Wybrzeże Opalowe

Wybrzeże Opalowe
Widok na zatokę Wissant i Cap Gris-Nez w oddali, z Cap Blanc-Nez.
Widok na zatokę Wissant i Cap Gris-Nez w oddali, z Cap Blanc-Nez .
Kraj Francja
Region Hauts-de-France
Działy Pas-de-Calais , Północ
Obszary chronione Regionalny park przyrody Capes et marais d'Opalepal
Współrzędne geograficzne 50°43′35″N, 1°36 3653″E′
Zbiornik wodny Kanał , Pas de Calais , Morze Północne North
Długość 90 lub 120 km
Kończy się Granica belgijska lub Aa (północny wschód)
Authie (południowy zachód)
Natura brzegów Plaże , wydmy , klify ...
Główne plaże Berck , Le Touquet , Sainte-Cécile , Hardelot , Wimereux , Wissant
Rzeka Aa , Liane , Canche , Authie
Czapki i półwyspy Cap Gris-Nez , Cap Blanc-Nez
On jest każdy
Porty Étaples , Boulogne , Calais , ( Dunkierka )
Pochodzenie nazwy Édouard Lévêque luty 1911
Geolokalizacja na mapie: Hauts-de-France
(Zobacz sytuację na mapie: Hauts-de-France) Wybrzeże Opalowe
Geolokalizacja na mapie: Francja
(Zobacz sytuację na mapie: Francja) Wybrzeże Opalowe
Poprzedni Wybrzeże Pikardii Wydmy Flandrii następujący

Côte d'Opale jest choronimem dla części północno-zachodniego wybrzeża Francji kontynentalnej, położonej na północ od wybrzeża Pikardii , naprzeciw klifów południowo-wschodniej Anglii , graniczącej z Kanałem La Manche i Morzem Północnym .

Pochodzenie i warianty nazwy

Édouard Lévêque , malarz Touquetois, pisarz, botanik, wymyślił nazwę „Opal Coast” w lutym 1911 roku. W ten sposób nazwał wybrzeże między Le Crotoy w Zatoce Sommy a Équihen-Plage w Boulonnais, w hołdzie w jego szczególnym i zmieniającym się świetle. Ze wszystkich oferowanych apelacji tylko ta przetrwała i uczyniła z nadmorskiego kurortu Touquet-Paris-Plage „perłę Opalowego Wybrzeża”. Później i do dziś tą nazwą określa się całą linię brzegową departamentu Pas-de-Calais , a nawet departamentu Nord .

Granice Wybrzeża Opalowego są nieco rozmyte. Dla niektórych obejmuje tylko miejscowości nadmorskie (lub położone blisko wybrzeża), podczas gdy dla innych obejmuje znacznie większy obszar, w tym miasta położone do 50  km od wybrzeża, takie jak Saint-Omer , Hazebrouck czy Aire-sur-la -Lys . Dokładniej, respektując ortotypografię , nazwalibyśmy „Wybrzeże Opalowe ” (małą i bez myślnika) przestrzeń geograficzną, w której znajdują się nadmorskie miasta, oraz „Wybrzeże Opalowe” »(Wielką literą na początku i myślnik, jak w przypadku toponimów administracyjnych) związek mieszany, który staje się ośrodkiem metropolitalnym skupiającym 920 000 mieszkańców 354 gmin między departamentami Pas-de-Calais i Nord .

Nazywamy również „  Dunes de Flandres  ” (lub „Côte des Dunes de Flandres” ) obszar przybrzeżny położony w departamencie Nord, wokół Dunkierki. Często zasymilowany do części „Wybrzeża Opalowego”, jego przynależność do tej nazwy pozostaje niepewna. The Dunes of Flanders i reszta Opal Coast obecnych różnic w historii, kultury, geografii, gastronomii lub języka.

Geografia

Opal Coast obejmuje linię brzegową okręgów Dunkierka , Calais , Saint-Omer , Boulogne-sur-Mer i Montreuil , tj. 120  km linii brzegowej między granicą belgijską a granicą między Pas-de-Calais i Sommą (w pobliżu Berck ).

Duże miasta to Dunkierka (miasto 90 000 mieszkańców i obszar miejski 250 000 mieszkańców), Calais (miasto 75 000 mieszkańców i obszar miejski 125 000 mieszkańców) i Boulogne-sur-Mer (miasto 45 000 mieszkańców i obszar miejski 135 000 mieszkańców). Ze względu na swoje centralne położenie wśród głównych plaż i atrakcji turystycznych regionu, Boulogne-sur-Mer jest przez niektórych uważana za „stolicę Wybrzeża Opalowego”. Calais , ze swojej strony, jest uważane za „bramę” dzięki swojej ważnej pozycji do przyłączenia się do Wielkiej Brytanii.

Geologia, reliefy i krajobrazy

Wybrzeże Opalowe łączy różnorodne krajobrazy plaż, wydm, bagien, ujść rzek, klifów i środowisk wewnętrznych.

Rzeźba terenu jest bardzo pagórkowata, co kontrastuje z bardzo niską rzeźbą Wydm Flandrii i belgijskiego wybrzeża. Charakteryzuje go obecność dwóch dużych klifów położonych między Calais i Boulogne: Cap Blanc-Nez , z kulminacją na 132  m oraz Cap Gris-Nez , dochodzących do 50  m . Ten ostatni to punkt wybrzeża francuskiego najbliżej Anglii .

Rzeźba terenu ustępuje miejsca drobnym piaszczystym plażom, przerywanym przez narodowy rezerwat przyrody Zatoki Canche i Zatoki Authie .

W „  opal wydm i ujście  ” są jednym z głównych podmiotów krajobrazowych wybranych przez 2008 Regionalnej Krajobrazowego Atlas .

Środowisko i ekologia

Środowisko morskie tej części Francji charakteryzuje się bardzo mętnym i silnym prądem morza , z ważnymi pływami i strefami pływów . Chroni ważną bioróżnorodność.

W makroglony są rzadkością na dno piaszczyste i błotniste, ale są lokalnie obfity na skaliste dno i kilka wraków . Jak wszędzie we Francji, Francuski Instytut Badawczy ds. Eksploatacji Morza (Ifremer) odnotowuje spadek liczebności dużych glonów, a nawet fucaceae, które są uważane za szczególnie odporne. Wynika to częściowo i lokalnie z nadmiernego zbierania wraków do dekoracji straganów rybnych lub koszyków z ostrygami, ale trzeba znaleźć inne powody, ponieważ ta regresja wydaje się ogólna (pozostałości pestycydów, antyfoolingi? Fitopatogeny, deregulacja klimatu?...) .

Od strony lądu wydmy , klify , ujścia rzek i bagna w głębi lądu oferują ogromne bogactwo krajobrazów i siedlisk przyrodniczych , częściowo mniej lub bardziej chronionych dzięki konserwatorium przybrzeżnemu , konserwatoriom przestrzeni przyrodniczych oraz „innym podmiotom i narzędziom odtworzenie, ochrona i zarządzanie reliktowymi środowiskami naturalnymi.

Wzrost morza The urbanizacja i fragmentacja ekologiczny przez drogach The zanieczyszczenie światłem , zanieczyszczenia z obszarów miejskich, drogi, rolnictwo, połączyć port i przemysłowych poniżające ich skutków dla środowiska. Na tej linii brzegowej testowana jest dynamika ZZOP ( Integrated Coastal Zone Management ). Opal Coast to korytarz od ptasiej migracji o pierwszorzędnym znaczeniu dla Europy Zachodniej i Północnej Palearktyce objęte umową międzynarodową, w porozumieniu w sprawie ochrony ptaków wędrownych woda African-Eurasian Umowy Waterbird (AEWA). Strzał z ołowiu mają niedawno Zakazane w kartridży strzały w podmokłych , które należy stopniowo zmniejszać liczbę ptaków zabitych przez zatrucia ptaków .

Pogoda

Na Wybrzeżu Opalowym panuje wyraźny klimat oceaniczny . W amplitudy termiczne są niskie, zimy są łagodne, a lata ostygnięcia. Dni z mrozem i śniegiem jest niewiele. Terytorium jest silnie narażone na wiatry przez cały rok, co sprawia, że ​​pogoda jest bardzo zmienna. Pomiędzy różnymi miastami na wybrzeżu występują jednak różnice wynikające z orientacji morza, a tym samym z przeważających wiatrów (na zachód między Berck a Les Deux Caps, na północ między Les Deux Caps a granicą belgijską).

Gospodarka

Aglomeracja Dunkierki jest bardzo zurbanizowana i przemysłowa. Portem morskim Dunkierki jest teraz 3 e  port handlowy we Francji, za portami Marsylii i Le Havre .

Południe Wybrzeża Opalowego ma głównie charakter rolniczy i rolniczy. Jego gospodarka jest bardziej związana z turystyką, z ważnymi miejscami miejskimi i portowymi. Portu Boulogne-sur-Mer jest pierwszym portem rybackim we Francji, ale również ważnym portem handlowym . Jeśli chodzi o Calais , jest to główny port w Europie kontynentalnej dla handlu z Wielką Brytanią.

Turystyka

Kurorty

Różne kurorty Wybrzeża przyciągają letnich turystów szeroką gamą zajęć, a także wieloma miastami portowymi o bogatej historii. W niektórych ośrodkach Bray-Dunes (północ) w Berck (południe):

Miejsca przyrodnicze

Inne elementy turystyczne

Oprócz plaż i atrakcji przyrodniczych, Wybrzeże Opalowe jest domem dla wielu atrakcyjnych atrakcji turystycznych. Narodowe centrum morskie Nausicaá , położone w Boulogne-sur-Mer, jest najczęściej odwiedzanym miejscem w regionie.

Również obecne liczne zabytki, wymienione lub nie: the murem miasto Boulogne , w kolumnie Grande Armée , w cytadeli Montreuil , dzwonnice wpisany w World Heritage of UNESCO z Boulogne , Calais i Dunkierki , a także zamki, forty na morzu , kościoły, latarnie morskie itp.

Na Wybrzeżu Opalowym oferowane są różne sporty : golf , tenis , jazda konna , ale także wiele sportów wodnych ( żeglarstwo na piasku , latawiec , szybkie żeglarstwo , kitesurfing , kajakarstwo , itp.). Jest też kilka parków rozrywki: Bagatelle w Merlimont i Aqualud w Le Touquet.

Sztuka

Krajobrazy Wybrzeża Opalowego i jego światło przyciągały od lat 80. XIX wieku wielu artystów wszelkiego pochodzenia: historycy sztuki mówią o „szkoły malarskiej Wybrzeża Opalowego”, ruchu, który obejmuje różne domy lub kolonie artystów osiadłych na tym wybrzeżu i jej zaplecze, np. w Étaples , Wissant czy Berck .

W 1881 roku w Wissant osiedliła się para malarzy, Adrien Demont i Virginie Demont-Breton , która osiedliła się w pierwszym domu w linii impresjonistów . Witają malarzy z Douai i Arras , takich jak Georges Maroniez , Henri Duhem , Félix Planquette itp. We wsi przyjdź malować paryskich artystów, takich jak Pierre Carrier-Belleuse czy Alexandre Houzé .

Od 1882 roku w Étaples osiedlali się paryscy artyści  : kilka dekad wcześniej pionierski malarz Charles-François Daubigny już wybrał to miejsce ze względu na inspirację, którą tchnął. Do 1914 roku dziesiątki artystów z całego świata zdecydowało się zamieszkać w tym nadmorskim mieście, tworząc rodzaj artystycznej kolonii zwanej „  École des painters d'Étaples  ” lub „Colonie artist d'Étaples” (w języku angielskim Etaples Art Colony). ). W marcu 1900 roku galeria Georges Petit zainaugurowała w Paryżu pierwszą wystawę poświęconą tej szkole, zgrupowaną pod nazwą „Nowe Stowarzyszenie Malarzy i Rzeźbiarzy”.

Dalej na południe, Berck przyciągnęła takich mistrzów jak Eugène Boudin i Édouard Manet ale także Francis Tattegrain , Charles Roussel , Ludovic Napoleon Lepic , Jan Lavezzari , Albert Besnard , Alexandre Nozal , Eugène Trigoulet , Georges Maroniez ...

Literatura

Malarze

Wśród wielu malarzy inspirowanych regionem:

Fotografowie

Muzycy

Dyrektorzy

Gody

Organizacja polityczna i administracyjna

Metropolitalne Centrum Wybrzeża Opalowego posiada 11 międzygminnych struktur współpracy: Wspólnota miejska Dunkierki , Wspólnota gmin Hauts de Flanders , Wspólnota gmin regionu Audruicq , Wspólnota aglomeracji Saint-Omer , Wspólnota gmin Pays de Lumbres , Wspólnota gmin Pays d'Opale , Wspólnota aglomeracji Grand Calais Terres et Mers , Wspólnota gmin Terre des Deux Caps , Wspólnota aglomeracji Boulonnais , Wspólnota gmin Desvres - Samer , Wspólnota aglomeracji Dwóch Zatok w Montreuillois oraz przedstawiciele Rady Regionalnej Hauts-de-France , Rady Okręgu Północ i Rady Okręgu Pas-de-Calais .

Aby wejść głębiej

Bibliografia

Przewodnik

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne

Uwagi i referencje

  1. La Cote d'Opale, w Pas-de-Calais, z Agencją Rozwoju Turystyki i Rezerwacji Pas-de-Calais pod adresem http://www.pas-de-calais.com , konsultacja 24 marca 2013 r.
  2. Le Touquet-Paris-Plage na początku swojego nowego stulecia , edycje Flandres-Artois-Côte d'Opale, sierpień 1982, s.  22
  3. [PDF] Jean Méron, Ortotypografia, badania bibliograficzne 2002
  4. Pôle métropolitain Côte d'Opale pod adresem http://www.poles-metropolitains.fr , konsultacja 25 grudnia 2015 r.
  5. Site Syndicat Mixte de la Côte d'Opale , konsultowane w dniu 31 sierpnia 2007
  6. Smaki i know-how na stronie ratusza w Boulogne-sur-Mer.
  7. Port przez kanał Boulogne-sur-Mer | Do odkrycia na terenie portu Boulogne-sur-Mer
  8. Patrz rozdział Podejście terytorialne „wydmy i ujście opalu” Atlasu krajobrazów regionu Nord – Pas-de-Calais, DIRNE, 2008, PDF, 10.3 Mo.
  9. Müller Yves (2004). Fauna i flora wybrzeża północnego, Pas-de-Calais i Belgii . ICB Nord Pas de Calais.
  10. Delebecq G Gevaert F. Makroalgi Wybrzeża Opalowego: stulecie inwentaryzacji i aktualne perspektywy, / Oceanis.
  11. „Étaples: malarze z Wybrzeża Opalowego wkrótce będą mieli swoje muzeum w porcie”, w La Voix du Nord , 8 maja 2014 r.
  12. „Wystawa o malarzach z Wissant”, w Reportage France 3 Région Nord-Pas-de-Calais , 23 sierpnia 2011 r.
  13. „Miejsca, które inspirowały malarzy. The Opal Coast Wissant, Etaples and Berck ”, w Masmoulin, blog gazety Le Monde , 15 lipca 2012 r.