Maksymilian I st (elektora Bawarii)

Tytuł
Maksymiliana I św
Portret XVII -tego wieku.
Książę, ówczesny elektor Bawarii
23 grudnia 1597 - 27 września 1651 ( 53 lata, 9 miesięcy i 4 dni )
Poprzednik	William V
Następca	Ferdinand-Marie
Elector Palatine
23 lutego 1623 - 24 października 1648 ( 25 lat, 8 miesięcy i 1 dzień )
Poprzednik	Frederick V
Następca	Charles I st Louis
Biografia
Dynastia	Dom Wittelsbachów
Data urodzenia	17 kwietnia 1573
Miejsce urodzenia	Monachium
Data śmierci	27 września 1651
Miejsce śmierci	Ingolstadt
Tata	Wilhelm V Bawarii
Matka	Renée z Lorraine
Małżonka	Elisabeth of Lorraine Marie-Anne z Austrii
Dzieci	Ferdinand-Marie of Bavaria Maximilien-Philippe of Bavaria-Leuchtenberg ( fr )

Maximilian I er , urodzony17 kwietnia 1573w Monachium i zmarł dalej27 września 1651w Ingolstadt jest księciem rodu Wittelsbachów , syna księcia Wilhelma V Bawarii i Renée Lotaryngii . Był książę Bawarii od 1597 roku , a od roku 1623 jeden z książąt-elektorów z Cesarstwem .

Maksymilian jako władca absolutny prowadził ogólną politykę reform strukturalnych, których celem była poprawa poziomu wyników gospodarczych i uwolnienie marginesów w zakresie polityki zagranicznej. Wybitny przedstawiciel kontrreformacji i reformacji katolickiej , był jednym z głównych bohaterów wojna trzydziestoletnia .

Rodzina i dzieciństwo

Urodził się w rezydencji w Monachium , Maximilian był synem księcia Williama V Wittelsbach (1548-1626), księcia Bawarii od 1579 roku , a jego żona Renee ( Renata ), córka księcia François I st Lotaryngii . Wśród jego młodszego rodzeństwa byli:

Marie-Anne (1574-1616), która w 1600 poślubiła przyszłego cesarza arcyksięcia Ferdynanda II Austrii ;
Philippe-Guillaume (1576-1598), książę-biskup Ratyzbony i kardynał ;
Ferdinand (1577-1650), książę-elektor i arcybiskup Kolonii , książę-biskup z Hildesheim , Liège , Münster i Paderborn , a także książę Westfalii .

Był starannie wykształcony przez jezuitów , którzy zaszczepili w nim głębokie przywiązanie do wiary katolickiej . Studiował w kolegium w Ingolstadt od 1587 roku i związał się tam głęboką przyjaźnią z arcyksięciem Ferdynandem Habsburgiem, kuzynem cesarza Rudolfa II , młodszym od niego o pięć lat. Jednak ich stosunki nie były wolne od napięć: chociaż wywodziły się z habburskiej gałęzi zabezpieczenia w Austrii Wewnętrznej , Ferdynand twierdzi, że miałby wyższą rangę; z drugiej strony Maksymilian był bardziej inteligentny i zręczny. Trzy dekady później, w 1619 roku , Ferdynand został cesarzem rzymskim .

W Luty 1594Maximilien rozpoczął wielką podróż, która zaprowadziła go na dwór cesarski w Pradze , do Stolicy Apostolskiej w Rzymie , na różne dwory książęce we Włoszech , a także do Nancy w Lotaryngii, gdzie zabiegał o względy swojej kuzynki księżniczki Elżbiety (1574-1635) ), córka księcia Karola III i siostrzenica jej matki Renée.

Rząd Bawarii

Kiedy jego ojciec wstąpił do religii i przekazał mu władzę w 1597 r. , Poświęcił się sumiennie sprawom państwowym, otrzymując pomoc i rady oraz inicjując rozważne reformy. W 1616 r. Nadał swojemu księstwu ustawodawstwo w zakresie prawa, policji, sprawiedliwości, egzorcyzmów i całkowicie zreorganizował swoją armię z pomocą Jeana t'Serclaes, hrabiego Tilly, który objął dowództwo. Zachęcał do edukacji, w tym dziewcząt, oferując Mary Ward duży dom w Monachium na otwarcie szkoły dla dziewcząt (1627).

W 1607 r. Interweniował w Donauworth, gdzie protestanci i katolicy gwałtownie sprzeciwiali się sobie i utrzymywali kontrolę nad miastem. Wydarzenia te doprowadziły do powstania unii ewangelickiej, przeciwko której założył w 1609 r. Świętą Ligę Katolicką . Bawaria jest najpotężniejszym z konfederatów w tej lidze , do której należą w szczególności trzy elektoraty kościelne Trewiru , Moguncji i Kolonii . Chciał trzymać z daleka od tego cesarza, przed którym obawiał się wzrostu władzy, sprzeciwiając się jego interwencji w sprawach sukcesji w Austrii . Przyjmuje jednak, że Ferdynand ze Styrii zostaje arcyksięciem Austrii i wspiera go w wyborach cesarskich.

Wojna trzydziestoletnia

Kiedy w Czechach wybuchła wojna , podpisał z Ferdynandem II w imieniu ligi traktat w Monachium w sprawie8 października 1619na warunkach, na jakich wysłał do niego armię złożoną z 30 000 ludzi, na czele której stał Tilly . Mianowany „ komisarzem cesarskim” do stłumienia buntu w Czechach, podobnie jak książę elektor Saksonii , przejmuje mimochodem w posiadanie Górnej Austrii, którą przyznaje mu Ferdynand na jego koszt. W dniu 8 listopada , on pokonał buntowników w Białej Górze , w pobliżu Pragi , a następnie stał się mistrzem, bez większych trudności, w Górnym Palatynacie . W dowód wdzięczności w 1623 r. Uzyskał godność wyborczą, która spadła Fryderykowi V i jego ziemiom, aby uzupełnić wydatki wojenne. Jednak Ferdynand II , usiłując wykorzenić protestantyzm z Niemiec, stara się również narzucić swoją absolutną władzę, z militarną pomocą Wallensteina . Maksymilian sprzeciwił się temu iw 1630 r. Uzyskał na sejmie w Ratyzbonie dymisję Wallensteina, który jego zdaniem był zbyt potężny. Od tego momentu staje się jego zaprzysiężonym wrogiem. Po porażce Tilly'ego z Lechem na boiskuKwiecień 1632, a wkrótce potem jego śmierć, książę uciekł z Monachium na oczach nacierających Szwedów i Wallensteina , o których cesarz pilnie przypomniał, nie kiwając palcem, by mu pomóc. Dopiero po jego śmierci i zwycięstwie Nördlingena w 1634 r. Powrócił do sukcesu.

W rzeczywistości w ostatnim okresie wojny trzydziestoletniej jego wojska wyróżniały się przeciwko Francuzom z dwoma cennymi generałami ( Mercy i Werth ). Ale kraj cierpi z powodu wielu zniszczeń ze strony Szwedów i Francuzów. To dlatego Maximilian, który gorąco pragnie zakończenia wojny, podsumowuje w 1647 roku na rozejm z Ulm z Francji i Szwecji, są uzgadniane z cesarzem. Te traktaty Westfalii potwierdzić godność wyborczy i jego posiadanie Górnym Palatynacie .

Pod koniec życia, po pracy nad podniesieniem kraju z ruin konfliktu, stopniowo wycofywał się z życia publicznego, poświęcając się prawie wyłącznie pobożności.

Król Ludwik I st Bawarii wzniesiony przez Thorvaldsena , w 1839 roku , wspaniały konny pomnik Maksymiliana I st na Wittelsbacher Platz w Monachium .

Wesela i dzieci

Maksymiliana I po raz pierwszy ożeniłem się6 lutego 1595do swojej kuzynki Élisabeth de Lorraine (1574-1635), córki Karola III , księcia Lotaryngii i Claude'a Francji , ale nie miał potomstwa.

Bezdzietny po swoim pierwszym małżeństwie i szalejącej wojnie trzydziestoletniej zdecydował się mimo 62 lat wzmocnić swoją dynastię i już bliskie związki z Domem Cesarskim i poślubił w drugim małżeństwie arcyksiężną Marie-Anne Austrii , córkę Ferdynanda II i jego siostra Marie-Anne z Bawarii, która urodziła mu dwóch synów: