Casimir-Louis-Victurnien de Rochechouart de Mortemart

Casimir de Rochechouart
de Mortemart
Rysunek.
Casimir de Rochechouart, książę Mortemart
Funkcje
Prezes Francuskiej Rady Ministrów
i Minister Spraw Zagranicznych
(mianowany, nigdy nie piastował funkcji)
29 - 30 lipca 1830
( 1 dzień )
Monarcha Karol X
Rząd Mortemart
Legislatura V th Ustawodawczego
Poprzednik Jules de Polignac
Następca Louis Philippe d'Orleans , tymczasowe ministerstwo z dnia 1 sierpnia 1830 r. I rząd Louis-Philippe I st.
Biografia
Imię urodzenia Casimir Louis Victurnien de Rochechouart de Mortemart
Data urodzenia 20 marca 1787
Miejsce urodzenia Paryż ( Francja )
Data śmierci 1 st styczeń 1875
Miejsce śmierci Neauphle-le-Vieux ( Francja )
Narodowość Francuski
Partia polityczna Niezależny
Tata Victurnien-Jean-Baptiste de Rochechouart de Mortemart
Małżonka Virginie de Sainte-Aldegonde
Zawód Oficer generalny
Religia katolicki
Rezydencja Zamek Meillant, zamek Neauphle-le-Vieux
Casimir-Louis-Victurnien de Rochechouart de Mortemart
Prezydenci francuskiej Rady Ministrów

Kazimierz Louis-Victurnien Rochechouart Mortemart , Prince of Tonnay-Charente i barona de Mortemart i Cesarstwa, 11 th książę Mortemart i każdym Francji , urodzony20 marca 1787w Paryżu i zmarł dalej 1 st styczeń 1875w Neauphle-le-Vieux jest żołnierzem , dyplomatą i politykiem Francuzem .

Był w szczególności prezesem Rady Ministrów króla Karola X w 1830 roku .

Biografia

Pochodzenie rodzinne i młodość

Kazimierz Rochechouart jest synem Victurnien Jean Baptiste Rochechouart Mortemart ( 1752 - 1812 ), 10 th księcia Mortemart i Hala COSSE-Brissac .

W 1791 r . Rodzina wyemigrowała i wychował się w Anglii , wracając z matką w 1801 r . Do Francji .

Chociaż mając wielką nazwę szlachty z Ancien Regime , zebrał na reżim kierowany przez Napoleona Bonaparte .

Okres napoleoński

Wszedł do służby w Wrzesień 1803W celu policji , kontrolowany przez pana hrabiego de Segur , To przechodzi podporucznika w 1 st  pułku dragonów z10 lutego 1806i brał udział w kampaniach w Prusach (1806) , Polsce (1807) , Austrii (1809) i Rosji (1812) . Występuje w bitwach pod Golyminem i Pułtuskiem (1806) , w bitwie pod Heilsbergiem i pod Frydlandem , gdzie daje dowody chłodu i stanowczości, odpierając ataki Rosjan.

Był kolejno mianowany członkiem Legii Honorowej na1 st październik 1807, Por do 25 -go  pułku dragonom i aide z General Nansouty 2 i10 marca 1809, wreszcie kapitan w tym samym korpusie 26 lipca następnego roku. M.  de Mortemart walczył w czasach Regensburga , Esslinga i Wagram .

Mianowany sanitariusz dnia12 lutego 1811, jest odpowiedzialny za inspekcję wybrzeży Holandii i Danii . Po wypełnieniu tej misji, wstąpił Napoleon  I er do Poznania i podjął kampanię 1812 roku w Rosji , podczas której otrzymał tytuł barona cesarstwa , z wyposażeniem z 2000 franków dochodu w Belgii .

Po śmierci ojca, 4 lipca 1812 r., Został z mocy prawa jedenastym księciem Mortemart.

Baron de Mortemart, który uciekł przed katastrofami podczas śmiertelnego odwrotu z Moskwy , wrócił do Francji w tak złym stanie zdrowia, że ​​mógł wziąć udział tylko w ostatnich wydarzeniach kolejnej kampanii . Walczy w Leipsick i Hanau . Jego zachowanie w tej ostatniej walce przyniosła mu promocji z oficerem Legii Honorowej na30 listopada 1813. Wrócił do Francji z armią .

W kampanii francuskiej (1814) jest odpowiedzialny za przedstawienie Marie-Louise flag przejętych od sojuszników w sprawach Champ-Aubert , Mormant i Montereau .

W Kwiecień 1814Jest jedną z pierwszych, które wspierają ideę upadku Napoleona  I er .

Odnawianie

Podczas pierwszego Restoration , Ludwik XVIII nazwany mu zajrzeć Francji (4 czerwca 1814) i kapitan-pułkownik Cent-Suisses de la Garde , urzędu sprawowanego w czasie rewolucji przez księcia Brissac , jego dziadka ze strony matki. Został również stworzony rycerzem zakonu Saint-Louis the25 sierpnia 1814.

W 20 marca 1815( powrót z wyspy Elba ), książę Mortemart eskortuje książąt do Bethune , gdzie wojskowy dom króla zostaje odwołany. Wkrótce potem dołączył do Ludwika XVIII w Gandawie i powrócił z królem w lipcu.

Potem zreorganizował swoją kompanię strażników w zwykły spacer z ciała króla , krzesła kolegium elektorów wydziału Haute-Vienne , a tworzony jest generał major z Gwardii Narodowej w Paryżu oraz Marszałek-de-obozu w październiku 14 i22 listopada 1815.

Został sukcesywnie mianowany Komendantem Legii Honorowej 22 stycznia 1816, rycerz Złotego Runa im 8 września 1817, Wielki Oficer Legii Honorowej w dniu17 sierpnia 1822I rozkazy rycerz króla30 maja 1825.

W miesiącuKwiecień 1828, został wysłany jako ambasador do Sankt Petersburga w miejsce pana de La Ferronnays. Plik24 grudnianastępnie awansował na generała porucznika i powrócił do Francji na początku 1830 roku .

Miał właśnie wyruszyć na „wody”, kiedy dowiedział się o publikacji Rozporządzeń . Natychmiast udał się do Karola X, aby je wycofać.

Ale już były walki na ulicach Paryża i król uważał, że czyni wystarczające ustępstwa, oferując ( 29 lipca ) panu de Mortemart misję powołania ministerstwa, którego miałby być prezydentem. Książę poddał się królewskim instancjom dopiero po zapewnieniu odroczenia zarządzeń i natychmiastowego zwołania Izb; ale upływający czas nie zatrzymał biegu wydarzeń i gdy p. De Mortemart stawił się na zebraniu posłów, uzyskuje tylko taką odpowiedź od pana  Bérarda :

" Jest za późno. "

Mimo to osiadł w Luksemburgu, ale w obliczu postawy Hôtel de Ville trzeba było zmierzyć się z faktami i dołączył do króla w Saint-Cloud .

Monarchii lipcowej

Książę Mortemart, po złożeniu przysięgi w rządzie lipcowym , nadal zasiada w izbie wyższej , zostaje awansowany do Wielkiego Krzyża Legii Honorowej na8 stycznia 1831i wysłany do oględzin .

Pozostały wierne serce do uzasadnionego monarchii, odmawia Ludwika Filipa być jednym ze świadków w jego najstarszej córki, księżniczki Ludwiki , gdy poślubiła Leopolda I st Belgii w9 sierpnia 1832. Według Rodolphe'a Apponyi ( 1802 - 1853 ) w swoim Dzienniku , Louis-Philippe był „wściekły, a królowa głęboko zraniona”.

Jego przynależność do nowego reżimu jest uzasadniona:

„  Aby rządzić krajem 32 milionów Francuzów” , napisał do znajomego31 października 1833, Co najmniej 31 mln, musi zostać spełniony. Karol X nie myślał o tym, powołując się na swoje prawo, które zginęło tak, jak zaczął z woli mas. Obecny rząd jest koniecznością dla społecznej egzystencji Europy.  "

Plik 5 stycznia 1833Przyjmuje misję uznania nowego reżimu cesarza Mikołaja I er , który nie szczędził rewolucji lipcowej 1830 r. Jej przykrych wydarzeń. Po przybyciu do Petersburga jako ambasador nadzwyczajny , książę Mortemart zastąpił księcia Treviso jako ambasador i pozostał tam do 1833 roku .

Następnie wrócił i usiadł w izbie wyższej, gdzie okazał się zwolennikiem liberalnej polityki.

II Rzeczypospolitej i Drugie Cesarstwo

Automatycznie przeszedł na emeryturę jako generał8 czerwca 1848Udał się do aktywności przez księcia prezydenta , który oferuje go, na próżno, tekę spraw zagranicznych i mianował go dowódcą 19 th Wojskowego Oddziału ( Bourges ), następnie senator Drugiego Cesarstwa (27 marca 1852).

Książę rzadko uczęszcza na sesje, także trzyma się z dala od nowego dworu i poświęca się dziełom miłosierdzia. Tylko raz przypomniał sobie swoje stosunki z ludźmi Drugiego Cesarstwa , kiedy protestował w liście z oburzeniem do pana  de Persigny przeciwko zniesieniu Towarzystwa św. Wincentego a Paulo .

Spoczywa wraz z częścią swoich potomków w kaplicy pogrzebowej na cmentarzu Neauphle-le-Vieux ( Yvelines ).

Mamy od niego: The Meillant Castle za Ludwika XIII ( 1851 ).

Streszczenia

Casimir de Rochechouart,
książę Mortemart
Pochodzenie Królestwo Francji
Wierność  Cesarstwo Francuskie Królestwo Francji Królestwo Francji Królestwo Francji Cesarstwo francuskie
 
 
 
 
Uzbrojony Kawaleria, potem piechota
Stopień Generał porucznik
Lata służby 1804 - 1855
Przykazanie Sto szwajcarski
ciała zwykła stopa Gwardia Król
19 th Wydział Wojskowy ( Bourges )
Konflikty Wojny napoleońskie
Wyczyny broni Bitwa o Friedland
Bitwa o Hanau
Nagrody
Rodzina Dom Rochechouartów
Rodzina Mortemartów

Stan usługi

Papiery wartościowe

Dekoracje

Rycerz Ducha Świętego Wielki Krzyż Legii Honorowej Rycerz Saint-Louis Medal Świętej Heleny
Order św. Andrzeja "Petite-croix [10]" (4 klasa) Cesarski i wojskowy zakon Saint-Georges

Herb

Obrazek Herb
Orn ext baron of the Empire OLH.svgHerb Casimir de Rochechouart de Mortemart.svg Broń barona de Rochechouarta de Mortemart i Imperium

Barry nébulé srebro i czerwoni z sześciu kawałków franka dystrykt nauczyli się od baronów zszywających armię 9- tą tarczą.
Orn ext Duke and peer of France (Restoration) OSE.svgBlason-Rochechouart.svg Ramiona księcia Mortemart , rówieśnika Francji

Fascé-ondé Argent i gules z sześciu sztuk.

Małżeństwo i potomkowie

Aby wejść głębiej

Uwagi i odniesienia

  1. Courcelles 1827 , str.  191.
  2. Courcelles 1827 , str.  190.
  3. Robert & Cougny 1891 , str.  440.
  4. Alexandre Mazas, Memoirs to służyć in the history of Revolution of 1830 , Paris, Urbain-Canel & Adolphe Guyot,1833, 406  pkt. ( czytaj online ) , s.  37-140
  5. cytowane przez Guya Antonettiego, Louis-Philippe , Paris, Fayard, 2002, s.  696
  6. Robert i Cougny 1891 , str.  441.
  7. Kompozytor Armande de Polignac , żona jej prawnuka Alfreda de Chabannes La Palice, jest pochowana w tej kaplicy.
  8. SHAT 7 Yd 1090 .
  9. Velde 2005 , s.  Świeżych rówieśników.
  10. bazowa Leonore .
  11. National Archives BB / 29/969 , s.  87.
  12. Bunel 1997-2011 , s.  Księstwo Mortemart.

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne

Bibliografia

Dokument użyty do napisania artykułu : dokument używany jako źródło tego artykułu.