Karol  I st Mantua

Karol  I st Mantua
Rysunek.
Karol  I st Gonzaga namalowany przez Monstier, Muzeum Ardenów .
Tytuł
Książę Nevers i Rethel
24 czerwca 1601 r - 22 września 1637
( 6 lat, 5 miesięcy i 16 dni )
Poprzednik Henryka
Następca Karol IV
Książę Mantui i Montferratu
6 kwietnia 1631 r - 22 września 1637
( 6 lat, 5 miesięcy i 16 dni )
Poprzednik Wincenty ii
Następca Karol II
Biografia
Dynastia Dom Gonzagi
Data urodzenia 6 maja 1580
Miejsce urodzenia Paryż
Data śmierci 22 września 1637 (w wieku 57 lat)
Miejsce śmierci Mantua ( Mantua )
Tata Ludwik IV Gonzaga-Nevers
Matka Henriette de Nevers
Małżonka Katarzyna de Mayenne
Dzieci François
Charles
Ferdinand
Louise-Marie
Bénédicte
Anne

Charles  I st Gonzaga , członek Domu Gonzaga-Nevers , po włosku Carlo I Gonzaga , jest urodzonym księciem6 maja 1580w Paryżu ( Francja ) i zmarł dnia22 września 1637w Mantui , w wieku 57 lat .

Biografia

Wnuk Fryderyka II , księcia Mantui , syna Ludwika de Gonzague , księcia Rethel , księcia Mantui i Henriette de Clèves , księżnej Nevers , hrabiny Rethel , Karol urodził się w Paryżu w Hôtel de Nevers. Szczęśliwy, krewny Henryka IV (obaj pochodzili od Karola de Bourbon-Vendôme ) i kilku suwerennych rodów, otrzymał solidne wykształcenie zarówno intelektualne, jak i wojskowe.

Po ukończeniu trzynastego roku życia , nosząc kurtuazyjny tytuł księcia Karola z Nevers , towarzyszył ojcu w ambasadzie u papieża Klemensa VIII i miał okazję odwiedzić dwory Rzymu , Florencji i poznać Mantuę , w której panował jego kuzyn Wincenty . I st .

18 stycznia 1589otrzymuje tytuł i funkcję gubernatora Szampanii z rejestracją dnia5 grudnia 1590. Przekazał ją „jako ocalenie” swojemu synowi François de Paule de Gonzague , księciu Rethelois, ale z powodu jego przedwczesnej śmierci13 października 1622 rFrançois de Paule nie jest następcą ojca; rząd Szampanii przejdzie w 1631 r. do Louisa de Bourbon-Soissons .

W wieku 15 lat , w 1595 , aby pomóc Jeanowi de Montluc , gubernatorowi Cambrai , wkroczył do miasta obleganego przez Ludwika de Berlaimont i wojska hiszpańskie w sile 450 kawalerii . Miasto nadal będzie wpadać w ręce oblegających.

Wkrótce potem 23 października 1595, jego ojciec Louis zmarł w Nesle, a Charles został prawnie księciem Nevers i Rethel.

Żeni się, 1 st luty 1599W Soissons , Katarzyna Lotaryngii , córki Karola II , księcia Mayenne i Bar (w Domu Lorraine-Guise  , jest słynny Mayenne którzy sprzeciwiali Henri IV ) oraz Henriette de Savoie- Villars . Będą mieli razem sześcioro dzieci:

Poświęca czas na podróże po Europie, odwiedzając szereg suwerennych dworów, ucząc się w trakcie sztuki wojennej: będą to Flandria , Anglia , Holandia , Fryzja , Hanower , Dania , Pomorze , Brandenburgia , Saksonia , Czechy , Polska i Austria, które w ten sposób odwiedzimy. Weźmie udział wPaździernik 1602, wraz z wojskami cesarskimi, podczas oblężenia miasta Buda na Węgrzech trzymanego przez wojska tureckie , podczas którego zostanie ranny, co położy kres jego wyprawie i sprowadzi go z powrotem do Francji.

Podczas swoich wędrówek 24 czerwca 1601 r, Henriette de Clèves-Nevers, matka Karola, zmarła w Paryżu w swoim hotelu w Nevers.

Karol i Katarzyna są szczerze pobożni. Dowodem na ich quasi-szał tworzenia pobożnych fundacji, opactw, klasztorów, kolegiów czy szpitali były projekty krucjatowe, jakkolwiek rozczarowane, lub śmierć Karola przebranego za mnicha franciszkańskiego w 1637 roku .

6 maja 1606 r, w dniu swoich 26. urodzin rozpoczął pracę nad tym, co miało stać się Charles-Ville . Wybrane miejsce znajduje się w księstwie Rethel, około 45  km na północ od tego miasta, w pętli Mozy tuż przed cytadelą Mézières. Potrzeba prawie 35 lat pracy, aby było miastem godnym tego miana. Ale od 1608 uczynił go stolicą swojego księstwa Arches .

Jednak następne trzynaście lat będzie dla pary, ale przede wszystkim dla Katarzyny, mrocznym okresem kolejnych zgonów:

26 grudnia 1627 r, odbywa się w Mantui małżeństwo jego młodszego syna Karola, następcy tronu (françois, najstarszy, zm. 1622 ) z Marią , córką Franciszka IV de Gonzague i siostrzenicą księcia Wincentego II . Małżeństwo zaplanował i zaaranżował panujący książę Wincenty II, który niewątpliwie zaniepokojony sukcesją księstw Mantui i Montferratu widzi w tym możliwość kontynuacji swoich rządów. Jego ojciec Vincent I st i ojciec pana młodego ( Louis de Gonzague-Nevers ) byli kuzynami, Maria jest jego siostrzenicą, córką jego brata, byłego księcia Franciszka IV . Ale w dniu ślubu Wincenty umiera, otwierając w ten sposób sukcesję księstw Mantui i Montferratu. Dlatego uwolni wszystkie apetyty: z jednej strony, cesarz Ferdynand II chce zainstalować na tronie nieobsadzone Ferdinand II Gonzagi , księcia Guastalli , który jest lojalny wobec niego, a księcia Sabaudii , Karol Emanuel I st , sprzymierzył się z cesarzem , który ma nadzieję na aneksję Montferrate  ; z drugiej zaś Karol, który uważa się za najbliższego krewnego wśród mężczyzn Wincentego II i chce objąć jego sukcesję, wspierany przez króla Ludwika XIII, który broni swego wiernego księcia Nevers. Papież Urban VIII jest zamieszany w to wszystko, przeciwstawiając się cesarzowi i broniąc Karola. Na tle wojny trzydziestoletniej otwiera się nowy epizod w zmaganiach gwelfów (zwolenników papiestwa) z gibelinami (zwolennikami cesarza) . Od 1628 r. wojska cesarskie zajęły Mantuę: rozpoczyna się wojna o sukcesję Mantui . Ostateczny traktat Cherasco zostanie podpisany6 kwietnia 1631 rpotwierdzając Charles  I st na czele księstw Mantui i Monferrato, natomiast Savoy przyswaja jego część.

W 1628 roku sprzedał swoją wspaniałą kolekcję dzieł sztuki do króla Karola I st Anglii , namiętny kolekcjoner.

Z kolei Karol uderza w swojej rodzinie:

Jego wnuk Karol , syn młodszego Karola, urodzony w 1629 roku , jest jedynym męskim potomkiem Karola.

Odtąd, podzielony między księstwa włoskie i księstwo ardeńskie , poświęcił się zarządzaniu księstwem i kontynuowaniu budowy Charles-Ville.

Karol zmarł dnia 14 czerwca 1637 rw jego książęcym pałacu w Mantui. Przez całe życie ukazywał wizerunek renesansowego księcia-żołnierza na czele, wierzącego, kultywowanego i budowniczego.

Sukcesję Karola obejmie jego wnuk Karol, który połączy pięć tytułów książęcych jego przodków: Nevers, Rethel, Mayenne, Mantoue, Montferrat, kardynał de Richelieu po zjednoczeniu Księstwa Aiguillon do korony Francji. To również odziedziczyć księstwo Łuki który będzie 2 e  książę.

Papiery wartościowe

On był :

Genealogia

wniebowstąpienie trzystopniowe

Tutaj przodków od Karola  I st Mantui , na trzech poziomach:

┌──> François II de Mantoue (1466-1519), fils de Frédéric Ier │ marquis de Mantoue │ ┌──> Frédéric II de Mantoue (1500-1540) │ marquis puis duc de Mantoue │ │ │ └──> Isabelle d'Este (1474-1539), fille d'Hercule Ier d'Este, duc de Modène │ │ ┌──> Louis IV de Nevers (1539-1595) │ duc de Nevers par courtoisie et de Rethel, pair de France │ │ │ │ ┌──> Guillaume IX de Montferrat (1494-1518), fils de Boniface III │ │ │ marquis de Montferrat │ │ │ │ └──> Marguerite de Montferrat (c. 1510-1566) │ │ │ │ └──> Anne d'Alençon (1492-1562), fille de René, duc d'Alençon │ dame de La Guerche │ Charles Ier de Mantoue (1580-1637) duc de Nevers, de Rethel, de Mayenne, de Mantoue et de Montferrat, prince d'Arches │ │ ┌──> Charles II de Clèves (c. 1491-1521) │ │ comte de Nevers, Auxerre, de Rethel et d'Eu, baron de Donzy, pair de France │ │ │ ┌──> François Ier de Clèves (1516-1562) │ │ comte puis duc de Nevers, comte d'Auxerre, de Rethel, d'Eu et de Beaufort, pair de France │ │ │ │ │ └──> Marie d'Albret (1491-1549), fille de Jean, seigneur d'Orval │ │ dame d'Orval │ │ └──> Henriette de Clèves (1542-1601), duchesse de Nevers et comtesse puis duchesse de Rethel │ │ ┌──> Charles IV (1489-1537), duc de Bourbon │ │ comte puis duc de Vendôme, comte de Chartres, de Soissons, de Marle et de La Fère │ │ └──> Marguerite de Bourbon (1516-1589) │ │ └──> Françoise d'Alençon (1490-1550), fille de René, duc d'Alençon

Uwaga: rodzice Karola, Henriette i Louis, mieli jako babcie ze strony matki dwie siostry, Françoise i Anne d'Alençon. Dlatego Karol dwukrotnie miał René d'Alençona jako swojego prapradziadka.

  zejście na trzy stopnie

Są to potomkowie Karola  I st Mantui , na trzech poziomach:

Charles Ier (1580-1637), duc de Mantoue, de Montferrat, de Nevers et de Rethel, 1er prince d'Arches x 1599 Catherine de Lorraine (1585-1618), fille de Charles II, duc de Mayenne et de Bar │ ├──> François III de Rethel (1606-1622), duc de Rethel par courtoisie │ ├──> Charles III de Mayenne (1609-1631), duc de Mayenne et duc de Rethel │ par courtoisie │ x 1627 Marie de Mantoue (1609-1660), fille de François IV, duc de Mantoue │ │ │ ├──> Éléonore (1628-1686) │ │ x 1651 Ferdinand III de Habsbourg (1608-1657), roi de Hongrie et de Bohême, │ │ │ empereur germanique │ │ │ │ │ ├──> Thérèse Marie Josèphe(1652-1653) │ │ │ │ │ ├──> Éléonore (1653-1697) │ │ │ 1) x 1670 Michel Wisniowiecki (1640-1673), roi de Pologne │ │ │ │ │ │ 2) x 1678 Charles V de Lorraine (1643-1690), duc de Lorraine │ │ │ │ │ ├──> Marie-Anne (1654-1689) │ │ │ 1) x 1678 Jean-Guillaume de Neubourg-Wittelsbach (1658-1716), prince-électeur palatin │ │ │ │ │ └──> Ferdinand (1657-1658) │ │ │ └──> Charles II de Mantoue (1629-1665), duc de Mantoue, de Montferrat, de Nevers, de Rethel │ et de Mayenne, 2e prince d'Arches │ x 1649 Isabelle de Habsbourg (1629-1685), fille de Léopold V, comte du Tyrol │ │ │ └──> Charles III Ferdinand de Mantoue (1652-1708), duc de Mantoue et │ de Montferrat, 3e prince d'Arches │ 1) x 1670 Anne (1655-1703), fille de Ferdinand III de Guastalla, duc de Guastalla │ (cf. Maison Gonzague, lignée de Guastalla) │ 2) x 1704 Suzanne (1686-1710), fille de Charles de Lorraine, duc d'Elbeuf │ ├──> Ferdinand de Mayenne (1610-1632), duc de Mayenne │ ├──> Marie Louise de Mantoue (1611-1667) │ 1) x 1645 Ladislas IV (1595-1648), roi de Pologne, sans descendance │ │ 2) x 1649 Jean II Casimir (1595-1672), roi de Pologne, demi-frère du précédent │ │ │ ├──> Anne (1650-1651) │ │ │ └──> Jean (1652-1652) │ ├──> Bénédicte de Mantoue (1614-1637), abbesse d'Avenay │ └──> Anne de Gonzague de Clèves (1616-1684) 1) x 1639 Henri II de Guise (1614-1664), duc de Guise, divorce en 1641 2) x 1645 Édouard de Bavière (1625-1663), fils de Frédéric II, prince-électeur comte palatin du Rhin │ ├──> Louise Marie de Bavière (1647-1671) │ x 1671 Charles Théodore von Salm (1645-1710), 4e prince de Salm │ │ │ ├──> Ludwig Otto von Salm (1674-1738), 5e prince de Salm │ x 1700 Albertine zu Nassau-Hadamar (1679-1716) │ │ │ └──> Éléonore (1678-1737) │ x 1713 Conrad von Hoboken (1665-1738), duc d'Ursel │ ├──> Anne de Bavière (1648-1723), princesse Palatine │ x 1663 Henri Jules de Bourbon-Condé (1643-1709), prince de Condé │ │ │ ├──> Henri (1667-1670) │ │ │ ├──> Louis (1668-1710), prince de Condé │ │ x 1685 Louise (1673-1743), Mademoiselle de Nantes │ │ │ ├──> Henri (1672-1675) │ │ │ ├──> Louis Henri (1673-1675) │ │ │ ├──> Marie-Thérèse (1666-1732), Mademoiselle de Bourbon │ │ x 1688 François Louis de Bourbon-Conti, prince de Conti │ │ │ ├──> Anne (1670-1675), Mademoiselle d’Enghien │ │ │ ├──> Anne Marie Victoire (1675-1700), Mademoiselle de Condé │ │ │ ├──> Anne-Louise Bénédicte (1676-1753), Mademoiselle de Charolais │ │ x 1692 Louis Auguste de Bourbon, duc du Maine │ │ │ ├──> Marie Anne (1678-1718), Mademoiselle d’Enghien │ │ x Louis-Joseph, duc de Vendôme │ │ │ └──> NC (1679-1680), Mademoiselle de Clermont │ ├──> NC (1650-1651) │ └──> Bénédicte de Bavière (1652-1730) x 1668 Jean Frédéric de Brunswick-Lünebourg (1625-1679), duc de Brunswick-Lunebourg │ ├──> Anne Sophie (1670-1672) │ ├──> Charlotte (1671-1710) │ x 1668 Renaud III de Modène (1655-1737), duc de Modène │ └──> Wilhelmine (1673-1742) x 1699 Joseph Ier de Habsbourg (1678-1711), empereur germanique  

Dekoracje

Anegdota

Miasta Nevers , Charleville-Mézières i Mantoue , trzy miasta, których Karol był suwerenem, są dziś zjednoczone i dzięki temu utrzymują stosunki społeczno-kulturowe.

Hołd

W 2013 roku Poczta Francuska dedykowała mu znaczek o znacznej wartości: 0,80 euro na zwykłe listy za granicą.

Referencje i uwagi

  1. Jean Duquesne, Słownik Wojewódzkiego Gubernatorów , Christian edycjach, Paryż, 2002 ( ISBN  2-86496-099-0 ) , ( BNF Ogłoszenie n o  FRBNF38944927 ) , s.  164.
  2. Tytuł księcia Mayenne jest powiązany z tytułem księcia Aiguillon (patrz Aiguillon , departament Lot-et-Garonne ), tytuł stworzony w 1599 roku dla Henri de Mayenne , brata Katarzyny, markiza de Villars (patrz Villars-les -Dombes , departament Ain ) i hrabiego Maine , jak również hrabiego Tende (patrz Tende , departament Alpes-Maritimes ) i hrabiego Sommerive (patrz Sommariva del Bosco , region Piemont , Włochy ), przekazane przez Charlesa Emmanuela, brat Katarzyny, zmarły w 1609 r., który trzymał je, przez swojego ojca Mayenne , od swojej matki Henriette de Savoie-Villars.
  3. Louis Paris , „  Historia opactwa Avenay  ”, Dzieła Narodowej Akademii Reims , tom.  62, n kości  3-4, 1876/77, str.  64 ( przeczytaj online , skonsultowano 31 maja 2019 r. ).

Bibliografia

Linki zewnętrzne