Bitwa pod Montagne-Blanche

Bitwa pod Montagne-Blanche Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej Malowanie autorstwa Pietera Snayersa . Ogólne informacje
Przestarzały 8 listopada 1620
Lokalizacja Biała Góra (Bílá Hora) niedaleko Pragi
Wynik Imperialne zwycięstwo
Wojujący
Królestwo Czech Ren-Palatynat
Flaga Palatynatu wyborczego (1604) .svg 		Święte Cesarstwo  Monarchia hiszpańska
Dowódcy
• Christian d'Anhalt-Bernburg
• Frédéric V 		• Bucquoy
• Jean t'Serclaes, hrabia Tilly
Zaangażowane siły
21 000 mężczyzn 29 000 ludzi
Straty
4000 do 5000 zabitych lub rannych 700 zabitych lub rannych

Wojna trzydziestoletnia

Bitwy

Wojna trzydziestoletnia   Współrzędne 50 ° 04 ′ 42 ″ północ, 14 ° 19 ′ 10 ″ wschód Geolokalizacja na mapie: Czechy
(Zobacz sytuację na mapie: Czechy) Bitwa pod Montagne-Blanche
Geolokalizacja na mapie: Europa
(Zobacz sytuację na mapie: Europa) Bitwa pod Montagne-Blanche

Bitwie pod Białą Górą ( Czech  : Bílá hora ) nastąpiło w dniu 8 listopada 1620 roku , niedaleko od Pragi . To jedna z pierwszych i najważniejszych bitew wojny trzydziestoletniej .

W jej skład wchodzi armia składająca się z około 21 000 ludzi dowodzonych przez Christiana I st. Z Anhalt-Bernburg w imieniu Fryderyka V , króla Czech protestanckiego, sił Świętego Cesarstwa Rzymskiego pod dowództwem hrabiego de Bucquoy Charlesa Bonaventure de Longueval , w połączeniu z siły Ligi Katolickiej pod rozkazami Jeana t'Serclaes de Tilly , skupiające 29 000 ludzi, którzy odnieśli miażdżące zwycięstwo. Ta bitwa oznacza koniec pierwszego okresu (okres palatyński) wojny trzydziestoletniej.

Święte Cesarstwo i miejsce bitwy pod Białą Górą

Preludium

Jeśli rewolta protestanckich państw w Czechach w 1618 r. Przeciwko rzymskokatolickiemu królowi Ferdynandowi II ze Świętego Cesarstwa Rzymskiego rozpoczęła się dobrze, umożliwiając przełamanie polityki izolacji przez wybranie kalwińskiego elektora palatyna Fryderyka V na króla , sytuacja szybko się zmieniła, gdy książę Bawarii Maksymiliana i st łączy mocne strony Ligi katolickiej i wysyła hrabiego Tilly bezpośrednio do Pragi .

Bitwa

Protestancki dowódca, Christian I st z Anhalt-Bernburg , zbiera swoje wojska i rozstawia się na zboczach Białej Góry (po czesku  : Bílá Hora , po niemiecku  : Weißer Berg ), blokując drogę do Pragi . Jego armia składa się głównie z niemieckich i węgierskich najemników oraz kontyngentów czeskich i morawskich. Jego wojska zajmują solidną pozycję: prawą flankę zajmuje pałacyk myśliwski, a lewą - strumień. Przed nimi kolejny strumień i kilka stawów.

Obserwując pozycję wroga, Tilly wysyła swoich najlepiej wyszkolonych ludzi przez mały most, aby przekroczyli strumień i zaatakowali przeciwne centrum. Wspiera je ciężki ogień artyleryjski . W zaledwie dwie godziny zaciętych walk środek linii wroga został zmiażdżony, co zakończyło walkę. Pułki dowodzone przez Heinricha Matthiasa von Thurna uciekły przed pierwszym atakiem, a tuż za nimi szła węgierska kawaleria pułkownika Korniszy.

3000 jeźdźców wysłanych jako posiłki przez księcia Siedmiogrodu Gabriela Bethlena przybyło zbyt późno, aby pomóc armii protestanckiej.

Aspekty religijne

Podczas tej bitwy między katolikami a protestantami hiszpański karmelita boski Dominik od Jezusa-Marii pokazał obraz uwielbienia pasterzy okaleczonych przez ikonoklastów , co pobudziło katolickie wojska.

Konsekwencje

Protestanci stracili w bitwie 5000 ludzi i pozostawili całą swoją artylerię i sprzęt na miejscu. Tilly może wtedy wjechać do Pragi . Wolność religii jest tłumione. Dwudziestu siedmiu przywódców powstania zostaje straconych na Rynku Starego Miasta w centrum Pragi. Frederick V , niedawno wybrany królem4 listopada 1619, też uciekł. Krótkość jego panowania, nieco ponad rok, przyniosła mu przydomek Króla Zimy .

Wynik bitwy kładzie kres niepodległości Królestwa Czech na okres 300 lat. Wojska hiszpańskie, chcąc otoczyć zbuntowane prowincje holenderskie, zajmują Palatynat nad Renem . Wobec protestantyzmu grożącego przytłoczeniem przez Niemcy , Dania wkracza w konflikt, podsycając wojnę trzydziestoletnią, która zakończyła się dopiero w 1648 roku.

Bitwa pod Białą Górą miała trwałe konsekwencje w historii Europy Środkowej  : ponownie otworzyła drogę katolicyzmowi i afirmacji absolutyzmu w krajach austriackich i czeskich.

Bitwa miała również dramatyczny wpływ na język czeski . Wykształcona klasa Czechów przyjęła język niemiecki . Język czeski będą musiały zostać ożywiona jako języka literackiego w ruchu czeskiego odrodzenia narodowego z końca XVIII th - początek XIX -tego  wieku, który można jeszcze usłyszał dzisiaj jako dyglosji .

Uwagi i odniesienia

  1. Bogdan (Henry). Wojna trzydziestoletnia , Paryż, Tempus, 2006, s.  79 .
  2. Ten odcinek został przestudiowany przez Oliviera Chaline , Bitwa pod Białą Górą (8 listopada 1620). Mistyk wśród wojowników , Paryż, Noesis, 2000

Bibliografia

Zobacz też

Galeria