis ) lub Cato Młodszy , urodzony w 95 pne. AD w Rzymie i zmarł dnia12 kwietnia 46 pne J.-C.w Utique ( dzisiejsza Tunezja ), jest politykiem rzymskim . Pozostał w historii jako postać stoicyzmu , słynąca z stanowczości duszy.

Biografia

Prawnuk Katona Starszego , wcześnie wykazał się stanowczą i odważną duszą. Przywieziony do pałacu Sylli w wieku czternastu lat i widząc krwawiące głowy banitów, poprosił o sztylet, aby, jak powiedział, uwolnić Rzym od jego tyrana.

Wybrany na kwestora w 65 p.n.e. AD wyróżniał się rygoryzmem, badając archiwa Skarbu Państwa na początku swojej kadencji oraz dokonując wielu korekt nieprawidłowości finansowych spowodowanych zaniedbaniami administracyjnymi swoich poprzedników.

W 63 pne. AD , gdy Cyceron prosi senat o rozstrzygnięcie losu wspólników Cataliny , przekonał senatorów, by uśmiercili ich, sprzeciwiając się opinii Juliusza Cezara. Nie ufając Pompejuszowi , nieustannie sprzeciwiał się ambicjom Juliusza Cezara i głosował w -59 r. przeciwko środkom, które dawały temu ostatniemu dowództwo nad Galami na pięć lat, mówiąc senatorom, że zostali ogłoszeni tyranem na przyszłość.

W -52 był kandydatem do konsulatu -51 , ale został pokonany przez kandydatów Pompejusza.

Na początku wojny domowej w -49 r. był gubernatorem Sycylii , do której ewakuacji zmusiły go cesarskie cesarskie pod dowództwem Kuriona . Opowiedział się za Pompejuszem i zyskał pewną przewagę nad wojskami Cezara pod Dyrrachium . Na wieść o klęsce Farsalii , a wkrótce po zamordowaniu Pompejusza, zebrał resztki armii republikańskiej i udał się do Afryki , gdzie Kwintus Metellus Scypion na czele kilku oddziałów przygotowywał się do przeciwstawienia się Cezarowi. Po klęsce Metellusa Scypiona pod Tapsus 6 kwietnia 46, Cato nie chciał „przeżyć wolności”: zamknął się w Utica i tam przebił się mieczem.

Seneka przywołuje ten epizod jako przykład stanowczości duszy, zgodnej z cnotą odwagi stoicyzmu . Ponieważ lekarz, widząc nienaruszone narządy, zaczął zaszywać mu żołądek. Cato doszedłszy do siebie, zakrył ranę rękami, otworzył ją i natychmiast zmarł.

Juliusz Cezar , który zamierzał uratować mu życie, przybył za późno i powiedział: „O Kato! Zazdroszczę ci twojej śmierci, bo zazdrościłeś mi ratowania twojego życia. "

Plutarch poświęca rozdział do niego w jego Parallel Lives , gdzie wskazuje, że tracąc praetorship , Cato zaczął grać, a przed zabiciem się, medytował w pracach Akademii napisane przez Platona , w Fedonie , która zajmuje się nieśmiertelności z duszę. Seneka czerpie z tych postaw, jak uczynią to jego współcześni, wzór stanowczości duszy, właściwie stoicki.

Mieszkańcy Utica zbudowali mu grobowiec na plaży, gdzie w czasach Plutarcha stał posąg Cato.

Był ojcem Porcie , żony Brutusa .

Drzewo rodzinne

  Salonia (2)   Katon
Starszy		   Licynia (1)                                              
       
                                                                         
      Marcus Porcius
Cato Salonianus		   Marcus Porcius
Cato Licinianus		               Marek Liwiusz
Drusus		                              
                                                                             
                                   
      Marek Porcjusz
Cato (2)		               Liwia Drusa           Kwintus Serwiliusz
Caepio (1)		           Marek Liwiusz
Drusus		      
                           
                                                                               
                             
  Atilia (1)   Cato
z Utica		   Marek Juniusz
Brutus (1)		   Servilia
Caepionis		   Decymus Junius
Silanus (2)		   Servilia
Młodsza		   Kwintus Serwiliusz
Caepio		   Marek Liwiusz
Drusus Klaudianus
           
                                                                                 
                                       
  Marek Porcjusz Cato   Porcia
Catonis		       Marek Juniusz
Brutus		   Junia
Prima		   Junia
Secunda		   Marek
Emiliusz Lepidus		   Junia
Tertia		   Gajusz Kasjusz
Longinus		  
           
                                                                       
                                  potomek
Pompejusza i Sylla 		  Marek Æmilius
Lepidus Minor		                      
   
                                                                           
           
                                  Manius Emilius
Lepidus		   Emilia
Lepida II		                      

Podpis:

(1): pierwszy mąż lub żona (2): drugi mąż lub żona linia przerywana: adoptowany syn kursywa  : zabójca Cezara

Potomkowie

cytaty

W Porcie (1568) Robert Garnier wkłada w usta tytułowej bohaterki tę pochwałę jej ojca (II, w. 229-234):

Poinformowałbym o tym Plutona przez moją małą Że słusznie byłam córką Cato, Tego Katona, Rzymianie, których wszyscy szanują, O tym sławnym Kato, który z wielkodusznym sercem, Dopóki cieszył się słodkim światłem, Zaciekle walczyliśmy o naszą wolność.

W Boskiej Komedii to Cato z Utica wita Dantego i Virgila przy wejściu do czyśćca.


Dramaturgie

Ikonografia

Obraz

Samobójstwo Katona, w zebranej i nocnej atmosferze, w odosobnieniu lub pośród rodziny, jest tematem podejmowanym przez wielu malarzy

Telewizja

Bibliografia

Uwagi i referencje

  1. Plutarch , Katon Młodszy , 18 lat.
  2. Salusta , Zaklęcie Katyliny , LII
  3. Plutarch, „  Życie wybitnych ludzi; life of Cato d'Utique (dwujęzyczny)  ” , na remacle.org (dostęp 26 maja 2015 r . ) .
  4. Plutarch , Życie Cezara , LIX.
  5. Dominique Venner, Samuraj Zachodu: Brewiarz buntowników , Paryż, Pierre-Guillaume de Roux, 2013, s. 272-280.
  6. Jean-Jacques Rousseau, Dyskurs o nauce i sztuce , Garnier-Flammarion , s.  114

Zobacz również

Powiązane artykuły

Źródła