Dominika od Jezusa-Marii

Dominika od Jezusa-Marii Obraz w Infobox. Funkcjonować
Wcześniejszy
Biografia
Narodziny 16 maja 1559
Calatayud
Śmierć 16 lutego 1630(70 lat)
Wiedeń
Czynność Mnich
Inne informacje
Religia katolicyzm
Zakony religijne Zakon Karmelu , Zakon Braci Bosych Najświętszej Maryi Panny z Góry Karmel
Etap kanonizacji Czcigodny

Dominik od Jesus-Mary (1559-1630) jest Hiszpanem karmelitańskim bosym , wysokim urzędnikiem zakonu, który brał udział w niektórych epizodach wojny trzydziestoletniej , a także w założeniu klasztoru karmelitów bosych w Gandawie . Na jego temat został otwarty proces kanonizacyjny .

Biografia

Starszy urzędnik Zakonu

Dominique Ruzzola lub Urrusolo urodził się w Catalayud, w prowincji Aragonii (Hiszpania), dnia16 maja 1559. W wieku siedmiu lat bez ojca przyjął go wuj François Lopez, przeor Wielkich Karmelitów w mieście . Wstąpiwszy do zakonu karmelitów w 1571 roku, złożył pierwsze śluby w wieku szesnastu lat, zanim został upoważniony do przejścia na reformę terezjańską, aby zaspokoić potrzebę większej doskonałości. Nowicjusz wśród Discalts w Pastrana , uczynił zawód tam w 1590 roku, pod nazwą Dominique de Jesus-Marie . Przed Walencją w 1594 r., A następnie w 1599 r. W Toledo , w 1601 r. Został wikariuszem prowincjalnym w Madrycie. Po pewnym okresie emerytury na pustyni Las Baluecas lub Bolarque został wysłany do Rzymu , aby wzmocnić zbór we Włoszech. Tam od 1604 r. Został mistrzem nowicjuszy, przeorem klasztoru Santa Maria della Scala, a następnie definitor generalnym. W 1614 r., W czasie beatyfikacji Teresy z Avili , był prokuratorem generalnym Zakonu. W 1615 r. Otworzył przytułek w La Longara dla publicznych grzeszników: mieszkali tam za jałmużnę i przestrzegali Reguły św. Augustyna , ale bez składania ślubów zakonnych, oczekując na ślub lub wchodząc do klasztoru. W latach 1617-1620 Dominik stanął na czele zakonu: jako generał asystent promował utworzenie pustyni w Varazzo, niedaleko Genui . Po udziale w Czechach w pierwszych przygodach wojny trzydziestoletniej wrócił do Włoch przez Niemcy , Belgię i Francję. W 1622 r. Przyspieszył kanonizację Teresy z Avili i brał udział w tworzeniu i pierwszym rozwoju Kongregacji Propagandy Wiary . Plik16 lutego 1630Zmarł w Wiedniu , gdzie jako legat papieża Urbana VIII próbował pogodzić cesarza Ferdynanda II i księcia Karola I, który jako pierwszy zaangażował się w wojnę o sukcesję w Mantui .

W bitwie pod Białą Górą

Legat papieża Grzegorza XV z Ferdynanda II , szef Ligi Katolickiej przeciwko powstańcom protestanci z Królestwa Czeskiego , przeniósł się do Rzymu w czerwcu 1620 do przyłączenia Maximilian I st Bawarii , w Republice Czeskiej . Przybył do obozu, namawia tego ostatniego do walki, a przyszłe zwycięstwo katolików zostało mu objawione w ekstazie, która wydarzyła się w święto Wniebowzięcia . Podczas gdy wojska Ligi ścigają powstańców w kierunku Pragi , karmelita odwiedza złupiony przez powstańców zamek Strakowitz i odkrywa obraz Narodzenia zniszczony przez ikonoklasty . Tak narodził się pomysł, aby poświęcić się rozwojowi kultu tego niefortunnego obrazu. Po powrocie do pułków księcia Bawarii dowiedział się o wiecu kapitana węgierskiego Gabriela Bethlena na rzecz protestantów. Zawieszając święty obraz na szyi, następnie wspina się na konia i z krucyfiksem w dłoni przechodzi wśród żołnierzy wykrzykując wersety z psalmów . Walka, która potem nastąpiła, znana jest w historii jako Bitwa pod Białą Górą  : zakończyła się8 listopada 1620Przez zwycięstwo katolickiej armii rebeliantów dowodzonych przez palatyn Fryderyka V . Obraz zostanie uroczyście wystawiony w Rzymie, w klasztorze Discalts, na górze Kwirynal . Czczony pod tytułem Matki Bożej Zwycięskiej, otrzyma wiele darów od europejskich książąt: korony i kamienie szlachetne, ale także dwadzieścia pięć flag zabranych wrogowi podczas bitwy.

U początków Karmelu w Gandawie

W następstwie tych wojennych wyczynów Dominik został przyjęty z otwartymi ramionami przez arcyksiążąt Alberta i Isabelle , gubernatorów południowej Holandii w Brukseli . W lipcu 1621 r. Będzie asystował arcyksięciu w jego agonii. Ponadto w tym samym czasie na zamku Coudenberg, na klatce schodowej prowadzącej do apartamentów infantki, zostaje kolejno zatrzymany przez pięć jej druhen. Byli to Catherine de Barrea, córka Antoine de Barrea, gubernatora portu morskiego w Gandawie; Marie Magdeleine de Paredes, jedyna córka Christobala de Paredesa, contador kawalerii arcyksięcia; Marie de Hallewin, córka François i Marie de Mérode, Magdeleine Catherine de Conflans, córka Antoine de Conflans, markiza de Saint-Remi i Marie-Philippine de Noyelles, córki Hugues de Noyelles, lokaja infantki. Każdy, kto poinformował go o swoim pragnieniu zostania karmelitą, wstawia się w ich imieniu u arcyksiężnej, która upoważnia zastępcę generalnego Mathiasa de Saint-François do założenia nowego karmelity w Gandawie . W tym celu przeorysza Mons , Léonore de Saint-Bernard, po przyjęciu młodych dziewcząt do nowicjatu, wylądowała w mieście Saint Bavo w towarzystwie sześciu innych zakonnic,21 września 1622. Osiem dni później zajmują swój klasztor, do którego panie na klatce schodowej , jak je nazwał Dominik, wejdą na21 listopada 1623, w obecności infantki i sądu.

cytaty

W Les Aventures du baron de Fæneste (IV, 13, „Grotesque de la Terne”), Agrippa d'Aubigné ukazuje ją w „pięknej galerii Terne” niedaleko Mansle, w Charente, na zamku La Rochefoucauld:

„Stamtąd szedł dzielnie mały karmelita z obartym testem, który nazywał się Dominic de Jesu Maria, i dziesięć lub dwanaście głównych dam dworu, które z przodu, z tyłu, z cyzeaux, odcinały mu szatę z rakową brodą , i jest całkiem oczywiste, że księżniczka zabiera mu skórę pośladków w tej grze. "

Odnotowując jego wydanie, s. 294, Prosper Mérimée przedstawia postać w następujący sposób:

„Gabriel Naudé porównuje tego człowieka do Guillaume'a Postela , do Nostradamusa , a na koniec do wędrownego Żyda , w odniesieniu do jego wędrownego życia, s. 5 jego Instrukcji dla Francji w sprawie Braci Różowego Krzyża ”.

Zobacz też

Bibliografia

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne

Uwagi i odniesienia

  1. Rayez i Louis-Marie 1967 , s.  1532.
  2. Pustynia: nazwa nadana przez Karmelitów Bosych ich pustelnikom .
  3. Rayez i Louis-Marie 1967 , s.  1533.
  4. Brocard de Sainte-Thérèse 1846 , str.  89.
  5. Brocard de Sainte-Thérèse 1846 , str.  88.
  6. Brocard de Sainte-Thérèse 1846 , str.  87.
  7. Brocard de Sainte-Thérèse 1846 , str.  89-90.