Oblężenie Perpignan (1642)

Siedziba Perpignan Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej Widok Perpignan w 1642 roku. Ogólne informacje
Przestarzały z 4 listopada 1641 w 9 września 1642
Lokalizacja Perpignan , Francja
Wynik Zwycięstwo Francji
Wojujący
Królestwo Francji  Monarchia hiszpańska
Dowódcy
Charles de La Porte Pedro Diego de Zúñiga
Zaangażowane siły
3000
Straty
2500

Wojna trzydziestoletnia

Bitwy

Wojna trzydziestoletnia   Współrzędne 42 ° 41 ′ 55 ″ północ, 2 ° 53 ′ 44 ″ wschód Geolokalizacja na mapie: Pyrénées-Orientales
(Zobacz sytuację na mapie: Pyrénées-Orientales) Siedziba Perpignan
Geolokalizacja na mapie: Langwedocja-Roussillon
(Zobacz sytuację na mapie: Langwedocja-Roussillon) Siedziba Perpignan
Geolokalizacja na mapie: Francja
(Zobacz sytuację na mapie: Francja) Siedziba Perpignan

Oblężenie Perpignan jest jednym z epizodów wojny żniwiarzy , które miały miejsce od4 listopada 1641 w 9 września 1642i co zakończyło się zwycięstwem Francji .

Przeszłość

Wkrótce po buncie, który doprowadził do powstania Corpus of Blood , armia Filipa IV Hiszpanii zajęła Tortosę i Tarragonę . Plik17 stycznia 1641przed niepokojącym postępem armii kastylijskiej Pau Claris na czele Generalitat Katalonii proklamuje Republikę Katalońską i podpisuje sojusz polityczno-wojskowy z Francją, w wyniku którego Katalonia znajduje się pod zwierzchnictwem Ludwika XIII . Kilka dni później, z pomocą armii francuskiej, Generał odniósł ważne zwycięstwo militarne w bitwie pod Montjuïc du26 stycznia 1641, co zmusza wojska kastylijskie do wycofania się do Tarragony .

Plik 4 maja 1641, francuska eskadra Henri d'Escoubleau de Sourdis pojawia się przed Tarragoną i podejmuje blokadę miasta z oddziałami lądowymi Philippe de La Mothe-Houdancourt . W maju i czerwcu wojska ścierają się wokół Tarragony; fort Salou spadł do potęgi francuskiego na 9 maja i Constantí na 13 maja . Po pobiciu między 30 czerwca a4 lipca 1641w czasie pierwszej bitwy pod Tarragoną Hiszpanie zbierają nową eskadrę dowodzoną przez Garcíę Álvareza z Toledo y Mendoza, której udaje się dostarczyć zapasy do miasta i zmusić francuską eskadrę do ucieczki w kierunku Roussillon .

Kastylijskiego kolumna 4500 mężczyzn pozostawia Tarragona na23 marca 1642by uratować Roussillon , który pozostał odizolowany na północy, ale został pobity w połowie drogi pod Collioure pod koniec kwietnia. W maju Hiszpanie wycofują tercios, które były w Roses, wraz z eskadrą 78 statków. A po bitwie o Barcelonę od3 lipca flota hiszpańska nie jest już w stanie dotrzeć do Perpignan, co przyspiesza jej upadek.

Armia francuska

Armia francuska była silna w sumie 19 kompanii gwardii francuskiej, 6 gwardii szwajcarskiej, 310 kompanii piechoty, 10 kompanii królewskich i 44 kompanie kawalerii:

Podczas oblężenia pułk Cinq Mars został wysłany do Katalonii i został zastąpiony przez pułk Degli-Oggli (włoski), utworzony przez 9 kompanii po 200 ludzi, którzy mieli służyć w szturmie.

Kwatera główna

Wojska Ludwika XIII będą oblegać Perpignan od4 listopada 1641. Sam król jest obecny na początku oblężenia, ale opuszcza miasto przed zdobyciem miasta. Gubernator Pedro Diego de Zúñiga y de la Cueva , markiz Flores Dávila, proponuje poddanie miasta, które dostarcza9 września 1642z powodu głodu i dużej liczby zgonów, podczas gdy pozostało tylko 500 osób, które przeżyły. Rzeczywiście, gdyby miasto mogło być zaopatrzone na początku roku, oblężenie nie pokonałoby jego oporu. Miasto jest następnie okupowane przez wojska francuskie wspierane przez zbuntowanych Katalończyków .

Konsekwencje

W mieście armia francuska zdobyła największy arsenał armii hiszpańskiej: sto armat i dwadzieścia tysięcy karabinów. Nacisk na Salses , który w Roussillon był całkowicie odizolowany , zmusił jego gubernatora do poddania się z kolei.

Zdobycie Perpignan, skąd następnie wypędzono siły katalońskie, było preludium do włączenia północnej Katalonii do królestwa Francji .

Dlatego Francuzi dbają o to, aby zawsze utrzymywać bardzo duży garnizon w mieście, zwłaszcza w porównaniu do miasta praktycznie opuszczonego z powodu chorób i głodu spowodowanego oblężeniem.

Champagne pułk i 4 kompanie gwardii szwajcarskiej pozostał w garnizonie w Perpignan aż do 1644. W tym samym roku, zostały one zastąpione przez odtworzonego regimentu Vaisseaux-Mazarin i pułku Breuil. Ta ostatnia została połączona z Vaisseaux-Mazarin w 1648 roku. Nazwana później Vaisseaux-CandaleCzerwiec 1650, w 1652 roku, Louis-Charles de Nogaret de Foix duc de Candale włączył pozostałości pułku noszącego jego imię, zwerbowanego w 1649 roku. Vaisseaux-Mazarin posiadał garnizon do 1654 roku, kiedy przeniósł się do Katalonii, aby uczestniczyć w operacjach do roku 1659. WMaj 1657 a przez pozostałą część roku Perpignan służy jako garnizon dla 3000 żołnierzy pułku katalońsko-mazarinskiego.

Bibliografia

  1. (es) ingenieros del rey.com, Catalunya 1640
  2. (en) Jean de Gazanyola: Historia Rousillon. Perpignan, 1857
  3. (es) , Modesto Lafuente, Historia general de España
  4. Alícia Marcet i Juncosa, De l'home de Talteüll al segle xx
(ca) Ten artykuł jest częściowo lub w całości zaczerpnięty z artykułu Wikipedii w języku katalońskim zatytułowanego „  Setge de Perpinyà (1642)  ” ( zobacz listę autorów ) .

Bibliografia