Naruszenia
| Naruszenia | |||||
 Menhir Pierre'a Saint-Martina. | |||||
| Administracja | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Kraj | Francja | ||||
| Region | Środkowa Dolina Loary | ||||
| Departament | Indre-et-Loire | ||||
| Miasto | Chinon | ||||
| Międzyspołeczność | Wspólnota gmin Touraine Zachodnia Dolina Loary | ||||
|
Mandat burmistrza |
Gérard Vignas 2.020 -2.026 |
||||
| Kod pocztowy | 37330 | ||||
| Kod wspólny | 37037 | ||||
| Demografia | |||||
| Miły | Brèchois | ||||
|
Ludność miejska |
221 mieszk. (2018  )
|
||||
| Gęstość | 19 mieszk./km 2 | ||||
| Geografia | |||||
| Informacje kontaktowe | 47 ° 34 ′ 14 ″ na północ, 0 ° 23 ′ 22 ″ na wschód | ||||
| Wysokość | Min. 74 m Maks. 133 m |
||||
| Powierzchnia | 11,63 km 2 | ||||
| Rodzaj | Gmina wiejska | ||||
| Obszar atrakcji |
Wycieczki (gmina Crown) |
||||
| Wybory | |||||
| Oddziałowy | Kanton Langeais | ||||
| Ustawodawczy | Piąty okręg wyborczy | ||||
| Lokalizacja | |||||
Geolokalizacja na mapie: Centre-Val de Loire
| |||||
Brèches jest francuski gmina znajduje się w dziale z Indre-et-Loire , w tym regionie Centre-Val de Loire .
Geografia
Lokalizacja
Brèches znajduje się na północ od departamentu Indre-et-Loire. Miasto położone jest na obrzeżach historycznego Haut-Anjou . Jest częścią Touraine Angevine .
Hydrografia
Miejska sieć hydrograficzna o łącznej długości 4,31 km obejmuje znaczący ciek wodny Ardillière ( 3,371 km ), który stanowi zachodnią granicę podziału gminy.
Ardillières , o łącznej długości 11,8 km , bierze swoje źródło w gminie Souvigny i wpada do Posiłek po prawej stronie gminy Villiers-au-Bouin , po przekroczeniu 5 gmin. Rzeka ta jest sklasyfikowana na liście 2 w artykule L. 214-17 Kodeksu ochrony środowiska w dorzeczu Loary-Bretanii . W wyniku tej klasyfikacji każda konstrukcja musi być zarządzana, utrzymywana i wyposażona zgodnie z zasadami określonymi przez władze administracyjne, w porozumieniu z właścicielem lub, w przypadku braku takiej możliwości, z operatorem. Pod względem hodowli ryb Ardillière należy do drugiej kategorii ryb . Dominującą grupą biologiczny składa się głównie z ryb łososiowatych ( karpiowatych ) i drapieżników ( szczupaki , szczupaki okoń i okoń ).
W mieście zostały wymienione trzy mokradła przez departamentalny kierunek terytoriów (DDT) i radę departamentu Indre-et-Loire : „dolina Ardillera de Montigny u zbiegu z Fare”, „dolina de l ' Ardillière de la Baronnière à la Thibaudière ”i„ dolina Fontaines de Grivau ”.
Planowanie miasta
Typologia
Brèches jest gminą wiejską, ponieważ jest częścią gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu miejskiej siatki gęstości INSEE .
Ponadto gmina jest częścią obszaru turystycznego Tours , którego jest gminą w koronie. Obszar ten, obejmujący 162 gminy, jest podzielony na obszary od 200 000 do mniej niż 700 000 mieszkańców.
Toponimia
Pokazano stare wzmianki o miejscowości: Vico Bricca , Briccam v. 590; Insecutus Briccam 1044; Brechia przeciwko 1060; ecclesiam de Brechia 1144; de Brechia sierpień 1231; Brechie 1231; Brechia 1237; Brechia , Brochia 1245; parochia de Breche, alias de Brochia 1290; Bresches XVII th century; Brèche XVII th wieku; Naruszenie XVIII th wieku; Breach 1793; Naruszenie 1810.
Bricca z niskim łaciną . Briccos , imię osobiste pochodzenia galijskiego, zlatynizowane w Bric-cus i żeński przyrostek a , oznaczający willę . Mnogiej pojawia się w XVI -tego wieku. Święty Brice ( sanctus Brictius ) założył tam kościół.
Historia
W V -tego wieku, w Saint Brice, biskup Tours , ufundował kościół w miejscowości Bricca, wspomnianej przez Grzegorza z Tours . Parafia znajdowała się na starożytnym szlaku z Tours ( Caesarodunum ) do Mans ( Vindinum ).
Dawny klasztor pod opactwa Saint-Julien de Tours był środek XII th wieku.
W XVII th i XVIII -go stulecia, parafia Brèches jest przyłączony do Księstwa-Peerage z Château-la-Vallière .
Polityka i administracja
| Kropka | Tożsamość | Etykieta | Jakość | |
|---|---|---|---|---|
| Marzec 2001 | 2014 | Maurice Houdin | ||
| marzec 2014 | W trakcie | Gerard Vignas | DVG | Rolnik |
| Brakujące dane należy uzupełnić. | ||||
Ludność i społeczeństwo
Ewolucja demograficzna
Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. Legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis powszechny opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji dotyczących kolejno wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, a legalne populacje w kolejnych latach szacuje się za pomocą interpolacji lub ekstrapolacji. W przypadku gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2008 r.
W 2018 roku miasto liczyło 221 mieszkańców, co oznacza spadek o 25,84% w porównaniu do 2013 roku ( Indre-et-Loire : + 1,25%, Francja bez Majotty : + 2,36%).
| 1793 | 1800 | 1806 | 1821 | 1831 | 1836 | 1841 | 1846 | 1851 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 374 | 333 | 564 | 405 | 411 | 416 | 427 | 438 | 436 |
| 1856 | 1861 | 1866 | 1872 | 1876 | 1881 | 1886 | 1891 | 1896 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 430 | 467 | 436 | 432 | 411 | 431 | 442 | 435 | 423 |
| 1901 | 1906 | 1911 | 1921 | 1926 | 1931 | 1936 | 1946 | 1954 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 401 | 407 | 383 | 368 | 337 | 323 | 322 | 289 | 322 |
| 1962 | 1968 | 1975 | 1982 | 1990 | 1999 | 2006 | 2007 | 2008 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 314 | 300 | 236 | 250 | 241 | 255 | 279 | 283 | 286 |
| 2013 | 2018 | - | - | - | - | - | - | - |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 298 | 221 | - | - | - | - | - | - | - |
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., A następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego
Lokalna kultura i dziedzictwo
Miejsca i zabytki
Gmina Brèches ma na swoim terytorium między innymi miejsce urodzenia Alfreda Velpeau . W 2004 roku dom ten został przekształcony w salę spotkań dzięki unijnym dotacjom i Radzie Generalnej.
Na północnym krańcu miasta stoi megalit , który prawdopodobnie sygnalizowałby przejście starego szlaku galijsko-rzymskiego . W momencie odkrycia megalit, o doskonałej stacji pionowej, był lekko zagłębiony w ziemię, a jego większa strona była skierowana w stronę układu tej starożytnej drogi. Ten monolityczny ślad znany jest pod nazwą „Pierre Saint-Martin” . Jest to blok piaskowca o wysokości około 1,70 metra, który objawia się jako starożytny menhir lub kamień milowy. Badania przeprowadzone na „Pierre Saint-Martin” ujawniły, że początkowo był to menhir , a następnie stałby się obiektem wielkości z każdej z tych stron, aby stać się kamieniem milowym podstawy o długości 65 cm i 25 cm. szeroki. Ponadto blok ten, na którym nie ma żadnego napisu , oznaczałby prawdopodobnie via Romana łączącą Cæsarodunum / Vindunum (odpowiednio miasta Tours i Le Mans ). Po opuszczeniu miasta Brèches, drogi tej starożytnej drogi, pozostałości, które stanowią nieciągłość, nadal w kierunku północno-zachodnim, a tym samym przekroczeniu pewnych Gallo-Roman miejsc w Sarthe takie jak to z miasta z Vaas i bardzo chyba że z aubigné-racan .
W V -tego wieku , Saint-Brice , biskup Tours , ufundował kościół w miejscowości Bricca . Ten kościół, rozbudowywany przez wieki i obecny dzisiaj, jest kościołem św. Marcina.
Osobowości związane z gminą
Zobacz też
Powiązane artykuły
Linki zewnętrzne
Uwagi i odniesienia
Uwagi
- Klasyfikacja listy 2 zgodnie z artykułem L. 214-17 kodeksu środowiskowego jest przypisana do części cieków wodnych lub kanałów, na których konieczne jest zapewnienie wystarczającego transportu i cyrkulacji osadów.
- Zgodnie z artykułem L. 211-1 Kodeksu ochrony środowiska „teren podmokły jest rozumiany jako teren, eksploatowany lub nie, zwykle zalewany lub nasycany wodą słodką, słoną lub słonawą, na stałe lub tymczasowo; Roślinność, jeśli istnieje, jest zdominowana przez rośliny higrofilne przynajmniej przez część roku ”.
- Według podziału na strefy gmin wiejskich i miejskich opublikowanego w listopadzie 2020 r., Przy zastosowaniu nowej definicji charakteru wiejskiego14 listopada 2020 r w międzyresortowym komitecie ds. wsi.
- Pojęcie obszaru ciążenia miast zostało zastąpione w październiku 2020 r. Starym pojęciem obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównanie z innymi krajami Unii Europejskiej .
- prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st stycznia 2018.
Bibliografia
- " Arkusz SIGES gminy " , na stronie Systemu Informacyjnego do zarządzania wodami podziemnymi w Centre-Val de Loire (przegląd 3 lutego 2019 r . ) .
- „ Mapa hydrologiczna Brèches ” , na https://www.geoportail.gouv.fr/ (dostęp 3 lutego 2019 ) .
- „ sandre - l'Ardillières arkusz ” , na na krajowym portalu dostępu do repozytoriów wodnych (dostęp 03 lutego 2019 ) .
- „ Dekret z dnia 10 lipca 2012 r. Odnoszący się do listy 2 cieków wodnych, odcinków cieków wodnych lub kanałów sklasyfikowanych zgodnie z artykułem L. 214-17 kodeksu środowiskowego dorzecza Loary-Bretanii ” , na http: //www.legifrance.gouv .fr ( sprawdzono 3 lutego 2019 r . ) .
- (id) „ Dekret nr 58-873 z dnia 16 września 1958 r. Określający klasyfikację cieków wodnych na dwie kategorie ” , na stronie https://www.legifrance.gouv.fr/ (przegląd 3 lutego 2019 r . ) .
- Departmental Directorate of Territories of Indre-et-Loire-37, „ List of Wetlands of Indre-et-Loire-37 ” , na http://terresdeloire.net/ (dostęp 3 lutego 2019 ) .
- „ Departamentalny spis terenów podmokłych ” na http://www.indre-et-loire.gouv.fr/ ,26 marca 2013(dostęp 3 lutego 2019 ) .
- „ Typologia miejska / wiejska ” , na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (przegląd: 27 marca 2021 ) .
- " gmina wiejska - definicja " , na tej stronie INSEE (konsultowany w dniu 27 marca 2021 ) .
- „ Understanding the density grid ” , na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 27 marca 2021 ) .
- " Baza obszarów atrakcyjności miast 2020. " , na insee.fr ,21 października 2020 r(dostęp 27 marca 2021 ) .
- Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „ We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w zlewni miasta ” , na stronie insee.fr ,21 października 2020 r(dostęp 27 marca 2021 ) .
- Ponce (pana) zbiór dokumentów ... dawnej prowincji Touraine, IV do XIII th wieku. Wspomnienia Towarzystwa Archeologicznego Touraine (1857), t. 9, str. 184.
- CARRE de BUSSEROLLE (J.-X.) Słownik geograficzny, historyczny i biograficzny Indre-et-Loire (Touraine) (1878), t. 1, str. 398.
- Grzegorz z Tours, Historia Franków, Liv. X, rozdz. 31
- Maan, Sancta i Metropolitana Ecclesia, str. 84
- Cartulary of Marmoutier
- Cartulary of the Archidieceese of Tours, rozdział 41, str. 88
- Karta Enjoranda, dziekana kościoła w Tours
- Archiwa departamentalne Indre-et-Loire-G 56, Karta Clarté-Dieu
- H. de Valois, Noticia gallicanorum, s. 57.
- Mapa Cassini, 1757.
- Archiwa departamentalne Indre-et-Loire - G 717
- Kataster AD.
- Christèle Hervé, „ The words of the urban in the work of Grégoire de Tours ”, Revue archeologique du center de la France , t. XLII,2003, s. 221 ( DOI 10.3406 / racf.2003.2938 ).
- Pierre Audin, „ Rzymska droga z Tours do Mans do Vaas-sur-le Loir (Sarthe) ”, biuletyn Towarzystwa Archeologicznego Touraine , t. XXXIX, 1980, s. 373 ( czytaj online ).
- Jacques-Xavier Carré de Busserolle , Słownik geograficzny, historyczny i biograficzny Indre-et-Loire i byłej prowincji Touraine , t. I, Towarzystwo Archeologiczne Touraine , 1878, 480 pkt. ( czytaj online ) , s. 398.
- Fabrice Mauclair, The seigneurial Justice of the duchy -peerage of La Vallière (1667-1790) , Tours, Uniwersytet François-Rabelais,2006, 788 str. ( czytaj online ) , s. 153.
- Organizacja spisu ludności na stronie insee.fr .
- Departamentalny kalendarz spisu ludności na stronie insee.fr .
- Od wiosek Cassini do dzisiejszych miast na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
- Insee - Populacje prawne gminy w latach 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
- Archeologicznego Towarzystwa Touraine , Bulletin Towarzystwa Archeologicznego Touraine , t. 39, Tours, Guillaut-Verger-Joubert,1980( czytaj online ) , strona 366.
- Jean-Claude Marquet , „The Megaliths: The menhirs” , w: Jean-Claude Marquet, La Préhistoire en Touraine , Presses universitaire François-Rabelais,4 października 2016 r, 363 str. ( czytaj online ) , strony 286 i 287.